Rozemarijn kweken: locatie, verzorging en gebruik

Of het nu met aardappelen of vlees is - rozemarijn maakt indruk met zijn intensieve aroma. We laten zien waar rekening mee moet worden gehouden bij het kweken van het mediterrane keukenkruid.

rozemarijn (Rosmarinus officinalis) behoort tot de mintfamilie (Lamiaceae) en voegt zich zo bij andere bekende kruiden zoals salie (Salvia officinalis) of tijm (Thymus vilgaris) een. De intense geur, die rozemarijn dankt aan zijn essentiële oliën, was in de oudheid al wijdverbreid en erg populair. We laten je zien waar je op moet letten om het aromatische mediterrane kruid goed te kweken, te verzorgen en natuurlijk te oogsten in je eigen tuin.

Rozemarijn kweken - stap voor stap

• Plaats: Bij het kiezen van een standplaats voor de rozemarijn hoef je niet per se alleen op het bed te vertrouwen, want ook in een pot op het balkon of terras gedijt de Mediterrane onderheester goed. Het zonnekind moet echter altijd een zonnig plekje krijgen. Rozemarijn geeft de voorkeur aan leemachtige, stenige grond die niet te humusrijk is. Het is echter veel belangrijker om ervoor te zorgen dat de grond goed wordt afgevoerd van water. Er is dus geen risico op wateroverlast, wat zou resulteren in meestal dodelijke wortelrot.

• voortplanting: Vermeerdering via zaden is mogelijk, maar wordt niet aanbevolen. Het duurt gewoon te lang voordat het zaadje uitgroeit tot een mooi kruid om van te oogsten. de Voortplanting via stekken is al veelbelovender en duurt niet zo lang als zaadvermeerdering. Hiervoor worden in het voorjaar jonge, kruidachtige scheuten van 5 tot 10 cm lang met een scherp mes afgesneden. De gesneden scheuten moeten in een speciaal substraat worden geplaatst voor stekkenvermeerdering zoals de onze Plantura Biologische Kruiden- & Zaadaarde worden aangesloten. Mocht je nog geen moederplant hebben, elke goed gesorteerde kwekerij biedt rozemarijnplanten in pot aan. Deze kunnen ofwel verder in de pot worden opgekweekt of in een bed worden uitgeplant.
  

• Water geven en bemesten: Zelfs als de rozemarijn niet van wateroverlast houdt, heeft ze geen bezwaar tegen uitgebalanceerde watergift. Als de droogte te lang duurt, verliest de subheester snel zijn aromatische naalden. Bemesting moet in het voorjaar worden uitgevoerd om de vermoeiende ontluikende te ondersteunen. Een voornamelijk organische langetermijnmeststof zoals de onze Plantura organische universele meststof is hiervoor uitstekend geschikt. Daarna is verdere bemesting niet per se nodig, zeker niet als de rozemarijn in bed ligt. In ieder geval mogen de lamiaceae na augustus niet meer van extra voeding worden voorzien.

• Overwintering: Als de rozemarijn in een pot wordt gekweekt, moet deze, indien mogelijk, 's winters in een koele kamer in huis worden gebracht of, beter nog, in de lichte serre. Als de pittige onderheester echter in het bed wordt geplant, moet de mediterrane warmteliefhebber zeker worden afgedekt met twijgen of beschermend vlies. Dit helpt ook als het kruid op een plek staat waar de stralen van de laagstaande winterzon kunnen komen. Want als de grond blijvend bevroren is en er tegelijkertijd veel zonnestraling is, zal er toch water verdampen, waardoor de wortels geen water uit de bevroren grond kunnen halen. Een droogteschade zou dus kunnen dreigen.

• Snee: Rozemarijn heeft een vrij sterke groei en dreigt snel te verhouten zonder regelmatig te snoeien. Om de plant in vorm te houden en voor een goede vertakking te zorgen, dient in het voorjaar streng gesnoeid te worden. Wacht echter tot begin mei om de jonge nieuwe scheuten na het snoeien te beschermen tegen gevaarlijke nachtvorst. In tegenstelling tot de tijm (Thymus vulgaris) niet in het houtige deel van de plant terugsnoeien. Het zou te moeilijk zijn voor het kruid om te ontkiemen uit te houtachtige scheuten en nieuwe ontkiemingen en de gewenste vertakking zou helemaal niet optreden. Maar de oogstsnedes zorgen er ook voor dat de rozemarijn in vorm blijft. Dit kan het lentetopiary echter niet volledig vervangen.
• gewas bescherming: Buiten heeft rozemarijn meestal geen ernstige problemen met ongedierte. Op de vensterbank kan de plant soms worden aangevallen door dierlijk ongedierte zoals: bladluizen of spintmijten spookachtig te zijn. In de regel is herhaalde behandeling met zeepsop voldoende om het ongedierte weg te jagen van de aromatische struik. Chemische bestrijdingsmiddelen mogen alleen in uiterste nood worden gebruikt. Indien deze in gebruik zijn dient ook rekening gehouden te worden met eventuele wachttijden totdat de rozemarijn na behandeling weer geschikt is voor consumptie.
• Oogst: Rozemarijn kan het hele jaar door worden geoogst. Een duidelijk voordeel van rozemarijn: je kunt er ook in de winter aromatische scheuten van oogsten. De oogst mag echter alleen plaatsvinden als dat nodig is om altijd van het volle aroma te kunnen genieten.
• Opslag: Net als veel andere mediterrane kruiden kan rozemarijn natuurlijk op de klassieke manier langer meegaan door te drogen. Het is echter niet aan te raden om het proces in de oven te versnellen of op een lichte plaats aan de lucht te laten drogen, omdat er dan te veel smaak verloren gaat. Een beter resultaat wordt bereikt door te weken in olijfolie. De rozemarijnnaalden, ontdaan van de takjes en fijngehakt, worden met behulp van een trechter in een fles gedaan en vervolgens gevuld met olijfolie van goede kwaliteit.

eerdere berichten