Lang vergeten, de plantaardige postelein wint weer aan populariteit. Hier leest u hoe u postelein in uw eigen tuin kweekt en verzorgt.
postelein (Portulaca oleracea) is het nieuwe lokale superfood: het groeit snel, geeft de hele zomer heerlijke bladeren, is robuust en onderhoudsvriendelijk en zit vol goede ingrediënten zoals vitamine C, omega-3 vetzuren en mineralen. Dus als je niet meer zonder de heerlijke bladgroenten wilt, wordt het hoog tijd om zelf postelein te kweken in de tuin. In ons artikel lees je wat je moet weten over de groentepostelein. We vertellen je alles over de herkomst, verschillende soorten en variëteiten, teelt, verzorging en oogst van postelein.
Postelein behoort tot de familie van de postelein (Portulacaceae). Het wordt ook wel plantaardige postelein, zomerpostelein of in de volksmond bekend als brierkruid genoemd. Waar de naam van de plant vandaan komt, is onduidelijk. Dus de oorsprong zou mogelijk in de Latijnse woorden kunnen liggen
porcus (varken) of porselein (biggetje) liegen - dus het zou letterlijk een "varkenskruid" zijn. Een andere mogelijkheid zijn de Latijnse woorden portula (wicket) of porta (deur, poort) als naamgenoot voor Portulaca oleracea.met Postelein (Claytonia perfoliata), de zogenaamde winterpostelein uit de familie van voorjaarskruiden (Montiaceae), heeft de zomerpostelein weinig te doen. De twee bladplanten worden echter vaak verward omdat ze op elkaar lijken en op dezelfde manier worden gebruikt. Postelein kan worden geoogst tussen mei en september en de sappige bladeren en vlezige stengels kunnen worden gebruikt als groente en kruid. Vroeger werden de knoppen van de plant ook gebruikt als vervanging voor kappertjes gebruikt.
De wilde vorm van postelein is inmiddels berucht als onkruid en in Spanje zijn hele velden bedekt met het ongewenste onkruid. Gecultiveerd of als wild kruid, maar postelein is een heerlijke groente die je de hele zomer van verse, knapperige bladeren zal voorzien. Deze smaken nootachtig en zuur, een beetje zout en kunnen worden genoten in salades, in groene smoothies of gekookt als spinazie. Ook zitten ze boordevol goede ingrediënten zoals vitamine C, mineralen en omega-3 vetzuren.
inhoud
- Oorsprong en eigenschappen van postelein
-
Postelein soorten en variëteiten
- Welke posteleinsoorten en -soorten zijn aan te raden?
- Portulaca grandiflora: postelein rozetten
- Postelein kopen
-
postelein laten groeien
- De juiste locatie voor het kweken van postelein
- Procedure voor het kweken van postelein
- Postelein verzorgen: goed water geven en bemesten
- postelein vermenigvuldigen
- Postelein oogsten en bewaren
- Ingrediënten en gebruik van postelein
Oorsprong en eigenschappen van postelein
De plantaardige postelein komt oorspronkelijk uit Afrika en Klein-Azië. Al rond 800 voor Christus werd de plant in Babylonische geschriften genoemd als medicinale plant en werd gekweekt in de geneeskrachtige kruidentuin van de Babylonische koning. De oude Grieken gebruikten het als groente en ook als middel tegen constipatie en ontstekingen. En ook Hildegard von Bingen waardeerde postelein als geneeskrachtig kruid. Postelein werd in de middeleeuwen in veel kloostertuinen gekweekt als belangrijke bron van vitamine C tegen scheurbuik. Ook in andere delen van de wereld, zoals India, wordt postelein al lang gewaardeerd als smakelijke groente. De plant was al lang door ons vergeten en kreeg pas onlangs meer aandacht en gebruik in huishoudelijke keukens en restaurants.
Postelein is een eenjarige, kruidachtige en vetplant. Het kan een groeihoogte bereiken van maximaal 40 centimeter. De kruipende plant verspreidt zich snel en kan tot een kwart vierkante meter grond bedekken. Als bladvet heeft postelein dikke, vlezige bladeren en stengels. De stelen hebben een diameter van ongeveer vijf millimeter, zijn groen en kunnen soms roodachtig van kleur zijn. De bladeren zijn geelgroen of groen en tot 3 centimeter lang, 1,5 centimeter breed en spatelvormig. Van mei tot oktober verschijnen er kleine geelachtige of witte bloemen op de bladoksels of op de toppen van de scheuten. Een plant kan tot 10.000 zaden produceren, die tot 100 jaar levensvatbaar in de grond kunnen blijven.
Postelein soorten en variëteiten
Er zijn verschillende soorten en variëteiten van postelein over de hele wereld. We hebben hier de meest interessante voor je verzameld.
Welke posteleinsoorten en -soorten zijn aan te raden?
zomerpostelein (Portulaca oleracea) is de postelein-klassieker. Hieronder presenteren we enkele varianten van de populaire bladgroente.
- Kuzminsky Semko: Deze variëteit produceert lichtgroene bladeren en kleine gele bloemen. Hij is snelgroeiend en produceert al snel veel bladmassa. Deze variëteit verdraagt echter helemaal geen kou en sterft bij de minste vorst.
- paradox: De bladeren van deze variëteit zijn bijzonder dik en vlezig. Bovendien rijpt het zeer snel; ongeveer 25 dagen na het zaaien kunt u de eerste bladeren oogsten.
- ˈMacoveiˈ: Dit ras maakt ook indruk met zijn krachtige groei en knapperige, groene bladeren.
- glimworm: Deze posteleinsoort kan tot 50 centimeter hoog worden en geeft een zeer overvloedige oogst. De bladeren hebben een nogal zure smaak.
Wilde postelein (Portulaca oleracea): De wilde vorm van postelein is bijzonder gemakkelijk te verzorgen en groeit snel. De wilde postelein heeft kleinere bladeren dan de gecultiveerde vorm. Het vermenigvuldigt zich vanzelf en kan snel hinderlijk worden in de tuin.
Portulaca grandiflora: postelein rozetten
De postelein rozet (Portulaca grandiflora) is een prachtige bloem die in felle, felle kleuren bloeit op het bed, balkon of terras. Ze houdt van bijzonder warm en zonnig en kan zowel in de tuin als in potten gekweekt worden. De bloemen en bladeren zijn eetbaar Portulaca grandiflora echter niet.
Alles over het mooie Posteleinroosjes moet weten, leest u in ons speciale artikel over dit onderwerp.
Postelein kopen
Postelein is eigenlijk alleen als zaad verkrijgbaar, jonge plantjes vind je in de handel nauwelijks. Maar dat is helemaal niet erg, want de zomerpostelein is makkelijk zelf te zaaien en groeit snel. Let bij het kopen op de keuze van het juiste type en ras en de houdbaarheid van het zaad. Posteleinzaden vind je in het voorjaar in kwekerijen, tuincentra of op de weekmarkt. En je kunt ook via internet zaden bestellen, bijvoorbeeld bij gespecialiseerde zaadveredelaars zoals dorsvlegel of Rühlemann's.
Meer over de Aankoop van postelein u kunt hier lezen.
postelein laten groeien
Belangrijk voor de teelt van postelein zijn zowel de juiste standplaats in de tuin als de juiste werkwijze bij het zaaien. Hieronder leer je alles over het professioneel kweken van postelein in je eigen tuin.
De juiste locatie voor het kweken van postelein
De zomerpostelein houdt van zonnig en warm. De grond voor de bladgroenten moet los en goed gedraineerd zijn. Zandgronden die niet te vochtig zijn, zijn ideaal.
Tip: Postelein is een uitstekende gezelschapsplant. Het levert voedingsstoffen en vocht voor naburige planten en "leidt" hun wortels naar diepere delen van de grond. Goede buren voor postelein zijn bijvoorbeeld aardbeien (Fragaria), Koolraap (Brassica oleracea var. gongyloden) of ook radijs (Raphanus sativus var. sativus).
Wat is de juiste plaats en grond voor postelein?
- Zonnig
- Warm
- Losse, goed doorlatende grond
- Zand is ideaal
- Zeker niet te nat
Procedure voor het kweken van postelein
Zoals de naam al doet vermoeden, wordt zomerpostelein in de zomer gekweekt. De groenten kunnen ontkiemen bij temperaturen tussen 20 en 22 °C. Zaaien wordt daarom niet aanbevolen tot half mei. Je kunt de planten ook in de pot laten groeien als je wilt. Omdat postelein echter heel snel ontkiemt en groeit, is dit niet echt nodig. Net als in het tuinbed kan postelein ook in een pot worden gekweekt.
Bereid het bed voor op het zaaien door de grond goed los te maken en zware gronden te verrijken met zand. Je postelein wordt nog blijer als je de grond behandelt met extra voedingsstoffen in de vorm van compost of een duurzame organische mest - zoals die van ons Plantura organische universele meststof - verrijken. Dus het groeit nog beter na het zaaien. Voor postelein is een breed zaaizaad direct op het bed het meest geschikt. Aangezien het een lichtkiemer de zaden moeten minimaal bedekt zijn met aarde. De postelein ontkiemt al na vijf tot tien dagen. Zodra er zich twee zaadlobben op de zaailingen hebben gevormd, kun je de planten scheiden op een afstand van 15 bij 15 centimeter tussen de planten.
Hoe kweek je postelein?
- Vanaf half mei direct in het bed zaaien
- Vooraf mogelijk, maar niet noodzakelijk
- Maak het bed los en verrijk zware grond met zand
- Werk compost of een langzaam vrijkomende organische meststof in de grond
- Breed zaaien in bed
- Bedek de zaden heel licht met aarde
- gieten
- Kiemtijd: 5 - 10 dagen
- Solitair in het tweezaadlobbige stadium
- Plantafstand: 15 x 15 cm
Postelein verzorgen: goed water geven en bemesten
Postelein is zuinig en niet veeleisend en daarom een aangename gast in het tuinbed. Daarnaast is hij resistent tegen ziekten en plagen en doet hij weinig werk in de tuin. Als vetplant kan de bladgroente goed tegen droogte en kan ook langere periodes van droogte overleven. Te veel water daarentegen is zeer schadelijk. Overdrijf daarom niet met water geven, maar alleen water op bijzonder warme en droge dagen. Als u uw postelein al bij het planten heeft voorzien van compost of een meststof met een biologische langetermijnwerking, heeft deze geen verdere bemesting meer nodig. Onze Plantura Organische universele meststof komt in handige korrelvorm en lost op na het gieten. De voedingsstoffen uit de mest worden vervolgens microbieel afgebroken en beschikbaar gesteld aan planten. Dit is bijzonder zacht voor de plant, de dieren in de bodem, uw tuin en het milieu.
Hoe wordt postelein goed verzorgd?
- Niet te veel water geven
- Alleen water geven op bijzonder warme en droge dagen
- Basisbemesting met compost of een langwerkende organische mest voor het planten
- Daarna is er geen bemesting meer nodig
postelein vermenigvuldigen
Postelein is niet winterhard en sterft daarom af bij vorst. Daarom moet het theoretisch elk jaar worden gezaaid. In de praktijk lijkt het er echter op dat de plant zichzelf betrouwbaar zaait. Dit kan zelfs een probleem worden als de snelgroeiende postelein zich steeds verder in uw tuin verspreidt en ook groeit waar u het helemaal niet wilt. Als je toch maar een kleine hoeveelheid postelein nodig hebt, is kweken in een pot met een omtrek van 10 tot 15 centimeter voldoende. Zo heb je genoeg postelein om te oogsten en is er minder kans dat het bladgroen zich wild in je tuin verspreidt.
Als u uw postelein op een nieuwe plek in de tuin wilt zaaien, kunt u de zaden van de plant verzamelen. De kleine, zwarte zaadjes van de postelein zijn al volgroeid en kunnen zes weken na de bloei worden verzameld. Op een droge, donkere en koele plaats blijven de zaden tot volgend jaar goed.
Hoe wordt postelein met succes vermeerderd?
- Voortplanting door betrouwbaar zelf zaaien
- zaadproductie mogelijk
- planten laten bloeien
- Na 6 weken vormen zich kleine, zwarte zaden
- Bewaar zaden op een donkere, koele en droge plaats
- Zaden zijn een jaar houdbaar
Postelein oogsten en bewaren
Het mooie van postelein is dat het snel geplukt kan worden en de hele zomer geoogst kan worden. De eerste malse posteleinbladeren kunt u vier tot zes weken na het zaaien plukken. Zodra de eerste bloemen zich vormen, wordt de smaak van de bladeren steeds bitterder. Oogst de bladeren altijd met de steel. Snijd de stelen twee vingerbreedtes van de grond. Zo groeit de postelein betrouwbaar.
Helaas is postelein eenmaal geoogst niet lang houdbaar. Het is het beste om het in een vochtige theedoek te wikkelen en in het groentevak van de koelkast te bewaren. Het kan zo tot vijf dagen worden bewaard. Het bewaren van verse postelein is nogal moeilijk. Bladeren worden papperig als ze bevroren zijn. Een optie is om de bladeren te koken zoals spinazie en ze vervolgens in te vriezen, of de rauwe bladeren in azijn te pekelen. Houd er echter rekening mee dat groenten veel van hun voedingsstoffen verliezen wanneer ze worden gekookt.
Samenvatting van het oogsten en bewaren van postelein:
- Eerste oogst 4-6 weken na zaaien
- Postelein kan de hele zomer geoogst worden
- Snijd hele stelen twee vingers boven de grond af
- Zodra bloemen zich vormen, worden de bladeren bitter
- Maximaal 5 dagen bewaren in de koelkast
Ingrediënten en gebruik van postelein
Dat postelein de laatste tijd weer populairder is geworden, heeft ook te maken met de waardevolle ingrediënten. De bladeren en stengels van de plant bevatten onder andere vitamine C, kalium, calcium, magnesium, foliumzuur en belangrijke omega-3 vetzuren. Omdat de eetbare delen van de plant voor 92 procent uit water bestaan, bevat postelein ook extreem weinig calorieën. Postelein zou als medicinale plant een bloedzuiverend, ontstekingsremmend, verfrissend en diuretisch effect hebben.
Met zijn verfrissende, nootachtig-zoute smaak, die soms wat zuur kan zijn, is postelein heerlijk rauw in een salade. Maar het kan ook op veel andere manieren worden gebruikt. De gehakte bladeren zijn te gebruiken als specerij voor verschillende gerechten, de rauwe bladeren en stengels zijn geweldig voor het maken van groene smoothies of sappen. Kort geblancheerd is postelein een prachtige groente op het bord. Gekookt met room, is het net zo lekker als romige spinazie.
Ook de Nederlandse postelein is een populaire bereidingswijze: jonge posteleinblaadjes worden met kokend water gebroeid en vervolgens fijngehakt. Vervolgens worden de bladeren gestoomd in boter, verfijnd met zout en peper en tenslotte gebonden met eigeel en bloemboter. Andere manieren om postelein in de keuken te gebruiken zijn in kruidenkwark, als kruidenboter of in soepen. Ook de smaak van de bloemknoppen doet denken aan kappertjes en kan als kappertjes gebruikt worden.