Waterkers: groeien, verzorgen en oogsten

Waterkers is niet alleen gezond, maar ook erg populair als verfijning in de thuiskeuken. Alles wat je moet weten over het kweken van waterkers vind je hier.

Herinner je je je kindertijd en kleine Waterman nog? Dan de waterkers (Oostindische kers) een term. Maar het gezonde kruid staat niet alleen bij Wassermanns op tafel, ook voor ons mensen is waterkers een echte verrijking op het menu.

De naam "waterkers" draagt ​​een vleugje sprookjes in zich - en misschien ook een vleugje verleden, want tegenwoordig is de smakelijke plant helaas nauwelijks bekend. Ten onrechte, want het wilde kruid is veel aromatischer en pittiger dan het bekende

tuinkers (Lepidium sativum).

Waterkers: oorsprong en eigenschappen

Ondanks de overeenkomst in naam is de relatie met tuinkers vrij breed. Hoewel beide erbij horen tuinkers soorten behoort tot de kruisbloemige familie (Brassicaceae), die gemakkelijk te herkennen is aan de vier bloemblaadjes die in een kruisvorm zijn gerangschikt. Toch verbindt niets hen nauwer. Wat ze echter gemeen hebben, is hun hete en pittige smaak.

Waterkers was ooit wijdverbreid in Europa als onkruid langs beken en bronnen vooral onder natuurliefhebbende kinderen een lekkere snack voor tussendoor op lange reizen Wandelingen. Tegenwoordig is het kruid, dat gevoelig is voor vervuiling, niet zo gebruikelijk meer, maar het is wereldwijd wijdverbreid.

De plant heeft veel vocht nodig en groeit in het ondiepe water van de oevergebieden, het is dus een waterplant. De groene stengels met de vlezige bladeren drijven in of steken uit het water. De plant behoudt ook in de winter zijn kleur en is daarom vooral tijdens het koude seizoen vaak het enige frisse groen op het bord.

De meest populaire soorten waterkers

Naar het geslacht waterkers (Oostindische kers) behoren tot twee soorten die inheems zijn in Europa. Gewoonlijk onder waterkers de echte waterkers (Oost-Indische kers), ook bekend onder de naam "waterkers". Deze soort is groot, met stengels tot 90 centimeter lang. Een vorm van deze soort is de rode waterkers (Oost-Indische kers F. rubrum) met hun rode bladeren. Kleiner en compacter is de kleinbladige waterkers (Oost-Indische kers microphyllum). Zelfs de steriele kruising tussen de twee soorten, de bruine waterkers (Oostindische kers x steriel), komt voor in de natuur. De bladeren hebben een bronsachtige kleur tijdens het koude seizoen.

Naast de waterkerssoorten zijn er verschillende rassen op de markt te vinden.

• waterkers (Oost-Indische kers): Grote groeiwijze.
• Rode waterkers (Oost-Indische kers F. rubrum): vorm van waterkers.
• Kleinbladige waterkers (Oost-Indische kers microphyllum): Compacte groeiwijze, klein blad.
• Bruine waterkers (Oostindische kers x steriel): steriele hybride van waterkers en kleinbladige waterkers.

Waterkers kopen

Hoewel waterkers tegenwoordig van weinig agrarisch belang is, kun je het gemakkelijk in de handel vinden als plant of zaadje. Kräuterfeld biedt waterkersplanten in biologische kwaliteit aan, net als biologische kwekerij Christian Herb. Je kunt zelfs zaden krijgen van bekende fabrikanten zoals Kiepenkerl of Bingenheimer. De kwekerij van Rühlemann heeft een grote keuze aan verschillende waterkers.

groeiende waterkers

Waterkers werd ooit op grote schaal verbouwd door boeren. Vooral rond Erfurt ontwikkelde zich een heuse waterkerscultuur, maar daar is niet veel meer van over. De teelt is wat omslachtig omdat de plant constant vers water nodig heeft. Toch kan waterkers ook in de eigen tuin en zelfs op het balkon gekweekt worden.

Wanneer en waar waterkers planten?

Het belangrijkste voor het kweken van waterkers is water. Als je een beekje in je tuin hebt, dan heb je vooral geluk, want zo heb je de natuurlijke habitat van de waterkers voor de deur. Anders moet u proberen zo dicht mogelijk bij de natuurlijke locatie te komen. Dit kan bijvoorbeeld bij een watersloot, maar ook in de potcultuur. Het belangrijkste is dat de plant altijd helder, koud en zuurstofrijk water tot zijn beschikking heeft.

In een mum van tijd kan de vochtminnende plant echter zelfs op vochtige plekken in de tuin worden gekweekt.

De waterkers geeft de voorkeur aan zonnig tot halfschaduw, maar de plant doet niet veel met de brandende zomerzon. Wateren die de plant in de natuur bewoont, bevinden zich meestal in een koele vallei of depressie.

Wanneer u uw waterkers moet planten, hangt af van het type beplanting. Je kunt de aromatische plant zowel rond maart als begin augustus zaaien. Het is echter gemakkelijker om stekken te zetten, wat u in de zomer kunt doen.

• Teelt in en op water, in potcultuur of op zeer vochtige plaatsen
• Zonnige tot halfschaduwrijke standplaats, geen brandende zon
• Zaaien in maart of augustus
• Vermeerdering van stekken in de zomer

De juiste aanpak voor het kweken van waterkers

Voor het planten dient u eerst op zoek te gaan naar een geschikte standplaats in de tuin. Idealiter zou dit een bestaand water zijn, zoals een beek of vijver met watercirculatie. Als geen van beide beschikbaar is, kun je natuurlijk speciaal voor de waterkers een met water overstroomde sloot graven - maar dat is veel werk. In dit geval is het vooral belangrijk om een ​​instroom en een uitstroom te hebben. Kweken in een pot is makkelijker.

Plaats hiervoor de jonge waterkers in een plantenbak, bij voorkeur een schaal. Plaats deze nu in een grotere bak, die je met water vult tot de bodem van de kom ongeveer een centimeter onder water staat. Zo groeit de waterkers altijd in het water. Deze moet je echter wel om de twee dagen verversen zodat het water altijd fris en koel blijft en ook nog voldoende zuurstof bevat.

Als de standplaats vochtig en schaduwrijk is, kun je de plant zelfs zonder wateroverlast kweken. Waterkers mag echter nooit helemaal uitdrogen.

Of het nu in een pot is of aan de rand van een watermassa - zaaien of kweken vindt plaats zonder veel water, maar met voldoende vocht. Pas als de stekken geworteld zijn of de zaailingen voldoende groot zijn, worden ze verplant of overstroomd. Wel moeten de toppen van de plant nog boven het water uitsteken.

Als substraat is een mengsel van tuinaarde, zand en wat compost geschikt. Afhankelijk van de locatie moet dit mengsel echter worden aangepast. In de vijver moet je bijvoorbeeld geen compost toevoegen, anders hebben algen het makkelijk. In het bed en in de pot is echter humusrijke grond met een goede portie compost aan te raden. Terwijl zand zorgt voor beluchting in de met water verzadigde pot, kun je het beter buiten in het bed laten staan, anders zal het water te snel wegsijpelen.

Dus het is van toepassing op het kweken van waterkers:

• In de vijver: tuin- of vijvergrond met wat zand
• In het bed: tuinaarde met een portie compost
• In pot: tuingrond met ongeveer 30% zand en een portie compost

waterkers kweken

Eenmaal geplant is het verzorgen van tuinkers ongecompliceerd. Als het eenmaal een bewoner van uw vijver of beek is geworden, hoeft u het alleen nog maar te oogsten. Omdat de plant een vaste plant is en zich onder de juiste omstandigheden goed voortplant, hoef je je ook geen zorgen te maken over het overleven van waterkers.

In de met water gevulde pot ziet het geheel er anders uit. Het is belangrijk dat je het water om de twee dagen ververst, anders raakt het water uitgeput van de zuurstof die de wortels zo hard nodig hebben. Daarnaast wordt het water troebel en verrijkt het zich met voedingsstoffen. Waterkers heeft altijd schoon en vers water nodig. Daarnaast heeft de plant mogelijk wat koudebescherming nodig. Hoewel waterkers in principe is aangepast aan onze temperaturen, bevriezen grotere watermassa's en beken niet, maar een kleine hoeveelheid water in een emmer wel. Verpak de container indien nodig in vlies.

Een groot voordeel van waterkers is dat deze niet bemest hoeft te worden.

Bij de verzorging van de waterkers zijn de volgende punten van belang:

• Altijd vochtig houden
• In potcultuur, ververs het water om de twee dagen
• Eventueel winterbescherming in de kuip
• Niet bemesten

Oogst waterkers

De groene bladeren en scheuten worden geoogst van september tot ongeveer mei, wanneer de plant begint te bloeien. De plant kan de hele winter worden geoogst. U hoeft alleen individuele scheuten terug te knippen. Wees echter niet te radicaal en laat de plant steeds weer op krachten komen.

Groene plantendelen mogen in principe echter alleen uit stromend water worden geoogst. Als er geen watercirculatie is of als het water niet regelmatig wordt ververst, kunnen bacteriën zich aan de plant hechten. Hoe dan ook, het is natuurlijk belangrijk dat de geoogste plantendelen zorgvuldig worden gewassen.

Behalve bladeren en stengels zijn ook bloemen geschikt voor consumptie en kunnen ook de zaden gebruikt worden.

Waterkers: ziekten en plagen

Zoals bijna elke plant heeft de waterkers zijn tegenstanders. Slakken zijn gemakkelijk te herkennen en ze smullen van de delen van de plant die uit het water steken. Ook bladluizen (Aphidoidea) is hier van tijd tot tijd te vinden. U moet gewoon de eerste verzamelen. De laatste daarentegen kan gemakkelijk met water worden afgespoeld. In grotere wateren kunnen wilde eenden een probleem worden. Dan helpen alleen netten of gekleurde linten.

Afgezien van de vertegenwoordigers van de dieren, de valse meeldauwschimmel (Peronospora parasitica) soms gevonden op waterkers.

Gele bladeren aan waterkers?

Als de waterkersbladeren geel worden, is er iets mis. Allereerst het belangrijkste om te controleren: heeft de plant altijd voldoende water gehad? De natminnende plant kan een gebrek aan water en droogte niet aan.

Een andere oorzaak kan een wortelprobleem zijn. Een gebrek aan zuurstof of ongedierte in het wortelgebied kan leiden tot het afsterven van de wortels.

Waterkers bloeit niet

De waterkersbloem verschijnt elk jaar rond mei. Bij vers gezaaide planten kan het voorkomen dat ze op dit moment nog te jong zijn om te bloeien. Deze planten gaan pas volgend jaar bloeien.

Waterkers: ingrediënten en gebruik in de keuken

De waterkers dankt zijn pittige warmte aan de mosterdolie glycoside gluconasturtiin. Veel kruisbloemige planten bevatten mosterdolieglycosiden. Dit is hoe de kool (Brassica) tot zijn typische koolachtige geur. De smaak van deze mosterdolie-glycoside maakt waterkers een ideale verfijning voor soepen en salades, maar ook voor kruidenkwark en spreads. De bloemen kunnen uitstekend als decoratie worden gerangschikt. De kleine zaadjes van de plant daarentegen geven na het drogen een frisse smaak aan zelfgebakken brood.

Omdat waterkers ook in de winter vers kan worden geoogst, is het in het koude seizoen een belangrijke leverancier van vitamine A en C. Het bevat ook ijzer, jodium en foliumzuur. Waterkers is niet alleen een gezonde specerij, maar ook bekend uit de kruidengeneeskunde. Het wordt geacht de eetlust en de stofwisseling te stimuleren en wordt zelfs als afrodisiacum gebruikt. Maar wees voorzichtig bij vergevorderde zwangerschap, want te veel waterkers kan de bevalling veroorzaken.

Als het kweken van waterkers te tijdrovend voor je is, kun je ons artikel hierover hier vinden tuinkers, de makkelijker te verzorgen maar net zo smakelijke verwant van de waterkers.