Eetbare kamerplanten in één oogopslag

Niet alleen in de tuin, maar ook in een appartement kunnen nuttige planten worden gekweekt en bladeren, bloemen en vruchten worden geoogst voor de keuken. We geven een overzicht van eetbare kamerplanten.

Er zijn veel verschillende soorten kamerplanten, dus voor elk huis en appartement is er zeker een geschikte plant te vinden. Vooral voor huishoudens zonder balkon of tuin bieden eetbare kamerplanten de mogelijkheid om zelf voedsel of kruiden te verbouwen. Maar welke kamerplanten zijn eetbaar? We presenteren verschillende planten die gemakkelijk binnen te houden zijn en waarvan de bladeren, bloemen of vruchten eetbaar zijn.

Ananas (Ananas comosus)

de ananas is een eetbare kamerplant en een bijzonder populaire Zuidzeevrucht. De bromeliaplant (Bromeliaceae) kan gemakkelijk het hele jaar door binnen gehouden worden. De optimale standplaats voor ananasplanten is helder, warm en tochtvrij beschermd met een hoge relatieve luchtvochtigheid van rond de 60%. Ook in de winter mag de temperatuur niet onder de 16 °C komen, 25 °C en meer is ideaal. Afhankelijk van het type en de variëteit worden de uitgestrekte planten tussen de 20 en 100 cm hoog. De lange bladeren zijn aan de rand scherp getand. Met goede zorg vormt de ananas een bloeiwijze met talrijke individuele bloemen, waaruit later de heerlijke, samengestelde vrucht ontstaat. Overigens kan de ananas uit de bladsteel van de vrucht komen hergroeien vermeerderd worden. Zie ons artikel over hoe u dit kunt doen voor gedetailleerde instructies Ananas planten.

Spaanse peper (paprika)

Spaanse pepers zijn in principe meerjarige planten, maar op onze breedtegraden worden ze vaak maar één keer per jaar gekweekt. De nachtschadeplant (Solanaceae) met zijn vurige, hete vruchten kan echter meerdere jaren als kamerplant worden verzorgd. Afhankelijk van chili variëteit de planten kunnen 10 tot 120 cm hoog worden en verschillende gekleurde vruchten ontwikkelen met verschillende graden van warmte, gemeten in Scoville. De chili heeft een locatie nodig die zo warm, helder en zonnig mogelijk is. Anders, als er een gebrek aan licht is, laat het snel bladeren vallen. Koude tocht beschadigt ook de plant, die uit Zuid-Amerika komt. Om ook binnen een goede chili-oogst te krijgen, moeten de open bloemen elke dag lichtjes geschud worden zodat ze zichzelf bestuiven. In de natuur gebeurt dit door insecten of de wind. Anders moet het matig worden bewaterd en regelmatig worden bemest om aan de hoge voedingsbehoeften te voldoen. De opeenvolgend gevormde vruchten kunnen dan bijna het hele jaar door worden geoogst.

Echte Aloë (Aloë vera)

de aloë vera is waarschijnlijk een van de bekendste eetbare kamerplanten. De gemakkelijk te onderhouden vetplant vormt vlezige bladeren met een licht stekelige bladrand, waarbinnen zich een transparante gelei bevindt. Echte aloë wordt gebruikt in drankjes, smoothies, salades of medicinale en natuurlijke cosmetica. De bladschors wordt verwijderd omdat deze laxerende stoffen bevat. Het gelachtige binnenbladweefsel verzacht zonnebrand, huidverwondingen en insectenbeten. Tegelijkertijd reproduceert de echte aloë zichzelf via genetisch identieke klonen en zorgt zo voor altijd een voorraad. aloë vera houdt van een zonnige, warme standplaats en kan daar zeer sterk groeien. Het kan echter ook op donkere plekken overweg. Als het vaak wordt geoogst, moet het ook vaker worden bemest. Een organische vloeibare meststof zoals de onze Plantura biologische kamer- en groene plantenmest is ideaal voor het bemesten van aloë en tal van andere kamerplanten. Naast een uitgebalanceerde voedingssamenstelling scoort het ook met zijn volledig biologische en diervrije productie.

Gember (Zingiber officinale)

de gember en zijn scherpe wortelstok zijn vooral populair in de Aziatische keuken. De antibacteriële en verkwikkende werking is nu ook populair in sappen en thee. Gember kan worden gekweekt en vermeerderd uit stukjes van de verdikte wortel zelf. De gemberplant houdt van constant warme temperaturen en een standplaats in de volle zon. Ze doet het goed in een grote pot met goede drainage en voedselrijke potgrond. Gember vormt lange, vlezige scheuten met grote, eenvoudige bladeren en wordt 150 cm hoog. In de zomer kan het buiten geplaatst worden. Op een goede standplaats en met de juiste verzorging en regelmatig water- en kunstmestgiften kan in het najaar een grote, vertakte wortelstokknol geoogst worden wanneer de plant bovengronds beweegt.

Cactusvijg (Opuntia ficus-indica)

De cactusvijg is een robuuste, niet veeleisende kamerplant. De meestal weinig doornige, zeer smalle planten ontwikkelen met goede zorg grote gele bloemen. Met een beetje geluk rijpen deze later tot geel tot dieprood fruit, de stekelige peren. De soort, die zijn oorsprong vindt in Mexico, is nu ook wijdverbreid in het Middellandse-Zeegebied. Zowel de jonge scheuten als de bloemen en vruchten zijn eetbaar. Deze laatste worden rauw gegeten of verwerkt tot likeuren en jam. Op zonnige en warme locaties kan de cactusvijg enkele meters hoog worden. Tijdens de zomermaanden is de Opuntia staat buiten en is blij met wat mest. In ons artikel Cactussen bemesten vindt u belangrijke informatie over wanneer en met welke cactussen bemest worden en hoe u gebreksverschijnselen kunt herkennen. In de winter is de cactusvijgcactus blij met een vrij koele kamer en hoeft hij dan nauwelijks water te geven.

Kardemom (Elettaria cardamomum)

de kardemom is nauw verwant aan gember en lijkt er ook qua uiterlijk op. Als gemakkelijk te verzorgen kamerplant wordt ze zo'n 50 tot 100 cm hoog. Het vormt talrijke lancetvormige, palmbladachtige bladeren en een ondergrondse opslagwortel - de zogenaamde wortelstok. Hoewel kardemom buiten de tropen zelden bloemen en vruchten vormt, is het eetbaar, jonge bladeren hebben de typische, aromatische, kruidig-zoete kardemomsmaak en kunnen dienovereenkomstig worden verwerkt gebruiken. Kardemom moet het hele jaar door warm worden gekweekt bij temperaturen boven 15 °C. De kruidenplant groeit in de natuur in de schaduw van tropische bossen en neemt daarom genoegen met minder blootgestelde plaatsen - hij verdraagt ​​​​niet goed directe zon.

Mierikswortelboom (Moringa oleifera)

De mierikswortelboom is een snelgroeiende, tropische tot subtropische boomsoort uit India. de moringa-Boom is een eetbare kamerplant in bijna alle delen van de plant. Er wordt gezegd dat het een bijzonder hoog vitaminegehalte heeft en wordt daarom ook als een superfood beschouwd. De jonge bladeren doen denken aan smaak tuinkers (Lepidium sativum), kunnen de bloemen en jonge vruchten gebruikt worden als groente in hartige gerechten. De bolvormige wortels verspreiden een sterke geur van mierikswortel en worden hiervoor gebruikt. De groeikrachtige, onderhoudsvriendelijke en uiterst robuuste boom vraagt ​​slechts zeer spaarzaam water en verdraagt ​​zeer goed droogte. De planten kunnen zelf uit zaden worden opgekweekt. Een zonnige, warme standplaats is ideaal voor de mierikswortelboom.

Vietnamese koriander (Persicaria odorata)

De Vietnamese koriander hoort daar niet bij echte koriander (Koriandrum sativum) maar behoort tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). Maar hebben de lancetvormige bladeren van de Persicaria odorata een zeer vergelijkbare smaak en geur. Daarnaast is de Vietnamese koriander meerjarig en robuuster tegen koele temperaturen, maar zou hij ook binnenshuis moeten overwinteren. Ook als kamerplant kan hij het hele jaar door gekweekt worden. De plant bereikt een hoogte tussen de 20 en 50 cm. De optimale standplaats is zonnig tot halfschaduw en warm. Een hoge luchtvochtigheid bevordert een krachtige groei, dus de plant moet regelmatig worden besproeid. Regelmatige bemesting is noodzakelijk, aangezien de Vietnamese koriander een van de middelgrote eters is. In de zomer betovert de pittige plant met zijn delicate, lichtroze bloemen.

Room knoflook (Tulbaghia violacea)

Kamerknoflook, ook wel knoflookgras genoemd, komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. De krachtige Afrikaanse lelies (agapanthus) doen denken aan planten groeien tot een hoogte van tussen de 15 en 80 cm en vormen talrijke, lineaire bladeren die smaken en eruitzien als de bieslook (Allium tuberosum) lijken op. De mooie witte tot violette, lelieachtige bloemen zijn geclusterd in een schermbloemige bloeiwijze en hebben een zoete geur. Ze zijn net als de bladeren eetbaar en smaken sterk naar knoflook en eekhoorntjesbrood. De onderhoudsarme Tulbaghia stelt nauwelijks eisen aan de verzorging en verdraagt ​​droge perioden vrij goed. Een zonnige, warme standplaats en af ​​en toe een bemesting wordt beloond met krachtig groeiende planten.

Citroenmirte (Leptospermum)

Citroenmirte is een geurige theeplant afkomstig uit Oceanië. In Nieuw-Zeeland en Australië zijn er tal van soorten van de aromatische mirtefamilie (Myrtaceae), waaronder de meest bekende: de Zuidzeemirte of Manuka (leptospermumscoparium). De kleine heesters tot bomen zijn niet bijzonder winterhard en dienen daarom zeker binnen te overwinteren. Wintergroene, kleinere soorten kunnen ook binnen gekweekt worden, zolang de citroenmirte maar een zonnige, warme standplaats krijgt. De kleine, lancetvormige bladeren kunnen worden geoogst, gedroogd en verwerkt tot aromatische theeën. Een zeker instinct is vereist bij het water geven - omdat de kluit niet volledig mag uitdrogen en er geen wateroverlast in de pot of schotel mag optreden. De citroenmirte is niet erg beginnersvriendelijk, maar wordt beloond met aromatische kruidenthee. Bij goede verzorging vormen zich in het vroege voorjaar mooie, witte tot donkerrode bloemen.

Citrusplanten (Rutaceae)

Als Citroen (citrus- x Citroen), Oranje (citrus- x sinensis) of kumquat (Citrus japonica) – Naast aromatisch fruit brengen citrusvruchten een mediterraan gevoel in huis. Citrusplanten staan ​​in principe het liefst buiten, omdat de hogere zonnestraling ervoor zorgt dat het fruit sneller rijpt en beter smaakt. Met een beetje handigheid kunnen citrusbomen echter ook in huis of appartement worden gehouden. Om bijvoorbeeld een citroenboom als kamerplant te houden, kiest u een warme, volle zon standplaats. Als er een gebrek aan licht is, bladeren, bloemen of vruchten snel laten vallen of het sterke groene blad verwelkt, zien de planten er ziekelijk uit. De kleine bomen verdragen geen tocht. Binnen moet er vaak vaker water gegeven worden omdat de binnenlucht beduidend droger is dan buiten. Wateroverlast mag echter nooit voorkomen. Bemesting mag ook niet worden verwaarloosd om de planten gezond en krachtig te houden. Het gebruik van een vloeibare meststof is vooral voor potplanten eenvoudig en effectief, omdat deze via het gietwater wordt toegediend. Ons Plantura Biologische Citrus & Mediterrane Meststof is geschikt voor alle gangbare citrusplanten en bevat een speciaal aangepast aanbod aan voedingsstoffen.

Dwergbanaan (Musa velutina)

De dwergbanaan is een prachtige kamerplant met eetbare vruchten voor zonnige standplaatsen. De compact groeiende bananensoort bereikt een hoogte van ongeveer 150 cm. In dit land draagt ​​hij als jonge plant al vruchten en vormt ongeveer 8 cm lange vruchten met een roze tot lichtrode schil. Het zachte, zoet smakende vruchtvlees verbergt grote, zwarte zaden waaruit de dwergbanaan kan worden vermeerderd. In de zomer kan de tropische plant buiten staan ​​of het hele jaar door als kamerplant gekweekt worden. Meer tips voor de succesvolle teelt van bananen lees ons speciale artikel.

Veel van de eetbare kamerplanten hebben veel licht en zon nodig om een ​​overvloedige oogst te produceren. Er zijn echter ook Kamerplanten voor de schaduw, die ook op aanzienlijk donkere plaatsen gedijen en groen in huis brengen.