Forel Begonia: Verzorging, Vermeerdering & Locatie

Het wit gestippelde blad en de heldere bloemen maken de forelbegonia tot een visueel aantrekkelijke kamerplant.

Om de volle pracht van de forelbegonia te zien (Begonia maculata) om te bewonderen, is het de moeite waard om alle zorgmaatregelen in acht te nemen. Het belangrijkste over de juiste locatie en alles wat daarbij hoort, leer je in dit artikel.

Forelbegonia: bloei, herkomst en eigenschappen

De bijzondere en struikachtige forelbegonia uit de Begonia-familie (Begoniaceae) komt oorspronkelijk uit de tropen en groeit in de bossen van Brazilië.
Afhankelijk van de lichtinval kunnen de donkergroene, lancetvormige bladeren van de exotisch bloeiende plant ook metaalachtig glinsteren en zo een associatie oproepen met het schubbenpatroon van de forel. De roodachtige onderkant van het blad zorgt voor een mooi contrast en maakt de plant onmiskenbaar. De karakteristieke, asymmetrische bladeren van de forelbegonia staan ​​op stevige stelen en hebben een dikke waslaag om te beschermen tegen teveel waterverlies door verdamping. De kamerplant wordt in het Engels ook wel polka dot begonia genoemd, wat verwijst naar de ronde stippen op het blad.

De bloemen van de forelbegonia zijn wit tot lichtroze en hangen in trossen aan de plant. Ze verdelen zich in mannelijke en vrouwelijke bloemen omdat de forelbegonia eenhuizig is. De mannelijke bloemen zijn iets kleiner en hebben de meeldraden. De meer opvallende, vrouwelijke bloemen hebben de vruchtbladen. De belangrijkste bloeiperiode loopt van de lente tot de zomer. In de kamercultuur zijn de forelbegonia's meestal tussen de 20 en 40 cm breed en 30 tot 80 cm hoog. De groeiwijze is rechtopstaand tot licht overhangend.

De mooiste soorten

Er zijn maar een paar soorten forelbegonia:

• Begonia maculataˈWightiiˈ: Deze variëteit kenmerkt zich door de intens rood oplichtende onderkant van de bladeren. De witte stippen op de bladeren steken af ​​tegen het donkergroen. Hij wordt ongeveer 40 tot 50 cm hoog en groeit iets overhangend.

• begonia x albopicta: De witgevlekte begonia is eigenlijk een kruising tussen Begonia maculata en Begonia olbia.

Tip: in het geslacht begonia er zijn andere soorten die erg op de forelbegonia lijken. Deze omvatten bijvoorbeeld de roze-roodbloemige engelenvleugelbegonia (Begonia coccinea) en de roodbloemige koraalbegonia (Begonia Corallina). De koraalbegonia is echter waarschijnlijk een ondersoort van de forelbegonia - hierover zijn de taxonomen nog steeds verdeeld. Dwergforelbegonia's worden ook vaak gevonden, soms verkocht onder de cultivarnaam 'Dotty'. Dit zijn echter geen echte rassen, maar kunstmatige, veelal chemisch gecomprimeerde planten die bij normale verzorging dezelfde ontwikkeling laten zien als de normale soort.

Planten en locatie van Begonia maculata

De optimale standplaats voor de forelbegonia is op een lichte plaats zonder direct zonlicht. De kamerplant houdt van een warm en vochtig klimaat met temperaturen van rond de 20 tot 22°C. In de wintermaanden kan het ook wat koeler zijn rond de 15 tot 18°C. Bovendien houdt de forelbegonia van een hoge luchtvochtigheid. Een ruimte met droge lucht moet daarom worden vermeden. Een plek in de badkamer is bijvoorbeeld een plek waar ze zich bijzonder prettig voelt. De warmteminnende plant mag echter niet op een plaats met koude tocht staan.
Om de forelbegonia van de juiste voedingsbodem te voorzien, moet er op worden gelet dat deze in een los, luchtdoorlatend en humusrijk substraat wordt opgepot. Een hoogwaardige bodem moet worden gewaardeerd. Die van ons is bijvoorbeeld heel geschikt Plantura biologische universele aarde, die turfvrij is en in het eerste jaar na aanplant voorziet in de voedingsbehoefte van de forelbegonia. Het is het beste om dit te mengen met 30% geëxpandeerde klei om een ​​goede doorlaatbaarheid te garanderen en wateroverlast te voorkomen.

Kan de forelbegonia buiten geplaatst worden? Zolang de plant maar op een windbeschermde plek staat zonder direct zonlicht en de temperaturen ook Als de temperatuur 's nachts niet onder de 15 °C zakt, is er niets mis mee om de forelbegonia in de frisse lucht te laten staan plaats. Dus tussen mei en oktober kun je de forelbegonia gebruiken om je tuin te verfraaien en te genieten van de betere groei die het met zich meebrengt met de buitenomstandigheden.

Verzorging van de forelbegonia

De tropische kamerplant stelt relatief weinig eisen en is daarom gemakkelijk te verzorgen. Voor de juiste hoeveelheid water bij het water geven moet je een bepaalde gevoeligheid ontwikkelen.

Forelbegonia op de juiste manier snoeien, water geven en bemesten

De forelbegonia houdt niet van extreme droogte en evenmin van wateroverlast. De kluit kan tussen de gietbeurten grotendeels droog zijn - maar hij mag niet helemaal droog zijn! Je kunt het beste met je vinger een paar centimeter diep in de ondergrond prikken: voelt het al erg droog aan, dan kun je nog een keer gieten. Begonia maculata Vanwege zijn oorsprong houdt hij van de luchtvochtigheid en kan hij worden verneveld met waternevel zoals in het regenwoud - bij voorkeur rond de plant in plaats van direct op de bladeren.

Tijdens het groeiseizoen is het een goed idee om elke 2 tot 4 weken een vloeibare meststof te gebruiken om de forelbegonia extra voedingsstoffen te geven. Onze voornamelijk biologische is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische kamer- en groene plantenmest bijzonder goed. Door de kaliumrijke samenstelling zorgt het voor sterk blad en compacte groei.
Afhankelijk van de behoefte kan de forelbegonia probleemloos worden ingekort en ingekort. De verwijderde delen kunnen ook gemakkelijk worden gebruikt voor vermeerdering. De forelbegonia wordt boven de stengelknopen afgesneden. Op deze plekken bevinden zich slapende ogen waaruit de kamerplant weer zal ontkiemen. Door regelmatig te snoeien zal de groei bossiger worden.

merk op: Omdat de forelbegonia vrij snel groeit, dient deze eenmaal per jaar te worden verpot in verse grond met een drainagelaag. Idealiter gebeurt dit in het voorjaar.

Veelvoorkomende verzorgingsproblemen

Het is niet altijd eenvoudig om de oorzaak te achterhalen wanneer het duidelijk niet goed gaat met de forelbegonia. We zullen nu veelvoorkomende problemen benoemen en uitleggen hoe ze ontstaan.

• Forel Begonia verliest bladeren: Een ongunstige standplaats, tocht, temperaturen onder 15 °C of te warme temperaturen boven 22 °C kunnen ervoor zorgen dat de forelbegonia zijn bladeren laat vallen. Een verandering van locatie of een aanpassing van de voorwaarden is dan van belang. Wateroverlast, droogte en lage luchtvochtigheid in de kamer kunnen ook leiden tot bladverlies. Bij wateroverlast moet de watergift worden verminderd en moet het grootste deel van de grond tussentijds worden afgedroogd. Benevelen met water kan helpen tegen uitdroging en lage luchtvochtigheid en een verandering van locatie als de forelbegonia in de buurt van een verwarming staat.

• Forelbegonia bloeit niet: Bij optimale standplaatscondities kan de Zuid-Amerikaanse kamerplant enkele maanden bloeien. Als deze worden gevolgd, zouden er geen grote problemen moeten zijn, omdat de forelbegonia meestal betrouwbaar bloeit. Een radicale snoei kan ook de reden zijn voor het uitblijven van bloei.

• Forelbegonia heeft droge bladpunten: Er zijn ook verschillende mogelijke oorzaken voor dit fenomeen: lage luchtvochtigheid, tekort of teveel aan voedingsstoffen en schade door pesticiden kan droge, bruine punten op forelbegoniabladeren veroorzaken zijn. Zorg zoals eerder vermeld voor de juiste luchtvochtigheid door te vernevelen of een luchtbevochtiger te gebruiken. Bij overbemesting moet de plant beslist overgeplant worden in nieuw substraat. Het is het beste om regelmatig organische bemesting uit te voeren - dit verkleint het risico op overbemesting. Een gebrek aan voedingsstoffen kan worden vermeden door de reeds genoemde mestintervallen aan te houden.

overwintering

In de winter dient de kamerplant op een lichte plaats te staan ​​bij een temperatuur tussen 15 en 18 °C, liefst niet in de directe omgeving van de kachel. De watergift kan op dit moment enigszins worden verminderd en af ​​en toe besproeien met water is ook gunstig voor de forelbegonia in de winter.

Vermeerdering van forelbegonia

Forelbegonia's kunnen zeer goed worden vermeerderd met kopstekken. In principe werkt de vermeerdering van kamerplanten het hele jaar door, maar idealiter wordt dit in het voorjaar uitgevoerd. Hiervoor worden onder een bladknoop ongeveer 10 cm lange scheutpunten zonder bloemen afgesneden. Daarna kan het snijwerk in een glas met water worden geplaatst en op een warme, lichte plaats met een temperatuur van rond de 20 °C worden geplaatst. De stekken worden in een pot geplant met de reeds aanbevolen grond zodra er voldoende en stabiele wortels zijn gevormd.

Een andere veelbelovende manier van vermeerderen is via basale stengelstekken. Hier wordt een zijscheut van de forelbegonia inclusief het basale aanhechtingspunt gebruikt, omdat er meestal meerdere slapende ogen zijn en wortels zich goed kunnen vormen. De scheut wordt met zijn aanhechtingspunt van de hoofdscheut verwijderd en vervolgens op dezelfde manier behandeld als het afsnijden van de kop.

Is de forelbegonia giftig?

Het sap van de forelbegonia, dat in alle delen van de plant voorkomt, is geclassificeerd als giftig vanwege het oxaalzuur en calciumoxalaat dat het bevat. Contact met het plantensap kan roodheid van de huid, irritatie van de slijmvliezen, diarree, braken en kortademigheid veroorzaken. Daarom is het belangrijk om je handen grondig te wassen na elk contact met het sap. Dit voorkomt dat de stof per ongeluk in uw ogen of mond terechtkomt.

De forelbegonia is ook geclassificeerd als giftig voor huisdieren zoals honden, katten, kleine zoogdieren en vogels.

Als je houdt van onderhoudsarme en waterbesparende kamerplanten, dan is dit het kattenoor (Kalanchoë tomentosa) misschien wel de juiste nieuwe liefde voor jou.