Spindelstruik: Alles voor planten & verzorgen

We verduidelijken hoe de spindelstruik correct wordt geplant en verzorgd en of deze giftig is. Ook beantwoorden we de vraag of de spindelbus winterhard is.

de spil (euonymus) is een veelzijdige plant voor in de tuin. Het zorgt voor privacy, gevelvergroening en ware kleurexplosies. Het maakt ook indruk met zijn robuustheid. Van het resistente hout van de struiken, waaraan de spindelboom zijn naam dankt, werden vroeger allerlei alledaagse voorwerpen zoals breinaalden of spindels gemaakt.

Spindelstruik: oorsprong en eigenschappen

Spindelstruiken zijn te vinden op het noordelijk halfrond, meestal in Oost-Azië. Maar er zijn ook inheemse soorten hier in Europa, die beter bekend zijn onder het synoniem spindelboom. De opvallend kleurrijke vierlobbige vrucht dankt zijn naam, de roze capsules met de oranje vruchtlichamen die mensen waarschijnlijk deden denken aan het hoofddeksel van een kardinaal. Afhankelijk van de soort kan de kleur van de capsule ook meer bruin of grijs zijn. Zoals de tweede naam spindelstruik suggereert, is de groeivorm struikachtig of hoogstens vergelijkbaar met die van kleine bomen. Spindelstruiken bereiken een maximale hoogte van vijf meter. Sommige groeien zelfs alleen maar kruipend of zelfs klimmend. De struiken zijn dicht vertakt en vormen een spreidende kroon. Veel soorten zijn ook te herkennen aan hun vierkante stelen. Of ze groenblijvend of bladverliezend zijn, verschilt per soort. Terwijl de groenblijvende soorten vaak getipt zijn met goud of wit bont blad opkomen, bladverliezende spilheesters kleuren in de herfst helemaal rood.

Is de spindelboom giftig?

Alle delen van de spindelboom zijn giftig. Vooral de vruchten bevatten schadelijke glycosiden en alkaloïden. Bij consumptie leidt dit tot braken en diarree en bij een te hoge dosis zelfs tot stuiptrekkingen, collaps en zelfs de dood. De vergiftigingsverschijnselen treden echter ten vroegste twaalf uur na consumptie op.

Het toxische effect is niet alleen beperkt tot ons mensen, maar ook tot veel diersoorten, zoals paarden of schapen. Alleen zangvogels lijken geen last te hebben van de spindelstruik, omdat roodborstje, eksters en lijsters zien de heldere vruchten als een welkome voedselbron in de winter.

Populaire spindelstruiksoorten

Momenteel zijn er ongeveer 170 spindelstruiksoorten bekend. De meeste komen uit Zuidoost-Azië, sommige zelfs uit de Himalaya-regio. Drie soorten zijn inheems in Centraal-Europa, ook wel spindelbomen genoemd en laten hun bladeren vallen in de herfst.

Japanse Spindel (Euonymus japonicus)

Deze uit Azië afkomstige soort is groenblijvend en kan in theorie enkele meters hoog worden. Omdat de Japanse kardinaalboom echter niet winterhard is, moet hij in een emmer of pot worden bewaard, waar hij wat kleiner blijft. De struik heeft ongeveer 5 cm grote bladeren in een grote verscheidenheid aan kleuren, afhankelijk van de variëteit.

• 'Mareike': De goudgele bladrand van dit ras vormt een mooi contrast met het diepgroene bladinterieur.
• 'Microphylla Variegata': Het ras kenmerkt zich door kleine, circa 3 cm grote bladeren met een witte rand.
• 'Grey Beauty': Deze variëteit heeft groen, grijs en wit bont blad.

Kruipende spindel of klimspil (Euonymus fortunei)

De groenblijvende spindelbomen bevatten ook de kruipende spindel. Zoals de naam al doet vermoeden groeit hij niet rechtop, maar kruipend of klimmend en is daarom een ​​ideale bodembedekker in perken of een mooie groene gevel. Vanwege de lage onderhoudsbehoefte wordt deze soort vaak gebruikt voor grafbeplanting of kleine heggen. Zelfs als de kruipende spindel niet inheems is in Europa, is hij winterhard tot rond de -20 °C.

• 'Emerald Gold': De populaire variëteit heeft goudgeel bont blad.
• ‘Coloratus’: De bladeren, die tussen de 3 en 7 cm groot zijn, zijn donkergroen en kleuren in de herfst en winter felrood.
• 'Harlequin': De variëteit 'Harlequin' valt op met zijn bijna witte scheutpunten en licht gespikkelde bladeren.

Spindel (Euonymus europaeus)

De spindelboom, ook wel spindelboom genoemd, is de meest voorkomende inheemse soort spindelboom. De struik groeit dicht vertakt en rechtopstaand. In de herfst verkleuren de bladeren dieprood. Nadat ze zijn gevallen, sieren de intens gekleurde vruchten de struik gedurende de grauwe winter.

Breedbladige Euonymus (Euonymus latifolius)

Zeer vergelijkbaar met de gewone euonymus, wordt de breedbladige euonymus voornamelijk gekenmerkt door zijn bredere bladeren. De soort is inheems, maar het natuurlijke voorkomen is beperkt tot de Alpen en de uitlopers van de Alpen, daarom staat hij ook wel bekend als de uitlopers van de Alpen.

Vleugelspindel (Euonymus alatus)

De gevleugelde spindelstruik is inheems in Japan en China en is winterhard. Door zijn intense herfstkleuren wordt de bladverliezende plant ook wel de brandende struik genoemd. De struik wordt ongeveer 2 tot 3 m hoog en even breed. Opvallend zijn de kurkruggen op de scheuten, die vooral in de winter aan het licht komen.

Grootbloemige Euonymus (Euonymus planipes)

De plant, ook wel de platstammige doornstruik genoemd, komt oorspronkelijk uit Azië. Hij bereikt een hoogte van 3 tot 5 m en wordt in dit land vaak als sierheester aangeplant. De winterknoppen zijn relatief groot, puntig en opvallend paars.

Plant spindel struik

Een spindelstruik in je eigen tuin is zeker iets om naar te kijken: bijvoorbeeld een gevleugelde spindelstruik die alleen staat als een Blikvanger, een gewone of breedbladige euonymus in een wilde haag of de kruipende spindel as bodembedekker.

Qua ligging is de plant niet zo veeleisend, omdat hij extreem robuust is. In de natuur komen spindelstruiken vaak voor aan de bosranden, waar het licht maar soms ook schaduwrijk kan zijn. Een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats is precies goed. De struiken zijn behoorlijk competitief als het om hun wortels gaat en hebben geen last van sterke buren en hun worteldruk.

De grond zou over het algemeen vrij fris, voedzaam en neutraal moeten zijn, maar de gewone en breedbladige euonymus geeft de voorkeur aan eerder droog en licht kalkachtig. Beide soorten houden ook van vochtige grond, maar groeien daar sneller en ongecontroleerder.

Cultiveer spindelbus

Spindelstruiken hebben naam gemaakt als onderhoudsvriendelijke struiken. Hun zorg is daarom zeer ongecompliceerd. Geplante exemplaren hoeven eigenlijk alleen in het begin water te krijgen. Eenmaal gevestigd, ontwikkelen ze uitgebreide wortelstelsels en zijn ze zelfvoorzienend. Alleen in droge zomers is een portie water nodig als de bladeren gaan hangen. Natuurlijk moeten gepotte spindels worden bewaterd omdat hun wortels zich niet kunnen verspreiden. Geef ze regelmatig water zodat de kluit niet uitdroogt. Laat de grond echter bovengronds uitdrogen.

Snij spindel bus

Spindelstruiken hoeven over het algemeen niet te worden gesnoeid, omdat ze vanzelf een mooi gevormde kroon ontwikkelen. Voor groenblijvende soorten die als haag of bodembedekker worden gehouden, kunt u eenvoudig de snoeischaar aantrekken. De planten zijn zeer tolerant ten aanzien van snoeien. Zorg er wel voor dat u uw struiken in het vroege voorjaar of de late herfst snoeit om storende nestvogels te voorkomen. Een vorstvrije en bewolkte dag in het vroege voorjaar of het late najaar is ideaal om te snoeien. Op deze manier worden de sneden niet gespannen en worden vogels en andere dieren niet gestoord bij het nestelen. Uiteraard kunt u in de zomer ook kleine ingrepen doen.

Spindelbus bemesten

Als uw spindelstruik op humusrijke en voedselrijke grond groeit, is bemesting niet nodig. Alleen op zeer slechte locaties is het de moeite waard om een ​​lading compost of onze Plantura organische universele meststof opnemen in de grond rond de plant. Planten die in kuipen worden gehouden, moeten op deze manier ook van verse voedingsstoffen worden voorzien.

Propageren Spindel Bush

Spindelstruiken kunt u eenvoudig uit stekken vermeerderen. Snijd in het voorjaar een scheut met ongeveer drie tot vier paar bladeren en verwijder de onderkant. Steek nu het stekje voor ongeveer een derde in de grond en houd het vochtig. Na verloop van tijd zal de stek zijn eigen wortels ontwikkelen.

Spindelstruik overwinteren

Inheemse spindelstruiken zijn winterhard, net als de populaire kruipende spindel. De Japanse doornstruik is echter slechts bestand tegen temperaturen tot -5 °C en moet daarom tijdens het koude seizoen worden beschermd. Overwinter de groenblijvende struik ergens met temperaturen tussen de 6 en 10 °C. De winterverblijven hoeven niet overdreven helder te zijn, maar moeten een natuurlijke lichtbron hebben - zo niet, dan kan een plantenlamp helpen. In de winter heeft de plant weinig water nodig, waardoor het substraat slechts licht vochtig is. Meststof mag niet worden gebruikt in de winterkwartieren.

Spindelstruik verliest bladeren: wat te doen?

Er kunnen verschillende redenen zijn voor bladverlies. Het is vaak ofwel te nat, wat leidt tot wortelrot, ofwel te droog. U kunt dit veranderen door uw watergeefgedrag te veranderen of door de grond af te tappen. Ook een verkeerde pH-waarde kan de oorzaak zijn. Als de grond te zuur is, voelt de spindelstruik niet goed aan. In dit geval helpt een portie kalk om de pH-waarde te verhogen.