Meidoorn planten, verzorgen en gebruiken

Of het nu als meidoornboom of als sierhaagdoornhaag is - het veelzijdige geslacht Crataegus vindt in elke tuin een plaats. Kom alles te weten over de eigenschappen, eisen en aanplant van meidoorns.

Meidoorns zijn diverse bomen of struiken die een belangrijke voedselbron zijn voor insecten, zoogdieren en vogels. We stellen u voor aan het geslacht Crataegus en belangrijke informatie geven over het planten, verzorgen en gebruiken van meidoorns.

Meidoorn: bloem, eigenschappen en herkomst

Het geslacht Meidoorn (Crataegus) bevat ongeveer 1200 soorten, waarvan ongeveer 90 in Eurazië en 1100 in Noord-Amerika. De naam is afgeleid van het Griekse "krataigos" wat "hard" of "stevig" betekent en verwijst waarschijnlijk naar het hout van de meidoorn. Alle meidoornsoorten behoren tot de rozenfamilie (Rosaceae).

Afhankelijk van de soort groeit de meidoorn als boom of struik met doornige scheuten. Door het diepe wortelstelsel en het taaie blad kunnen de meidoorns zelfs gedijen bij hitte, droogte en lage luchtvochtigheid. Wat de locatie betreft, zijn de rozenplanten over het algemeen uiterst aanpasbaar en niet veeleisend. De bladeren van de meidoorn zijn eenvoudig, getand of gelobd en sommige krijgen een prachtige herfstkleur in felgele en oranje tinten. De witte, roze of rode bloemen van de meidoorn zijn geclusterd in trossen of pluimen.

De overvloedige nectar die tijdens de bloeiperiode van mei tot juni wordt geproduceerd, is uiterst waardevol voor de lokale insectenwereld. De vruchten, die vanaf september rijpen, worden vaak "meidoornbessen" genoemd, maar horen als appels (straf) tot pitvruchten en vormen zogenaamde follikels. De rijke vrucht van de meidoorns dient tijdens het koude seizoen als voedsel voor vogels en zoogdieren. Een overzicht van de meest bekende meidoorn soorten vindt u in ons speciale artikel.

Meidoorn planten: locatie, planttijd en meer

De grote diversiteit aan meidoornsoorten betekent natuurlijk ook een breed scala aan behoeften. Voor de meidoornsoorten die wij kunnen kweken gelden echter de volgende standplaatsvereisten: meidoornstruiken of kleine bomen zijn aanpasbaar en verdragen vele grondsoorten en standplaatsen. Ze geven de voorkeur aan matig zware, voedselrijke, kalkrijke en diepe, droge tot frisse grond. Ook slechte, drogere en stenige standplaatsen op zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde standplaatsen worden getolereerd. Bij het kiezen van planten moet worden opgemerkt dat oudere en grotere meidoorns slecht groeien. Hoewel vaak hoge meidoornbomen worden aangeboden, gedijen ze zelden goed na het verplanten en ontwikkelen ze slechts heel langzaam een ​​adequaat wortelstelsel. Met een jaarlijkse groei van 25 tot 30 cm ontwikkelen zelfs kleine verplante heesters zich snel en vormen door de jaren heen een statige struik.

De ideale planttijd voor meidoorns is in de late herfst tussen oktober en eind november en in het vroege voorjaar voordat de bladeren in maart ontkiemen. Als de meidoorn solitair wordt geplaatst, moet aan alle kanten een afstand van twee tot drie meter worden aangehouden. Plant je meidoorn als haag, dan is de plantafstand met 40 tot 60 cm beduidend kleiner, waardoor er een dichte struik ontstaat. Bij bijna natuurlijk bloeiende hagen kan de afstand echter ook aanzienlijk groter zijn. Nadat de juiste locatie voor de meidoorn is gekozen, begint het planten:

• Graaf een groot plantgat, minimaal 1,5 keer zo groot als de kluit.
• Uitgegraven grond met wat rijpe compost of Plantura biologische bodemactivator verbeteren, meng beide goed.
• Zet de meidoorn in het plantgat, vul met grondmengsel en druk stevig aan.
• Vorm een ​​gietrand en geef de meidoorn goed water.
• Bij hoge bomen moet een stabiele boomverbinding worden geplaatst bestaande uit minimaal twee boompalen. Dit om kantelen te voorkomen en om de baal in de grond te stabiliseren. Zo groeit de meidoorn beter.

De belangrijkste zorgmaatregelen

Meidoorns zijn over het algemeen onderhoudsarme bomen, maar ook zij hebben baat bij een beetje aandacht.

Bemest en water meidoorn

Meidoorns hebben een lage tot gemiddelde voedingsbehoefte. Een lentetoepassing van rijpe compost of een grotendeels organische meststof met langzame afgifte zoals de onze Plantura organische universele meststof, meestal genoeg voor het hele jaar. Voedingsstoffen moeten apart worden toegevoegd op magere locaties en na zwaar snoeien.

Vaste meidoorns hoeft u niet meer water te geven, alleen de pas aangeplante struiken moeten de eerste weken en de eerste zomer regelmatig worden bewaterd.

snij meidoorn

Meidoorns zijn zeer tolerant ten aanzien van snoeien, ze herstellen snel, zelfs na zwaar snoeien en ontkiemen betrouwbaar als ze vers zijn. Daardoor zijn ze ook goed te houden en in de hoogte en breedte te snoeien zonder de planten langdurig te beschadigen. De robuuste planten kunnen ook als meidoornbonsai gekweekt worden. Meidoorns hoef je niet per se in heggen of individueel te snoeien als er voldoende ruimte is.

ziekten en plagen

Vergelijkbaar met appel en peer (Pyrus communis) de verwante meidoorns kunnen ook worden aangetast door tal van fruitboomziekten. Deze omvatten bacterievuur, dat moet worden gemeld en levensbedreigend is voor de plant (Erwinia amylovora), de fruitboom kanker (Neonectria galligena), echte meeldauw (Erysiphaceae), roestziekten en bladvlekken Septoria. als ongedierte bladluizen (Aphidoidea), spinmotten (Yponomeutidae), de kersenbladwesp (Caliroa cerasi), de blauwe zeef (Zeuzera pyrina) en de meidoornmug (Dasineura crataegi) opgemerkt.

propageren meidoorn

Meidoorns kunnen worden vermeerderd door zaad, stekken en gelaagdheid.

Naar de Voortplanting via zaden de zaden van de vrucht kunnen worden gebruikt. De eetbare meidoornvruchten hebben meestal één tot drie zaden, die onmiddellijk na de oogst moeten worden uitgewassen en van het vruchtvlees worden gescheiden. zoals koude kiemer ze hebben een koude periode van een week nodig, die de kiemrust van het meidoornzaad afbreekt. Als je de zaden in november of december in de tuin zaait, is de kans groot dat ze volgend voorjaar gaan ontkiemen.

Ongeveer 10 cm lang stekken in de zomer gesneden uit de verse, zachte scheuten. Verwijder nu alle bladeren behalve de punt en plant ze diep in voedselarme potgrond, waarvan de helft is aangevuld met zand. De stekken worden in het licht en bij 15 tot 20 °C geplaatst en moeten de komende weken altijd goed vochtig worden gehouden.

Vermeerdering van verschillende soorten werkt het beste verlagen. Hiervoor wordt in het najaar een bladloze scheut naar de grond gebracht en met behulp van bijvoorbeeld een draad ondergronds gefixeerd. Alleen de punt van de scheut steekt uit, terwijl zich nieuwe wortels vormen langs de begraven scheut. Het volgende najaar zijn er voldoende wortels gevormd en kan de scheut van de moederplant worden gescheiden en opnieuw worden geplant. Meidoorns kunnen zich op deze manier ook zelf voortplanten. Maar als je binnenkort een andere plant wilt, kun je het proces op deze manier versnellen.

Is meidoorn giftig?

Meidoorns zijn niet giftig, hun bladeren, bloemen en vruchten worden gebruikt in de volksgeneeskunde. Meidoornvruchten zijn rauw eetbaar en vormen geen risico voor mens of dier.

Meidoorn: geneeskrachtige eigenschappen en gebruik van de vrucht

De oogsttijd voor meidoornvruchten begint tussen september en oktober, afhankelijk van de soort. De rijpe, dan veelal bloemige vruchten kunnen doorgaans tot december worden geoogst. Vogels en kleine zoogdieren gebruiken de talrijke vruchten als wintervoedsel. De gemakkelijkste manier om ze af te knippen is met een snoeischaar als een bos dat bij elkaar zit. De smaak van meidoornvruchten is - althans bij onze inheemse soorten - meestal zoet, flauw en melig. Ze werden daarom vaak alleen geconsumeerd in tijden van nood en worden verder gebruikt in de kruidengeneeskunde.

Grootbloemige en smakelijke soorten, zoals de azaroldoorn (Crataegus azarolus), zijn het meest geschikt voor oogst en verwerking. De appelachtige, zoetzure vruchten kunnen worden gekonfijt of verwerkt tot sap en jam. Van het fruit worden ook gebak, zoete cider en meidoornschnaps gemaakt. In de volksgeneeskunde worden meidoornthee of tincturen van gedroogde bladeren, bloemen en fruit toegediend voor cardiovasculaire problemen. De aanwezige flavonoïden en procyanines zijn belangrijke componenten van meidoorn voor de conventionele geneeskunde. Meidoorn kan de bloeddruk verlagen in de vorm van tabletten, capsules of vruchtensap Stimuleer de bloedcirculatie in de hartspier en verlicht symptomen bij bijvoorbeeld het begin van hartinsufficiëntie hartkloppingen, verlichten

Een andere belangrijke fruitboom voor wilde hagen is de sleedoorn (Prunus spinosa). We laten je kennismaken met de doornige grote struik en geven tips over het planten, oogsten en gebruiken van sleedoornvruchten.