Knoflook: teelt, variëteiten, oogst en gebruik

Knoflook is een must bij het koken. We laten tips en trucs zien voor het kweken in je eigen tuin, geschikte rassen en voor oogsten en bewaren.

Wie graag kookt, kan knoflook (Allium sativum) moeilijk vermijden. Terwijl de supermarktartikelen soms enorme afstanden afleggen voordat de knol uiteindelijk in onze keuken belandt, kan de plant zonder problemen in de tuin worden gekweekt. Knoflook wordt ook als zeer gezond beschouwd en is al uitgeroepen tot medicinale plant van het jaar.
Oorspronkelijk afkomstig uit Centraal-Azië en Perzië, verspreidde knoflook zich snel en wordt nu in veel landen over de hele wereld verbouwd. Wilde knoflookplanten worden al eeuwenlang gekweekt en bestaan ​​al in een aantal landen.
synoniemen: knokkel,Chnobli (CH), knoflook

Knoflook kweken in de tuin

Knoflook is gemakkelijk te kweken in je eigen tuin. Als je geen ruimte in het bed hebt, kun je ze ook in grotere bloempotten kweken. Knoflook kan heel goed met tomaten overweg en kan er samen mee in de potten worden gekweekt, bij voorkeur met vooraf gemengde knoflookculturen. Knoflook voelt het prettigst op een zonnige standplaats met losse, licht vochtige grond. Wateroverlast moet koste wat kost worden vermeden.

In de herfst, anders ook in de lente, kunt u het beste enkele teentjes knoflook 15-20 cm uit elkaar planten op een diepte van 3-4 cm. De rijenafstand moet ongeveer 30 cm zijn. Ook al groeit knoflook in het begin maar langzaam, de bemesting moet in evenwicht zijn: stikstofsupplementen verhogen de opbrengst, maar verdunnen de smaak. In onze ervaring is een goede basisbemesting met compost zeer effectief gebleken. Als knoflook overbemest is, is het moeilijk op te slaan en begint het vroeg te rotten. Op droge zomerdagen heeft de knoflook wat water nodig. Regelmatig water geven is anders niet nodig.

Gedetailleerde instructies zijn hier te vinden: Knoflook planten, verzorgen en oogsten.

Knoflookvariëteiten: een beheersbare selectie

Hoewel er talloze soorten knoflook zijn voor commerciële teelt, heeft het zijn weg gevonden naar de schappen van zaad- en zaadleveranciers. Zeer weinig beheerde uien: Arno, Rosa en Vivalto zijn drie voorbeelden. Over het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen gewone knoflook en bieslook. Bij deze laatste wordt het groen geoogst en verwerkt.
Wil je meer weten over de rassen, kijk dan hier: Knoflooksoorten: de 20 beste in één oogopslag.

• Arno: Goed groeiend knoflookras met een goede opbrengst en een witte buitenschil.
• vet blad: Bij dit ras oogst je niet de knollen, maar het groene blad. Deze knoflooksoort wordt daarom ook wel bieslook genoemd.
• neko: Krachtige bieslook met een goed aroma; minder intense knoflooksmaak.
• roze: Hoogproductieve variëteit met een intens gekleurde buitenhuid.
• Vivalto: Hoogproductief knoflookras met een licht roze gekleurde buitenschil; gemakkelijk en robuust in de teelt.

Oogsten, drogen en bewaren van knoflook

Het wordt geoogst in de herfst, wanneer het bovenste derde deel van de plant begint te verdorren. Bij het opgraven moet erop worden gelet dat de knollen niet worden beschadigd. Dit is een toegangspoort voor ziekteverwekkers die de knol vaak doen rotten. Bij droog weer wordt de vers geoogste knoflook eerst op het bed te drogen gelegd. Daarna kun je de planten in een vlecht vlechten of ze apart ophangen op een overdekte en luchtige plek. Goed gedroogde knoflook is lang houdbaar.

Het is het beste om een ​​koele, droge en donkere plaats te kiezen voor opslag. Knoflook mag niet in de koelkast worden bewaard. Het is hier te koel en ook wordt het vocht uit de knol verwijderd. Het aroma gaat na een paar dagen verloren. Sommige mensen snijden de knoflook in kleine blokjes en drogen ze langzaam in de oven. Smaak gaat hier verloren, maar het eindresultaat is nog acceptabel om te drogen. Weken in olijfolie (optioneel) met wat chili en rozemarijn) is een manier om het geweldige knoflookaroma te krijgen.
U kunt nog meer informatie vinden in ons speciale artikel over Knoflook oogsten en bewaren.

Ingrediënten en gebruik in de keuken

Met name de zwavelhoudende secundaire plantenstoffen zoals alliine zijn verantwoordelijk voor de typische knoflookgeur. Maar juist van deze stoffen wordt gezegd dat ze een antibacteriële werking hebben. Kalium en fosfaten zijn twee van de mineralen die het bevat. Onderzoekers zijn het niet eens over de effecten die aan knoflook worden toegeschreven. Sommige onderzoeken laten een positieve invloed zien op bloeddruk, cholesterolgehalte en bloedvet, maar er zijn ook onderzoeken die deze resultaten tegenspreken.

Toch is knoflook erg lekker en mag het niet ontbreken in mediterrane en Aziatische gerechten. Bij het frituren moet je er echter voor zorgen dat de temperaturen niet te hoog worden en de knoflook niet te donker wordt. Want dan smaakt het bitter.

Ziekten en plagen in de knoflookteelt

Knoflook is een van de weinige planten die met gemak in de tuin groeien. Eenmaal geplant, met uitzondering van het water geven in de zomer, kunt u achterover leunen en ontspannen en wachten op de oogst. In zeer regenachtige jaren kunnen de knollen al in het bed gaan rotten. Hetzelfde gebeurt op locaties met wateroverlast. In de commerciële teelt is er af en toe knoflookroest, daarom moeten boeren ook goed letten op vruchtwisseling.