Indiase banaan: plant, cultiveer en oogst de papaja

De Noord-Amerikaanse papaja wordt steeds populairder. Hier kun je alles te weten komen over de exotische Indiase banaan - van het kopen tot het planten en verzorgen ervan.

appels (straf) of peren (Pyrus) bijna iedereen heeft het in zijn eigen tuin. Heeft u interesse in een nieuwe, nog grotendeels onbekende en exotische plant? Dan de Indiase banaan (Asimina triloba) misschien iets voor jou. Eigenlijk lijkt de vrucht van de Indiase banaan veel meer op een mango of papaya. In ons artikel leest u waar de Indiase banaan zijn naam vandaan heeft, hoe u deze het beste kunt planten en verzorgen en hoe u deze exotische vrucht het beste kunt oogsten en bewaren.

De Indiase banaan is een vrucht van de Annona-familie (Annonaceae) en heeft vele namen: Afgeleid van de Latijnse naam Asimina triloba het wordt in het Duits ook wel drielobbige papau genoemd. Andere veel voorkomende namen voor de Indiase banaan zijn Michigan Banana, Poor Men's Banana (in het Duits "poor man's banana"), Papau of Pawpaw. Die laatste naam dankt ze aan haar gelijkenis met papaja. Beide vruchten lijken erg op elkaar, maar de Indiase banaan is aanzienlijk kleiner en lichter dan een papaja. De naam Indiase banaan komt in de eerste plaats van de Noord-Amerikaanse oorsprong van de plant en van het feit dat het vruchtvlees van de Indiase banaan geel en zacht is als dat van een echte banaan (Musa).

De smaak van de papaja laat zich het best omschrijven als een mix van mango, ananas, abrikoos en een vleugje banaan van vanille worden beschreven, waarbij de pulp even zacht en romig is als die van conventionele bananen. Wil je ook van deze bijzondere smaak genieten, dan kun je de Indiase banaan zelf kweken en oogsten in je eigen tuin. Een andere reden om de papaja een plaatsje in de tuin te geven is zijn hoge waarde als sierboom: vooral in In de herfst kleuren de bladeren van de plant prachtig geel waardoor je tuin in de mooiste kleuren achterblijft schijnen.

Indiase bananen (pawpaw): oorsprong en eigenschappen

De Indiase banaan komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Het is wijdverbreid in zowel het zuidoosten van de Verenigde Staten als het zuiden van Canada. Oorspronkelijk was de Indiase banaan een laaglandbosplant die zich het prettigst voelde in moerassige gebieden en aan de randen van bossen in de schaduw van grotere bomen. Zelfs de inheemse Amerikanen waardeerden deze bijzondere vrucht. Tegenwoordig wordt de Indiase banaan ook in Europa verbouwd, vooral in Italië en in Duitstalige landen. De commerciële teelt van papaja's is echter buitengewoon laag, dus het zal moeilijk zijn om een ​​papaja-vrucht in de supermarkt te spotten. Het is daarom des te aantrekkelijker om de bijzondere plant zelf te kweken en je eigen vruchten te oogsten.

De Indiase banaan is een bladverliezende struik en kan drie tot vijf meter hoog worden. De plant vormt een gesloten kroon die tot tweeënhalve meter in doorsnee kan worden. Hij groeit relatief langzaam met zo'n 30 centimeter per jaar. Zijn langwerpige bladeren, die tot 20 centimeter lang kunnen worden, zijn indrukwekkend. Vanaf mei begint de Indiase banaan te bloeien met paarse klokvormige bloemen. Hieruit ontwikkelen zich vervolgens de vruchten, die rijpen van augustus tot begin oktober. In de herfst kleuren de bladeren goudgeel.

Indiase banaan kopen

Bij de aankoop van uw Indiase banaan moeten de grootte van de plant en het ras van het grootste belang zijn. De grootte van de plant bepaalt of je je Indiase banaan direct buiten kunt planten, of dat je hem een ​​jaar of twee in een pot blijft telen. Daarbij is vooral de prijs bepalend, want grotere Indiase bananen kosten vele malen meer dan kleinere exemplaren. Daar staat tegenover dat zaailingen (nog steeds kleine plantjes) meestal kleinere vruchten dragen, een wisselende opbrengst hebben en qua smaak vaak niet aan te raden zijn.
Een ander belangrijk beslissingscriterium bij het kopen moet de variëteit zijn. Want alleen de twee soorten 'Prima' en 'Sunflower' zijn zelfbestuivend. Alle andere soorten zijn niet zelfbestuivend en hebben daarom een ​​kruisbestuiver nodig.

Een gedetailleerde gids voor Indiase bananen kopen vindt u hier.

Plant Indiase bananen

De Indiase banaan is een van de weinige exotische planten die winterhard is en daarom het hele jaar door buiten in onze tuin kan worden gekweekt. De keuze van de standplaats en de juiste procedure voor het planten zijn hierbij bepalend.

De perfecte locatie voor de papaja

Als de papaja oorspronkelijk aan de rand van het bos groeit, zou je kunnen aannemen dat hij de voorkeur geeft aan een schaduwrijke plek. Maar dat is maar de helft waar. In hun jonge ontwikkeling, dat wil zeggen in de eerste vier jaar, mag de jonge Indiase banaan in geen geval in de brandende zon staan. Een halfschaduwrijke standplaats is hier ideaal. Vanaf het vierde jaar begint de papaja vrucht te dragen. Dan wil ze op een zonnige plek. Als de vruchten voldoende door de zon worden gekust, kunnen ze hun aroma bijzonder goed ontwikkelen en prachtig zoet worden.

Ook moet je onderscheid maken tussen jonge planten en oudere planten als het gaat om vorstbestendigheid: jonge planten moeten de eerste vier jaar worden beschermd tegen strenge vorst. U kunt bijvoorbeeld fleece gebruiken om het te bedekken. Volwassen planten daarentegen zijn bestand tegen vorst tot -30 °C en hebben in de winter geen bescherming meer nodig. De papaja stelt vrij weinig eisen aan de bodem: hij mag alleen los en rijk aan voedingsstoffen zijn. De turfvrije en duurzame Plantura biologische universele aarde is daarom bij uitstek geschikt voor uw papaja. Als de grond erg zanderig is, kunt u de grond verrijken met compost of ander organisch materiaal om de bodemstructuur en de toevoer van voedingsstoffen te verbeteren.

Als je alleen voedselarm materiaal hebt om de grond te verrijken, zoals stro, raden we aan om extra te verrijken met organische langzaamwerkende mest. Ons Plantura organische universele meststof met biologische langetermijnwerking verbetert niet alleen de bodemstructuur op lange termijn, maar geeft de voedingsstoffen ook zacht en over een langere periode vrij aan de Indiase banaan. Een pH tussen 5,5 en 7 is optimaal voor de papaja. De grond moet voldoende vochtig zijn en nooit volledig uitdrogen. Wateroverlast mag echter in geen geval optreden, omdat dit kan leiden tot wortelrot.

Siteclaims van de Indiase banaan in één oogopslag:

• De eerste vier jaar een halfschaduwrijke standplaats en in de winter beschermen tegen strenge vorst
• Vanaf het vierde jaar: Zonnige locatie
• Vorsttolerantie tot -30 °C
• Voedingsrijke, vochtige, losse grond
• pH: 5,5 tot 7
• Vermijd absoluut wateroverlast

Procedure voor het planten van de Indiase banaan

De beste planttijd voor de Indiase banaan is van eind september tot oktober of in het voorjaar in maart. Het is belangrijk dat de planten bij het uitplanten een goed wortelstelsel hebben gevormd. Koop je planten die nog klein zijn in een pot van 3 liter, dan is het verstandig om ze nog twee jaar in een pot op een gedeeltelijk schaduwrijke plek te kweken. Als de plant de komende jaren voldoende is gegroeid en de kluit zich goed heeft ontwikkeld, kunt u de plant buiten plaatsen.

Koop je een grotere plant in een 6 liter pot, dan kan deze direct buiten geplant worden. Nadat de ideale locatie is gevonden, wordt het plantgat voorbereid. Verwijder onkruid, stenen of wortels en verrijk de grond met compost of ander organisch materiaal. Als alternatief kunt u hiervoor ook organische langetermijnmest gebruiken. Het plantgat moet minimaal tweemaal de diameter en diepte van de kluit van de plant zijn. De plant moet net zo diep in het plantgat staan ​​als voorheen in de bak of pot. Vul vervolgens het plantgat met de verrijkte grond en geef de plant goed water. De plantafstand tot de volgende naburige plant moet minimaal drie meter zijn.

Indiase bananenplanten op een rij:

• Kies de ideale locatie
• Bodem verrijken met compost of organische meststof met langzame afgifte
• Graaf een plantgat met tweemaal de diameter en tweemaal de diepte van de kluit
• Plant Indiase bananen net zo diep als voorheen in de pot of pot. container was
• Waterput
• Plantafstand tot naburige planten min. 3 m

Tip: Omdat de Indiase banaan heel langzaam groeit, moet je een cirkel rond de stam van de plant met een straal van 50 centimeter vrij houden van onkruid en gras. De concurrentie om water en voedingsstoffen is dus niet te groot voor de papaja. Ook kan hier een mulchlaag worden aangebracht, die onkruid onderdrukt en tevens voor minder verdamping zorgt. U kunt bijvoorbeeld bladeren of gemaaid gras gebruiken als mulchmateriaal.

De Indiase banaan kan ook in een pot op het balkon of terras worden gekweekt. Aangezien de papaja een penwortel is, moet de planter voldoende groot en diep zijn. De plantenbak moet dus minimaal 40 liter kunnen bevatten. Zorg er ook voor dat de pot een drainagegat heeft en leg er een drainagelaag op. Zorg er bij het planten in een pot voor dat het substraat voldoende los en voedingsrijk is. In de zomer kan de plant de eerste jaren in de halfschaduw staan, later in de zon. De Indiase banaan moet de winter op een koele plaats doorbrengen, zodat hij voldoende kan overwinteren. Verwarmde kamers zijn hier niet geschikt voor. Indiase bananen die in een pot worden gekweekt, kunnen tot drie meter hoog worden.

Plant Indiase bananen in potten:

• Voldoende grote plantenbak met drain en drainagelaag
• Los, voedselrijk substraat
• Halfschaduw eerste jaren, later zonnige standplaats
• Overwinteren op een koele plaats

Indiase bananen kweken

Zelf Indiase bananen telen is niet zo eenvoudig, maar niet onmogelijk. Er zijn twee methoden om dit te doen: Vermeerdering door zaden of door enten. Bij het vermeerderen van papaja door zaden, kun je zaden van je eigen fruit nemen of geschikte zaden kopen. In de volgende stap moeten de zaden worden gestratificeerd, d.w.z. kiembaar gemaakt. Bij de Indiase banaan gebeurt dit door blootstelling aan kou. Om dit te doen, plant u de afzonderlijke zaden in zaadpotten en plaatst u ze vervolgens buiten in de winter tot de volgende herfst. De zaden hebben de koude prikkel nodig om te ontkiemen. Bij Indiase bananen duurt het ongeveer negen maanden voordat de zaadjes ontkiemen en er een klein bovengronds plantje in de pot verschijnt. Gedurende deze tijd dient u het substraat altijd voldoende vochtig te houden. Het plantje overleeft de eerste winter binnen of in een kas. In het tweede jaar kan hij dan verpot worden naar een grotere pot en in de jaren daarna, zodra hij groot genoeg is en voldoende wortels heeft gevormd, kan hij buiten gezet worden.

Procedure voor vermeerdering via zaden:

• Koop of koop zaden van je eigen fruit
• Stratify zaden (koude stimulus)
• Kieming duurt 9 maanden
• Houd het substraat altijd voldoende vochtig
• De eerste winter in de kas of huis
• Verpotten in het tweede jaar

De tweede manier om zelf Indiase bananen te vermeerderen is enten. Tijdens het enten wordt een telg van de Indiase banaan geënt op een zaailingpad. Zaailingen of worteluitlopers van de papaja zelf kunnen als zaailingbasis worden gebruikt. Van andere onderstammen is nog niet bekend dat ze Indiase bananen raffineren. De meest gebruikte entmethode voor Indiase bananen is chippen. Hiervoor wordt een stukje van slechts drie tot vier centimeter lang uit de telg gehaald, de zogenaamde chip. Deze wordt vervolgens op een geprefabriceerde verdieping in de basis geplaatst. Heel schoon werken is hierbij belangrijk. Chippen kan tussen maart en oktober - de enige vereiste is dat zowel een telg als de onderstam tegelijkertijd beschikbaar zijn.

Indiase banaan kweken

Indiase bananen hebben ook de juiste zorg nodig. Hier hoort natuurlijk goed water geven, snijden en bemesten bij. Een onderscheidend kenmerk van de zorg voor Indiase bananen is bestuiving. Hoewel sommige Indiase bananensoorten zelfbestuivend zijn, is de vruchtopbrengst aanzienlijk hoger als er ten minste twee planten van verschillende variëteiten worden geplant. Indiase bananen worden bestoven door insecten. We hebben niet veel van de typische bestuivers waarvan Indiase bananen afhankelijk zijn in Noord-Amerika. Helaas minachten bijen de bloesems van Indiase bananen, bij ons bestuiven ze maar een paar soorten vliegen. Je kunt dus ook zelf een "bij" worden en je Indiase bananen bestuiven. Neem hiervoor een borstel en verwijder hiermee voorzichtig stuifmeel van één genotype uit de meeldraden van één plant. Deze breng je nu aan op de stampers van de plant van het andere ras met het andere genotype.

Giet de Indiase banaan

Afkomstig uit de laaglandbossen van Noord-Amerika, verdraagt ​​de Indiase banaan helemaal geen droogte. Daarom moet de grond ook buiten vochtig worden gehouden door regelmatig water te geven. Als de papaja in een pot wordt gekweekt, moet u het substraat altijd vochtig houden. Er mag zich echter geen water in de cachepot verzamelen - dan heeft u duidelijk te veel water gegeven. Op warme dagen is het beter om twee keer minder water te geven dan in één keer te veel.

Snij Indiase banaan

Bij de langzaam groeiende Indiase banaan is snoeien de eerste drie jaar niet nodig. Pas als de plant vruchten begint af te werpen, kan deze van tijd tot tijd worden gesnoeid. Takken die te steil zijn, kunnen worden verwijderd, evenals dood of ziek hout. Als uw potplant te groot voor u is, kunt u de leidende scheut op drie meter hoogte afknippen. Anders is het raadzaam om bladeren te verwijderen die schaduw werpen op de rijpende vruchten. Want voldoende zon is absoluut noodzakelijk voor een goede rijping van de heerlijke vruchten van de Indiase banaan.

Bemest Indiase banaan

Voor Indiase bananen wordt bemesting met organische langetermijnmeststoffen in het voorjaar aanbevolen. Er zijn bijvoorbeeld compost, hoornkrullen of een organische meststof met een langdurig effect. Onze Plantura Organische universele meststof met biologische langetermijneffecten dekt optimaal de nutriëntenbehoefte van Indiase bananen en is bovendien milieuvriendelijker dan minerale meststoffen. Kaliumrijke bemesting is ook belangrijk tijdens het groeiseizoen. Dit bevordert de vruchtvorming. Het kan bijvoorbeeld worden toegepast als bladmeststof.

Indiase banaan overwinteren

Een tropische fruitplant die onze ijskoude winters zal overleven? Dat is onmogelijk. Ja, de Indiase banaan kan precies dat. Als ze volgroeid is, is ze bestand tegen temperaturen tot -30 °C. Sneeuw en kou deren haar niet. Integendeel, ze hebben zelfs de koude periodes nodig voor hun welverdiende winterslaap. Potplanten moeten daarom op een koele plaats overwinteren.

Jonge Indiase bananen kunnen echter minder goed tegen kou. Deze dienen te worden beschermd tegen strenge vorst. Om vorstscheuren aan de stam te voorkomen kunt u de stam tijdig wit verven. Als alternatief kunt u de kofferbak ook beschermen met fleece. Jonge papajaplanten overleven de winter goed.

Oogsten en bewaren van Indiase bananen

Zaailingen hebben ongeveer zeven tot tien jaar nodig om voor het eerst vrucht te dragen. Geënte planten dragen meestal voor het eerst vrucht in het derde tot vierde jaar na het planten in de tuin. Deze rijpen vanaf eind augustus. Het kan echter tot november duren voordat alle vruchten rijp zijn. Dat hangt sterk af van de variëteit. Een teken dat de vrucht rijp is, is wanneer de schil van kleur verandert. De groene, onrijpe vruchten worden tijdens het rijpen langzaam lichtgroen of zelfs lichtgeel. Een andere indicatie is dat de schaal gemakkelijk kan worden ingedeukt. Bovendien beginnen de rijpende vruchten te ruiken. Bij het oogsten moet u voorzichtig te werk gaan om de gevoelige vruchten niet te beschadigen. Indiase bananen krijgen heel gemakkelijk blauwe plekken. Raak ze daarom alleen heel voorzichtig aan en draai ze dan lichtjes. Zo komt het fruit los. De vruchten van de papaja zijn zeer bederfelijk en kunnen slechts drie dagen bij kamertemperatuur worden bewaard. Aan de andere kant rijpen vruchten die geoogst worden als ze nog onrijp zijn heel goed. Halfrijpe papaja's kunnen maximaal vier weken in de koelkast worden bewaard. Als alternatief kan rijp fruit ook in de vriezer worden bewaard.

Smaak en gebruik van de Indiase banaan

De vruchten van de Indiase banaan doen denken aan een nog groene mango of een kleine onrijpe papaja. Als je de vrucht in de lengte doorsnijdt, zie je geel vruchtvlees afgewisseld met bruinzwarte dikke zaden. Het vruchtvlees smaakt als een hele cocktail van tropisch fruit bij elkaar: het doet denken aan een mengsel van banaan, ananas, mango en passievrucht met een vleugje vanille. Het vruchtvlees is erg zacht en kan met een lepel worden uitgeschraapt of direct uit de vrucht worden geschept. Je kunt de pawpaws gewoon alleen gebruiken of gebruiken voor kwarkgerechten, smoothies of fruittaartjes. Van Indiase bananen kan ook een heerlijk ijsje worden gemaakt.

De vruchten zijn rijk aan onverzadigde vetzuren en bevatten daarnaast veel vitamines en mineralen zoals ijzer, calcium en vitamine A en C. De Indiase banaan is dan ook een echte superfruit die, zolang hij door ons geteeld wordt, ook ecologisch in balans is.