Verzorgen, overwinteren en vermeerderen van clublelies

Clublelies zijn exotische kamerplanten die een paar verzorgingstips nodig hebben om ervoor te zorgen dat ze zich prachtig ontwikkelen - vooral een soortspecifieke overwintering is belangrijk.

De clublelie (Cordyline) komt in verschillende soorten en variëteiten voor als sierplant. De verschillende bladkleuren zorgen voor een exotische flair in huis. In dit artikel laten we zien welke soorten overwinterd en verzorgd moeten worden, zodat je er lang van kunt genieten.

Clublelie: herkomst en eigenschappen

Clublelies komen oorspronkelijk uit de tropische bossen van Australië en Nieuw-Zeeland. In dit land zijn het populaire potplanten die een exotisch tintje geven. Ze behoren tot de aspergefamilie en zijn verwant aan de

drakenboom (dracaena), waar ze qua uiterlijk ook een beetje op lijken. Omdat cordylines op palmbomen lijken: aan het uiteinde van de dunne stam vormen zich zwaardvormige bladeren. De bladeren zijn groen, rood of van een patroon afhankelijk van de soort.

Hoe groot worden clublelies?
Cordyline wordt ongeveer 150-250 cm in potten. Deze groeihoogte wordt slechts langzaam bereikt. Vooral oudere trompetlelies bloeien midden in de zomer wit en hebben lange pluimen. Als de bloemen zijn opgedroogd, deelt de scheut zich op dit punt.

De mooiste soorten clublelies

Er zijn veel soorten clublelies. Bij ons als kamerplanten zijn de twee soorten Cordyline Australië en Cordyline fruticosa verspreiding.

Cordyline Australië

Deze soort kenmerkt zich door zijn 70 - 90 cm lange, tot 5 cm brede zwaardvormige bladeren zonder steel. Het is een koudetolerante soort en zou op een gedeeltelijk schaduwrijke plaats moeten staan ​​bij ongeveer 15 - 20 °C. Hij mag vanaf mei ook naar buiten, maar moet vanaf september weer naar binnen. Kleur en patroon variëren tussen variëteiten.

• 'Rode Ster': Deze rode knuppellelie is een van de best verkochte soorten. Hun bladeren zijn brons tot roodachtig.

• ‘Torbay Dazzler’: Deze variëteit kenmerkt zich door zijn groene bladeren met crèmekleurige randen. De onderzijde van het blad vertoont een roodachtig gekleurde bladnerf.

Cordyline fruticosa

Bij deze soort zijn de bladeren tot 50 cm lang, lancetvormig en meestal met een steel. de Cordyline fruticosa is een warmteminnende foelielelie en moet helder zijn en bij temperaturen tussen 18 - 22 °C. De soort kan van juni tot augustus in de tuin staan. De variatie in bladkleur en patroon is veelzijdig.

• ‘Glauca’: De bladeren van deze variëteit zijn vrij langwerpig en heldergroen van kleur. Jonge bladeren kunnen enigszins roodachtig lijken.
• 'Kiwi': Op de groene bladeren is een geel streeppatroon te zien. Daarnaast siert een rode rand de bladeren. De planten moeten op een lichte standplaats staan ​​om de kleur te behouden.

• 'Mambo': De roodachtige kleur is omgeven door een roze rand. Jonge bladeren zijn bronskleurig. Er moet een lichte locatie worden gekozen om de roodachtige kleur te behouden.
• 'Tango': Deze variëteit kenmerkt zich door de onregelmatige groen-roze schakering van de bladeren. Om het roze aandeel van de bladeren te vergroten, moeten de planten licht zijn.

Planten: Standplaats als kamerplant en in de tuin

Op onze breedtegraden zijn clublelies kamerplanten omdat ze niet vorstvrij zijn. In de halfschaduw en bij voldoende luchtvochtigheid kunnen ze in de zomer ook een plekje vinden op het terras, het balkon of in de tuin.

Maar eerst moeten ze na aankoop worden verpot. Het substraat moet los zijn om wateroverlast te voorkomen. Hier is bijvoorbeeld de onze geschikt Plantura biologische potgrond. Het bestaat uit 100% natuurlijke grondstoffen en is bovendien turfvrij. Er zit wat geëxpandeerde klei in deze grond, waardoor de grond langer los blijft. Omdat clublelies een zeer drainerende ondergrond nodig hebben, is een verdere toevoeging van 20% geëxpandeerde klei aan te raden. Een drainagelaag op de bodem van de pot komt ook goed van pas.

Door de trage groei van de clublelie is jaarlijks verpotten niet nodig. Als er een hoogwaardige grond is gebruikt, is het voldoende om deze elke twee tot drie jaar in vers substraat te zetten. Het heeft echter niet per se een grotere pot nodig: deze moet alleen worden gekozen als de wortels de randen van de pot al raken.

Welke locatie kiezen voor clublelies?

Beide Cordyline Australië net als de Cordyline fruticosa moet op een lichte tot halfschaduwrijke plaats staan, indien mogelijk zonder direct zonlicht. Vooral bonte soorten houden van een lichte standplaats zodat de kleur van het blad behouden blijft.

De lucht mag niet te droog zijn, anders kunnen gemakkelijk bruine bladpunten ontstaan. Het wekelijks besproeien van de bladeren met kalkvrij water kan hierbij helpen. Een bakje water en bolletjes van geëxpandeerde klei onder de pot kunnen ook een gebrek aan vocht voorkomen. Vooral in de winter is de luchtvochtigheid in kamers door de droge verwarmingslucht erg laag. Een lichte badkamer is een goede standplaats voor tijgerlelies vanwege de hoge luchtvochtigheid.

De kamertemperatuur mag niet te hoog zijn. Cordyline Australië verdraagt ​​wat koudere temperaturen tussen 15 - 20 °C. Cordyline fruticosa moet in een ruimte zijn met 18 – 22 °C. Bij deze soort kan bij temperaturen onder de 18 °C gedurende lange tijd blijvende schade ontstaan.

Mogen clublelies in de tuin?

Clublelies kunnen in de zomer in potten in de tuin, op het terras of op het balkon worden gehouden, voornamelijk van juni tot augustus. Een windbeschutte, halfschaduwrijke standplaats is belangrijk. Op een plaats in de volle zon moet je letten op een verhoogde watergift om de verdamping van de bladeren te compenseren. Beide clubleliesoorten zouden in de herfst weer naar huis of appartement moeten verhuizen. de Cordyline Australië heeft een koele plaats nodig om te overwinteren om het te beschermen tegen ongedierte. Hiervoor is bijvoorbeeld een onverwarmde maar vorstvrije kas geschikt.

Verzorging van de clublelie: snijden en Co.

De verzorging van de clublelie is niet ingewikkeld, het is een zuinige plant. Toch moeten bepaalde punten in acht worden genomen:

Knippen, water geven en bemesten

Het snoeien van een knotslelie is niet strikt noodzakelijk. Als u de voorkeur geeft aan een bossige, dichte groei, kan snoeien helpen. Ook als de plant uit vorm is, is het aan te raden om de scheuten af ​​te knippen. Want op het snijvlak zal de knotslelie weer uitlopen. Het afgesneden deel kan worden gebruikt als stek voor vermeerdering. Een snede kan ook nodig zijn als de knuppellelie te groot is.

Er zijn verschillende tips om in gedachten te houden bij het water geven. Clublelies houden van een vochtige kluit. Het mag nooit helemaal uitdrogen. Wateroverlast moet echter ook worden vermeden om wortelrot te voorkomen. Bovendien verdragen clublelies kalkarm water het beste. Zo zijn bijvoorbeeld regenwater of stilstaand kraanwater zeer geschikt. In het najaar, aan het einde van de groeiperiode, mogen kluitlelies slechts matig worden bewaterd, terwijl de kluit nog vochtig is.

Omdat clublelies in de winter niet meer groeien, moet de laatste toediening van voedingsstoffen in oktober zijn. Aan het begin van het groeiseizoen in maart zou de wekelijkse bemesting opnieuw moeten beginnen. Dit zorgt voor een gezonde en krachtige groei van de clublelies. Onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische kamer- en groene plantenmest, waarmee de planten optimaal worden voorzien van de juiste nutriëntenverhouding. Het kan eenvoudig worden toegediend met het gietwater.

Tip: De besmetting met trips moet het hele jaar door worden gecontroleerd. Ook in de winter is het belangrijk om de knuppellelies te controleren op spint. Zoals Identificeer en bestrijd spintmijten, lees dan ons speciale artikel.

Bruine bladeren op de clublelie: wat te doen?

Als alleen de oudste bladeren van de knuppellelie bruin worden en vervellen, is dat geen reden tot zorg. Het is een natuurlijk proces dat de palmvormige kroon creëert. Als er echter meer bruin of geel blad aan de knotslelies te zien is, kan dit verschillende oorzaken hebben:

tekort aan voedingsstoffen: Bladeren die geel worden en eraf vallen, kunnen wijzen op een gebrek aan voedingsstoffen. De wekelijkse bemesting van de clublelie moet worden opgenomen.

droge lucht: Bij een te lage luchtvochtigheid zullen met name de bladtoppen snel bruin worden. Het wekelijks sproeien van kalkvrij water op de bladeren zorgt voor voldoende vocht.

wortelrot: Te veel stilstaand water in de kluit zorgt ervoor dat het wortelstelsel gaat rotten. Dit leidt tot verkleuring van de bladeren met daaropvolgend bladverlies. De rotte wortels moeten zo snel mogelijk worden verwijderd en de kluit moet drogen. Wat dat betreft mag er voorlopig niet door met gieten. Zodra de kluit is opgedroogd, moet het water geven langzaam worden hervat. De hoeveelheid water moet echter altijd worden verminderd om te voorkomen dat de resterende wortels opnieuw gaan rotten.

Is de clublelie winterhard?

Clublelies zijn niet winterhard, ze zijn bijzonder vorstgevoelig. Daarom moeten clublelies voor de winter een plaats in huis of appartement vinden. Er moet worden gezorgd voor een koele omgevingstemperatuur van ongeveer 5 - 10 °C. Een lichte standplaats is aan te bevelen en overwinteren is ook mogelijk in de serre of vorstvrije kas. Een koele plaats voorkomt meestal besmetting met ongedierte.

Kweekclub Lelie

Voor de vermeerdering van de clublelies worden stekken aanbevolen. Deze moeten in de zomermaanden worden gesnoeid om de best mogelijke kans op een succesvolle beworteling te garanderen.

Kopstekken zijn mogelijk, d.w.z. een deel van de scheutpunten. De stek kan één blad hebben, extra bladeren moeten worden verwijderd. Plak het in een 1:1 mengsel van zand en aarde. Het substraat moet los zijn en een verlaagd voedingsgehalte hebben dat is aangepast aan stekken. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onze Plantura Biologische kruiden & zadengrond gegeven. Daarnaast bestaat het uit 100% natuurlijke grondstoffen en is het turfvrij. Als de grond vochtig wordt gehouden, zullen de stekken binnen ongeveer acht tot twaalf weken op 18 - 21 ° wortelen. Het is ook mogelijk om de stekken van de leliekop te wortelen in een glas water. De bewortelde clublelie kan in de gewenste pot en op een geschikte plaats gezet worden.

Stamstekken hebben vaak geen blad. Ze worden verder in de knuppellelie afgesneden en moeten minimaal twee bladknopen hebben. Wortelvorming wordt gestimuleerd door twee langssnedes die direct op het zand-grondmengsel worden aangebracht. Het op het groeisubstraat liggende scheutstekje wordt vochtig gehouden en ontwikkelt binnen twee tot drie maanden wortels en bladeren.

Is de clublelie giftig?

De clublelie is niet giftig voor mensen en katten, maar de saponinen die het bevat zijn enigszins giftig voor honden. Een bijkomend gevaar voor kinderen en dieren zijn de scherpe messen, die gemakkelijk tot verwondingen in de mond kunnen leiden. Een zekere omzichtigheid is dan ook geboden bij de keuze van de locatie.

Naast de clublelie zijn er nog andere exotische kamerplantendie een bijzondere sfeer in uw huis creëren.