Glaskersen: variëteiten, teelt, verzorging & gebruik

Glaskersen bevatten verschillende soorten zure kersen. Hier vindt u tips over de glazen kersenboom - van de verschillen tot kersen, de selectie van de rassen en de verzorging van de glazen kersenboom tot de oogst en het gebruik van het fruit.

De weinig bekende glaskers (Prunus cerasus var. cerasus) vormt een ondersoort van de zure kers en wordt gekenmerkt door zijn kleurloze, bijna glazige vruchtvlees. Hier leest u hoe u de glazen kersenboom optimaal verzorgt, welke verschillende soorten er zijn, wat de glaskers onderscheidt van andere zure kersen en nog veel meer.

Glaskers: een kort profiel

Wat zijn eigenlijk glaskersen? De glaskers is een hybride van zoete kers (Prunus avium) en zure kers (Prunus cerasus

) – deze soorten zijn bekend bij de meeste mensen. In Beieren en Oostenrijk wordt de glaskers ook wel zure kers genoemd. Deze naam verwijst echter in het algemeen naar zure kersen. De meer bekende broers en zussen van de glaskers zijn de boomzure kersenvariëteiten van de zoete Vistula en de struikzure kersenvariëteiten van de morella. De glaskers was oorspronkelijk afkomstig uit de Kaukasus, maar werd toen rond 60 voor Christus geïntroduceerd. Chr. naar Italië gebracht en vandaar via de Romeinen naar Duitsland.

De glazen kersenboom wordt al snel een meter hoog en op oudere leeftijd zelfs tot tien meter. Het vormt sappig groen, ovaal blad dat aan het einde taps toeloopt. De boomkroon lijkt groot en bolvormig. De glaskersen zelf zijn bijna helemaal rond en hebben, afhankelijk van de variëteit, een diameter tot wel twee centimeter. Hun huid is lichtrood van kleur, terwijl het vlees bijna kleurloos is, maar ook een delicate rode tint kan aannemen. Zoals bij alle kersensoorten zit er in het midden van de vrucht een ronde steenkern. Vroegbloeiende glaskersensoorten komen al in april tot bloei, terwijl latere soorten zich pas in mei ontwikkelen. Afhankelijk van het ras kunnen de rijpe glaskersen in juni en juli over een periode van enkele weken worden geoogst.

Glaskersen en kersen: de belangrijkste verschillen

Meestal zijn alleen de fel tot donkerrode, dikke zoete kersen bekend, maar glazen kersen zien er heel anders uit: ze zijn lichter, kleiner en hebben een troebel, transparant vruchtvlees. Zoals eerder vermeld, is de glaskers een hybride van zure en zoete kersen. De ingrediënten zijn vergelijkbaar met die van zoete kersen. Zure kersen worden gekenmerkt door een hoger aandeel fruitzuur. Er zijn enkele significante verschillen tussen glaskersen en de andere zure kersen, morelle en zoete kersen. De zuurgraad van de morella is het hoogst, terwijl de glaskersen een minder zure smaak hebben. Ter vergelijking: de zoetzure kers krijgt een zoetzure smaak. Morelle en zoete kersen hebben een rode tot dieprode verkleuring van de schil en het vruchtvlees, terwijl glaskersen veel lichter tot glazig zijn. Bovendien is het vruchtvlees van glaskersen steviger dan dat van andere zure kersen. Het sap van de glaskers is ook bijna kleurloos. Net als de zure kersen draagt ​​de glazen kers vrucht aan de jaarlijkse fruitstokken en heeft daardoor de neiging lange, kale en versleten zwepen te vormen.

De variëteiten van de glaskers

In tegenstelling tot andere soorten zure kersen wordt de glaskers bijna nooit geteeld en vindt er geen commerciële teelt plaats. Helaas wordt de lichte kleur vaak als onrijp geïnterpreteerd, waardoor met name de dieprode variëteiten zich wisten te laten gelden. Sommige soorten glaskersen zijn nog steeds populairder:

• De 'Diemitzer Amarelle', ook wel 'Ludwigs Frühe' genoemd, heeft een lichtzure maar intens kenmerkende geur. Het komt oorspronkelijk uit de Middenrijn.
• De 'Spaanse glaskers' is een oude, zeldzame variëteit en is een hybride van zoetzure kersen. Hun aroma is dus ook zoetzuur, maar verschilt van dat van de zoetzure kers.
• De 'Werdersche Glaskirsche' wordt gekenmerkt door zijn sappige vruchtvlees en een licht zurig aroma. Bijzonder is hun rode sap, dat niet typisch is voor glaskersen.

Verzorging van glazen kersenbomen

Bij het verplanten van een kersenboom raden we aan om een ​​bodemactivator als deze te gebruiken Plantura biologische bodemactivator. Dit verbetert al het bodemleven in de directe omgeving van de boom, maakt de bodemstructuur los en bevordert een symbiose met mycorrhiza-schimmels. Mycorrhiza zijn nuttige schimmels die planten helpen voedingsstoffen op te nemen en op hun beurt onder de bescherming van de wortels mogen leven. Als de glazen kersenboom ouder is, moet regelmatig organische bemesting worden uitgevoerd. Dit dient om de nutriëntenreserves in de bodem te behouden en bevordert de opbouw van bodemhumusreserves. Een tomatenmest als deze is hiervoor geschikt Plantura biologische tomatenmest. Deze wordt gekenmerkt door een hoog kaliumgehalte en komt tegemoet aan de behoefte van de kersenbomen. Andere organische meststoffen zoals compost of mest kunnen ook worden gebruikt. Deze moeten in het voorjaar in de grond worden gewerkt, zodat ze hun effect kunnen ontwikkelen. hoe een? Kersenbomen goed bemest leggen we je uit in dit artikel.

Tip: Zoals bijna alle kersen zijn glaskersen kruisbestuivers. Ze dragen dus alleen overvloedig als een andere kers als bestuiver binnen vliegafstand van de bestuivende insecten kan worden bereikt.

De verdere onderhoudsinspanning is beperkt. Snoeien moet echter jaarlijks worden gedaan om de groei te sturen en vruchtbaar hout te produceren. Dit leidt tot goede opbrengsten in het volgende jaar en bereidt de bomen voor op de winter. De ideale tijd om een ​​glazen kersenboom te snoeien is van november tot maart. De kers is over het algemeen een van de snelst groeiende fruitbomen, maar glaskersen groeien minder krachtig dan zoete kersensoorten. Het doel van de snit is om een ​​losse kroon te krijgen die ook licht doorlaat naar de binnenste gebieden. Daarnaast moet het snoeien resulteren in de productie van nieuw jaarlijks vruchthout. Dit is belangrijk, omdat anders de vruchtgroei steeds verder naar het buitengebied dreigt te migreren, waardoor het oogsten moeilijker wordt en de boom steeds uitgestrekter wordt. Omdat glaskersen vooral op eenjarige takken groeien, moeten de oudere takken worden verwijderd. Om een ​​losse kroon te krijgen moeten zijscheuten en sterke takken worden afgesneden. Het is niet ongebruikelijk dat glaskersen zogenaamde zweepscheuten ontwikkelen. Dit zijn lange, hangende scheuten die alleen bladeren aan de onderkant hebben en zelden fruit. Dit kan echter eenvoudig worden voorkomen door regelmatig en professioneel te trimmen.

Tip: Glaskersen worden gesneden als zure kersen. In ons speciale artikel over dit onderwerp De kersenboom goed snoeien u vindt er alles wat met het snoeien van kersenbomen te maken heeft en waardevolle tips van experts.

Glaskersen: oogst, opslag en gebruik

Het oogsten van glaskersen is net zo eenvoudig als het oogsten van andere soorten kersen: je hebt alleen een stevige ladder en een emmer nodig. De kersen moeten dan afzonderlijk worden geplukt om schade door kneuzingen te voorkomen. Het tijdstip van oogsten is afhankelijk van het ras en duurt meestal enkele weken, aangezien niet alle kersen tegelijk rijp zijn.

Als de glaskersen in de koelkast worden bewaard, blijven ze tot vijf dagen vers; bij kamertemperatuur wordt de houdbaarheid dienovereenkomstig verkort. Als er geen ruimte in de koelkast is, is een koele plek zoals de kelder ook een goede keuze. Let bij het bewaren op de grootte van de container, omdat kleine containers drukpunten kunnen veroorzaken die snel beginnen te rotten.

Alle zure kersen kunnen op ongeveer dezelfde manier worden gebruikt: Rauw en vers van de boom gegeten of verwerkt tot jam of cake. Als de oogst de honger overstijgt, kunnen glaskersen ook zonder problemen worden ingeblikt en bewaard voor een later tijdstip. Van de bijzonder sappige variëteiten kun je ook heerlijk kersensap krijgen. De glaskers is buitengewoon smaakvol als fruitige toevoeging aan een tiramisu, omdat hij het dessert perfect afrondt met zijn lichte zuurgraad.

Glazen kersenboom: veel voorkomende ziekten en plagen

Glazen kersenbomen kunnen, net als andere kersenboomsoorten, last hebben van ziekten en plagen. Bacteriële bacterievuur, een bacteriële ziekte van de bast, is wijdverbreid en kan niet worden bestreden. Een luchtige snede waardoor de takken na de regen snel kunnen drogen, kan dit echter voorkomen.
Ook al Monilia piek droogte of vruchtrot kan problematisch worden. Dit kan meestal worden bestreden door de aangetaste delen van de plant krachtig te snoeien tot op het gezonde hout. Aangetaste vruchten moeten worden verzameld en weggegooid, anders kan de schimmel gemakkelijk overwinteren.
Schimmelziekten zijn bijzonder agressief jachtgeweerziekte en spuitvlekkenziekte. Aan de andere kant helpt het verwijderen van de bladeren preventief, aangezien de schimmel daar overwintert, evenals een goede verzorging en jaarlijkse snoei van de boom. Fungiciden mogen alleen worden gebruikt in absolute noodgevallen en onder professionele begeleiding.

Vogels zijn de belangrijkste plaagdieren van glaskersen, omdat ze grote schade kunnen aanrichten door kersen te stelen en onrijp fruit te pikken.
Een andere plaag is de kersenbladluis, die bij extreme plagen bestreden kan worden met behulp van nuttige insecten zoals lieveheersbeestjeslarven. In de regel is het op een natuurlijke manier goed geregeld en helpt een natuurlijke tuininrichting preventief.
De kleine nachtvlinder is een vlindersoort waarvan de rupsen bladeren eten en zo de boom beschadigen. De rupsen zijn eenvoudig af te schrikken door een lijmring op de stam van de glazen kersenboom Een bijvriendelijk middel tegen rupsen is een goede manier om een ​​intense plaag aan te pakken gevecht. Bijvoorbeeld onze Znzerfrei XenTari® gebruik, dat niet alleen effectief is tegen de larven van de buxusmot, maar ook tegen andere schadelijke rupsen.
Om de hardnekkigere kersenvliegjes te bestrijden en kersenazijn vliegt aangetaste kersen moeten zo snel mogelijk worden verwijderd en afgevoerd. Je kunt dus niet alleen oogsten wat je wilt eten, maar ook madenkersen. Daarnaast kan een fijnmazig kersenvliegennet worden gespannen. Een uitgespreid dekzeil is ook handig om vallende kersen op te vangen. Dit voorkomt dat de poppen in de grond overwinteren en maakt een besmetting volgend jaar minder waarschijnlijk. Als alternatief voor een zeildoek kun je, als je van iets ongewoons houdt, ook kippen onder de kersenboom houden, die de kersen samen met de poppen en fruitvliegjes opeten. Een andere manier om de kersenvlieg te bestrijden, is door nematoden te gebruiken, zoals we in ons artikel bespreken Nematoden om plagen te bestrijden beschrijven.

Ieder van ons kent de kers als een smakelijke kleine vrucht uit onze kindertijd, ja Waar komt de kers oorspronkelijk vandaan?? Een antwoord vind je hier.