Bloedzuring: locatie, winterhardheid en gebruik

Met zijn rode bladnerven en lichtzure smaak is de zuring een aanwinst voor elke tuin.

Het bloeddok (Rumex sanguineus) onderscheidt zich van zijn verwanten vooral door zijn bladkleuring zuring (Rumex Acetosa) weg. Hoe je hem in de keuken gebruikt en hoe een geschikte locatie eruit ziet, lees je hier.

Zuring: bloem, eigenschappen en herkomst

De bloedzuring is een naaste verwant van de zuring en behoort ook tot de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). Het komt van nature voor in West- en Centraal-Europa en geeft de voorkeur aan vochtige plaatsen. Waar de zuring groeit, vooral in rivierweiden of vochtige loofbossen, duidt dit op drassige grond. Maar ook als tuinplant wordt hij steeds populairder. Bloedzuring kan gebruikt worden in de keuken en is uitermate decoratief. De bladeren zijn langwerpig-ovaal en hebben rode nerven die contrasteren met het groene blad. De bloemen van de bloedzuring lijken op die van de zuring, zijn klein en onopvallend en bloeien in een roodachtige tint van juni tot augustus. Het bloeddok is meerjarig. De vaste plant, ook wel bosdok of bloedzuring genoemd, ontspruit elk jaar uit een lange en diep reikende wortel. In tegenstelling tot de nauw verwante zuring smaakt de bloedzuring nauwelijks zuur, maar heeft een veel mildere smaak.

Bloedzuring planten: locatie en zaaien

Kies een locatie voor de zuring die schaduwrijk of gedeeltelijk in de schaduw is. De grond moet voedselrijk, humus, licht zuur en vochtig zijn. Bij voldoende bodemvocht kan de bloeddok ook op een zonnige plaats groeien.

Planten in een diepe pot of emmer is ook mogelijk, mits de bak voldoende ruimte biedt voor de wortels. Hoewel de zuring van vocht houdt, moet de pot toch een drainagegat hebben om wortelrot te voorkomen. Om de zuring in de pot te houden kun je het beste voedselrijke en licht zure grond gebruiken, zoals die van ons Plantura biologische tomaat & groenteaarde. Onze veenvrije grond bevat alle belangrijke voedingsstoffen en zorgt voor een rijke oogst. Het kan zowel in bedden als in potten worden gebruikt. Zet de jonge plant in de volle grond en druk het substraat stevig aan. Geef de zuring goed water na het planten.

Zuringzaden kunnen vanaf het begin van het jaar op de vensterbank worden gekweekt. In april kunnen de kleine plantjes in het bed geplant worden of direct buiten gezaaid worden. Het is raadzaam om de zuring tussen maart en juni in delen te zaaien. Dat betekent ongeveer elke twee weken een portie zaad zaaien - als je zo in sets zaait, kun je het hele jaar door vers bloeddok oogsten. De eerste zaailingen verschijnen al na twee weken. Als u jonge zuring plant, kan een lichte startbemesting de groei ondersteunen. Het is het beste om een ​​langdurige meststof te gebruiken, zoals de onze Plantura organische universele meststof, die je gewoon lichtjes in de grond werkt. Het voorziet het bloeddok langdurig van voedingsstoffen en is onschadelijk voor huisdieren en tuindieren. Compost is ook ideaal voor startersbemesting. Houd bij het planten een afstand van ongeveer 25 cm tussen elke plant.

Zuring als waterplant: De bloedzuring is geen waterplant en kan dus niet in een vijver worden gehouden. Door de vochtigheid in de bodem is de oever van de vijver echter bij uitstek geschikt en de eerste keus bij het zoeken naar een standplaats voor de zuring.

De juiste bloeddokzorg

De zorg voor bloedzuring is net zo ongecompliceerd als de zorg voor de nauw verwante zuring. Omdat de bloedzuring een hoog bodemvocht op prijs stelt, moet deze regelmatig worden bewaterd. Gebruik hiervoor het beste kalkvrij water. Vooral midden in de zomer, of wanneer de regen lang op komst is, moet je naar de gieter grijpen. Extra voeding is meestal niet nodig na het planten. Als u echter merkt dat de groei stagneert, kan het helpen om het bloeddok te bemesten. Hier is bijvoorbeeld de onze geschikt Plantura organische universele meststof, die veel planten drie maanden lang van alle belangrijke voedingsstoffen voorziet. Bemesting mag echter alleen tijdens het groeiseizoen plaatsvinden, omdat het bloeddok in de herfst en winter geen nieuwe voedingsstoffen meer nodig heeft.

Tip: Als de zuring regelmatig wordt gesnoeid, kan hij het hele jaar door worden geoogst.

voortplanting

Zowel de verdeling als het zaaien zijn ideaal voor de vermeerdering van de zuring. Het bloeddok vermenigvuldigt zich echter meestal vanzelf.

Voor de verdeling moet een voldoende groot bloeddok uit de grond worden gegraven. Er moet voor worden gezorgd dat de wortels niet worden beschadigd. De kluit bestaat uit veel penwortels en kan voorzichtig met de handen worden gedeeld. U kunt nu de afzonderlijke planten apart planten.

Naast zelfzaaien kan het bloeddok worden vermeerderd door het zaad te verzamelen en te zaaien. Als de vruchten zich na de bloei hebben gevormd, worden ze na de volwassenheid geoogst en worden de zaden verwijderd. In het voorjaar kunnen de zaden vervolgens op de vensterbank worden gekweekt of direct in april worden gezaaid. Omdat bloeddok een lichtkiemer dat wil zeggen, de zaden mogen slechts licht worden bedekt met aarde om ze te laten ontkiemen.

Is bloeddok winterhard?

Het bloeddok is winterhard en bestand tegen temperaturen tot – 20 °C. In Duitsland heeft hij zelden problemen om het koude seizoen te overleven. Ook potplanten tolereren dergelijke lage temperaturen niet, omdat de grond door het kleine volume snel volledig bevriest. Zet bloedzuring daarom voor de zekerheid in een pot op een beschutte plek aan de muur van het huis. Bovendien kan de pot in jute worden gewikkeld en op een blok hout of andere warmte-isolatie worden geplaatst.

Bloedzuring bestrijden: hoe kom je van hem af?

Zuring doet het goed in salades en is door zijn roodgroene bladeren een echte eyecatcher in de tuin. Het kan zich echter ook snel verspreiden door zelf te zaaien en is niet in elke tuin welkom. Als je ondanks zijn voordelen van de zuring af wilt, is de enige optie om de opkweekplant royaal op te graven. Om de verdere verspreiding in te dammen, moeten eerst de bloeiwijzen van de planten worden verwijderd. Het gaat dus niet om zaadvorming en dus ook niet om zelf zaaien. Om de bloedzuring volledig te verwijderen, moeten alle bestaande planten worden opgegraven. Indien mogelijk moet rekening worden gehouden met het gehele wortelstelsel.

Oogsten en gebruik van bloeddok

Zuring kan eigenlijk het hele jaar door worden geoogst, maar de bladeren bevatten oxaalzuur. Als dit in grote hoeveelheden wordt ingenomen, kan de opname van ijzer in het lichaam worden geremd. Het oxaalzuurgehalte neemt toe met de leeftijd van de bladeren. Oude bladeren in de midden- of nazomer mogen daarom niet meer worden gegeten. Het jonge en frisse blad smaakt het best. Met zijn lichtzure en milde smaak verfijnt zuring salades. In tegenstelling tot zuring mag het niet worden gekookt of gestoomd.

Is bloeddok giftig?

Bloeddok moet niet regelmatig in grote hoeveelheden worden geconsumeerd vanwege het oxaalzuur dat het bevat en de oudere bladeren zijn ook minder verteerbaar. Zuring is zelfs giftig voor katten en honden.

Bloed en zuring zijn niet de enige dingen die een geweldige salade maken. Ook veel lokale wilde kruiden, zoals de bokhoorn, kan in de keuken worden gebruikt.