Tijm: het mediterrane geneeskrachtige en keukenkruid

Tijm maakt mensen al duizenden jaren blij. Wij geven advies over het kweken van de zonaanbidder in uw eigen tuin.

De echte tijm (Thymus vulgaris) heeft 213 andere verwanten die ook lid zijn van het geslacht Tijm (thymus) zijn. Ze behoren tot de mint-familie (Lamiaceae), waaronder bijvoorbeeld de beroemdheden verstandig en lavendel zijn te tellen vanuit onze eigen tuin. thymus is afgeleid van het Griekse "thymos", wat kracht en moed betekent. Het lijkt dus aannemelijk dat zelfs in de oudheid legionairs vóór hun gevechten een tijmbad genoten. Of het kruid echt in staat was om extra krachten te verwerven die hielpen om te winnen in zwaar bevochten veldslagen, is zeker de vraag. Toch heeft de echte tijm zeker de titel van geneeskrachtige plant van het jaar 2006! De ingrediënten helpen het om ons mensen te helpen met sommige kwalen. Het kruid, dat oorspronkelijk afkomstig is uit het Middellandse-Zeegebied van West-Europa, zou dus niet alleen zijn legitieme weg naar onze tuinen moeten vinden vanwege zijn kruidencapaciteiten. Om het daar te laten gedijen, zijn er echter een aantal dingen waarmee u rekening moet houden bij het kweken van tijm.

Teelt van echte tijm

plaats

Moet de sierlijke Tijm geplant in een bed de locatie moet met grote zorg worden gekozen - wat de ondergrond betreft, is deze erg kieskeurig en niet bereid tot compromissen. De mediterrane muntfamilie waardeert droge en goed doorlatende grond, die ook erg stenig en kalkhoudend is. Kalkrijke bodems hebben echter al snel een hoge pH-waarde, wat kan leiden tot ijzergebreksverschijnselen bij tijm. Deze zijn te herkennen aan de vergeling van de jongere bladeren, waarbij de bladnerven opvallend groen blijven.

Het zal niet veel of helemaal niet groeien op zware, leemachtige grond die snel drassig wordt. Zijn zuidelijke wortels komen ook tot uiting in zijn behoefte aan warmte: de tijm houdt van een plekje in de volle zon, dus zelfs de heetste zomerhitte heeft daar geen last van. Een beschutte plek bij een huismuur is bijvoorbeeld ideaal voor het koude seizoen.

voortplanting

Echte tijm kan worden gekweekt door te zaaien of over te zaaien stekken vermeerderd worden. Bij het vermeerderen van stekken worden in het voorjaar jonge scheuten genomen en in een speciale biologische zaadcompost gebruikt. Het is belangrijk om een ​​atmosfeer te creëren met een hoge luchtvochtigheid. Hoe droger de lucht, hoe meer water het snijwerk zou moeten opnemen. Maar dat kan hij in het begin niet doen vanwege de ontbrekende wortels. De hoge luchtvochtigheid moet echter alleen worden gehandhaafd totdat er voldoende wortels zijn gevormd. Het bevordert de vorming van schimmelpathogenen op de stekken.

Als de tijm moet worden vermeerderd door te zaaien, is het raadzaam om dit op een beschutte plek in huis te doen. Tijmzaden zijn zeer fijn en kunnen gemakkelijk door de wind in alle richtingen worden gedragen. Daarnaast is tijm een ​​van de lichtkiemers, dus het zaad mag nooit worden afgedekt met een beschermende substraatlaag. Zaailingen vanaf half mei met een voorsprong in de groei als jonge plantjes zaaien is ook een goed idee als je ze vanaf maart binnen op een lichte plek zaait. Bij een temperatuur van 15°C ontkiemen de tijmzaden binnen ongeveer 15 dagen.
Meer over dit onderwerp vind je hier: Tijm: groeien, oogsten en bewaren.

Water geven en bemesten

Echte tijm is absoluut een luie plant. Zelfs droogte over een wat langere periode is niet levensbedreigend voor haar, maar de groei stopt dan tijdelijk. De bemesting moet zeer ingetogen zijn. Over het algemeen geldt weinig, en nog minder voor stikstof. Bij te veel bemesting schiet de tijm snel door. Er moet vooral op worden gelet dat de bemesting na augustus wordt stopgezet. Anders heeft het jonge weefsel niet genoeg tijd om te rijpen en weerstand tegen vorst te ontwikkelen. Een is goed geschikt Organische bodemactivator, die een gezond bodemleven en de opname van voedingsstoffen bevordert zonder al te veel stikstof vrij te geven.

Omdat het hittebestendige kruid sowieso niet helemaal winterhard is, moet de groenblijvende onderstruik in de winter worden afgedekt. Een kweek in een pot is natuurlijk ook mogelijk. Vanwege de voorkeur voor doorlatende gronden dient voor tijm echter gekozen te worden voor een substraat met een hoog gehalte aan zand (circa 30%).

zorg

Aangezien tijm een ​​halfheester is, is het aan te raden het plantje van 10 tot 40 cm in het vroege voorjaar terug te knippen tot het houtige deel voordat het uitloopt. Als de plant te oud en verhout is, gaat dit meestal ten koste van de aroma-intensiteit. Dan kun je beter een nieuwe plant kopen – misschien zelfs door stekken van de oude te vermeerderen. Maar let op: tijm is zelfintolerant, daarom mag tijm bij het kweken in een bed niet opnieuw op dezelfde plek worden geplant. Een kiemrust van vier tot vijf jaar wordt aanbevolen voordat op deze locatie opnieuw een lamiaceae wordt geplant.
Meer Verzorging van tijm zie dit artikel.

Tijm: variëteiten en soorten

De echte tijm (Thymus vulgaris) is een soort in het geslacht Tijm (thymus). In totaal behoren 214 soorten tot deze groep. Al deze kleine subheesters geven de voorkeur aan droge, goed doorlatende grond. Naast de echte tijm zijn er nog andere soorten die ook wel geneeskrachtige planten worden genoemd:

• Kop Tijm (Thymus capitata): Bereikt een hoogte tot 50 cm. Opvallend zijn de clusters van bladeren en bloemen aan het einde van de scheuten.
• Wilde Tijm (Thymus serpyllum): bodembedekkende groei en niet meer dan 10 cm hoog. Populair als sierplant in rotstuinen.
• citroen tijm (Thymus x citiriodorus): Heeft een meer uitgesproken winterhardheid. Hoge sierwaarde door groengele bladcombinaties. Karakteristieke citroengeur.
• Corsicaanse tijm (Thymus herba barona): Maakt indruk met zijn after Karwijzaad bladeren proeven.

De variëteit wordt ook verrijkt door exotische kruisingen. Bijvoorbeeld gembertijm, die een eigenschap heeft: gember-Smaak troeven beschikbaar. De naar rozen geurende tijm daarentegen verspreidt een zachte rozengeur.

Het meest populaire type - echte tijm (Thymus vulgaris) – is ook met verschillende rassen op de markt vertegenwoordigd. Deze verschillen meestal in het gehalte aan de afzonderlijke componenten van de tijmolie in de plant of hebben bijzondere groeikenmerken.
We hebben hier een gedetailleerd overzicht van rassen voor u samengesteld: Tijm: variëteiten en soorten.

• Varico 3: Deze variëteit heeft een hoog gehalte aan desinfecterende thymol in de tijmolie die het bevat.
• compactus: Rassensoort die door de nog compactere groei bijzonder geschikt is voor de teelt in pot.
• Duitse winter: Grootbladig en intens van aroma.
• argent: Ook wel zilvertijm genoemd; valt op door zijn groen en wit patroon bladeren.

Tijm oogsten en bewaren

Van de tijm kunnen continu jonge scheuten worden geoogst. Het moet in de eerste plaats worden geoogst voordat de bloei begint (juni tot oktober). De bloei kost het kruid kracht en eindigt altijd in een verlies van aroma. Bij de oogst in de ochtend is de concentratie aan aromatische oliën het hoogst. Naarmate de waterbehoefte van de plant toeneemt en de dagelijkse temperatuur stijgt, verdunnen en verdampen de ingrediënten steeds meer.

De houdbaarheid van tijm kan op verschillende manieren worden verlengd. De meest bekende methode is drogen. Hiervoor worden 10 tot 15 cm lange scheuten afgesneden, gebundeld en ondersteboven opgehangen. Voor het drogen dient gekozen te worden voor een droge maar ook donkere ruimte. Het is zinvol om de tijmboeketten tijdens het droogproces tegen licht te beschermen, omdat hierdoor een hoger gehalte aan essentiële oliën behouden blijft. Het is ook mogelijk om de kleine tijmblaadjes te plukken en na het wassen in te vriezen. Een andere conserveringsmethode is het beitsen van de scheuten in olie of azijn. Het maakt niet uit of er reeds gedroogde of verse scheuten worden gebruikt.

Tijm: ingrediënten en gebruik

De echte tijm bevat een verscheidenheid aan verschillende ingrediënten. Afhankelijk van de variëteit en de invloed van externe factoren kan hun samenstelling variëren. Het bekendste bestanddeel van essentiële tijmolie is waarschijnlijk thymol. Thymol zit ook in veel mondspoelingen als desinfecterende stof. Naast het vermijdbare antibacteriële en antivirale effect, staat tijmolie vooral bekend om zijn uitgesproken vermogen om slijm op te lossen. Genomen als thee of ingeademd, het is bewezen effectief te zijn voor luchtwegontsteking, kinkhoest of zelfs bronchitis. Als de olie echter in een te hoge concentratie wordt gebruikt, kan dit leiden tot onaangename en ongewenste irritatie van de slijmvliezen.

Naast de uitgesproken helende werking is de echte tijm geliefd om zijn mediterrane smaak. De geur van tijm past goed bij alle vleesgerechten en zeevruchten, zoiets als kruid om te grillen. Maar ook mediterrane groenten- en aardappelgerechten kunnen worden afgerond met het geneeskrachtige en aromatische kruid. Het stimuleert ook de spijsvertering na een stevige maaltijd - een echte overwinning.

U kunt meer over dit onderwerp vinden in ons artikel: Tijm: Gebruik als geneeskrachtig en kruid kruid.