Lente-uitjes snijden, opkweken en verzorgen

Lente-uitjes zijn onderhoudsarme groenten die bijna het hele jaar door geoogst kunnen worden. We presenteren de bosui in het profiel en geven tips voor een goede verzorging.

De lente-ui (Allium fistulosum) is een groentesoort die vooral in Azië wijdverbreid en populair is. In dit artikel leest u hoe u de meerjarige bolgewas succesvol kunt telen en te verzorgen.

Groene uien: oorsprong en eigenschappen

Lente-uitjes worden ook wel winterhaaguien of lente-uitjes genoemd. Het behoort tot de grote familie van de amaryllisfamilie (Amaryllidaceae), meer bepaald tot de onderfamilie van de preifamilie (Allioideae). De winterhaagui komt oorspronkelijk uit Azië, waar hij dankzij zijn winterhardheid vanuit Rusland Centraal-Europa bereikte. Naar verluidt werden lente-uitjes al in 2000 voor Christus in China verbouwd. De bosui is daar vandaag de dag nog steeds de belangrijkste ui. Het wordt zelfs gebruikt als medicinale plant in de traditionele Chinese geneeskunde. In Europa wordt deze bolgewas veel gebruikt als meerjarige winterhaag. Ondertussen wordt de plant in Azië meer als eenjarige dan als bosui gekweekt en in zijn geheel geoogst. Een selectie van de beste

Soorten lente-ui voor meerjarige of eenjarige teelt vindt u in ons speciale artikel.

De winterhaagui groeit uit tot een 50 - 80 cm hoge, meerjarige en klonterige plant. Het buisvormige blad is grasachtig tot donkergroen van kleur en kan het hele jaar door worden geoogst. Aan de basis vormt de bosui geen echte, ronde bewaarui. In plaats daarvan gaat de langwerpige bol rechtstreeks over in de bladeren en vormt een cilindrische stengel die wit of roodachtig roze van kleur is, afhankelijk van de variëteit. Lente-uitjes bloeien tussen juni en augustus in het tweede jaar. Het is eetbaar evenals de rest van de plant. De ronde bloeiwijzen van de lente-ui bestaan ​​uit vele losse bloemen die terminaal op een buisvormige bloemstengel troont. Allerlei insecten, vooral bijen (api's), bestuif de bloemen ijverig in de zomer. Na bestuiving ontstaan ​​talrijke, afgeplatte en gerimpelde zwarte tot donkerbruin-grijze zaden. Deze zitten in capsules met drie kamers, die uitdrogen als ze rijp zijn en openscheuren zodat de zaden eruit vallen.

Verschillen tussen lente-uitjes, lente-uitjes & Co.

Omdat er vaak veel synoniemen zijn voor de prei- en uienfamilie, is het soms niet helemaal duidelijk om welke soort het gaat. De belangrijkste vertegenwoordigers van Allioideae naast de lente-ui zijn de ui (Allium cepa), de bieslook (Allium schoenoprasum), knoflook (Allium sativum) en prei (Allium ampeloprasum).

Prei en lente-uitjes hebben hetzelfde uiterlijk, maar er is een duidelijk verschil Verschil: De prei vormt afgeplatte in plaats van buisvormige bladeren en een aanzienlijk dikkere voortkomen uit. De naam prei-ui is slechts een synoniem voor Allium fistulosum, want bij de bosui wordt net als bij de prei de hele plant geoogst.

Er kan al snel verwarring ontstaan ​​bij de keuze van het ras, want zelfs uienrassen die pas heel laat een echte bewaarui vormen kunnen ook als "lenteui" geteeld worden. Deze variëteiten van de soort Allium cepa worden volledig vroeg geoogst als jonge uien. Ze zijn niet winterhard en vormen geen nest met dochterplanten. Zo'n klomp is een verzameling van vele genetisch identieke plantenscheuten, die elk een aparte plant kunnen vormen. De bosui daarentegen kan geen dikke ui vormen. Het blijft bij de lichte, typische, cilindrische verdikking. Meer informatie over Differentiatie van de uienplanten vindt u hier.

De juiste zorg

Bij de Teelt van lente-uitjes Naast optimale standplaatscondities en correct planten of zaaien, moet ook rekening worden gehouden met zorg. We presenteren de belangrijkste maatregelen.

water geven en bemesten

De bosui is niet bijzonder veeleisend als het om watervoorziening gaat, mits de standplaats goed is. Vers gezaaide of geplante lente-uitjes hebben echter regelmatig water nodig totdat ze een voldoende groot wortelstelsel hebben gevormd. Vermijd in ieder geval wateroverlast. In hete zomers moeten vaste planten die al zijn gevestigd ook worden bewaterd.

Uienplanten zoals bosuien behoren tot de middelgrote tot zwakke consumenten. Een bemesting in het voorjaar met rijpe compost of een overwegend organische slow-release meststof, zoals die van ons Plantura biologische tomatenmest, meestal genoeg voor het hele jaar. De korrels worden rond de plantklonten aangebracht en in het oppervlak verwerkt. Bodemorganismen geven de voedingsstoffen in de loop van weken zacht en gelijkmatig af. Een overbemesting of bodemverontreiniging, zoals in minerale meststoffen ontstaat snel en wordt dus effectief vermeden. Als u uw lente-uitjes alleen als eenjarige teelt, wordt de meststof direct bij het zaaien of planten van vroege jonge planten toegevoegd.

Gesneden lente-uitjes

Lente-uitjes mogen alleen worden gesneden als u de bladeren oogst of om zelfzaaien te voorkomen. Belangrijk bij de De lente-uitjes oogsten is dat je ze niet te laag knipt. Het groeicentrum van de plant moet behouden blijven zodat deze weer kan ontkiemen. Laat daarom bij het snijden van de lente-uitjes minimaal 5 cm van de stengel vrij. Een andere reden om de lente-uitjes te snijden is het zaaien. Omdat de rijpe zaden er gemakkelijk af vallen en zaailingen vormen. Om dit te voorkomen, moet u na de bloei begin augustus de bloeiwijzen vanaf de onderkant met een snoeischaar of een mes uitknippen.

Veel voorkomende plagen en ziekten

Winterhaaguien zijn robuuste en winterharde bolgewassen. Ze worden zelden aangevallen door ziekten of plagen. Als het vocht echter aanhoudt, kan valse meeldauw (Peronospora destructor) tevoorschijn komen. Ook de uienvlieg (Delia atiqua) kan grote schade aanrichten. Vermijd verse compost, omdat dit de aantasting door uienvliegen bevordert. De beste preventie is er één gemengde cultuur met schermbloemen (Apiaceae) zoals wortels (Daucus carota) of pastinaak (Pastinaca sativa).

Zijn lente-uitjes winterhard?

De meeste soorten lente-ui die verkrijgbaar zijn, zijn winterhard. Sommige Aziatische lente-uisoorten hebben echter veel meer warmte nodig. Let bij het kopen op de winterhardheid of het gebruik van het betreffende ras, want niet-winterharde worden vaak alleen aanbevolen voor eenjarige teelt. Gevoeligere Aziatische variëteiten moeten ofwel worden overwinterd in een beschutte kas of polytunnel, of buiten worden beschermd tegen vorst met een beschermende mulchlaag van gebladerte.

Lente-uitjes kweken

Om lente-uitjes te kunnen vermeerderen, moeten de planten minimaal twee jaar worden opgekweekt, omdat er pas in het tweede jaar bloeiwijzen ontstaan. Kies in het najaar vier tot vijf gezonde, groeikrachtige planten of een bosje waarvan je het volgende jaar zaad wilt ontvangen. Omdat bosuien kunnen kruisen met keukenuien, dient een plantafstand van 200 meter tussen bloeiende uien en andere soorten bosuien te worden aangehouden. Dit is de enige manier om echte lente-ui zaden te oogsten. Tussen juni en augustus bloeien de winterhaagbollen en vormen dan tal van zaden. In onze klimaten zijn ze ongeveer eind augustus volwassen en vallen dan gemakkelijk uit de bloeiwijze. Daarom moet je de zaden oogsten wanneer de schutbladen bruin worden. De eerste zwarte zaden zijn dan al zichtbaar. Om de zaden te verzamelen, plaatst u een zak over de zaadkop, buigt u deze naar beneden en snijdt u de stengel af. Zaden die eruit vallen worden direct opgevangen. Binnen moeten de zaden bij kamertemperatuur aan de lucht drogen in een doos of iets dergelijks, waarbij de meeste zaden er al uit vallen. Uienzaden zijn ongeveer één tot twee jaar houdbaar als ze op een droge, donkere en koele plaats worden bewaard.

tip: Zelf geoogste lente-ui zaden kunnen veel dode, d.w.z. kiembare, zaden bevatten. Deze zijn gemakkelijk uit te filteren in een kom met water als ze naar boven drijven. De resterende zaden moeten dan goed worden gedroogd voordat ze worden bewaard.

Naast zaadvermeerdering kunnen lente-uitjes ook worden vermeerderd door het riet te verdelen. De winterhaagbol vormt een klomp die in de herfst of het voorjaar gedeeld kan worden. Om het te verdelen, graaf het volledig op en verdeel het voorzichtig met de hand in secties van de juiste grootte zonder de wortels te beschadigen. De planten worden vervolgens op een geschikte locatie geplaatst en bewaterd. Een klomp mag maar liefst drie scheuten hebben, zodat hij veilig teruggroeit.

de rij ui (Allium x proliferum respectievelijk Allium cepa var. viviparum) vormt jonge bollen in plaats van bloemen. We introduceren de nieuwsgierige uienplant en geven tips voor een succesvolle teelt.