Kikkererwten: planten, verzorgen en oogsten

Kikkererwten zijn momenteel populairder dan ooit. Hier kom je alles te weten over gezonde kikkererwten en hoe je ze zelf in de tuin kunt kweken.

Kikkererwten (Cicer arietinum) zijn vooral belangrijk in vegetarische en veganistische diëten omdat ze waardevolle plantaardige eiwitten bevatten. Maar ook voor iedereen die ze aanbieden peulvruchten een smakelijke en welkome afwisseling in de keuken. Waarom kweek je dan niet zelf de nootachtige vrucht in de tuin? Het is niet eens zo moeilijk! We vertellen je alles over de herkomst, de verschillende variëteiten, het planten, verzorgen, oogsten en gebruiken van kikkererwten.

Kikkererwten zijn een plantensoort in het geslacht Kikkererwten (cicer), behoren tot de vlinderbloemigenfamilie (Fabacaeae) en tot de onderfamilie van vlinderbloemige planten (Faboideae). Ze worden ook wel echt gegiechel, Romeins gegiechel, Venus gegiechel of velderwten genoemd. Maar de naam heeft niets te maken met het feit dat kikkererwten bijzonder grappig zijn. Het komt eerder uit het Latijn. De oude Romeinen noemden de peulvrucht "cicer", wat wordt uitgesproken als "kiker" en niets anders betekent dan erwt. "kiker" werd toen "kicher" in het Duits. Dus vandaag noemen we de kikkererwt "erwt".

Met de erwt (Pisum sativum), heeft de kikkererwten echter weinig te doen. Ze komen gewoon allebei uit dezelfde peulvruchtenfamilie. De kikkererwten kennen we van exotische gerechten uit het Oosten of uit India. Hummus (gepureerde kikkererwten) of falafel (gefrituurde kikkererwtenbolletjes) zijn bekende kikkererwtenbereidingen. Vurige, hete curry's met de pittige, nootachtige peulvruchten zijn ook erg populair.

Kikkererwten: oorsprong en eigenschappen

Kikkererwten werden ongeveer 8000 jaar geleden in Klein-Azië verbouwd. Dit maakt ze tot een van de oudste gecultiveerde planten op aarde. Van daaruit begonnen ze hun triomftocht naar alle subtropische gebieden van de wereld - naar India en het Middellandse Zeegebied. De speciale "erwt" kwam in de vroege middeleeuwen met koopvaardijschepen naar ons toe. Hoewel we het nog steeds als een exotische peulvrucht beschouwen, is het in veel delen van de wereld een hoofdvoedsel. Samen met andere peulvruchten worden kikkererwten bijzonder gewaardeerd in India en Mexico vanwege hun uitstekende ingrediënten. De grootste teeltgebieden voor kikkererwten ter wereld bevinden zich in India, Noord-Afrika en Mexico.

De kikkererwt is een eenjarige, kruidachtige, opgaande plant met een sterke penwortel. Hij kan een hoogte bereiken van 40 tot 60 centimeter. De bladeren zijn oneven geveerd, afwisselend en vijf tot tien millimeter lang. Alle delen van de kikkererwtenplant zijn bedekt met kleine, plakkerige haartjes. Afhankelijk van de variëteit zijn de bloemen wit, rood of paars. Dit vormt peulen met een dunne schil die lijken op harige peulen. Elke peul bevat één tot drie onregelmatige, gerimpelde zaden met een beige, bruine of zwarte schil.

Kikkererwtenrassen

Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden in uw regio zijn verschillende soorten kikkererwten geschikt voor de teelt. De keuze van het ras bepaalt ook de grootte en kleur van de zaden.

De volgende kikkererwtensoorten zijn de bekendste:

• ˈKabul: Deze variëteit komt vooral veel voor in het Middellandse Zeegebied en Latijns-Amerika; de zaden zijn middelgroot tot groot en beige
• amethist: Een populaire variëteit in Australië, het verdraagt ​​​​zeer goed droogte; de zaden zijn vrij klein
• Desiˈ: Deze variëteit, die vooral populair is in India, produceert kleine, donkere tot zwarte zaden
• Gulabiˈ: Deze kikkererwtensoort produceert kleine tot middelgrote zaden met een gladde, beige schil
• ˈGarbanzo Black Kabulˈ: Deze variëteit komt uit het Midden-Oosten, de zaden hebben een zwarte schil
• ˈSarahˈ: Dit ras uit de VS kenmerkt zich door zijn bijzondere droogtetolerantie

Kikkererwtenplant kopen

Omdat kikkererwten relatief nieuw zijn in ons tuinlandschap, is het erg moeilijk om voorgekweekte jonge planten te vinden die te koop zijn. Op internet worden zelfs nauwelijks kikkererwtenplanten aangeboden. Gelukkig is het des te makkelijker om zelf kikkererwtenplanten te kweken. Het enige wat je nodig hebt zijn geschikte zaden. De makkelijkste manier is om ongebrande kikkererwten uit de supermarkt te gebruiken en deze van deze planten te kweken. Hoe u dit precies doet, leggen we in het volgende gedeelte uit.

Kikkererwten planten

De beste tijd om kikkererwten te planten is in het voorjaar. Als je jonge planten binnenshuis wilt kweken, kun je vanaf half april beginnen. De peulvruchten kunnen dan vanaf half mei buiten geplant worden of direct gezaaid worden. Kikkererwten hebben het bijzonder warm en licht nodig. De ideale temperatuur voor de teelt is 25°C, maar het is belangrijk om deze te allen tijde boven de 5°C te houden. De valse erwt verdraagt ​​geen vorst en is daarom niet winterhard. De plant verdraagt ​​droogte goed, maar niet te vochtige omstandigheden. Bovendien moet de grond voor de teelt los, doorlatend en arm aan voedingsstoffen zijn.

Instructies voor het planten van kikkererwten:

• zaden indien nodig laten ontkiemen
• Binnen kweken in potten vanaf half april
• Direct buiten zaaien vanaf half mei
• Maak het bed goed los en verwijder onkruid
• Maak zaaivoren met een rijafstand van 30 cm
• Zaaidiepte: 5 – 8 cm
• Plantafstand: 20 cm
• Waterput

Een gedetailleerde gids voor Kikkererwtenplanten u kunt hier lezen.

Kikkererwten verzorgen

Omdat ze zuinig en robuust zijn, heeft de kikkererwt na het planten weinig verzorging nodig. Wel is het belangrijk om het bed regelmatig te wieden en onkruidvrij te houden zodat de peulvruchten ongestoord kunnen groeien. In het volgende gedeelte leest u waar u nog meer op moet letten bij het verzorgen van uw kikkererwten.

Giet kikkererwten

De bijzondere peulvrucht staat bekend om zijn droogtetolerantie en moet daarom liever te weinig dan te veel water krijgen. Na het zaaien moet het bed natuurlijk constant vochtig worden gehouden. Als de kikkererwten groter zijn, kun je minder water geven. Geef dan pas water als het lang droog en warm is.

Samenvatting van het schenken van kikkererwten:

• Na het zaaien goed vochtig houden
• Geef grote planten niet te veel water
• Alleen water geven tijdens lange periodes van droogte en hitte

Kikkererwten bemesten

Omdat kikkererwten peulvruchten zijn, kunnen ze zichzelf voorzien van stikstof. Dit werkt door een symbiose met knobbelbacteriën op de wortels van de plant. Deze binden stikstof uit de lucht en maken deze beschikbaar voor de kikkererwten. De peulvrucht heeft daarom meestal geen extra bemesting nodig. Maar omdat een hoog fosforgehalte belangrijk is voor de knobbelbacteriën, kun je er met bemesting voor zorgen dat er genoeg van is. Dit werkt het beste bij de onze Plantura organische universele meststof, die de bodem van voldoende fosfor of van een minerale fosformeststof kunnen voorzien. Net zo belangrijk als fosfor is de juiste pH voor de kikkererwten. Als de grond te zuur is, voelt ze zich helemaal niet lekker - alleen kalk helpt. Door in het voorjaar limoen toe te voegen, creëer je optimale omstandigheden voor je kikkererwten.

Samenvatting van het bemesten van kikkererwten:

• Geen stikstofbemesting nodig
• Fosforbemesting in het voorjaar Meststof met biologische langetermijnwerking
• Kalk in het voorjaar als de grond zuur is

Kikkererwten vermenigvuldigen

Kikkererwten kunnen gemakkelijk worden vermeerderd vanuit zaad. Bewaar na de oogst gewoon voldoende zaden voor volgend jaar. Zo kun je in het voorjaar je eigen kikkererwtenzaadjes gaan zaaien.

Kikkererwten oogsten

Er zijn twee manieren om kikkererwten te oogsten: je kunt de zaden gebruiken of de hele, nog groene peulen. Acht tot twaalf weken na het zaaien beginnen de kikkererwten klaar te worden voor de oogst. Laat voor de zaden de peulen geel worden. Daarna kun je de hele plant oogsten en ondersteboven te drogen hangen. Sommige zaden vallen uit hun peulen als ze drogen, andere moeten later met de hand worden uitgezocht. Kikkererwten kunnen echter ook worden geoogst en gebruikt als ze onrijp en groen zijn, net als erfgenamen.

Samenvatting van het oogsten van kikkererwten:

• Rijptijd: 8 - 12 weken na het zaaien
• Laat de peulen geel worden
• Oogst de hele plant en laat hem drogen
• Of oogst groene peulen

Kikkererwten bewaren en bewaren

Kikkererwten zijn vier tot vijf jaar houdbaar als ze gedroogd zijn. Maar er zijn andere manieren om kikkererwten te bewaren. Om de valse erwten te drogen, hangt u de gesneden planten ondersteboven op een droge, warme plaats. Als de peulen vanzelf opengaan en de zaadjes eruit vallen, zijn ze droog genoeg en kunnen ze op een droge, koele plaats bewaard worden.

Een andere manier om peulvruchten te bewaren is om ze in te vriezen. Dit scheelt je veel tijd omdat de gedroogde kikkererwten zelf een nachtje moeten weken voordat ze in de keuken gebruikt kunnen worden. Om dit te omzeilen, kun je grotere hoeveelheden kikkererwten weken, ze voorkoken en vervolgens invriezen. De bevroren kikkererwten kunnen dan direct worden gebruikt om te koken. Voorgekookte en daarna diepgevroren kikkererwten kunnen maximaal zes maanden in de vriezer worden bewaard.

Roosteren is ook een manier om je kikkererwten te bewaren. Dit werkt net zo goed in de oven als in de pan. De voorgegaarde kikkererwten worden in de oven op 180 °C of in een pan met een beetje olie krokant gebakken en daarna naar wens gekruid. Zo krijg je een lekker tussendoortje dat enkele weken houdbaar is.

Samenvatting Houdbaarheid van kikkererwten:

• Gedroogd: 5-6 jaar
• Bevroren: Tot 6 weken
• Geroosterd: Enkele weken

Kikkererwten: ingrediënten en toepassingen

Kikkererwten zijn ware voedingswonderen. Ze leveren waardevolle plantaardige eiwitten en zitten bovendien boordevol mineralen. Vooral vegetariërs en veganisten kunnen kikkererwten gebruiken als goede vervanger van dierlijke eiwitten. Zelfs Hildegard von Bingen schreef over de kikkererwt en raadde aan om hem regelmatig te eten omdat hij warm en aangenaam is en er wordt zelfs gezegd dat hij helpt bij koorts.

Met 100 gram kikkererwten dekt u de volgende dagelijkse voedingsbehoeften:

• 70% foliumzuur
• 25% ijzer
• 20% zink
• 50% magnesium
• 50% calcium
• 50% vezels

Gedroogde kikkererwten hebben altijd wat voorbereidingstijd nodig voordat ze in de keuken kunnen worden bereid. Ze moeten 12 uur in water worden geweekt en vervolgens ongeveer 30 minuten worden gekookt. Dan kunnen uit de nootachtige peulvruchten heel wat geweldige gerechten worden getoverd. De oriëntaalse dip hummus wordt gepureerd met sesampuree, olijfolie, citroen, knoflook en peterselie. Met uien, tomaten, gember en veel kerriekruiden tover je Indiase Chana Masala op met kikkererwten. En gekookte kikkererwten zijn ook heerlijk in allerlei salades.

De mythe van de giftige kikkererwt

Is het mogelijk gevaarlijk om kikkererwten te eten omdat ze giftig zijn? Nee Maak je geen zorgen. Toch is er iets om rekening mee te houden bij het eten van kikkererwten zodat de peulvruchten je geen kwaad doen. De reden hiervoor zijn de ingrediënten fasine, dat eigenlijk giftig is, en de bittere stof saponine. Beide zijn te vinden in de rauwe, onvoldoende verhitte kikkererwten. Rauwe kikkererwten zijn daarom in grote hoeveelheden zelfs schadelijk voor de gezondheid. Worden de peulvruchten echter gekookt of gekiemd, dan wordt de phasine afgebroken en is consumptie ongevaarlijk.

Samenvatting van de toxiciteit van kikkererwten:

• Rauw: bevat fasine, giftig
• Gekookt: Phasin is afgebroken, niet giftig
• Ontkiemd: Phasin is afgebroken, niet giftig

Als jij dat nu ook doet Kweek je eigen kikkererwten hier vind je alle belangrijke informatie.