Koolrabi: De robuuste en smaakvolle knol

Koolrabi: De gezonde knol neemt weinig ruimte in beslag en is erg populair bij hobbytuinders. We laten zien hoe teelt, oogst en opslag slagen in uw eigen tuin.

Koolrabi (Brassica oleracea var. gongyloden) behoort tot de koolfamilie, die tweejaarlijks is maar in het eerste jaar geoogst kan worden. Vooral in Oostenrijk en Zwitserland zijn er veel synoniemen voor de koolsoort: raap, raap, raap, raapkool of Kaulirabi. In het Engels wordt de soort ook wel koolrabi of stengelkool genoemd. De naam van de knol is geworteld in de Latijnse woorden caulis en rapum, die letterlijk kool en raap betekenen.

Wat je uit de supermarkt kent als koolrabi is de verdikte scheut van de plant. Deze begint meestal boven het derde bladpaar en is dus altijd bovengronds. Koolrabi groeit snel en neemt weinig ruimte in beslag.

Koolrabi als ideale groente voor kleine tuinen en balkon

Vanwege de geringe benodigde ruimte is koolrabi een populaire groente voor hobbytuinders. Ook groeit hij erg snel en produceert hij smakelijke knollen die, afhankelijk van het ras, maanden houdbaar zijn.

Zaden kunnen worden gezaaid van eind februari tot begin maart. Deze is bedekt met een laag aarde van ongeveer 1 cm dik. Vier weken na het zaaien vanaf april uitplanten en buiten uitplanten. Als je koolrabi over een langere periode wilt oogsten, is het zinvol om meerdere keren te zaaien met tussenpozen van twee weken. Een veelgemaakte fout is het te diep planten van zaailingen. Dit leidt tot problemen bij de vorming van de knol. De afstand tussen de planten is ongeveer 20 cm. Tussen de afzonderlijke rijen moet een afstand van 30 cm worden aangehouden.

De planten hebben voedingsrijke grond nodig, ook al is de voedingsbehoefte niet zo hoog als bij andere koolsoorten. Arme gronden moeten worden behandeld met een meer voedselrijke grond zoals onze Plantura Biologische tomaten & groenteaarde of compost te verbeteren. Zowel zonnige als gedeeltelijk beschaduwde plaatsen zijn geschikt. Tijdens de zomermaanden moet het worden bewaterd als het droog is. Als koolrabi in een bloempot op het terras of balkon wordt gekweekt, moet u deze regelmatig water geven. Als er een gebrek aan vocht is, belast dit de plant - de knol kan barsten of openbarsten.

Gedetailleerde stapsgewijze instructies voor de teelt vindt u hier: Koolrabi telen: zaai-, verzorgings- en oogsttijd.

Koolrabi oogst: als je vroeg zaait, geniet je er vroeg van

De oogst vindt plaats ongeveer 14 tot 16 weken na het zaaien. Over het algemeen moet informatie over de knolgrootte uit de zaadzak worden gehaald. Wanneer de uiteindelijke grootte is bereikt, kan deze worden geoogst. Zelfs als de koolrabi theoretisch blijft groeien, is het beter om hem niet te laat te oogsten, omdat hij na verloop van tijd de neiging heeft om houtachtig te worden. Latere rassen zijn goed te bewaren. Het ras Super Schmelz is bijvoorbeeld goed verpakt in een koude kelder maandenlang te bewaren. Koolrabi is één tot twee weken houdbaar in de koelkast. In sommige bronnen lees je keer op keer dat koolrabi ook ingevroren kan worden. Onze ervaring heeft echter geleerd dat de textuur op een negatieve manier aanzienlijk verandert. Helaas maakt dit de koolrabi taai en leerachtig.

Verschillende soorten koolrabi zijn er in verschillende looks

Naast de klassieke lichtgroene koolrabi van de groenteafdeling zijn er visueel zeer in het oog springende soorten met een violetkleurige schil. In tegenstelling tot veel groenten en fruit heeft de verschillende kleur van de schil geen grote invloed op smaak of opbrengst. Over het algemeen behouden goede cultivars kort voor de oogst hun goede smaak en worden ze niet houtachtig.

een uitgebreide Overzicht van rassen van koolrabi vindt u hier.

• azuurblauwe ster: zeer groeikrachtig en vroeg rijpend ras met violette knollen.
• Blaro: Koolrabiras met roodpaarse knollen, vooral populair vanwege de malse en goede smaak; zeer productief en bestand tegen bouten.
• Delicatesse Blauw: groeikrachtig ras met ronde en violette knollen; bijzonder mooie optiek.
• reusachtig: langzaam groeiend ras dat pas vanaf augustus oogstrijp is; Gigant blijft records breken met een knolgewicht tot 5,5 kg; zolang het ras niet te laat wordt geoogst, zijn de knollen niet houtachtig maar mals en goed van smaak; gemakkelijk op te bergen.
• Knauf's vroege wit: zeer vroeg rijpend ras met lichtgroene en afgeplatte knollen; traditionele en populaire variëteit.
• Kozak (F1): groeikrachtig ras met lichtgroene knollen en heeft veel ruimte nodig; de zeer malse knollen zijn rondovaal en kunnen tot 4 kg wegen.
• Noriko: vroegrijp ras met lichtgroene, grote en malse knollen; robuust en vorstbestendig.
• Snelle ster (F1): zeer vroeg rijpend ras met zeer goede smaak en zeer uniforme knolgrootte.
• super smelten: bekend koolrabiras met lichtgroene knollen die bijzonder mals en weinig houtachtig zijn. Supermelt produceert grote toppen en een hoge opbrengst. Knollen kunnen tot 5 kg wegen.
• Witte Weense: krachtig ras met grote knollen en een delicate smaak; lichtgroen en weinig neiging tot houtachtig.

Ziekten en plagen in koolrabi

Hoewel koolrabi een zeer dankbare groente in de tuin is, wordt hij af en toe aangevallen door de ziektes die typerend zijn voor koolsoorten: Clubwortel, Koolwit, koolvlieg en vlooienkevers.
Als je koolrabi kweekt in een kas of polytunnel, kan dat af en toe Verkeerde meeldauw tevoorschijn komen. Verder is een besmetting van de Grote koolsnuitkever bij het barsten van de knollen.

Ingrediënten en gebruik in de keuken

Koolrabi bestaat voor meer dan 90% uit water, ca. 4% uit koolhydraten, ca. 2% uit eiwitten en vezels. Met 20 kcal per 100 g heeft koolrabi een bijzonder lage calorische waarde en is daarom geschikt als gezond tussendoortje. Vlees bevat veel mineralen (kalium, calcium, magnesium, etc.) en enkele vitamines. Koop je koolrabi in je eigen tuin, dan kun je de bladstelen en bladeren ook op dezelfde manier verwerken als bij spinazie. Dit kan uit voedingsoogpunt meer dan de moeite waard zijn, omdat de bladeren een ontelbare hoeveelheid vitamine A en C bevatten, evenals calcium en ijzer.

De malse knollen hebben een aangenaam zoete en licht scherpe smaak. Vooral grotere koolrabibollen moeten geschild worden. Daarna kunt u de knollen in blokjes snijden of in reepjes snijden. Gestoomd met een beetje boter, room en zout, is het een ideale begeleider van vlees, puur als vegetarisch gerecht of als onderdeel van smakelijke groentesoepen. De malse en sappige knollen van de koolrabi zijn ook goed rauw te eten.

Vooral in de winter is de toevoer van vitamine C belangrijk om het immuunsysteem te versterken. Meer vind je in dit overzicht Groenten met veel vitamine C.