Onze noordelijke breedtegraden zijn niet de thuisbasis van salie, maar er zijn veel redenen waarom dit geneeskrachtige kruid wortel zou moeten schieten in onze tuinen.
verstandig (Salvia officinalis) is een lid van de muntfamilie, die ook enkele andere beroemde kruiden omvat, zoals: munt en basilicum behoren. Al de geslachtsnaam Salvia, dat is afgeleid van het Latijnse "salvere" - "gezond zijn", suggereert het gunstige effect. Maar niet alleen vanwege zijn helende krachten, maar ook vanwege zijn aantrekkelijke blauwviolette bloemen in mei tot juli heeft de salie, afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, zijn weg gevonden naar onze noordelijke tuinen verkrijgen. Al in de middeleeuwen wreef men zich ter bescherming tegen de pest in met een azijntinctuur waarin salieblaadjes werden bewaard. Als geneeskrachtige plant was het kruid al in de oudheid bekend vanwege de rijke ingrediënten en werd het op een gerichte manier gekweekt. Om met succes salie te kweken, moet je echter op een paar kleine dingen letten.
Synoniemen: koningssalie, salver, tuinsalie
inhoud
- Salie kweken en vermeerderen
- Populaire saliesoorten
- Oogsten en bewaren van salie
- Ingrediënten en toepassingen van salie
- Plagen en ziekten van salie
Salie kweken en vermeerderen
Deze onderheester, die in het onderste deel houtachtig is en een hoogte kan bereiken van 20 tot 60 cm, staat het liefst op een zonnige plek in de tuin. Wat het substraat betreft, is salie niet veeleisend. Een goed gedraineerd maar voedingsrijk substraat bevordert de groei van de salie, zowel in het bloembed als in de cultuur in containers. Niettemin: de tuinsalie kan ook goed overweg met zeer arme gronden. Wil je aan de veilige kant, gebruik dan een speciale kruidengrond zoals onze turfvrije Plantura Biologische kruiden & zadengrond.
De meest veelbelovende manier om het populaire geneeskrachtige kruid te vermeerderen, is door de saliestok te verdelen. Met deze vorm van vermeerdering krijg je echter relatief weinig nakomelingen van een moederplant. Het verdelen van het riet moet in het vroege voorjaar (maart) of direct na de bloei (augustus) worden gedaan.
De tuinsalie kan ook gemakkelijk worden vermeerderd door stekken. In mei of juni kunnen jonge nieuwe scheuten van 5 tot 8 cm lengte met minimaal drie bladparen worden afgeknipt. Er moet voor worden gezorgd dat de scheuten niet al beginnen te verhouten of een bloemknop aan het uiteinde van de scheut hebben. Dit verhoogt de sterkte van de stek om wortels te kunnen vormen. Stekken moeten in eerste instantie in een kleine kwekerij worden geplaatst. Hierdoor ontstaat een omgeving met een verhoogde luchtvochtigheid. Dit is belangrijk om de waterbehoefte van de stekken aanzienlijk te verminderen. Door de ontbrekende wortels kan hij geen water opnemen en bij een te lage luchtvochtigheid zou de stek uitdrogen. Nadat de wortels zich hebben ontwikkeld, kan de stek al snel uit de kwekerij worden verwijderd.
Als salie door zaden wordt vermeerderd, moet dit ook in het voorjaar worden gedaan. Zoals bij bijna alle zaaigoederen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het zwellende zaad vochtig wordt gehouden en bedekt met een dunne laag substraat die het beschermt tegen uitdroging. Als u besluit tuinsalie te vermeerderen door te zaaien, moet u vanaf maart nadenken over het kweken van zaailingen bij warm weer. Op deze manier kunnen de jonge planten vanaf mei buiten geplant worden en bloeien in hetzelfde jaar eerder en weelderiger dan direct buiten zaaien, wat begin mei aangeraden wordt.
Tijdens de hoofdgroeiperiode, d.w.z. na het ontluiken en tot de bloei, moet u regelmatig bemesten en zorgen voor een evenwichtige watergift. Maar let op: als je te veel bemest, kan dit ertoe leiden dat de salie niet bloeit, maar het hele jaar door alleen maar in bladmassa toeneemt. Als u een overwegend organische organische meststof gebruikt met een langdurig effect, hoeft u zich geen zorgen te maken over overbemesting. Onze Plantura Organische universele meststof wordt zowel bij het planten als tijdens de hoofdgroei in de grond gewerkt en geeft langzaam en voorzichtig zijn voedingsstoffen af aan de salie gedurende een periode van drie maanden.
Om ongecontroleerde houtachtige groei van de salie tegen te gaan, moet snoeien worden overwogen. Als een goede balans tussen te veel en te weinig heeft een permanente maar matige verlaging de overhand gekregen boven een eenmalige radicale verlaging.
Ondanks het feit dat salie relatief winterhard is tegen vorst, moet preventief bescherming tegen de kou worden genomen. Het is dus logisch om exemplaren die in de tuin zijn geplant te bedekken met bladeren of dennentakken en in Gekweekte planten in vlies of jute in potten verpakken of gewoon in huis halen plaats. Voor wat betreft de winterverblijven, die beschermen tegen vorstschade of zelfs bezwijken, geldt voor tuinsalie: zo lang als nodig, zo kort mogelijk.
Populaire saliesoorten
een karaktereigenschap van Salvia officinalis zijn de groengrijze, harige bladeren. Wat betreft kleur en patroon van de bladeren is er echter een diverse en kleurrijke variëteit aan variëteiten, wat helaas vaak ten koste gaat van de vorsthardheid. Het geslacht Salvia is zeer soortenrijk, maar we presenteren ze alleen hier Soorten tuinsalie vooraan. Hier vindt u een nog grotere verscheidenheid aan Salie soorten en variëteiten.
- Culinair: klassieke groengrijsbladige salie; zeer vorstbestendig; populair als specerij in de keuken.
- Icterina: bijzondere sierwaarde door geelgroen bladpatroon; relatief vorstgevoelig.
- KewGold: gouden bladeren en paarse bloemen; relatief vorstgevoelig.
- driekleur: grijsgroen blad met crème accenten; Bijzonder zijn roze tot paarse plekken op de bladeren van de jonge scheuten.
- Variegata: Soorten met violette bloemen maar opvallend geelgroen bladpatroon.
- Würzburg: valt vooral op door zijn compacte groei; is daarom bijzonder geschikt voor de teelt in potten.
Oogsten en bewaren van salie
De bladeren kunnen al in het voorjaar van de salieplant worden geoogst. Ook kunnen hele jonge scheuten worden verwijderd. Er moet echter op worden gelet dat u er niet te veel tegelijk inneemt - dit zou teveel vermogen planten en de extra levering van energie voor verdere groei zou te veel zijn beperkt. Het moet na de bloei worden geoogst. De hergroei van bladeren en scheuten stopt nadat de salie is uitgebloeid en de bladeren verliezen ook hun aroma - het valt in een rustfase. Deze rustfase kan worden tegengegaan door de bloemknoppen vroegtijdig te verwijderen en te stoppen voor verdere bladmassaproductie. Dit is echter minder wenselijk omdat planten over het algemeen in hun natuurlijke groeiritme gehouden moeten worden. Meer informatie over Salie Oogst zie dit artikel.
Bewaren is niet per se nodig, want salie kan ook vers gebruikt worden. De bruikbaarheid van de bladeren kan echter aanzienlijk worden verlengd door een snelle maar zachte droging. Het is voorbestemd voor het droogproces van salie om gebonden salietrossen vanaf het plafond naar beneden te laten hangen met de scheutpunt naar beneden.
Ingrediënten en toepassingen van salie
Salie is erg populair als onderscheidend kruid in de keuken. Maar vooral door het veelzijdige gebruik als geneeskrachtig kruid valt de violetbloeiende muntfamilie op. Dat heeft Salvia officinalis dankzij de essentiële oliën die het bevat, evenals tannines en bittere stoffen. Van bladeren die als thee zijn gebrouwen, wordt gezegd dat ze een verzachtend effect hebben op ontstekingen in het tandvlees, de mond en de keel. Evenzo kan de consumptie van saliethee overmatig zweten tegengaan en een over het algemeen gunstig effect hebben op maag- en darmproblemen.
De essentiële olie van salie zou ook een desinfecterend en krampstillend effect hebben. Salie mag echter niet te veel worden geconsumeerd, omdat de tannines en bittere stoffen de maag kunnen belasten. De thujon in de etherische olie kan ook een toxisch effect hebben bij overdosering. Dat zou salie echter niet uit onze keuken moeten weren. Door zijn karakteristieke kruidigheid past dit geneeskrachtige kruid perfect in de smaak van de Italiaanse keuken - of het nu gaat om pasta, gnocchi of vleesgerechten.
Plagen en ziekten van salie
De grootste uitdaging zijn de jonge scheuten van salie slak schade beschermen. Wortelkroonrot (Phytophthora) vaak tegengekomen. Aantasting met deze schimmel manifesteert zich aanvankelijk in het verwelken van afzonderlijke delen van de plant en eindigt meestal met de dood van de hele plant. Schadelijke insecten kunnen buiten niet worden waargenomen, maar als de salie binnen wordt gehouden, is er een gevoeligheid voor bladluizen, Rode spintmijten en witte vliegen.