Plant, snij en overwinter wikke

Wikken zijn veel voorkomende wilde planten of kunnen worden gekweekt als voeder- en voedselgewassen. We geven een overzicht van soorten erwten, hun behoeften en mogelijke toepassingen.

zoete erwten (vici) zijn planten die op verschillende manieren kunnen worden gebruikt: ze worden soms gekweekt als diervoeder, voedsel, groenbemester of voor decoratie. We presenteren enkele soorten wikke en geven tips over het planten van wikke in de tuin.

Zoete erwten: oorsprong en eigenschappen

Wikken behoren tot de vlinderbloemigenfamilie (Fabaceae), worden vertegenwoordigd door talrijke soorten in de gematigde zone van het noordelijk halfrond en zijn daarom ook wijdverbreid in Europa. De Vetchling (

lathyrus) is ook bekend als zoete erwten of zoete erwten, maar is niet nauw verwant aan echte wikke. De meeste wikkesoorten zijn eenjarig, maar er zijn ook winterharde en meerjarige planten.

Zoete erwten zijn vaak filigrane planten met dunne stengels die kruipend tot klimmend groeien. Een uitzondering is de forse en opgaande tuinboon (Vicia Faba). De planten worden gemiddeld tussen de 30 en 100 cm hoog, maar kunnen ook tot 200 cm hoog worden. Zoete erwten vormen een dicht en diep netwerk van wortels. typisch voor vlinderbloemige planten wikke ontwikkelt ook een symbiose met bodembacteriën, de zogenaamde rhizobia (Rhizobium), een. Deze nestelen zich in ronde knobbeltjes op de wortels en binden stikstof, die ze aan de plant ter beschikking stellen in ruil voor suiker uit fotosynthese. Hierdoor kan de wikke overleven op zeer arme, stikstofarme gronden.

De bladeren van de wikke, bestaande uit maximaal dertien paar blaadjes, zijn afwisselend gerangschikt, geveerd in paren en ovaal, elliptisch tot lancetvormig van vorm. Ze eindigen meestal in een fijne rank. De gele, witte, roodviolette of blauwviolette vlinderbloemen zitten afzonderlijk of samen in een meerbloemige, lange tros. De bloeitijd van de wikke is in de zomer tussen juni en augustus. Wikken kunnen zichzelf bestuiven, maar kruisbestuiving is niet ongewoon omdat de bloemen grote hoeveelheden nectar leveren. Wikken maken daarom vaak deel uit van bijenweiden. Na de bevruchting vormen zich langwerpige, platte tot ronde peulen, die twee tot acht ronde of platte zaden bevatten. Wikkezaad kan roomwit, beige, lichtbruin tot roodbruin zijn. Als de zaden rijp zijn, barsten de droge peulen open en een deel van de wikkezaden wordt eruit gegooid.

Hoe diep wortelen zoete erwten? Wikke zijn diepwortelers. Hoe diep ze precies wortelen, hangt af van verschillende locatiefactoren, zoals het bodemtype. Op geschikte grond bereiken de wikkewortels een diepte van meer dan 100 cm.

De mooiste soorten en soorten zoete erwten

Tal van wikkesoorten zijn wijdverbreid in Europa en verschijnen soms ook als wilde plant in de tuin. Sommige zoete erwten kunnen als groente worden gegeten of groene mest gebruiken. We geven een overzicht van de mooiste soorten en variëteiten.

• tuinboon (Vicia Faba): Bekende groentesoorten met sterk opgaande planten, geveerd blad en grote, witte, donkergestreepte of rode bloemen met een blauw oog. Dit ontwikkelt zich tot peulen met dikke zaden, ook wel tuinbonen of tuinbonen genoemd. Populaire soorten zijn 'Bioro', 'Hangdown', 'Tiffany', 'Ratio' of 'Reina Mora'.
• Erwtenwikke (Vicia pisiformis): Klimmende, meerjarige en winterharde wikke met grote peulen en ronde, erwtachtige zaden. Als ze jong zijn, kunnen ze worden gebruikt als peultjes, gedroogd als perenerwten.
• Ruwharige Wikke (Vicia hirsuta): Een veel voorkomende wikke die tot 50 cm hoog wordt in graanvelden, droge weiden of bermen. Kenmerkend zijn de ruwe beharing van de bladeren en de zachte beharing van de tweezaden peulen. De ruwharige wikke bloeit van juni tot augustus en heeft lichtpaarse tot witachtige, vrij kleine bloemen.

• zoete erwt (Vicia sativa): Veel gebruikt eenjarig dekgewas, vooral voor stikstofhongerige groenten zoals: kool (Brassica). De sterk groeiende, tot 80 cm hoge, diepgewortelde erwten vormen roodviolette bloemen en dienen tegelijkertijd als bijenweide. Het wordt ook gebruikt voor de productie van ruwvoer.
• wikke (Vicia Ervilia): Een van de allereerste gewassen van de mens, nu zelden gecultiveerd en hoe? lenzen (Lens culinaris) is voorbereid. Het kreeg daarom ook de bijnaam Lijnzaadwikke. Het extreem eiwitrijke zaad gedijt op filigrane, ongeveer 50 cm hoge planten met roodviolette bloemen en later langwerpige peulen met roomwitte wikkezaden.

• getufte wikke (Vicia cracca): Liggend tegen klimwikke, 30 – 100 cm hoog, wijdverbreid in Europa. Hij vormt donker paarsblauwe bloemen in lange trossen van 10 - 30 en bloeit tussen juni en augustus.
• boswikke (Vicia Sylvatica): Soorten die voornamelijk voorkomen in bergbossen op hoogtes tot 2000 m. De prostaat voor klimplanten kan een hoogte bereiken van 50 - 200 cm. Ze vormen van juni tot augustus lange clusters van witte, violet geaderde vlinderbloemen.

• zoete erwt (Vicia sepium): Wijdverbreide, 30 - 60 cm hoge, klimwikke soort, die zich door middel van zijn ranken overeind houdt. Tussen mei en augustus vormt het verschillende geclusterde, violet gestreepte vlinderbloemen.
• ruige wikke (Vicia villosa): Ook bekend als winterwikke, een koude-tolerante groenbemester met zachte haren op de stengel, bladeren en kelk. De diepgewortelde ruige wikke, die bloeit in roodpaarse trossen, verzamelt stikstof in de bodem, dient als bijenweide en kan ook als veevoer worden gebruikt. Ze maken bijvoorbeeld deel uit van de bekende zadenmengeling "Landsberger Gemenge".

Zijn wikke onkruid?

In wezen zijn wikke zeer nuttige planten, omdat ze voedsel leveren aan insecten, krachtig wortel schieten in de ondergrond en stikstof binden. Wikken zijn indicatorplanten voor stikstofarme gronden en kunnen op dergelijke locaties sterker worden dan andere planten omdat ze hun eigen stikstofvoorraad hebben dankzij de knobbelbacteriën respectievelijk. Zo kunnen wikke zich op plekken in het gazon en als ongewenst onkruid in perken nestelen en zich snel verspreiden. Vooral op groen zorgt voor een regelmatige gazon bemesting dat grassen competitiever worden en wikke weer verdwijnen. In bedden kan ongewenste wikke handmatig worden verwijderd voordat zaadvorming plaatsvindt.

plantenwikke

Wikken zijn aanpasbare planten en gedijen ook op moeilijke bodems. We geven tips over de standplaats en het zaaien van wikke.

De juiste locatie

De ideale standplaats voor wikke is op diepe, vochthoudende, voedselarme grond in de volle zon tot halfschaduw. Ze gedijen ook op zware grond zolang er geen wateroverlast is. De optimale pH-waarde van de bodem ligt tussen 6,2 en 7,2 in het licht zure tot neutrale bereik.

wikke zaaien

Zoete erwten moeten direct in het bed worden gezaaid. Voorkweken is niet nodig, maar wel mogelijk met veldbonen om ze eerder te maken. De donkere kiemen worden van maart tot april ongeveer 5 cm diep in de grond gezaaid. De plantafstand is ongeveer 10 cm. Bij regelmatig water geven en een optimale kiemtemperatuur van 8 - 15 °C zullen de eerste zaailingen na één tot drie weken verschijnen. Siererwten worden zelden als een enkele soort gezaaid, omdat ze in tal van bloeiende mengsels voorkomen. Ons Plantura bijenweide Naast zomerwikke bevat het nog meer dan twintig andere bijvriendelijke soorten die op verschillende tijdstippen bloeien en zo tot ver in de herfst van voedsel voorzien. Eén pak van onze zadenmix is ​​voldoende voor maximaal 20 m² bed gebied.

Wikke als groenbemester

Wikken produceren snel veel organische stof, wortelen diep en brengen stikstof in de bodem. Al deze voordelen maken wikke tot een ideaal dekgewas. Voor gebruik als stikstofverrijkende wintergroenbedekking wordt meestal gekozen voor eenjarige, ijskoude soorten zoals zomerwikke. Als alternatief kan de vorstbestendige winterwikke als groenbemester worden gebruikt. Het wordt in het voorjaar gemaaid, gemulleerd en ingeharkt om de organische stof in de grond op te nemen. Wikken worden gezaaid voor groenbemester in de nazomer van augustus tot september.

De juiste zorg

Wikken zijn gemakkelijk te verzorgen planten, ze hebben geen bemesting of snoei nodig. Tijdens de jonge plantfase moeten ze echter regelmatig worden bewaterd bij droog, warm weer. Na ontkieming kan het nodig zijn om ongewenst onkruid te verwijderen totdat de wikke competitief is geworden. Dit is vooral belangrijk voor wikke en veldbonen, ook om het oogsten te vereenvoudigen. Groenbemester heeft geen ander onderhoud nodig dan de eerste watergift totdat de planten zijn gemulleerd.

Zoete erwten zijn gemakkelijk te vermeerderen omdat ze meestal tal van zaden vormen. De peulen worden geoogst wanneer het zaad rijp is, wanneer ze steeds droger en bruiner worden, en een paar dagen te drogen gelegd. Ze gaan dan vaak vanzelf open of worden gestript om de wikkezaden te verzamelen. Op een droge, koele en donkere plaats kunnen ze gemakkelijk vier tot vijf jaar worden bewaard zonder hun kiemkracht te verliezen.

Welke zoete erwten zijn winterhard?

Winterharde wikke soorten zijn de erwtenwikke, vogelwikke, houtwikke, winterwikke en draadwikke. Sommigen van hen sterven bovengronds in de late herfst en ontkiemen vers of blijven groen tot de lente. Meerjarige siererwten zijn volledig winterhard en hebben geen winterbescherming in de tuin nodig.

Zijn zoete erwten giftig of eetbaar?

In principe zijn wikke niet giftig. De malse scheuten en bloesems van bijvoorbeeld de hekwikke of vogelwikke kunnen rauw gegeten worden. De groene peulen en zaden bevatten echter licht giftige alkaloïden die dienen als bescherming tegen gegeten worden. Warmte vernietigt deze schadelijke moleculen, daarom kan wikke zonder zorgen gekookt, gekookt of geblancheerd worden gegeten. Alle delen van de erwtenwikke kunnen ook rauw worden gegeten. Wikkezaden kunnen worden bereid als linzen, maar vereisen een lange week- en kooktijd.

Tot de grote familie van peulvruchten behoren ook de lupines (lupinus). Bij ons leest u welke soorten geschikt zijn als mooie vaste planten in de tuin of voor het kweken van eetbare lupinezaden en hoe u deze succesvol in de tuin kweekt.