De gele bloemen van de kamille van de verver zijn niet alleen mooi om te zien, ze voorzien bijen ook van veel nectar en worden ook gebruikt om wol te verven.
De kamille van de verver (Anthemis tinctoria) heeft weinig onderhoud nodig. We laten zien op welke locaties de kamille van de verver goed groeit en hoe je deze in de tuin plant. Ook geven we een kort overzicht van de mooiste soorten.
inhoud
- Dyer's kamille: oorsprong en eigenschappen
- De mooiste soorten
- De kamille van de verver zaaien: locatie, tijd en Co.
- De juiste zorg
- Is Dyer's kamille winterhard?
- Effect en gebruik van kamille van de kleurstof
- Is de kamille van de verver giftig?
Dyer's kamille: oorsprong en eigenschappen
De kamille van de verver (Anthemis tinctoria) wordt ook wel hondenkamille genoemd omdat het tot het geslacht van hondenkamille behoort (volkslied) – niet voor de kamilles (Matricaria). Toch ziet hij haar echte kamille (Matricaria Chamomilla) zeer vergelijkbaar, behalve de kleur van de bloemen. Met een hoogte tot 80 cm is hij iets groter, maar vormt evenzo smalle geveerde bladeren die aan de onderzijde grijs vervilt zijn.
Typisch voor de madeliefjesfamilie (Asteraceae), de kleine buis- en lintbloemen zijn gerangschikt in een dichte bloeiwijze. De buisvormige roosjes binnenin vormen samen met de lintbloemen aan de rand de mandroos. De lintbloemen worden zo genoemd omdat ze een langwerpig bloemblad hebben. In het geval van de kamille van de verver zijn dit de gele randbloemblaadjes.
De bloeiperiode van de kamille van de verver begint in juli en duurt tot september. Insecten bezoeken graag hun felgele bloemen. Maar de kamille van de verver is niet alleen nuttig voor bijen, maar werd vroeger ook door mensen gebruikt om stoffen te verven. Het straalt ook de heerlijke geur uit die typisch is voor kamille.
Dyer's kamille is inheems in delen van Europa en Azië. Het werd geïntroduceerd als een neofiet in veel noordelijke regio's. In Duitsland wordt het beschouwd als een inheemse wilde vaste plant en wordt het vaak gebruikt als sierplant in de tuin.
Is Dyer's kamille meerjarig? Ja, de kamille van de verver is meerjarig en zal volgend voorjaar weer ontkiemen.
De mooiste soorten
Er zijn ook enkele soorten ververskamille die bijvoorbeeld andere groeihoogtes, blad- of bloemkleuren hebben dan de wilde vorm. Zodat het niet Verwarring met soorten echte kamille komt, kun je de bladeren altijd van dichterbij bekijken: in het geval van ververskamille hebben deze een grijsviltige onderkant.
- Lichte ververskamille ‘Sauce Hollandaise’: Met zijn roomwitte lintbloemen lijkt deze soort bijna op echte kamille.
- Dwarf Dyer's Chamomile 'Dwarf Form': Met 30 - 40 cm blijft de dwergvorm wat kleiner dan de wilde vorm.
- Grijze Dyer's Kamille 'Susanna Mitchell': Deze variëteit geeft ook roomwitte bloemen, maar heeft ook grijsgroen blad.
- ‘Grallagh Goud’: Deze soort ontwikkelt toppen die rijk goudgeel zijn.
- 'kelwayi': De bloemen van deze variëteit zijn meer citroengeel.
De kamille van de verver zaaien: locatie, tijd en Co.
Met de ververskamille krijg je een vrij weinig veeleisende, decoratieve plant in de tuin. Het kan heel gemakkelijk worden gezaaid en is niet erg veeleisend. Er moeten echter enkele aspecten worden overwogen. Naast een vrij droog, voedselarm substraat heeft de ververskamille een standplaats in de zon nodig om goed te kunnen groeien. Het gedijt ook op andere gronden - maar met een hoog voedings- en vochtgehalte worden er nauwelijks bloemen gevormd, alleen bladeren.
Dyer's kamille is ideaal in rotstuinen, vooral de lage soorten, of in potten en plantenbakken op een zonnige locatie.
Tussen april en mei wordt de kamille van de verver direct in het bed gezaaid. Voorkweek binnen is niet nodig. U moet zeer onvruchtbare gronden een beetje opwaarderen om de standomstandigheden te verbeteren. U kunt hiervoor bijvoorbeeld de onze gebruiken Plantura biologische bodemactivator. Het ondersteunt een actief bodemleven, wat resulteert in een losse structuur. De zaden worden verspreid over de voorbereide grond, licht geperst en bewaterd. De zaden van de lichtkiemer mogen nauwelijks met aarde bedekt zijn. De plantafstand is ongeveer 50 cm. Dat betekent: Er zijn vier exemplaren per vierkante meter. Bij het zaaien kun je echter wat genereuzer zijn en de succesvol ontkiemde planten later uitprikken. Met de juiste omstandigheden zie je meestal al na twee weken de eerste zaailingen.
Tip: In het jaar van zaaien wordt aanvankelijk alleen een bladrozet gevormd. De gele bloemen van de kamille van de verver verschijnen pas het volgende jaar.
De juiste zorg
Dyer's kamille is nog zuiniger als het gaat om verzorging dan als het gaat om het kiezen van een locatie. De niet veeleisende plant hoeft meestal niet te worden bemest of bewaterd. Als het in een lange, droge zomer hangt, moet een beetje water worden gegeven. Een natte bodem beschadigt het echter veel meer dan droogte.
Verdorde bloemen kunnen worden afgeknipt om de bloeiperiode te verlengen. In september wordt de kamille van de verver royaal gesnoeid ter voorbereiding op de winter. Door te snijden wordt er geen energie meer geïnvesteerd in bloem- en zaadvorming, maar ontstaan er sterke scheuten. De kamille van de verver zal volgend voorjaar weer ontkiemen.
Als alternatief kunt u de bloemen laten staan en vertrouwen op het zelf zaaien van de kamille van de ververaar na succesvolle bestuiving en vruchtvorming.
Is Dyer's kamille winterhard?
Dyer's kamille is winterhard en verdraagt temperaturen onder – 20 °C. Met een moedige snoeibeurt in september overleeft hij onze winters meestal probleemloos. Om dit te doen, snijdt u alle scheuten af, behalve een handbreedte boven de grond. Om de kamille van de verver te beschermen tegen vorst, kan een laag mulch, bijvoorbeeld bladeren, over de scheuten worden aangebracht.
Tip: De snijbloemscheuten van Dyer's Chamomile gaan lang mee en zijn ideaal om als snijbloem in de vaas te gebruiken.
Effect en gebruik van kamille van de kleurstof
Als verversplant wordt ververskamille voornamelijk gebruikt bij het verven van stof en wol. De stoffen dienen voorbehandeld te worden met een beits zoals kaliumaluminiumsulfaat zodat ze de kleur goed kunnen opnemen. De gele kleur van Dyer's Dog-kamille wordt verkregen door de bloemen te koken. Verschillende kleurschakeringen van zon tot citroengeel zijn mogelijk. De kleurstof die primair verantwoordelijk is voor de gele kleur wordt luteoline genoemd. Je kunt de bloemen ook gebruiken als decoratie voor gerechten en thee, want de kamille van de verver is eetbaar. In tegenstelling tot echte kamille, zou de kamille van de verver niet genezende eigenschappen hebben.
Is de kamille van de verver giftig?
Nee, Dyer's kamille is niet giftig voor huisdieren of kinderen. Het kan zelfs in de keuken worden gebruikt. Echter, echte kamille heeft hier meestal de voorkeur.
Een andere geneeskrachtige en aromatische plant is de Romeinse kamille (Chamaemelum nobile), die noch tot het geslacht kamille noch tot het geslacht van de kamille van de hond behoort.
