Mierikswortel: een portret van de hete wortel

In verschillende variaties kruidt mierikswortel de keuken. De teelt van deze plant valt echter op door zijn bijzondere eigenschappen.

mierikswortel (Armoracia Rusticana) behoort tot de familie van de kruisbloemigen (Brassicaceae). Van het grootste belang is de lange, verdikte penwortel - hier komt de hitte van de mierikswortel vandaan. Het is inheems in Zuid- en Oost-Europa. In dit land wordt het echter al sinds de middeleeuwen verbouwd en is het ook in wilde vorm te vinden langs de randen van paden. De plant, die tot een meter hoog kan worden, is zeer robuust en bestand tegen vriestemperaturen tot -50 °C. In de winter drogen de bovengrondse delen van de plant op, maar komend voorjaar zullen de wortels zeker weer uitlopen. Een bijzonder kenmerk van mierikswortel is dat het zich nauwelijks door zaden kan vermeerderen, omdat er maar heel weinig zaden worden gevormd. Daarom wordt de scherpe groei vermenigvuldigd met zijwortels (zogenaamde vossen).
Synoniemen: bijtende wortel, kreen, merch

Kweek je eigen mierikswortel

De juiste locatie voor mierikswortel

Het is het beste om de mierikswortel op een zo helder mogelijke plaats te zetten. Het is echter belangrijker om ervoor te zorgen dat de grond los is en dus gemakkelijk voor wortels om door te dringen. Zo brengen leemachtige zandgronden of löss deze eigenschappen met zich mee. Hierdoor kan de wortel zich goed ontwikkelen en een optimale groei in dikte bereiken. Mierikswortel is ook erg gevoelig voor zout. Grond die te zout is, moet ook worden vermeden. Omdat de mierikswortel een aanzienlijke penwortel ontwikkelt, is hij niet bijzonder geschikt om in containers te groeien.

mierikswortel kweken

Mierikswortel heeft zeer weinig zaadvorming. Daarom wordt het niet vermeerderd door zaden, vooral niet in commerciële teelt. En mierikswortelzaden zijn ook niet verkrijgbaar in tuinwinkels, maar jonge planten. de Voortplanting van mierikswortel vindt plaats via zijwortels, ook wel Fechser genoemd. Bij de oogst in de herfst worden de zijscheuten van de penwortel gescheiden en in eerste instantie op zandhopen opgeslagen. Vanaf eind maart gaan deze dan de grond in. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de hekken niet horizontaal of verticaal in de grond worden gestoken. Als ze horizontaal staan, worden ze nauwelijks dikker, als ze verticaal staan ​​gaat bijna alle energie naar de groei van het bovengrondse kruid en nauwelijks naar die van de penwortel. Ze zullen ongeveer een maand nadat de zijwortels in het bed zijn geplant, ontkiemen. Het proces kan worden versneld door de wortels enkele weken op een warme plaats te dwingen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de schuttingen bij het planten niet volledig bedekt zijn met aarde. De bovenste 3 cm scheef geplante nakomelingen dienen vrij van aarde te worden gelaten.

tip: Denk goed na over waar je de mierikswortel plant - zelfs kleine stukjes wortel kunnen nieuwe worden Planten kunnen zich het komende jaar ontwikkelen, de kruisbloemige kan snel en permanent in het bed verspreiding. In onze Installatie instructies vind je alles wat je moet weten over de mierikswortelteelt.

Een gedetailleerde gids voor Mierikswortel kweken vindt u hier.

Water geven en mierikswortel bemesten

Water geven is vooral belangrijk tijdens het groeiseizoen. Mierikswortel bereikt alleen een optimale groei als er constant vocht in de grond is. Het kan dus zijn dat er ondanks de teelt in het bed en afhankelijk van de grondsoort twee keer per week water moet worden gegeven. De toevoer van voldoende voedingsstoffen kan worden verzekerd door organische materialen zoals mest of compost toe te voegen. Deze stap moet in het najaar worden gedaan, omdat het werken in het organische materiaal vlak voor het planten niet bevorderlijk is voor de groei van de mierikswortel. Als alternatief kunt u ook bij het planten van een geschenk dat voornamelijk biologisch is Organische tomatenmest in het plantgat zetten.

Verzorging van mierikswortel

Om meer penwortelgroei te stimuleren, kan de plant in juni worden opgetild om de reeds in ontwikkeling zijnde zijwortels te verwijderen. De hovenier moet zich er echter van bewust zijn dat verwijdering zal leiden tot wortelzweren, waardoor het risico op infectie met wortelziekten toeneemt.

Mierikswortelsoorten: de oorsprong bepaalt

Er zijn geen verschillende soorten mierikswortel. Door gerichte selectie is in de loop van de decennia en eeuwen echter een afhankelijkheid van de eigenschappen van het teeltgebied ontstaan. Afhankelijk van de herkomst kan de mierikswortel in geur, smaak en kracht verschillen van bijvoorbeeld exemplaren uit een ander teeltgebied.

tip: We hebben ook een overzicht van anderen voor je radijssoorten mits.

Oogsten en bewaren van mierikswortel

Oogst mierikswortel

De belangrijkste interesse in mierikswortel ligt natuurlijk bij de penwortel. Maar ook jonge, uitlopende scheuten kunnen in het voorjaar worden geoogst en gebruikt. De wortels daarentegen mogen pas worden geoogst als het gebladerte in de herfst begint te verdorren. Dan is de wortelgroei voltooid. Dit tijdstip valt rond eind oktober. De penwortels kunnen dan in hun geheel worden geoogst en opgeslagen, of er kan slechts een gedeelte uit de grond worden gehaald. Dankzij de uitgesproken winterhardheid kunnen de planten ook tot het volgende voorjaar blijven staan ​​en indien nodig vers worden geoogst. Als je niet tevreden bent met de wortelmaat, kun je de mierikswortel een tweede jaar in het bed laten staan, zodat hij in het voorjaar weer zal ontkiemen.

Mierikswortel bewaren

Een nogal tijdrovende methode, die dateert van voor de koelkast, om de bruikbaarheid van mierikswortel te vergroten, is het bewaren in vochtig zand. De geoogste penwortels worden buiten opgestapeld in zogenaamde hopen en geconserveerd door het vochtige zand en ook beschermd tegen vorst. Het koelen van de oogst is eenvoudiger. Optimale temperaturen liggen tussen -2 en -5 °C. Bij nog lagere bewaartemperaturen verliest de wortel zijn consistentie en stevigheid. Op deze manier kan de mierikswortel enkele maanden worden gebruikt, maar moet zijn karakteristieke scherpte verliezen naarmate hij langer wordt bewaard. Ook kan mierikswortel vanwege het verlies aan smaak en kruidigheid niet worden gedroogd.

Je kunt nog meer informatie vinden in ons artikel Mierikswortel: correct oogsten en bewaren.

Mierikswortel: Gebruik in de keuken en als medicinale plant

Mierikswortel ontwikkelt zijn scherpe geur en smaak alleen als het wordt gesneden of geplet. In de keuken mag de penwortel alleen vers en niet gekookt worden gebruikt. Koken of braden verliest de smaak en scherpte. Een klassieke bereidingswijze is stampen en verwerken met azijn. Deze pasta wordt vaak geserveerd bij visgerechten of stevige vleesgerechten zoals zuur vlees. Er zijn verschillende smaakcombinaties verkrijgbaar in de vorm van mierikswortelcrème. Cranberry cream mierikswortel wordt bijvoorbeeld vaak bij wild gegeten.
Als je in juni besluit om de zijwortels te verwijderen voor meer groei, kun je er thee van maken. Dankzij het hoge vitamine C-gehalte zou mierikswortel het immuunsysteem versterken. Bovendien is de antimicrobiële werking ervan bewezen. Naast het genezende effect bij consumptie, zou mierikswortel in de middeleeuwen zelfs genezende krachten hebben toen het in de vorm van een schijf om de nek werd gedragen.

Naast de scherpe wortel kunnen de bovengrondse spruiten van mierikswortel ook in de keuken worden gebruikt. Kort gebakken zijn de jonge scheuten heerlijk als tussendoortje in het voorjaar. Met de Japanse wasabi (Eutrema japonicum) - ook wel Japanse mierikswortel genoemd - is niet nauw verwant aan mierikswortel, maar ze worden op dezelfde manier gebruikt. Onderscheidende kenmerken: Wasabi is een stuk heter en groener. Vanwege de veel hogere prijs voor echte wasabi bevat de groenige wasabipasta die bekend is uit de Japanse keuken meestal een hoog aandeel van de goedkopere mierikswortel.