Maaien, planten en verzorgen van berenvelgras

Berenvelgras is een onderhoudsarme bodembedekker. Op de juiste plaats geplant, geeft het structuur aan uw tuin en is het een compatibele plantenbuur.

Het berenvelgras (Festuca Gautieri, verouderd F scoparia) behoort tot het geslacht zwenkgras (Festuca) Goed, filigraan, wintergroen siergras dat weinig onderhoud vraagt. De fijne naaldvormige bladeren groeien zo dicht op elkaar dat ze op de vacht van een dier lijken. Berenvelgras is ideaal als bodembedekker en structuurbouwer. Het helpt bedden en borders, maar ook de randen van open ruimtes om een ​​chique uitstraling te geven. Zelfs in de plantenbak zorgt berenvelgras voor een minimalistische decoratie. Vanwege de locatievereisten is het zeer geschikt voor rotstuinen en groene daken. Voor iedereen die op zoek is naar een onderhoudsvriendelijk siergras is Festuca gautieri een insidertip.

Berenvelgras: oorsprong en eigenschappen

Berenvelgras groeit van nature op grind en rotsachtige gazons in Zuidwest-Frankrijk en Noordoost-Spanje. Hier bevinden zich de Pyreneeën, die hun naam hebben gegeven aan het Pyreneese zwenkgras. Het klimaat van de Pyreneeën wordt gekenmerkt door natte winters en droge zomers. Vooral in de zomer zijn er weinig wolken, wat leidt tot een hoge zonnestraling. De temperaturen lopen dan op tot 28 °C. In het regenachtige voorjaar liggen de dagtemperaturen tussen de 16 en 24 °C.

Naast de namen berenvelgras en Pyreneese zwenkgras is ook de titel berenvelzwenkgras bekend om dit zoete gras. De laatste twee termen zijn erg dubbelzinnig en er kunnen daarom misverstanden ontstaan ​​bij het gebruik ervan.

Hoe groot wordt berenvelgras en hoe ziet het er precies uit? Festuca Vormt 10 tot 20 cm platte, soms 30 cm hoge, brede, kussenachtige bosjes in fris tot donkergroen. De bladeren zijn naaldvormig, vrij fijn en puntig, rechtopstaand of iets overhangend. Tussen juni en augustus steken dunne bloemstelen uit, waarvan de aren eerst groen en later geelbruin lijken. De bijna 5 cm kleine, geelgroene bloemen zijn echter weinig interessant voor bijen en insecten. Het dichte gras is een goede schuilplaats voor verschillende insecten, vooral in het koude seizoen, omdat het berenvel wintergroen is.

Is berenvelgras beloopbaar? De stapweerstand van de Pyreneese boef is ondanks zijn lage groeihoogte niet te vergelijken met die van gras. Berenvelgras is niet loopvlakvast en mag daarom niet geplant worden op plaatsen waar mensen hebben gelopen. Het stoort hem niet veel om er af en toe een voet op te zetten tijdens het trimmen.

De mooiste soorten

Het fokken heeft geresulteerd in verschillende variëteiten binnen de soort berenzwenkgras. Er zijn er maar een paar op de markt, sommige moet je langer zoeken:

• Festuca gautieri ‘Pic Carlit’: Maximaal 10 cm hoge stelen, bruine bloemen
• Festuca gautieri 'Kol de Buchara': Wordt 10 tot 15 cm en heeft ook bruine bloemen
• Festuca gautieri 'hobbit': 10 tot 15 cm hoge stelen, violetbruine bloemen

Iedereen die op zoek is naar rood berenvelgras, moet de soort eens bekijken Festuca amethistina kijk, waarvan de bloemstengels roodpaars zijn. Festuca glauca is interessant voor wie op zoek is naar een blauw berenvelgras, omdat de bladeren van deze soort blauwachtige tinten hebben. Deze varianten groeien echter niet zo dicht en pelsachtig als Festuca gautieri.

Aanplant van berenvelgras: locatie, zaaien en Co.

Zoals altijd kun je het beste een natuurlijke locatie kiezen - het gras is daar goed op aangepast. De ideale standplaats voor berengras is een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats op een grindbodem. De grond moet droog tot vers en goed gedraineerd zijn. Berenvelgras houdt van een humusrijk substraat met een lage stikstofbeschikbaarheid. De pH ligt idealiter in het neutrale tot sterk zure bereik. Geschikte plantensubstraten zijn mengsels van humus, licht leemachtig zand met bouwmaterialen zoals geëxpandeerde klei, lava of granietgrind met een zo laag mogelijk kalk- en basegehalte. Ideaal is een mengverhouding van 60% potgrond en 40% bouwmaterialen. Bijvoorbeeld de onze Plantura biologisch kruid en groeigrond past perfect bij de lage voedingsbehoefte van het berenvelzwenkgras. Omdat onze grond bewust minder voedingsstoffen maar grover materiaal bevat dan normale potgrond om aan de behoefte van mediterrane planten te voldoen.

tip: Het berenvelgras past goed in een rotstuin. Inspiraties zoals jij Creëer een rotstuin kunt u vinden in ons speciale artikel over dit onderwerp.

Ondanks de welkome zon houdt het berenvel van verkoeling. Een lichte bries die constant warme lucht wegvoert, is buitengewoon goed voor hem. Het berenzwenkgras is geweldig voor het groener maken van een dak, maar ook voor hellingen, waar het erosie voorkomt. Dit komt omdat deze locaties meer zijn blootgesteld aan zowel de zon als de wind dan het grondniveau.

Berenvelgras is ook geschikt om in kuipen te planten. Hier is het echter bijzonder gevoelig voor een overmatige toevoer van voedingsstoffen. Normale potgrond is al voorbemest en kan niet worden gebruikt. Het hierboven beschreven mengsel van 60% potgrond en 40% constructiemateriaal is meer geschikt voor de emmer. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kluit niet volledig uitdroogt. Omdat wateroverlast ook koste wat kost moet worden vermeden: kies een pot waaruit overtollig water kan weglopen.

Festuca gautieri is verkrijgbaar als zaad of als jonge plant in pot. De kuipplanten kunnen geplant worden tussen maart en oktober, mits er geen intense zomerhitte is van meer dan 30°C. Een losgemaakte, goed doorlatende grond is belangrijk. Zorg voor een plantafstand van ongeveer 40 cm tussen de exemplaren. De bosjes mogen nooit lager zijn dan het maaiveld, maar steken iets uit het plantgat.

tip: Het berengras is ingedeeld in het sociale niveau II: drie tot vijf planten zien er samen het mooist uit en kunnen zich goed ontwikkelen.

Bij het zaaien van het berenvelgras moet worden opgemerkt dat het tot de lichte kiemen behoort en daarom niet met aarde mag worden bedekt. De zaden kunnen binnen gekweekt worden in een pot met potgrond. Ons Plantura Biologische Kruiden- & Zaadaarde is ook ideaal om te zaaien, omdat het lage gehalte aan voedingsstoffen de wortels stimuleert om zelfstandig naar voedingsstoffen te zoeken, zodat ze zich krachtiger ontwikkelen. Het zaad wordt slechts licht op de potgrond gedrukt en vervolgens met water besproeid. Zorg ervoor dat de kamertemperatuur vrij koel is. Om het vochtgehalte blijvend hoog te houden is het aan te raden een plastic zak over de pot te doen. Meerdere keren per dag luchten voorkomt schimmelvorming. Het vroege voorjaar is het beste om binnen te zaaien. De kiemtijd is vier tot acht weken. Na nog eens vier tot acht weken kunnen de planten uitgeprikt worden en bij vorstvrij weer uitgeplant worden.

Direct buiten zaaien is ook mogelijk tussen de late herfst en het vroege voorjaar met rijpe zaden. Bij 10 tot 12 °C hebben zeer verse zaden vaak maar een week nodig om te ontkiemen. Omdat de zaailingen nauwelijks van onkruid te onderscheiden zijn en zich goed zouden moeten ontwikkelen, raden wij aan om ook buiten in potten te zaaien.

Combineer berenvelgras:

Festuca gautieri dient als bodembedekker en structuurbouwer - maar op zichzelf ziet het er al snel saai en onopvallend uit. Gelukkig kan berenhuidgras goed overweg met andere accentplanten. Planten met vergelijkbare eisen zijn optimaal geschikt: veel zon, lage voedingsbehoefte, kalkarme en doorlatende grond en een zo winderige mogelijk standplaats.

Berenvelgras en lavendel harmoniëren op een locatie zolang de grond een neutrale pH heeft. Eindelijk houdt van lavendel (lavendel) - in tegenstelling tot het berenvelgras - een kalkrijke bodem. Andere planten passen nog beter, zoals alpine, zuurminnende. Ze kunnen bijvoorbeeld uitstekend gecombineerd worden in een "alpine bed".

Overzicht: combineer berenvelgras

• Bergen (Bergenia), Karpatenschuimkers (Arabis procurrens), prachtige kaarsen (Gaura Lindheimeri), kattenkruid (Nepeta), echt arnica (Arnica montana), bosbessen (Vaccinium vitis-idaea)
• Sommige gaspeldoorn (Genista), waaronder: Duitse gaspeldoorn (Genista germanica), Engelse gaspeldoorn (Genista Anglicá), harige gaspeldoorn (Genista pilosa), gewone bezem (Genista sagittaal)
• dakworm (sempervivum), sedum (sedum)
• Gerard's Blauwhalm (Andropogon gerardii), prairie snorhaar (Andropogon scoparius)

De juiste zorg

In principe is het berenvelzwenkgras niet veeleisend. Het groeit langzaam, hoeft niet gesnoeid te worden en heeft zelden bemesting of water nodig. Na een paar jaar kan het grasmat te dicht worden, waardoor de planten elkaar verstikken of strijden om grond. Het is dan noodzakelijk om de afzonderlijke bosjes af te snijden of zelfs uit te graven, te verdelen en elders opnieuw te planten. In de winter moet het berenvelzwenkgras in de pot worden beschermd tegen bevriezing.

Maaien, water geven en bemesten van berenvel

In principe hoeft het berenvel niet gemaaid te worden. De oren kunnen alleen voor de volwassenheid worden verwijderd om zelfzaaien te voorkomen. Snoei vervaagde bloeiwijzen terug om het volgende jaar nieuwe groei te stimuleren. De tijd hiervoor is september tot oktober. Lelijke halmen kunnen in het voorjaar worden verwijderd. Als u vormsnoei wilt doen, kunt u dit het hele jaar door doen. Het is het beste om oude bekleding te verjongen, omdat de oude stengels het licht en de lucht van de nieuwe wegnemen. Het is beter om de verse scheuten niet te beschadigen.

Berenvachtzwenkgras hoeft alleen te worden bewaterd bij zeer hoge zomertemperaturen met aanhoudende droogte. Dit is hoogstens het geval tussen mei en september. In de pot moet ervoor worden gezorgd dat de kluit niet volledig uitdroogt - maar vermijd ten koste van alles wateroverlast.

Meststof kan het beste in het plantgat worden geplaatst aan het begin van de vegetatieperiode, wanneer de bosjes in het voorjaar worden opgegraven om te verdelen. U kunt bijvoorbeeld onze Plantura biologische bloemenmest. Deze heeft een vrij laag stikstofgehalte, wat betreft: Festuca optimaal. De langzaam stromende, microbieel gemedieerde afgifte zorgt ervoor dat het berenvel geen last krijgt van een teveel aan voedingsstoffen.

Berenvelgras wordt geel: wat te doen?

Wordt uw berenvelgras bruin of geel? Dit kan te wijten zijn aan het feit dat twee nesten tegen elkaar botsten, omhoogbogen, het contact met de grond verloren en gedeeltelijk stierven. De bruine randen kunnen worden voorkomen door de bosjes tijdig te prikken en op voldoende afstand te planten. Overbemesting kan ook de oorzaak zijn. Bij potplanten moet dan de grond worden ververst, maar het bed moet overvloedig worden bewaterd.

tip: In de herfst niet bemesten, om de winterhardheid niet in gevaar te brengen en zo gele stengels te oogsten door vorstschade.

Als veroudering de oorzaak is van het bruin worden, moeten de oude stengels in het voorjaar worden afgesneden om plaats te maken voor de nieuwe. Dit is meestal maar zelden nodig. Als de oorzaak te nat is, moeten de planten worden opgegraven en de grond losgemaakt met veel structuurmateriaal of op een andere, meer geschikte plaats worden geplant.

In één oogopslag: goed voor berenvelgras zorgen

• Verwijder onrijpe oren als zelfzaaien moet worden vermeden. Stimuleert ook nieuwe groei van het gras
• Water geven bij extreme droogte
• Geef potplanten water als de kluit droog is, vermijd ten koste van alles wateroverlast
• Doe aan het begin van de vegetatieperiode stikstofarme bloemenmest in het plantgat

Is berenvel gras winterhard?

Het wintergroene berengras behoort tot de winterhardheidszone Z4 en is daarom winterhard tot -34,5 °C. Het blad blijft de hele winter groen en vormt een mooi accent tussen de verder veelal dode planten in het bed. In principe is er geen speciale bescherming nodig, maar het afdekken met wat kreupelhout helpt bladschade door te felle winterzon te voorkomen.

In de pot moet de kluit worden beschermd tegen bevriezing. Dit kan door de container in jute of ander licht isolerend materiaal te wikkelen. Daarnaast dient de pot op een beschutte plaats op piepschuim of een houten plank te worden geplaatst. Deze plaats moet vorstvrij zijn, maar niet te warm - d.w.z. onder de 10 °C.

voortplanting

Er zijn twee manieren om berenvelgras te vermeerderen: de ene is door zaden en de andere door deling. De korenaren, die op de dunne, lange stengels staan, dragen veel zaden. Deze kunnen worden geoogst na de volwassenheid, wanneer ze bruin zijn, en gezaaid tussen de late herfst en het vroege voorjaar - zoals hierboven beschreven. Omdat de kiemremming van de zaden wordt afgebroken door de effecten van kou, worden ze in de koelkast bewaard tot ze op de gewenste datum worden gezaaid.

tip: Het is mogelijk dat de berenvelgraszaden ook zonder koudeprikkel ontkiemen - maar dit kan niet worden gegarandeerd. Hoe verser de zaden, hoe groter de kans.

Brede bosjes kunnen en moeten ongeveer om de twee jaar worden verdeeld. Ze worden opgegraven en met een scherp mes in kleinere stukken gesneden. Een schop of zelfs een bijl kan nodig zijn voor oude bosjes. Ze worden opnieuw geplant op nieuwe locaties met voldoende plantafstand en een composttoevoeging.

Is berenvelzwenkgras giftig?

Het berenvelgras is niet giftig, noch voor mensen, noch voor bezoekers van dieren. Als sierplant is het echter niet bedoeld om gegeten te worden.

Naast berenvelgras zijn er nog tal van andere winterharde bodembedekker zoals winterharde vaste plantendie uw tuin het hele jaar door levendig houdt.