Varroamijt: met succes de bijenvijand bestrijden

De varroamijt is grotendeels verantwoordelijk voor de bijensterfte. We laten zien wat helpt tegen de Varoamijt en hoe je het kunt bestrijden.

De varroamijt staat helemaal bovenaan de lijst van plagen die in een bijenvolk kunnen voorkomen. De moderne bijenteelt heeft zich hier lange tijd aan moeten aanpassen en zou de klok rond moeten waken voor deze vervelende mijt.

Varroamijt: herkomst en profiel

Wanneer een imker te maken heeft met ongedierte in zijn korf, staat de varroamijt bovenaan elke lijst met ongedierte (

Varroa destructor) staan. Deze mijt wist zich uiteindelijk vanuit Azië over de hele wereld te verspreiden en uiterlijk sinds 1980 wordt elke imker geconfronteerd met de varroamijt. De mijten leven in al hun levensfasen als parasiet op de honingbijen of in de korf. De volwassen mijten zijn 1,1 mm lang en ongeveer 1,6 mm breed, waarbij de mannetjes kleiner zijn dan de vrouwtjes, maar tot 80 procent van de varroamijten zijn vrouwtjes.

Deze mijten hechten zich aan de bijen en voeden zich met de hemolymfe van de bijen. De hemolymfe is de lichaamsvloeistof van insecten die zuurstof door het lichaam transporteert - vergelijkbaar met het bloed in ons mensen. Wanneer de varroamijten zich hechten aan de voederbijen, worden ze gemakkelijk van de ene plaats naar de andere getransporteerd. Vooral de geur van de darrenlarven (mannelijke bijen) is aantrekkelijk voor de mijten. Wanneer de mijten zich nestelen in de broedcellen, voeden ze zich met de larven en veroorzaken misvormingen bij deze besmette bijen.

De Varroamijten planten zich ongelooflijk snel voort en leggen vervolgens hun eitjes in de cellen. Deze snelle vermenigvuldiging van het ongedierte zorgt voor steeds grotere onrust in de bijenkorf en de bijen worden vatbaarder voor ziekten. In het ergste geval kan de hele kolonie binnen twee jaar instorten.

Wanneer een vrouwtje een bij heeft gegeten, zal ze de werkbij verlaten terwijl de werkbij een broedcel afdekt en in die cel klimt. Daar zuigt de mijt nu op de bijenlarve en legt na ongeveer 50 uur haar eerste ei. De mijt legt meer eieren met tussenpozen van 30 uur - een vrouwtje produceert in totaal vijf of zes eieren. Wanneer mijten uit deze eieren komen, voeden ze zich ook met de bijenlarve en paren in de cel en de vrouwtjes verlaten de kam zodra de bij uitkomt - dit gebeurt na ongeveer 12 dagen.

Waarom is de Varroamijt zo gevaarlijk?

De varroamijt wordt nu beschouwd als de belangrijkste bijenplaag. In Duitsland hoeft varoosis (de besmetting van een bijenkorf met varroamijten) niet te worden gemeld, maar dit is niet overal het geval. In Zwitserland wordt varoosse beschouwd als een "te controleren ziekte" en is er een verplichting om dit te melden. In Oostenrijk is varoosse aangifteplichtig als dierziekte.

Deze wettelijke voorschriften tonen al het belang van de varroamijt voor de bijenteelt aan. De varroamijt verzwakt de bijen door hun zuigactiviteit, waardoor hun leervermogen vermindert. Door de verzwakking kunnen ze vaak de weg terug naar de bijenkorf niet vinden.

Naast verzwakking geven de mijten ook virussen door aan de bij. De varroamijt verzwakt zo het immuunsysteem van de bijen, en ze worden ook vatbaarder voor virussen en andere ziekteverwekkers. Bijensterfte in herfst en winter wordt grotendeels veroorzaakt door deze schadelijke mijt.

Identificeer Varroamijten

U kunt aan de volgende typische symptomen zien of uw bijenkorf besmet is met varroamijten:

• Hun kolonie sterft plotseling uit in de herfst
• Op de bijenlarven zijn kleine roodbruine stippen te zien
• Pas uitgekomen bijen hebben misvormingen zoals een misvormde buik of misvormde vleugels
• Een massale besmetting wordt aangetoond door mijten op de ruggen van volwassen bijen

U kunt de volgende methoden gebruiken om te controleren of uw bijenkast besmet is met varroamijten. U moet deze methoden en technieken regelmatig gebruiken en niet alleen wanneer u vermoedt dat uw bijen al aan een varroa-plaag lijden - voorzorg loont hier.

Deze controlemethoden omvatten de volgende varianten, die we u kort in detail willen voorstellen:

1. Onderzoek darrenbroed
2. poedersuiker methode
3. Open ondervloer
4. bijen kijken

1. Onderzoek darrenbroed

Omdat de varroamijten vooral aangetrokken worden door het darrenbroed, kun je deze larven controleren op een besmetting. Eerst moet je een frame vinden met afgedekt darrenbroed. Dit is gemakkelijk te herkennen omdat darrenbroed erg convex is en groter dan werkbroed. De diameter van een darrenbroed is ongeveer 8 mm, de diameter van een werkbij is ongeveer 6 mm. Haal het frame uit de kast, schud eventuele bijen eraf en verplaats het frame naar een ongestoorde werkruimte.

Helaas doodt deze methode een deel van je larven. Het beste is om het frame in de vriezer te leggen. Maak vervolgens de dop van de cellen met het dronebroed los met een mes voor het losmaken van de dop. Spuit het celdeksel met de pop.

Trek vervolgens de dronepop uit de cel en controleer op een varroamijtplaag. De donkere mijten zijn gemakkelijk te herkennen aan de lichtgekleurde poppen. Herhaal dit een paar keer en als je meer dan twee mijten op een pop vindt, weet je al dat je een serieuze plaag hebt. Als je 2-3 mijten op 50 poppen vindt, betekent dit dat je een matige plaag hebt.

2. poedersuiker methode

Een andere methode om te controleren op een Varroa-besmetting is de poedersuikermethode. Neem hiervoor een lege pot met schroefdop, maak een gat in het deksel en steek daar een smal insectengaasje in. Haal 200 tot 300 bijen uit de broedkast en plaats ze in de pot - maar verwijder de koningin niet.

Doe nu drie tot vier lepels poedersuiker in de pot en sluit deze. Houd het deksel met uw hand vast en schud de pot krachtig gedurende 30 tot 60 seconden. Door hem gesloten te houden, kan er geen suiker ontsnappen. U hoeft zich geen zorgen te maken over uw bijen, ze zullen geen schade oplopen. In ieder geval moet je heel krachtig schudden, zodat de mijten loskomen van de bijen.

Zet de pot na het schudden in de zon om de mijten te helpen eraf te vallen. Schud daarna weer krachtig, draai het glas om en laat de suiker op een wit vel papier druppelen.

Na ongeveer 15 minuten kun je de pot openen en de bijen bij het ingangsgat plaatsen. Door de suiker kunnen de bijen nog niet vliegen, maar hun medebijen maken ze graag schoon. Houd er rekening mee dat de bijen na het schudden niet in de beste stemming zullen zijn, dus kom niet te dicht bij ze.

Giet nu de resterende suiker uit het glas op het papier. Daar kun je de mijten nu goed herkennen. Vind je meer dan 12 mijten, dan is er al sprake van een vergevorderde plaag.

3. Open ondervloer

Deze methode is prima voor routinecontroles, maar is niet zo betrouwbaar als de twee hierboven. Ongeveer 10 procent van de varroamijten maakt zich los van de bijen en valt vervolgens op de bodem van de korf. Daar wachten de mijten nu op de volgende bij die ze kunnen besmetten. Maar nu kun je een open ondervloer gebruiken met een Varroa-lade. Binnenin zit een plakkerige laag karton (luier) waar de mijten dan aan plakken. Je kunt dit oppervlak ook bedekken met vaseline of bakolie om de plakkerigheid te vergroten.

Trek minstens één keer per dag die plakkerige kartonnen laag eruit en tel de mijten erop. Als u in juli bijvoorbeeld vijf tot tien mijten per dag aantreft, moet u onmiddellijk beginnen met de behandeling van het ongedierte. In de maanden oktober en november mogen er gemiddeld niet meer dan 0,5 mijten per dag vallen.

Reinig dit oppervlak na elke telling en noteer of mieren mogelijk mijten uit de la hebben verwijderd. Borstel het oppervlak na het reinigen nog een keer met een beetje olie zodat de mijten weer plakken.

4. bijen kijken

Er is ook een interessante observatie die gedaan kan worden om een ​​Varroa-besmetting te identificeren. Dit omvat het observeren van de bijen voor het vliegfront in het gras. Als jonge bijen in het gras voor de korf ronddwalen, kan men ervan uitgaan dat deze bijen door de kolonie zijn afgewezen. Hoe hoger de Varroa-druk, hoe meer bijen je in de wei zult aantreffen - ook deze bijen kunnen dan op eventuele misvormingen worden onderzocht.

Varroamijten bestrijden: remedies en methoden tegen de bijenvijand

Als je nu een besmetting met varroamijten hebt gevonden, is het tijd om deze te bestrijden. Gelukkig zijn er veel verschillende methodes die ingezet kunnen worden tegen deze mijten die we graag met je delen.

Rastervloer bevestigen

Dit is een zeer eenvoudige maar effectieve methode. Hiervoor wordt een metalen rooster met een gatgrootte van twee tot drie millimeter gebruikt als bodem van de korf. Daaronder zit een kom, ook wel Varroa-val genoemd. De mijten vallen door dit rooster en worden vervolgens gevangen in dit bakje. Deze maatregel vertraagt ​​de ontwikkeling van de varroamijten en vertraagt ​​de besmetting.

De vaseline-methode

Bij deze methode doe je gewoon wat vaseline in de broedkamer van de bijen. En dat is alles wat de imker hoeft te doen. De bijen zullen na verloop van tijd over de vaseline lopen en dan sporen van hetzelfde op hun poten hebben. Als de bijen zich daarna schoonmaken, komt de vaseline bij de mijten en kunnen er verschillende dingen gebeuren. Ofwel kan de mijt het lichaam van de bij niet meer vasthouden en valt hij van de bij af, ofwel de vaseline blokkeert de ademhalingsopeningen van de mijten en de varroamijten stikken dan.

Bestuif met poedersuiker

De poedersuiker kan niet alleen worden gebruikt om de varroamijt te identificeren, maar is ook geschikt voor de bestrijding ervan. Hiervoor wordt de poedersuiker eenvoudig meerdere keren gezeefd zodat deze zeer fijn is en er geen grove deeltjes meer in zitten. Daarna vul je de fijne suiker in een babypoederdoosje of iets dergelijks en kun je beginnen met de behandeling.

Neem hiervoor elk frame met de honingraat uit de korf en bestuif beide kanten met poedersuiker. Elke bij moet dan een fijne witte sluier hebben en de suiker kan zijn effect ontvouwen. Want dit is wat er gebeurt:

• De mijten verliezen hun zuignapjes en vallen van de bijen
• De bijen zullen zich gaan poetsen om de poedersuiker te verwijderen. Door deze reiniging worden de mijten die nog aan de bijen vastzitten door de bijen zelf verwijderd en vallen ze eraf
• De suiker verstoort de mijten en kan ook de ademhalingsopeningen blokkeren. Hierdoor kunnen de mijten ook de bijen loslaten

Deze behandeling kun je zo vaak gebruiken als je wilt, maar het kost veel moeite en verstoort vaak de bijenkolonie. Om de beste resultaten van deze methode te krijgen, moet u de poedersuikermethode drie tot vier keer met een tussenpoos van een week uitvoeren. Dit zou dan ook de pas uitgekomen mijten vangen.

Drone-spawn verwijderen

Zoals eerder vermeld, is het darrenbroed vooral interessant voor de mijten. Dit wordt daarom uit de kast gehaald en daarmee ook veel Varroamijten. Deze verwijdering kan de mijtgroei vertragen.

Gebruik mierenzuur en oxaalzuur

De organische zuren mierenzuur en oxaalzuur zijn erg populair als middelen tegen de varroamijt. De bijen verdragen deze zuren goed in lage concentraties, maar ze kunnen ook schade oplopen door deze behandeling.

Deze behandelingen moeten worden uitgevoerd na de honingoogst eind juli. De zuren kunnen op verschillende manieren in de bijenkorf worden gebracht. Het voordeel van deze zuren is dat ze ook effect hebben op het afgedekte broed en alle stadia van de mijten verminderen. Enerzijds kunt u de sponsdoekmethode of de Nassenheider-verdamper gebruiken. Bij beide methoden wordt het zuur verdampt zodat het zich door de korf verspreidt. Deze methoden zijn ook toegestaan ​​voor imkers die biologisch produceren en het grootste succes beloven.

Chemische methoden om de varroamijt te bestrijden

Onderzoekers van de Universiteit van Hohenheim zijn er nu in geslaagd een middel tegen de varroamijt te vinden dat aan de bijen kan worden gegeven als ze worden gevoerd. We hebben het over lithiumchloride, dat ook in de menselijke geneeskunde als antidepressivum wordt gebruikt. Dit zout kan worden opgelost in suikerwater zodat de bijen zich kunnen voeden, en de varroamijten die de bijen proberen te zogen, zouden binnen een paar dagen moeten sterven.

Het medicijn heeft nog geen bijwerkingen op bijen laten zien en er moeten wat tests worden gedaan voordat het op de markt wordt gebracht. Het belooft in ieder geval hoop in de strijd tegen de kleine plagen.

Ook lopen er al onderzoeken naar de resistentieveredeling van bijen tegen de varroamijten. Deze onderzoeken staan ​​echter nog in de kinderschoenen.

Hoe je bijen in de tuin kan ondersteunen en nog veel meer informatie over de kleine buzzers vind je in dit artikel.