Dekenbloem: zaaien, snoeien en winterhardheid

De dekenbloem is een blikvanger in het bed of de emmer met zijn aantrekkelijke bloesem en de verschillende kleurnuances. We geven tips over raskeuze, planten en verzorgen van de vaste plant.

De dekenbloem (Gaillardia) toont een overwegend tweekleurige bloem zoals slechts enkele andere vaste planten. We geven een overzicht van de mooiste soorten en tips over de teelt en verzorging van de meerjarige dekenbloem.

Dekenbloem: bloem, eigenschappen en herkomst

De dekenbloem, ook wel papegaaibloem of schildersbloem genoemd, komt oorspronkelijk uit Midden- en Noord-Amerika. Het behoort tot de madeliefjesfamilie (Asteraceae) en lijkt op:

zonnebloem (Helianthus) en nep zonnehoed (Echinacea) gerekend tot de vaste planten van de prairie. De halfronde, bossige of rechtopgroeiende, maar vrij kortlevende vaste planten bereiken een hoogte tussen de 20 en 70 centimeter, afhankelijk van de variëteit en soort. De bladeren van de dekenbloem zijn geveerd aan de basis, lancetvormig en behaard op de stengel.

De bloem van de papegaaibloem kan meer dan tien centimeter worden en is klassiek tweekleurig in rood met geeloranje randen. In bepaalde varianten kunnen de bloembladen ook opgerold worden. De lange bloeiperiode van de dekenbloem loopt van juni tot september. Het is waardevol voor bijen en andere insecten omdat het een lange bloeiperiode heeft en zelfs in de midzomer voor stuifmeel zorgt, dat anders vaak voedselarm is. Na bestuiving vormt de vaste plant trechtervormige zaden met een wit aanhangsel voor windverspreiding, de pappus. Ze verspreiden zich op deze manier rond de moederplant en over lange afstanden.

tip: Dekenbloemen worden grotendeels vermeden door slakken en ander ongedierte.

De mooiste soorten dekenbloemen

Onder de diverse soorten dekenbloemen zijn er vooral hybriden, de zogenaamde grootbloemige dekenbloemen (Gaillardia x grandiflora). Rassen van de prairiedekenbloem (Gaillardia aristata), die meestal kleiner blijven dan hybride variëteiten.

• 'Arizona Zon': Dekenbloem van de soort Gaillardia aristata met oranjerode bloemen en gele punten. De planten bereiken een groeihoogte van slechts 30 cm.
• 'Bourgondië': Duits ras uit 1931 met grote bloemen en geheel bordeauxrode bloemblaadjes en een groeihoogte van 60 - 70 cm.
• 'Bremen': Opgaand groeiend, slank ras met margrietachtige, donkerrode bloemen met gele uiteinden en een groeihoogte tot 60 cm.
• 'zaklamp': Deze dekenbloem heeft zeer grote bloemen en een klompachtige, opgaande groeiwijze tot 70 cm. De bloembladen zijn dieprood van kleur, terwijl de uiteinden heldergeel zijn.
• 'Elf van Ierse folklore': Dwerg, compacte groei tot 30 cm en tweekleurige bloembladen; het ras is ideaal voor beplanting in potten en balkonbakken.
• 'Mesa Perzik': Dekenbloem met rood-oranje-gele bloemen en een groeihoogte tot 40 cm.
• 'Tizzy': Diep karmozijnrode, bleekoranje of geelbloeiende cultivarmix met bijzonder fraai gekrulde bloembladen.

Beplanting, locatie en Co.

Dekenbloemen kunnen uit zaad worden gekweekt of als vaste plant direct in de grond worden geplant. Dekenbloemen worden tussen april en mei in de koude bak of op de vensterbank gezaaid. De lichte kiemen worden niet met aarde bedekt, maar alleen op potgrond aangebracht, licht aangedrukt en voorzichtig bewaterd. Bij temperaturen van rond de 15 °C ontkiemen de zaden na twee tot drie weken. De kokardebloemen dienen tot eind mei uitgeplant te worden, uitgeprikt te worden, in voedingsrijke potgrond te zetten en later langzaam buiten af ​​te harden. Papegaaibloemen gekweekt uit zaad bloeien voor het eerst ongeveer 14 tot 20 weken na het zaaien.

Als je als grote vaste plant dekenbloemen van een kwekerij hebt gekocht, moet dit in de late herfst eindigen Plant in oktober of het vroege voorjaar terwijl de vaste plant slapend is gelegen. In plaats van bladeren vormt de dekenbloem aanvankelijk alleen wortels en kan hij zichzelf sneller van water en voedingsstoffen voorzien. Met de zomer in aantocht, moeten voorjaarsaanplantingen vaker worden bewaterd totdat zich een voldoende groot wortelstelsel heeft gevormd. De ideale standplaats voor dekenbloemen is zonnig. Maar welke grond is geschikt voor de dekenbloem? Voedings- en humusrijke bodems met een goed waterbergend vermogen zijn ideaal. Een hoogwaardige, voedselrijke potgrond, zoals de onze Plantura biologische potgrond, voldoet aan al deze criteria voor bodemgesteldheid. Het is daarom niet alleen geschikt voor potplanten maar ook voor het verbeteren van tuingrond.

Eerst wordt de grond over een groot gebied losgemaakt voordat je een royaal plantgat graaft. De plantafstand van kokardebloemen is 30 tot 50 centimeter, afhankelijk van de variëteit. Zet de vaste planten erin en vul het gat met substraat. Dekenbloemen kunnen ook in de emmer, maar de planter moet minimaal 10 tot 15 liter aarde bevatten. Vul de bodem van de pot met een drainagelaag van grind, zand of geëxpandeerde klei om wateroverlast te voorkomen.

tip: Dekenbloemen zijn bijzonder qua kleur afgestemd op andere zonminnende vaste planten zoals delphinium (delphinium), Rudbeckia (Rudbeckia) of fijnstraalasters (Erigeron) combineren.

Zorg voor Gaillardia

Naast water geven en een beetje bemesten, bestaat de verzorging van de dekenbloem vooral uit het snoeien na de bloei, wat essentieel is voor een goede winterhardheid en levensduur.

Knip, water en bemest de dekenbloem

Over het algemeen wordt er bij het snijden van de dekenbloem op gelet dat verwelkte en vervaagde delen regelmatig worden verwijderd. Dit voorkomt enerzijds ziekten en bevordert anderzijds de vorming van nieuwe bloemen in de zomer. Dekenbloemen zijn helaas van vrij korte duur zonder regelmatig te snoeien. Een handhoge snoei van de gehele plant na de bloei in september is elk jaar noodzakelijk en bevordert de winterhardheid en de vorming van jonge knoppen voor het volgende jaar. Als je te laat terugsnoeit, overleeft de kokardebloem de winter mogelijk niet. Als prairieplanten zijn de vaste planten behoorlijk droogtetolerant, maar regelmatig water geven is noodzakelijk in hete zomers en voor algemene bloemen in potten.

Dekenbloemen in kuipen moeten om de twee tot vier jaar een nieuwe, grotere pot met verse potgrond en wat mest krijgen, afhankelijk van de groei. Het bemesten van dekenbloemen in het bed is ook nuttig in het voorjaar om bladkieming en bloemvorming te ondersteunen. Een overwegend organische langetermijnmeststof, zoals de onze Plantura biologische bloemenmest, geeft langzaam en voorzichtig de voedingsstoffen vrij die het bevat gedurende een periode van ongeveer drie maanden. De korrelvormige meststof wordt gemakkelijk in de bodem of het substraat opgenomen en de voedingsstoffen komen door de activiteit van bodemorganismen ter beschikking van de planten.

Papegaaibloem bloeit niet: wat te doen?

Er zijn verschillende redenen waarom de fraaie papegaaibloemen niet kunnen of willen bloeien. Veel problemen kunnen ontstaan ​​door de standplaats, watergift en bemesting en zijn snel op te lossen:

• Ongepaste locatie: Verplaats of herschik de plant
• water voorraad: Vermijd droogte en wateroverlast
• tekort aan voedingsstoffen: verpotten en bemesten
• Meerjarige seniel: Verjonging van het riet door snoeien na bloei en deling, eventueel opnieuw zaaien

Dekenbloemen zijn relatief kortlevende vaste planten die snel verouderen en na vier tot vijf jaar nauwelijks groeien of bloeien. Vaak is dit omdat de planten niet radicaal genoeg zijn teruggesnoeid of nooit zijn verdeeld om hun levensduur te bevorderen.

Is de dekenbloem winterhard?

De dekenbloem is winterhard tot onder de -20 °C indien teruggesnoeid in september. Op zeer barre locaties kan winterbescherming nodig zijn. Een isolerende mulchlaag van bladeren en naaldtakken of schapenwol beschermt de kokardebloem tegen barre temperaturen onder het vriespunt. Papegaaibloemen in pot moeten ofwel in een vorstvrij winterverblijf overwinteren of goed ingepakt worden met jute en vlies zodat het wortelstelsel geen vorstschade oploopt. Winterbescherming moet zeker worden toegepast op vers geplante vaste planten.

Het vermeerderen van dekenbloem

Dekenbloemen kunnen in principe worden vermeerderd via hun zaden, ze zaaien ook graag zelf in het bed. De plant mag na de bloei niet worden ingekort om zaden te verkrijgen. In oktober kunnen de zaden worden afgesneden en binnenshuis worden gedroogd totdat de zaden vanzelf uitkomen. Na verdere droging kunnen ze op een koele, droge en donkere plaats bewaard worden. Het is gemakkelijker om de papegaaibloemen te vermeerderen door de vaste plant te verdelen. In het late najaar wordt een stuk van de bestaande voorraad eenvoudig met een spade afgesneden en naar een geschikte locatie verplaatst. Verdelen is ook een maatregel voor verjonging, omdat het de bloeibereidheid en levensduur van de vaste plant bevordert. Een splitsing dient daarom elke twee tot vier jaar plaats te vinden.

Is de dekenbloem giftig?

Kortom, de dekenbloem is niet giftig, maar bevat wel gaillardin, dat bij gevoelige mensen contactallergieën op de huid kan veroorzaken. Gebruik daarom uit voorzorg handschoenen bij het snoeien van de plant.

Een verre verwant van de dekenbloem is de knoopkruid (centaurea), die met zijn delicate bloemen in een grote verscheidenheid aan kleuren in elke vaste plantenborder past.