Protea: variëteiten, verzorging & drogen

De bloemen kunnen zo groot zijn als een bord en zijn niet alleen blikvangers in potten, maar ook in boeketten of als droogbloemen. We hebben het over de protea.

Diverse soorten van het geslacht Sugarbush (protea) kan als potplant in huis en op milde plaatsen in de tuin gehouden worden. Welke locatie hiervoor geschikt is en hoe u deze het beste kunt verzorgen, leest u hier.

Protea: oorsprong en kenmerken

De suikerstruiken (protea) vormen een plantengeslacht dat ongeveer 100 soorten omvat. De groenblijvende struiken afkomstig uit zuidelijk en tropisch Afrika behoren tot de zilverboomfamilie (Proteaceae). Meer namen voor de protea zijn Federbusch, Silberbaum of Kaprose. Suikerstruiken komen van nature vooral voor in hogere berggebieden. Sommige soorten vormen een verdikking, de lignotuber, aan de basis van de stam, die als het ware als brandbeveiliging dient. Na een brand kunnen de suikerstruiken weer uitlopen. De zaden zitten ook in zeer harde schalen, die pas openbreken na een brand, waardoor kieming pas plaatsvindt na een brand.

Bijzonder kenmerkend zijn de suikerstruikbloeiwijzen, die uit een aantal kleine individuele bloemen bestaan ​​en vaak omgeven zijn door zeer decoratieve, gekleurde schutbladen. Door de schutbladen die de bloeiwijze omringen, lijkt de bloem een ​​beetje op een artisjok. De bloemen kunnen tot 30 cm in doorsnee worden.
De bladeren zijn leerachtig en heel en zijn, afhankelijk van de soort, verdeeld over de scheut of alleen aan de bovenkant te vinden. De rassen verschillen sterk in groeihoogte, die varieert van 1 tot 10 m.
Sommige proteasoorten kunnen ook als potplant worden gehouden. Het is populair protea ook gedroogd als decoratie in een vaas. Een bijzonder magnifieke soort is de royalprotea (Protea cynaroides), die we vaak als sierplant gebruiken.

Is de protea giftig? Ja de protea is giftig en mag niet worden geconsumeerd. Consumptie kan de slijmvliezen irriteren.

De mooiste Protea soorten en variëteiten

Het meest populair protea-Soorten die ook geschikt zijn voor potcultuur in het appartement en op het balkon zijn verkrijgbaar in verschillende soorten met verschillend gekleurde schutbladen.

koning protea (Protea cynaroides): Maakt roomwitte of roze bloemen met een diameter tot 20 cm. Het is een bijzonder prachtige soort, met variëteiten die in verschillende kleuren verkrijgbaar zijn.

• 'Witte Kroon': Met wit-zachtgroene schutbladen
• 'Kleine Prins': Met rode schutbladen
• 'Minikoning': Een korte cultivar met een hoogte van 60-90 cm

Oleanderbladige Protea (protea neriifolia): De schutbladen van deze soort zijn paars en aan de bovenkant behaard. De schutbladen zijn aan de bovenkant samengebogen, zodat men alleen naar de bloem kan gissen. Maar dat geeft niet, want het zijn meestal de kleurrijke schutbladen die zo opvallen op de suikerstruik.

• 'Roze ijs': Met schutbladen in roze
• 'Alba': Hier zijn de schutbladen witachtig lichtgroen
• 'Australische Robijn': Roodroze schutbladen die naar boven toe lichter worden

plantaardige protea 

Op onze breedtegraden is de protea wordt meestal in potten of kuipen gehouden en brengt alleen de zomer buiten door. In de winter staat hij op een beschutte plaats omdat hij de lage temperaturen niet verdraagt. Dit kan alleen in zeer milde streken, bijvoorbeeld in wijnbouwgebieden protea plant ook in het bed. Laagste temperaturen van rond de – 7 °C worden nog getolereerd. Wil je er een? protea planten is eerst een geschikt substraat nodig. Dit is niet gemakkelijk te kopen omdat de natuurlijke ligging van de protea is heel bijzonder. Maak het substraat dus zelf: het moet voedingsarm, doorlatend en licht zuur zijn. Suikerstruiken hebben een pH-waarde van vier tot zes nodig. Voor doorlaatbaarheid dient een voedselarme, fosfaatarme grond te worden gemengd met een derde deel zand. Een mengsel van twee delen zand, twee delen zachthoutgrond en een deel perliet is ideaal. Daarnaast is een drainagelaag, bijvoorbeeld van geëxpandeerde klei of potscherven, op de bodem van de pot belangrijk zodat het gietwater kan weglopen. Wateroverlast is van de protea namelijk helemaal niet getolereerd. Om de grond constant vochtig te houden, maar om wateroverlast tegen te gaan, kun je ook een mulchlaag gebruiken, bijvoorbeeld van onze Plantura biologische pijnboomschors, in te zetten. Het ziet er niet alleen mooi uit, het heeft ook een licht zuur effect op de bodem, vermindert de verdamping van water uit de bodem en voorkomt ongewenst onkruid. Daarnaast heeft het een isolerende werking, zodat de wortel van de protea niet onderhevig aan plotselinge temperatuurschommelingen.
Een ideale locatie voor de protea is helder, warm en wordt gekenmerkt door merkbare luchtbeweging. Het kan ook zonnig zijn, maar stilstaande lucht moet worden vermeden, omdat dit het optreden van plantenziekten op de bodem bevordert protea .

Tip: sinds de protea in tegenstelling tot andere planten die de opname van fosfor niet kunnen beheersen, komt het voor in fosforbevattend substraten leiden snel tot fosforvergiftiging omdat de plant te veel van het voedingselement heeft opgenomen. Dit uit zich eerst in geelverkleuring van de bladeren, later ook in bladpunten die opdrogen en hele bladeren of in een verkorting van de internodiën, d.w.z. de afstand tussen de bladeren op de scheut.

De juiste zorg

Om de suikerstruik goed te laten ontwikkelen en gezond te houden, is de verzorging van de protea een beetje tact vereist. Het is belangrijk dat protea in koelere streken vanaf eind oktober op een lichte, vorstvrije plaats rond de 10 °C. Hiervoor is bijvoorbeeld een serre geschikt. Vanaf begin april mag ze weer naar buiten.

Bij het gieten van de protea er moet op worden gelet dat de wortels niet volledig uitdrogen, maar dat de plant nooit vochtig wordt. Het doel is een zeer laag maar constant vochtgehalte in de bodem. Regenwater is geschikt als gietwater omdat het van nature licht zuur is. Hard water moet worden gekookt of gemengd met gedestilleerd water. Van tijd tot tijd moet de suikerstruik of de minerale mulch ook worden besproeid met kalkvrij water, omdat sommige soorten geen erg droge lucht verdragen.

De voedingsbehoefte van de suikerstruik is vrij laag in overeenstemming met zijn natuurlijke habitat. Het hoeft dus helemaal niet bemest te worden. In de vegetatieperiode van april tot september leidt incidentele bemesting echter tot een rijkere bloei. In het eerste jaar na het planten kan daarom in het voorjaar een beetje langdurige meststof, zoals die van ons, worden gebruikt Plantura biologische bloemenmest, verwerkt in de bovenste substraatlaag. Deze bevat fosfor in een langzaam beschikbare vorm, namelijk als steenfosfaat. Dit kan voorkomen dat de plant teveel fosfor in één keer opneemt. Voor bloembakken mag de mest echter maar in de helft van de dosering worden gebruikt, zodat er niet te veel fosfor wordt toegevoegd. De overige aanwezige voedingsstoffen zorgen voor een gezonde plant met prachtige bloemen.
de protea verdraagt ​​maximaal 40 mg elementair fosfor per kilogram doorwortelde grond. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het kiezen van de meststof.

Na de bloei kan verdorren protea-Bloesems worden afgesneden, omdat het verwijderen van de bloesems de verdere bloei bevordert.

Is de Protea winterhard? de protea is niet winterhard omdat de winters op onze breedtegraden te koud zijn voor de plant op het zuidelijk halfrond. In milde streken waar het niet kouder wordt dan – 7 °C, is de protea blijf in de winter buiten, maar moet voor de zekerheid worden beschermd door een laag mulch. In koelere streken overwinteren op een koele plaats, rond de 10 °C, op een lichte plaats, bijvoorbeeld in de serre.

Vermeerdering via stekken en zaden

Het vermeerderen van de suikerstruik is niet eenvoudig. Vermeerdering is in principe mogelijk via zowel zaden als stekken.

sinds de protea aangezien kamerplanten door een gebrek aan bestuivers meestal geen vruchten voortbrengen, wordt het zaad ingekocht bij speciaalzaken. de protea-Zaden worden in het voorjaar gezaaid bij temperaturen van 10 tot 15 °C. De temperatuurverschillen tussen dag en nacht zijn belangrijk voor de kieming, daarom moet buiten worden gezaaid. Voor het zaaien moeten de zaden ongeveer 24 uur in kamerwarm water worden geweekt. Het effect van voorweken wordt versterkt door ongeveer drie theelepels houtas per 100 ml water toe te voegen. U kunt de zaden ook op een vuurvaste schaal leggen, afdekken met 6 tot 10 cm gedroogde varenbladeren en verbranden. De as wordt vervolgens bevochtigd. Vervolgens worden de zaden in lichtzure, doorlatende en fosfaatvrije potgrond geplaatst. Een geschikt mengsel kan bijvoorbeeld worden bereikt met twee delen zand, twee delen naaldhoutgrond en een deel perliet. De zaden worden alleen op de grond verdeeld en heel licht gezeefd, omdat het lichte kiemen zijn. Het substraat wordt vochtig gehouden, maar niet nat. Kieming vindt plaats na vier weken tot vier maanden.

Naar de protea Voor vermeerdering via stekken heb je eerst een gezonde moederplant en een geschikt groeimedium nodig. Het substraat wordt bijvoorbeeld verkregen uit een mengsel van twee delen kwartszand en één deel veenmos. Snijd met een scherp, schoon mes schuin een scheut van ongeveer 5 tot 10 cm van de moederplant af. Het moet nog niet verhout zijn, maar ook niet groen. De bladeren op het onderste deel van de stek worden verwijderd en de snijpunt wordt ondergedompeld in wortelpoeder. Nu kan de stek in het substraat worden gestoken, dat vervolgens goed wordt bevochtigd. Het moet op een warme, lichte plaats worden geplaatst. Een hoge luchtvochtigheid is ook noodzakelijk en kan worden bereikt door af en toe te sproeien. Onder goede omstandigheden vormen zich na ongeveer vier weken wortels.

Protea als snijbloem in een boeket

de protea is een bloem die een van de meest duurzame planten is wanneer ze in een boeket worden gesneden. Je snijdt ze op de gewenste plek af met een scherp mes en zet ze in een vaas met water. Dit moet om de paar dagen worden vervangen. De suikerstruik is maximaal drie weken houdbaar in de vaas.

Protea drogen en bewaren

Om lang en zonder veel moeite te genieten van de prachtige bloei van de plant protea hebben, kunt u ze drogen. Knip hiervoor de bloem inclusief de steel aan de onderkant af en hang deze ondersteboven, bijvoorbeeld aan een touwtje vastgebonden. Je laat ze dus hangen in een warme, luchtdroge ruimte. Is de protea Eenmaal gedroogd, kun je ze afzonderlijk of samen met andere droogbloemen in een lege vaas zetten.

Van wie is de houding van protea te tijdrovend is, kun je rondkijken voor wat makkelijker te verzorgen kamerplanten. Minder met bloemen, maar met bijvoorbeeld mooie bladeren overtuigt Alocasia zebrina als kamerplant.