Paddenlelie: planten, verzorging en variëteiten

Paddelelies kunnen bijzonder goed onder bomen worden geplant en trekken met hun bijzondere bloemen ieders aandacht. We presenteren de paddenlelie en haar eisen op het gebied van standplaats, bemesting en overwintering.

De paddenlelie (tricyrtis) is een delicate en sierlijke bloeiende plant voor bostuinen. De opvallende, kleurrijk gevlekte bloem doet qua structuur denken aan een orchidee, maar is beduidend minder veeleisend en makkelijk te verzorgen. We presenteren de paddenlelie en haar mooiste soorten en geven tips over het planten en verzorgen ervan tricyrtis.

Paddenlelie: kenmerken en herkomst

De paddenlelie, ook wel tuinorchidee of tijgerster genoemd, behoort tot de leliefamilie (

Liliaceae). Het wordt ook zelden de tijgerlelie genoemd, maar dat is eigenlijk de soort Lelie lancifolium. De paddenlelie komt oorspronkelijk uit Klein-Azië tot Oost-Azië en groeit in het wild van de Himalaya tot Korea en op de eilanden Japan en Taiwan. Er zijn meer dan 20 soorten tricyrtis bekend, waarvan er slechts enkele zijn gekweekt.

De meerjarige en winterharde paddenlelie kan, afhankelijk van soort en variëteit, 20 tot 80 cm hoog worden. In tegenstelling tot veel andere lelieplanten vormt de paddenlelie geen bollen, maar kruipende wortelstokken om te overleven. Het eivormige tot elliptische donkergroene blad met heldere nerven is in het bovenste deel afwisselend bevestigd aan dunne, vertakte stengels.

Vanaf de late zomer tussen augustus en oktober begint de paddenlelie te bloeien. De opvallend gevlekte, filigrane bloemen bestaan ​​uit zes meestal wit tot geel gekleurde bloembladen en zes meeldraden. In het midden bevinden zich ook de drie vruchtbladen, die samengegroeid zijn tot een eierstok en drie littekens vormen die aan de buitenkant als slangentongen zijn gespleten. Zelden worden klokachtige bloemen gevormd uit bloembladen die aan elkaar zijn gegroeid en hun vorm lijkt op vingerhoedskruid (digitalis) onthoud als at Tricyrtis macrantha. De talrijke vlekken op de bloembladen gaven de paddenlelie ook zijn naam, omdat het lijkt op de gevlekte huid van sommige paddensoorten. Afhankelijk van de soort zijn de bloemen van de tuinorchidee eindstandig of in de bladoksels in groepen in een tros of pluim. Bijen en vlinders bezoeken graag de bloemen, die laat in het jaar verschijnen. Na bestuiving ontwikkelen zich capsulevruchten, waarbinnen talrijke, kleine, ronde zaden rijpen.

De mooiste soorten en variëteiten paddenlelie

Voor de moestuin zijn de wilde vormen van de padlelie (Tricyrtis macropoda), de geelbloemige loofpadlelie (Tricyrtis latifolia) en Tricyrtis macrantha, evenals verschillende variëteiten van de Taiwanese paddenlelie (Tricyrtis formosana) en Japanse paddenlelie (Tricyrtis hirta), ook wel borstelige paddenlelie genoemd. Veel van de beter bekende tricyrtisCultivars zijn echter hybriden van de Japanse paddenlelie en de Taiwanese paddenlelie. Wij presenteren de mooiste soorten paddenlelies om in uw eigen tuin te planten.

• 'Alba': Tricyrtis hirta-Verscheidenheid met zuiver witte bloemen, elk met een gele vlek aan de basis en een hoogte tot 50 cm. Deze zeldzame kleur onder padlelies betovert met zijn talrijke bloemen tussen augustus en oktober.
• 'Blauwe wonder': tricyrtis met een uitzonderlijke witte bloemkleur met grote vlekken van briljant blauwpaars, terwijl de meeldraden en eierstok met rood gespikkeld zijn. De paddenlelie 'Blue Wonder' bloeit vanaf augustus en kan 50 - 60 cm hoog worden.

• 'Donkere schoonheid': Paddenlelie tot 70 cm hoog en witte bloemen gespikkeld met donker violet en rood. De bloeitijd van de krachtige en uitlopervormende variëteit is tussen september en oktober.
• 'Miyazaki': De roomwitte bloemen van de Tricyrtis hirta 'Miyazaki' is bedekt met talloze paarsroze spikkels en wordt ongeveer 50 cm hoog.

• 'Roze Sproeten': Paddenlelie met zachtroze tot roze bloemen en donkerder gespikkeld. tricyrtis 'Pink Freckles' wordt tot 30 cm hoog en bloeit tussen augustus en oktober.
• 'Frambozenmousse'Bijzonder opvallende variëteit met bordeauxrode bloembladen en lichtrode meeldraden en vruchtbladen. De hele bloem van de plant, die tot 60 cm hoog wordt, heeft fijne roze tot witachtige spikkels en verschijnt tussen september en oktober.

• 'sinonomen': tricyrtis- Hybride met hoge, sterke planten tot 60 cm en laatbloeiend vanaf september. De witte bloembladen vertonen opvallende paarse vlekken.
• 'Taiwan Adbane': Petite paddenlelie cultivar tot 40 cm met lichtpaarse gespikkelde bloembladen en gele tot roze meeldraden en vruchtbladen gespikkeld met aardbeirood.

• 'Tojen': Bij deze grote variëteit tot 80 cm zijn alleen de vruchtbladen in het midden gespikkeld, de bloembladen zijn effen in zachtroze tot wit met een decoratieve gele vlek aan de basis. De bloeiperiode is tussen september en oktober.
• 'Variegata': paddenlelie met vrij smal, bont blad en roze gespikkelde bloemen. De opvallende soort kan tot 60 cm hoog worden en bloeit vanaf augustus.

Paddelelies planten: locatie en procedure

De optimale standplaats voor paddenlelies is in koele halfschaduw op humusrijke, vochtige en lichtzure grond. Hij is daarom ideaal als onderbeplanting voor hoge bomen, in perken aan de noordkant van het huis en als blikvanger aan de bosrand. De paddenlelie daarentegen verdraagt ​​geen drassige of kalkhoudende substraten en volle zon. Paddelelies moeten in het voorjaar worden geplant, omdat ze enige tijd nodig hebben om op een plek te komen voordat de volgende winter aanbreekt. Paddenlelies worden in kleine groepen geplant om een ​​voldoende dichte populatie te garanderen. Men rekent op vijf tot acht planten per vierkante meter. De dikke wortelstokken met spruitknoppen worden net zo diep in de grond geplant als voorheen in de pot, anders kan er rotting optreden aan de basis van de spruit. Een plantafstand van 30 tot 40 cm tot andere vaste planten moet worden aangehouden, waarbij bijzonder groeikrachtige en uitlopervormende rassen tot 60 cm nodig zijn.

De paddenlelie kan in een pot of in een bed worden gekweekt. De planter moet minimaal 5 tot 10 liter grond bevatten en een goede afwatering hebben. De onderste 5 cm van de pot kan worden gevuld met een drainagelaag van geëxpandeerde klei, kiezels en zand om wateroverlast te voorkomen. Een doorlatend, humusrijk substraat zoals het onze is geschikt om de padlelie in een kuip te planten Plantura biologische potgrond prima. Het voorbemeste, veenvrije substraat voorziet uw paddenlelies enkele weken van alle voedingsstoffen die ze nodig hebben en houdt door het hoge compostgehalte voldoende vocht vast. Het kan ook worden gemengd met wat zure grond of rijpe compost om de optimale pH voor de grond te bereiken tricyrtis bereiken.

Goede plantpartners voor padlelies zijn andere bosrandbewoners, zoals varens of grassen, het Japanse berggras (Hakonechloa macra) of gastheren (hosta), elf bloemen (epimedium), Salomo's zegel (polygonatum), kraanvogel (geranium) en dovenetel (lamium).

Verzorging van de padlelie

Paddelelies zijn gemakkelijk te verzorgen en niet veeleisend op geschikte locaties. De dode stengels van het voorgaande jaar worden pas in het voorjaar verwijderd, net voor de nieuwe scheuten. Op dit moment wordt ook bemest om de tuinorchidee van voldoende voedingsstoffen te voorzien voor een gezonde groei en rijke bloei in de late zomer en herfst. Een overwegend organische langetermijnmeststof, zoals de onze Plantura biologische bloemenmest, geeft de voedingsstoffen die het bevat langzaam en voorzichtig vrij voor planten en het milieu gedurende een periode van enkele weken. De diervrije mestkorrels worden rondom de vaste planten verdeeld en optimaal licht aan de oppervlakte ingewerkt. Dan moet het worden bewaterd. In de zomer is er minder herbemesting, wat meestal voldoende is tot het einde van het seizoen.

Het voeren van slakken kan een probleem zijn tijdens de voorjaarsknoppauze. Een slakkenhek, plantenhalsband of, bij een hoog risico, slakkenkorrels kunnen helpen. De paddenlelie heeft een hoge waterbehoefte - de grond mag nooit helemaal uitdrogen. Regelmatig water geven is een van de belangrijkste zorgmaatregelen op warme zomerdagen. Een mulchlaag van gemaaid gras, schors of bladeren vermindert de verdamping en houdt de grond langer vochtig. Omdat stikstof wordt gebonden wanneer de mulch wordt afgebroken door de bodemorganismen, kan er een verhoogde behoefte aan kunstmest zijn.

tip: Dat een paddenlelie niet bloeit, komt meestal door een te schaduwrijke standplaats of een te arme grond.

Zijn paddenlelies winterhard?

De paddenlelie is winterhard tot onder de -20 °C en heeft daarom op onze breedtegraden bijna nooit vorstbescherming nodig. Een laag gebladerte of mulch over de slapende bollen is meestal voldoende om de padlelie goed te overwinteren. Paddelelies in kuip dienen echter vorstvrij te worden overwinterd als het risico bestaat dat de wortels en grond doorvriezen. Als de planten al in het voorjaar zijn uitgelopen, kunnen ze schade oplopen door late vorst. Naast een beschermde laag biedt een kortstondige bekleding met fleece of jute voldoende bescherming tegen bijzonder koude nachten.

Zijn paddenlelies giftig?

Zoals de meeste lelieplanten zijn paddenlelies giftig en niet geschikt voor consumptie. Alle delen van de plant zijn giftig en kunnen leiden tot vergiftigingsverschijnselen zoals misselijkheid, hoofdpijn, braken en slaperigheid. Huisdieren vermijden de padlelie en eten hem meestal niet eens op.

Een familielid van de paddenlelie is de geruite bloem (Fritillaria meleagris). Lees met ons welke standplaats de bijzondere uienplant het liefste heeft, hoe u deze het beste plant en verzorgt.