Larven: identificeer en bestrijd de keverlarven

Engerlings zijn larven van verschillende kevers. Sommige kunnen grote schade aanrichten, andere kunnen nuttige helpers in de tuin zijn.

De larven van de mestkever (Scarabaeoidea). De meest voorkomende soorten mestkevers zijn de mei- en meikevers juni kever (ook geribbelde boskever), de tuinkevers en de rozen- en neushoornkevers. Terwijl de volwassen kevers zich voeden met bladvoeding (slechts minimale schade), de Larven krijgen hun voedsel onder de grond en kunnen grote schade aanrichten door bijvoorbeeld wortels te eten gerecht. Maar niet alle larven zijn ongedierte.

Bepaal larven en herken verschillen

Hieronder hebben we nuttige en schadelijke larven verdeeld en laten we zien hoe je de verschillen kunt herkennen.

Larven: nuttige soorten herkennen

De larven van de rozenkever en de neushoornkever worden als heilzaam beschouwd. De neushoornkever (Oryctes nasicornis) is de grootste vertegenwoordiger van onze inheemse mestkever en staat onder natuurbescherming. Hij kan tussen de 2,5 en 4 cm groeien. Mannelijke neushoornkevers hebben een naar achteren gebogen hoorn op hun hoofd die sterk lijkt op de hoorn van hun zwaargewicht naamgenoten. De vrouwelijke dieren hebben slechts een kleine verhoging op dezelfde plaats. De larven hebben de typische vorm van alle mestkeverlarven. Ze zijn erg groot, grof en wit van kleur. Op het voorlichaam bevinden zich drie relatief lange paar poten en het bruine kopkapsel. Het hele lichaam van de larve is gebogen in een C-vorm.

Ook de rozenkever (Cetoniinae) is een van de beschermde keversoorten. Het schild heeft een glanzende groene tot koper-gouden kleur. De onderkant is erg behaard. Het wordt vaak gevonden op rozenblaadjes, vandaar de naam. Het is echter niet echt schadelijk voor deze planten.

De larven van zowel de rozenkever als de neushoornkever zijn zeer nuttig. Ze voeden zich voornamelijk met dode planten- en houtresten en zorgen zo voor de vorming van humus. De vrouwtjes van beide keversoorten leggen hun eieren ook graag in composthopen.

Om de "goede" larven te kunnen herkennen, zijn hier een paar duidelijke kenmerken:

• de Rozenkever grub is wit met grijzige schakeringen. De voorkant is een stuk slanker dan de achterkant. Als je hem op een vlakke ondergrond legt, zal hij uitrekken, draaien en op zijn rug wegkruipen. Hij strekt drie paar kleine beentjes op borsthoogte.
• Ook voor de larve van neushoorn kever drie paar poten en een verdikt achterste zijn typerend. Hij torent echter twee keer zo hoog als de larve van de rozenkever en kan wel 10 cm lang worden. De ontwikkeling van de larven bij de rozenkever duurt twee tot drie jaar. In het geval van de neushoornkever duurt het zelfs tussen de twee en vijf jaar. De verschillende data worden beïnvloed door het klimaat van de leefomgeving van de dieren.

Beide soorten larven voeden zich met gevallen of dood plantmateriaal of rottend hout en schors. Ze beschadigen levende planten dus niet door wortels te eten zoals de larven van de andere mestkeversoorten. Pas als ze volledig gevormde kevers zijn, voeden ze zich met bladeren. Maar zelfs dit leidt bijna nooit tot ontbladering.

Larven: Herken schadelijke soorten

De larven van mei- (Melolontha), juni- (Amphimallon solstitiale) en tuinkevers (Phyllopertha horticola) worden als ongedierte beschouwd. Ze voeden zich voornamelijk met de wortels van levende planten.

De larven van de drie bovengenoemde kevers zijn niet zo gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Ze hebben allemaal een C-gekromd lichaam, een bruin hoofdkapsel en drie paar poten op het thoracale gebied. Ze verschillen echter in grootte. De larve van de tuinkever is met net geen 2 cm de kleinste. Die van de junikever meet tot 3 cm en die van de meikever kan oplopen tot 6 cm. Maar wees voorzichtig: jongere stadia van de meikeverlarven kunnen gemakkelijk worden verward met die van de junikever. Als u aan de veilige kant wilt blijven, moet u bij het identificeren hulp krijgen van een professional. De voor- en achterkant van alle drie de soorten hebben ongeveer dezelfde diameter. Door hun kruipgedrag zijn ze ook goed te onderscheiden van de nuttige larven van de roos- en neushoornkevers. Terwijl deze zich uitstrekken en op hun rug wegkruipen, houdt de meikeverlarve de kromme vast houding, terwijl juni- en tuinkevers zich ook uitstrekken, maar probeer naar voren te gaan in buikligging krijgen.

Beschrijving van volwassen kevers:

de meikever:

Afhankelijk van de warmte van het woongebied blijven de meikeverlarven drie tot vijf jaar in de grond. De kever heeft bruine vleugels, een zwart halsschild en zwart-witte markeringen die aan de zijkanten doen denken aan driehoeken. Zijn voelsprieten zien eruit als kleine waaiers.

de juni kever:

de larven van juni kever twee keer overwinteren en verpoppen in het voorjaar van het derde jaar. De kevers hebben ook waaiervormige antennes. De kleur van hun schild varieert van bruin tot donkergeel. Het pronotum valt het donkerst op en wordt gescheiden door een lichte centrale lijn.

de tuin kever:

De levenscyclus van de tuinkever van het leggen van eieren tot de afgewerkte kever is tussen één en drie jaar, afhankelijk van het klimaat. Ze worden ongeveer 1 cm lang. Hun dekschilden zijn lichtbruin van kleur. De rest van het lichaam is zwart-groen met een metaalachtige glans.

De larven van de mei-, juni- en tuinkevers veroorzaken de grootste wortelbeschadiging op gazons en in kuip- en potplanten.

Bestrijd larven: verwijder schadelijke larven

De larven van mei, juni en tuinkevers zijn in veel tuinen te vinden, vaak onopgemerkt. Als er maar weinig plagen zijn, is de wortelbeschadiging geen bedreiging voor de planten en kunnen ze goed regenereren. Als er echter een groot aantal larven aanwezig is, moet men nadenken over het bestrijden van het ongedierte om de plant te beschermen.

larven in bloempotten en verhoogde bedden

Als een plant in de pot ziek is en je wilt weten of larven de oorzaak zijn, dompel de pot dan volledig onder in een emmer water. Wacht een uur of twee. De kleine dieren houden helemaal niet van nattigheid en verschijnen al snel aan de oppervlakte. Nu kunt u het ongedierte verzamelen.

Als u aan de veilige kant wilt blijven, moet u de planten water geven met water dat aaltjes van het geslacht bevat Heterorhabditis bacteriophora, zoals de onze Plantura HB aaltjes, wordt gemengd. Deze vertegenwoordigen de meest effectieve methode om larven te bestrijden. De kleine rondwormen hechten zich vast aan de larven van junikevers, tuinbladkevers en koprolkevers, parasiteren ze en doden ze. Hier geldt hetzelfde: de omgevingsomstandigheden bepalen het succes of falen van het gebruik van aaltjes.

Meer handige tips en feiten over het gebruik van Nematoden als nuttige insecten zie dit artikel.

In principe zet je bloempotten nooit zonder schotels in de tuin. Het helpt ook om naast de potplanten een geranium-telg te planten. De larven houden helemaal niet van geraniums. Ze vermijden ook delphiniums.

Bij verhoogde bedden is het toch raadzaam om de grond voor het zaaien of herplanten door een zeef te gieten. Dan heb je een zekere zekerheid dat er geen larven in de grond zitten.

Last but not least mogen we niet vergeten dat er in elke mooie tuin wel een paar larven leven. In beperkte aantallen richten ze ook geen noemenswaardige schade aan.

larven in het gazon

Als u kale plekken in uw gazon ontdekt, kunnen larven de oorzaak zijn. Ze eten de wortels van het gras, waardoor het verdort. De graszoden van de vierkanten ter grootte van een vogelnest kunnen er gemakkelijk afgetrokken worden. Net onder het oppervlak bevinden zich de larven van een of meer van de bovengenoemde kevers. Als dan ook kraait, merels of andere vogels de kale plek afspeuren naar eiwitrijke prooien, dan wordt de schade des te groter.

Net als het bestrijden van larven in bloempotten of verhoogde bedden, kun je hier goed doen HB-nematoden, zogenaamde rondwormen van het geslacht heterorhabditis bacteriophora, in gebruik komen. Optimale omstandigheden zijn een belangrijke succesfactor. Zorg ervoor dat je kleine helpers bij een temperatuur van minimaal 12 °C worden gebruikt, zodat je de larven effectief kunt bestrijden. De juiste aanvraagperiode voor Engerlingen is tussen juli en september.

Rupsvallen leiden de dieren naar andere plekken in de tuin. Hiervoor heb je grote plantenbakken of emmers water nodig. Deze worden tot 10 cm gevuld met compost of paardenmest. Deze vaten worden ongeveer een halve meter diep in de tuin begraven en de vrij gelaten rand wordt opgevuld met aarde. Het is het beste om de rupsvallen in de lente in de grond te graven in de buurt van de aangetaste gazons. Pas na een jaar worden ze verwijderd, opnieuw gevuld en opnieuw begraven. Tip: Laat voldoende paardenbloemen rondom groeien.

Als je de larven tot één plek in de tuin kunt beperken, heb je als het ware een paradijs voor ze gecreëerd, dan diepe verticale platen (bijv. rhyzome-barrières) kunnen in de grond worden ingebed om dit gebied verder te beschermen bevatten Als u een aantasting van het gazon wilt voorkomen, verspreidt u knoflookthee over het hele gazon. De larven worden hierdoor afgeschrikt.

Tip: Veel tuinders denken dat frequent grasmaaien het aantal larven kan minimaliseren. Door het gazon te vaak te maaien of zelfs te verticuteren, kunnen de larven echter gemakkelijker de grond in. Zorg daarom voor een dicht, gesloten gazon en laat het gazon wat langer doorgroeien. Het visuele nadeel blijkt een groot voordeel te zijn voor ongediertebestrijding en kan de aantasting door larven tot 70% verminderen.

Voor meer tips over Beheersing van larven in het gazon meer informatie vindt u hier.