Grasmijten: bescherm mensen en honden tegen beten

Grasmijten kunnen onaangename steken veroorzaken bij mens en dier. We laten zien hoe je grasmijtbeten kunt voorkomen en of het zin heeft om ze te bestrijden.

Een plaag die jarenlang is verwaarloosd en die nu eens niet onze geliefde planten maar onszelf besmet, is nu al geruime tijd een toenemend probleem. Naast mensen zijn alle warmbloedige dieren zoals honden, katten, paarden en wilde dieren potentiële doelwitten van de kleine parasiet. In warme zomers vullen de steken dermatologische klinieken met patiënten die klagen over ernstig jeukende puisten. De boosdoener is een relatief naaste verwant van de teek: hiermee wordt de grasmijt bedoeld, die bijna wereldwijd voorkomt. Echter, slechts een zeer specifiek ontwikkelingsstadium van de grasmijt leeft als parasiet, daarom zijn de volwassen mijten volkomen ongevaarlijk.

Profiel van de grasmijt

De grasmijt (Neotrombicula autumnalis) is een plaag waar nog weinig onderzoek naar gedaan is, aangezien de beten van de mijt pas sinds enkele jaren toenemen. Ook al is de plaag nauwelijks onderzocht, er is een heel scala aan synoniemen voor de mijt. Het wordt ook hooimijt, herfstmijt en oogstmijt genoemd, hoewel de naam herfstmijt erg misleidend is, aangezien de spinachtige mens en dier van maart tot oktober kan besmetten. Tijdens deze periode doorloopt de mijt een ontwikkelingscyclus. Van juli tot oktober komen de kleine mijtenlarven, die nog geen halve millimeter groot zijn, uit eieren die zijn gelegd door honderden vrouwelijke grasmijten. Waarom de larven zich in sommige delen van Duitsland explosief ontwikkelen is helaas nog niet kunnen verklaren en andere gebieden worden gespaard. Het is in ieder geval duidelijk dat de kleine beestjes de voorkeur geven aan warme temperaturen en de ernst van de besmetting neemt daarom toe in een warme zomer. De oranjerode larven hebben nu voedsel nodig om zich tot volwassen grasmijt te ontwikkelen en zoeken daarvoor een gastheer. Vooral kleine knaagdieren zoals muizen worden graag geparasiteerd, maar dat geldt ook voor huisdieren zoals honden en wijzelf. De zeer mobiele larven van de grasmijt klimmen 5 tot 30 cm hoog gras op en wachten op hun slachtoffers. Van schokken tijdens het hardlopen en de uitgeademde CO₂ de teekachtige mijten moeten hun gastheer herkennen en erop vallen.

De grasmijten zoeken dan een geschikte plaats om speeksel in de huid van het besmette dier of de mens te injecteren met hun prikgereedschap. Het speeksel verteert de huidcellen rond de prikplaats, die later als een soort celsap door de grasmijt worden opgezogen (hij zuigt geen bloed zoals teken dat doen). De inmiddels volle en tevreden grasmijt zakt al na 4 tot 8 uur van zijn gastheer. Het vormt dan geen gevaar meer voor mens en dier, omdat de latere stadia van ontwikkeling van de grasmijt zich voeden met de micro-organismen in de tuin.

Grasmijt: behandel beten en symptomen bij mens en dier

Omdat de grasmijt zijn speeksel in de gastheerhuid afgeeft wanneer hij steekt, treedt er een lelijke huidreactie op. In het geval van de trombidiose (huidreactie op mijtensteken) die hierdoor wordt veroorzaakt, worden de eerste symptomen 4 tot 36 uur na de eerste steek merkbaar. De symptomen bij mens en dier uiten zich in het begin meestal door hevige jeuk en bij elke beet ontwikkelt zich een klein rood bultje. De intensiteit van de jeuk piekt na 2 tot 3 dagen en uiterlijk na 8 tot 14 dagen zouden de jeuk en de kleine rode striemen verdwenen moeten zijn. Bij een ongunstig verloop van de ziekte en vooral bij krassen op de puisten kunnen de prikplaatsen ontstoken raken. Op dat moment moet een arts worden geraadpleegd. In de regel verdwijnen de symptomen echter vanzelf en zonder complicaties.

Omdat de symptomen met een vertraging van maximaal 36 uur optreden, zijn de mijten meestal al over de bergen wanneer de jeuk begint. U hoeft zich geen zorgen te maken over de verblijfplaats van de kleine grasmijten. Op de lange termijn kunnen de mijten niet overleven in het appartement of in het huis en ook de overdracht van dier op dier of zelfs op één Mensen worden uitgesloten, omdat de grasmijten slechts één gastheer parasiteren in hun ontwikkelingscyclus en daarop "zich volvreten". Dus als u een hond en een kat heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken dat de grasmijten van de kat op de hond worden overgedragen.

Bij ons mensen zijn de kleine gaatjes, die vaak op strakke kleding (riem, elastische band, ondergoed) zitten, snel te herkennen. Huisdieren moeten daarentegen beter worden bekeken. Bij honden en katten zijn de eerste tekenen het likken van de poot en herhaaldelijk krabben aan hetzelfde deel van het lichaam. De mijten zelf kunnen worden gezien als kleine oranje vlekken op de huid en bijna elk deel van het lichaam van huisdieren kan worden aangetast. Als de besmetting bijzonder ernstig is en het dier te veel lijdt, moet een dierenarts worden geraadpleegd. De arts kan de hond of kat behandelen met jeukwerende middelen zodat het dier de jeukende plekken niet meer krabt. Ook hier zouden anders infecties en haaruitval kunnen optreden.

De beten van de grasmijt moet je zeker behandelen. Om dit te doen, worden de puisten eerst gedept met een 70% sterke alcoholoplossing. De alcohol desinfecteert de probleemzones en doodt grasmijten die nog op de huid zitten. Afhankelijk van de ernst van de jeuk kunnen de puisten dan behandeld worden met een jeukwerende preparaat van de apotheek. Dit wordt met name aanbevolen voor kinderen, zodat ze niet te veel krassen op de aangetaste delen van de huid. Overigens is nog niet bewezen dat de grasmijt ziektes als de ziekte van Lyme overdraagt. Om deze reden wordt de grasmijt, in tegenstelling tot de teek, niet beschouwd als drager van andere ziekten.

Grasmijten: voorkom beten door preventieve maatregelen te nemen

Aangezien mensen, honden en katten soms dagenlang last hebben van hevige jeuk door de beten van de grasmijt, dient de nabijheid van de grasmijt vermeden te worden. Over het algemeen houdt de grasmijt zich graag op gazons, in parken en weilanden, dus overal waar gras is. Met een klein trucje kun je snel testen of je tuin ook is gekoloniseerd door de ongewenste mijten. Een witte tegel of papier wordt eenvoudig op het gras gelegd. Als er grasmijten aanwezig zijn, worden ze aangetrokken door de lichte kleur en zijn ze snel te herkennen aan hun oranjerode kleur op de witte achtergrond. Besmette gebieden mogen niet worden betreden, vooral niet op warme dagen, of als dit anders niet mogelijk is, dan alleen op een koel moment van de dag.

Neem voorzorgsmaatregelen en houd grasmijten tegen

Aan grasmijten ontkom je natuurlijk niet altijd, zeker niet als je eigen tuin aangetast is. Als tuinbezitter kun je jezelf beschermen door op besmette plekken rubberen laarzen en gesloten kleding te dragen en onnodig contact met de grond te vermijden. Een snelle douche en omkleden na het betreden van een met grasmijten besmet weiland kan ook helpen om jeukende beten te voorkomen. Daarnaast moet u de volgende tips in acht nemen als u geen grasmijtbeten wilt hebben op u en uw huisdieren:

• Maai het gazon regelmatig en gooi het grasmaaisel samen met de grasmijten weg (niet op de compost!)
• Zogenaamde insectenwerende middelen (bijv. B. Autan) worden toegepast zodat de grasmijt niet eens de smaak krijgt
• Knaagdieren zorgen voor een wildgroei aan grasmijten. Dus het verwijderen van hun nesten en nestplaatsen kan ook leiden tot een afname van grasmijten.

Grasmijten bestrijden met bestrijdingsmiddelen zinvol?

Grasmijten bestrijden is om verschillende redenen onpraktisch of onpraktisch. Een reden hiervoor is dat een plaag wel kan worden opgespoord met een witte tegel of een stuk papier, maar het besmette gebied niet precies kan worden afgebakend. Sprays moeten daarom op grote schaal worden gebruikt en de wendbare grasmijten kunnen via de aangrenzende tuin snel terug in uw tuin migreren. Daarnaast kunnen ook veel nuttige insecten door de sprays worden gedood en gaat grootschalig gebruik van sprays altijd gepaard met hoge kosten. Bovendien migreren de grasmijten niet alleen vanuit de aangrenzende tuinen. Een deel van de grasmijtlarven verbergt zich in de grond waar de sprays niet langer effectief zijn. Daarom wordt het gebruik van sprays, ongeacht of deze biologisch of chemisch zijn, niet aanbevolen. Er zijn tot nu toe geen volwassen strategieën om de grasmijt effectief en milieuvriendelijk te bestrijden. Een interessante controlebenadering zou het gebruik van nuttige insecten zijn, zoals: roofmijten. Of er in de nabije toekomst nieuwe middelen en methoden zullen worden ontwikkeld om grasmijtbeten tot het verleden te laten behoren, valt nog te bezien.

Een manier om grasmijten in uw tuin te verminderen, is door het gazon regelmatig te maaien. Wij hebben onze beste tips hierover voor je Maai het gras samengevat.