Rozenroest: detecteren, voorkomen en bestrijden

Hier leest u hoe u rozenroest kunt herkennen, bestrijden en voorkomen, en vindt u informatie over huismiddeltjes en sprays tegen rozenroest.

De rozenroest (Phragmidium mucronatum of Phragmidium tuberculatum) is een van de meest voorkomende schimmelinfecties rozen. Aangetaste bladeren zien er lelijk uit en een zware plaag kan uw rozen verdoven. We laten u zien hoe u een plaag herkent, bestrijdt en voorkomt.

Herken en bepaal rozenroest

Hebben de scheuten, bladeren of knoppen van uw rozen kleine geelrode vlekjes aan de bovenzijde van de bladeren? Als de onderkant van het blad ook speldachtige geeloranje, later zwarte sporenafzettingen vertoont, is het vrijwel zeker rozenroest. Bij een sterkere aantasting, die echter zeer zelden voorkomt, kan de roos ook voortijdig het blad laten vallen. Aangetast weefsel kan worden vergroot (hypertrofisch) als de plantencellen opzwellen.

Rozenroest: Achtergrondinformatie over de schadelijke schimmel

De schimmels die rozenroest veroorzaken, verspreiden zich via sporen in de lucht. Optimale omstandigheden voor het ontkiemen van de schimmelsporen zijn aanhoudende bladnatheid gedurende een periode van meer dan twee uur en temperaturen van rond de 20 °C. De schimmels overwinteren als mycelium in de scheuten van de roos of als sporen op de afgevallen bladeren. Overigens wordt een ziekte-uitbraak iets minder vaak waargenomen dan de gevreesde zwarte vlek (Diplocarpon rosae), ook wel zwarte vlekziekte genoemd. Bovendien is rozenroest een onschuldiger rozenziekte dan zwarte stip en veroorzaakt het meestal alleen cosmetische problemen door lelijke bladvlekken.

rozenroest voorkomen

Het voorkomen van rozenroest is - net als bij veel andere schimmelziekten - een relatief moeilijke zaak. Is uw roos echter al aangetast, dan is er een truc om ervoor te zorgen dat er geen nieuwe bladvlekken ontstaan, of slechts in beperkte mate. Maar je moet weten dat de schimmel voornamelijk overwintert op oude afgevallen bladeren. Daarom moeten de bladeren worden verzameld en op de compost worden weggegooid en vervolgens goed worden afgedekt met ander organisch afval. Een alternatief is het intensief inwerken van de bladeren in de grond. In beide gevallen breken bodemorganismen de schimmelsporen van de roestpathogeen relatief snel af, waardoor ze onschadelijk worden. Voor de zekerheid kunt u de aangetaste bladeren direct bij het restafval deponeren. Ook de locatie speelt een belangrijke rol. Hierbij is het belangrijk om rozen die te dicht bij elkaar staan ​​te vermijden en te zorgen voor een zonnige standplaats. Ook raden wij aan om de bladeren bij het water geven droog te houden, zodat de schimmelsporen niet de nodige bladnatheid krijgen om te ontkiemen. Bovendien moet u geen wilde rozen in de directe omgeving planten, omdat dit populaire gastheren zijn voor de schimmels. Dit alles maakt het leven van de roestschimmel en andere schimmels moeilijk.

Naast deze preventieve maatregelen zijn er ook preventieve gewasbeschermingsmiddelen verkrijgbaar, bijvoorbeeld producten met de werkzame stof metiram. Het is belangrijk om de hele plant nat te maken en ook de onderkant van de bladeren. Als je wilt voorkomen met huismiddeltjes, kun je helpen in de kritieke fasen Heermoes of brandnetelthee spray en hoop op een preventief effect.

En hoe zit het met resistente rassen? Dat is geen gemakkelijke vraag om te beantwoorden. Omdat rozenroest niet een van de belangrijkste rozenziektes is, is resistentie ertegen niet zo belangrijk als bijvoorbeeld echte meeldauw. Er wordt dan ook vaak helemaal niet vermeld of een ras resistentie vertoont tegen rozenroest. Het is echter altijd raadzaam om rozen met het ADR-keurmerk te kopen. Over het algemeen moeten deze rozenrassen bijzonder resistent zijn tegen ziekten.

Een optimale voeding van uw rozen zorgt ervoor dat uw plant minder vatbaar is voor schadelijke organismen zoals rozenroest. Wij raden u aan ervoor te zorgen dat uw rozen een goede toevoer van kalium hebben en een verminderde stikstofbemesting. Met een speciaal op de behoefte van rozen afgestemde meststof realiseert u eenvoudig een optimale aanvoer. Ons Plantura biologische rozenmest biedt een perfecte verhouding tussen stikstof en kalium en zorgt voor blijvende sterke rozen.

rozenroest gevecht: Effectieve sprays

Bij een lichte aantasting met rozenroest is een behandeling niet absoluut noodzakelijk. Maar als meer dan een derde van de bladeren symptomen vertoont, raden we je aan te reageren. We raden ook een behandeling aan als u bijna elk jaar een besmetting ziet. In dit geval dient u vanaf begin mei goed op een plaag te letten en de rozenroest vroeg te behandelen. Actieve ingrediënten tegen rozenroest zijn bijvoorbeeld tebuconazol, azoxystrobin of difenoconazol. We raden aan om niet elk jaar hetzelfde gewasbeschermingsmiddel te gebruiken, maar de groep van actieve ingrediënten te veranderen. Een dergelijke verandering is bijvoorbeeld mogelijk met de actieve ingrediënten difenoconazol en azoxystrobin. Gebruik de fondsen volgens de toepassingsinstructies en alleen in de kortst mogelijke tijd, maar totdat volledige controle is bereikt. Als je na een bepaalde tijd geen effect meer behaalt, is het mogelijk dat er resistente schimmels zich hebben gevestigd. Gebruik dan een bestrijdingsmiddel dat uit een andere groep werkzame stoffen komt. Deze groepen zijn gecodeerd met een hoofdletter en een cijfer op de verpakking van de bestrijdingsmiddelen.

Bladluizen zijn een veel voorkomende plaag op rozen. In ons speciale artikel laten we je zien hoe Bladluizen op rozen kan natuurlijk vechten.