De rasnaam van de 'Kanadarentte' duidt mogelijk ten onrechte op een appel voor koude streken. We leggen uit waarom de 'Renette du Canada' veel beter aanvoelt op de zonnige zuidkant en waar je op moet letten bij het verzorgen van de appelboom.
De 'Kanadarenette' is een oud ras met een bijzondere uitstraling, smaak en teeltvoorkeuren. De winterappel heeft vele namen: in Frankrijk wordt hij 'Canada Reinette', 'Renette du Canada' of 'Reinette de Caen' genoemd. We spreken wel eens van de 'Paris Ramburrenette' of de 'Women's Renette'.
inhoud
- ‘Canadarenette’: gezochte poster
- Geschiedenis en oorsprong van de 'Canadarenette'
- Uiterlijk, smaak en eigenschappen van het appelras
- Teelt en verzorging van de 'Canadarenette'
- Oogst en gebruik ‘Canadarenette’
‘Canadarenette’: gezochte poster
| synoniemen | 'Renette du Canada', 'Canada Reinette', 'Reinette de Caen', 'Pariser Ramburrenette', 'Weiberrenette' |
| fruit | middelgroot tot zeer groot; Groene tot goudgele grondkleur met troebel oranje topkleur |
| de smaak | sappig en zoet wijnzuur |
| opbrengst | regelmatig |
| oogst tijd | vanaf oktober |
| volwassenheid | december |
| houdbaarheid | Mooi zo; kan worden bewaard tot maart |
| groei | sterk |
| klimaat | warm wijnklimaat |
| ziekten en plagen | op ongeschikte plaatsen gevoelig voor houtvorst, bloesemvorst, vruchtboomkanker, schurft, echte meeldauw |
Geschiedenis en oorsprong van de 'Canadarenette'
De oorsprong van de 'Canadarenette' is niet echt opgehelderd: het is duidelijk dat het heel oud moet zijn, zoals het voor het eerst pomologisch werd beschreven in 1771. Het was ook bekend in Duitsland vóór 1800. In die tijd werd het aannemelijk geacht dat het appelras uit Frankrijk kwam. Of de vele Franse synoniemen de oorzaak of het gevolg zijn van deze veronderstelling blijft onduidelijk. Andere bronnen melden daarentegen dat het ras uit Engeland komt. Alleen met het land Canada heeft het ras geen bekende connectie meer.
Zeker is dat de 'Kanadarenette' vroeger een belangrijke rol speelde als importfruit uit Noord-Italië en zelfs Albanië had: De warmteminnende ‘Canadarenette’ was op de markt als een “exotische tropische vrucht”. aangeprezen.
Naast de oorspronkelijke vorm zijn er ook enkele variëteiten, d.w.z. "subvariëteiten" die enigszins afwijken van de variëteit en door toeval zijn ontstaan: ‘White Canada Reinette', de 'Striped Canada Reinette' en de 'Gray Canada Reinette', die veel meer roest op de schelp heeft.
Uiterlijk, smaak en eigenschappen van het appelras
De appels van de 'Kanadarenette' zijn middelgroot tot zeer groot. Vruchten met een gewicht van 500 gram zijn niet ongewoon. De vorm is vaak ongelijk, met de ene kant dikker dan de andere. In de regel is de appel echter bolvormig afgeplat, soms ook grof conisch. Vaak zijn er vijf sterke randen te herkennen. De basiskleur van de schelp is groengeel tot goudgeel, de topkleur neemt maximaal een kwart van het oppervlak in beslag en is licht troebel oranje. De textuur van de schaal is ruw, dik, bijna leerachtig. Er zijn veel verdikte, soms kaneelkleurige verroeste lenticellen op zichtbaar.
Het vruchtvlees is geel geaderd en middelfijncellig. Het is sappig en heeft een sterk, uitgebalanceerd zoet wijnzuur aroma. Tijdens de opslag wordt de pulp zacht. Er zijn vaak dove kernen in de kern.
Teelt en verzorging van de 'Canadarenette'
Als u overweegt om de appelsoort 'Kanadarennte' in uw moestuin te brengen, moet u zich bewust zijn van de hoge eisen die het stelt aan het klimaat: De Canadese rendierboom heeft een warm wijnklimaat nodig. Late vorst of grote hoogten met lage jaargemiddelde temperaturen verminderen de gezondheid van de boom en de kwaliteit van het fruit. Er is veel zon en warmte nodig om het aroma goed te laten ontwikkelen in het fruit.
De bloei van de 'Kanadarenette' opent vroeg en aanhoudend. Helaas is hij gevoelig voor vorst, wat een andere reden is voor zijn voorkeur voor milde klimaten.
De grond mag ook niet te nat en koud zijn, dus zware leem- en kleigronden zijn niet geschikt voor het kweken van dit bijzondere ras. Tijdelijke droogte daarentegen wordt goed verdragen. Zeer zanderige bodems moeten echter worden verbeterd met volwassen compost of goede potgrond voordat de boom wordt geplant. Het substraat voor de 'Kanadarenette' moet voedingsrijk zijn. Een voedselrijke, liefst veenvrije potgrond zoals de onze Plantura biologische universele aarde wordt hiervoor aanbevolen.
De 'Kanadarenette' groeit vrij sterk in de jeugd en ook op oudere leeftijd. De kroon is bolvormig en neemt behoorlijke proporties aan. Met de leeftijd vormen zich overhangende takken. Ondanks de sterke groei kenmerkt dit ras zich door zijn compatibiliteit met zwakkere rassen Onderstammen uitstekend geschikt voor training als lage stam, struikboom, trellis of vormsnoei gebruiken. Een verfijning van de 'Kanadarenette' op de onderstamvariëteiten M9 of M26 is geschikt voor strenge training als vorm- en trellisfruit. In een latwerk voor een opwarmende zuidmuur kan optimaal aan de warmtebehoefte van het ras worden voldaan. M9 is ook geschikt om te trainen als een normale, klein gekroonde boom.
Goede bestuivers zijn de variëteiten 'Ananasrenette', 'Baumanns Renette', 'Freiherr von Berlepsch' en 'Cox Oranje‘.
Belangrijk: Het Canadese rendier is een triploïde stam, wat betekent dat het een driedubbele set chromosomen heeft. De meeste andere variëteiten hebben echter slechts een dubbele (diploïde) set van hun genetisch materiaal. Triploïde soorten kunnen worden bevrucht door diploïde soorten, maar helaas werkt dit niet andersom. Om appels van het bestuiversras te kunnen oogsten, moet er een andere boom in de buurt zijn, die deze op zijn beurt bestuift.
Op milde locaties zonder kans op vorst, produceert de Canada Reinette jaar in jaar uit regelmatig zijn smakelijke appels. Ze beschermt zichzelf effectief tegen te veel appels van lage kwaliteit door in de vroege zomer een groot aantal groene vruchten af te werpen. De 'Canadarentte' voert dus zijn eigen uitdunning uit en beschermt zich zo tegen afwisseling.
Afhankelijk van de standplaatsvoorkeuren is de 'Kanadarenette' gevoelig voor houtvorst, bloesemvorst, fruitboom kanker en in mindere mate schurft en meeldauw.
Oogst en gebruik ‘Canadarenette’
In oktober is de 'Kanadarenette' klaar om geplukt en opgeslagen te worden. Het bereikt zijn hoogtepunt echter pas in december. Bij een zo koel mogelijke bewaring - idealiter rond de 3 °C - is de appel tot maart houdbaar. De stevige schaal maakt het gemakkelijk op te bergen en zelfs te verzenden. Het voorkeursgebruik is te danken aan de uitstekende smaak van het ras: de 'Kanadarenette' wordt vooral als tafelfruit gegeten. Maar het is ook geschikt om mee te bakken en te cideren.
Laat het klimaat in uw regio de teelt van de 'Kanadarenette' zonder problemen toe? Dan kun je ook eens proberen wijn te verbouwen, want druivensoorten als ‘Muscat Blauw' ontwikkelen hun uitstekende aroma pas als er voldoende warmte is.
