Heuvelbed: tips voor creëren & planten

Veel tuinders zweren bij verhoogde bedden. We onthullen welke voor- en nadelen ze met zich meebrengen en laten zien hoe u op de juiste manier uw eigen heuvelbed creëert en plant.

Wat is een heuvelbed?

Een verhoogd bed is een bed in de tuin dat naar het midden toe verhoogd wordt en een gunstig groeiklimaat creëert door verschillende organische materialen in lagen aan te brengen. Een heuvelbed heeft dezelfde voordelen als een verhoogd bed, bijvoorbeeld hogere opbrengsten zonder extra bemesting. Verhoogde bedden zijn echter gemakkelijker te bouwen dan verhoogde bedden, omdat ze bijvoorbeeld geen houten rand nodig hebben.

Een heuvelbed creëren: hier is hoe

De beste tijd om een ​​verhoogd bed te planten is in de herfst. Dan is er voldoende vulmateriaal zoals bladeren voor het bed en kunnen de gestapelde lagen tot volgend voorjaar goed bezinken. Elke plek in de tuin die niet helemaal in de schaduw staat is eigenlijk geschikt als standplaats. Bij het aantrekken moeten de volgende afmetingen in acht worden genomen:

• hoogte: maximaal 1 meter
• breedte: max. 1,5 meter
• lengte: max. 4 meter

Bij het planten is een noord-zuid oriëntatie van het bed aan te raden, omdat op deze manier het gehele oppervlak van het bed voldoende licht krijgt. Markeer ter voorbereiding het gebied dat u uw bed wilt hebben. De maximale breedte van 1,5 meter is gekozen zodat het midden van het bed toch goed te bereiken is voor het uitvoeren van plant- en verzorgingswerkzaamheden. Het bed mag ook niet te smal of te hoog zijn, anders schuift de grond van de zijkanten af. Het uitgezette gebied wordt vervolgens ongeveer 25 centimeter diep uitgegraven. U kunt de uitgesneden grasmat opzij leggen, deze wordt later gebruikt. Als laatste stap in de voorbereidingen wordt in de gegraven kuil een gaas geplaatst ter bescherming tegen woelmuizen. Nu kan de gelaagdheid beginnen.

Hoe een heuvelbed in een notendop te bouwen:

• Markeer het gewenste gebied
• Graaf een kuil van ca. 25 cm diep
• Leg draadgaas neer voor bescherming
• Laag verschillende materialen
• Tik altijd stevig op alle lagen

Er zijn geen grenzen aan uw verbeeldingskracht bij het ontwerpen van uw heuvelbed. Je kunt het bed onverhard laten, maar het terpbed kan ook aan de zijkanten verstevigd worden met stenen of hout.

Lijst van lagen van een heuvelbed

Het geheim van de vele voordelen van een verhoogd bed ligt in de vijf verschillende lagen. De onderste laag is 40 centimeter fijngesneden maaisel, d.w.z. takken en twijgen. De volgende laag wordt gevormd door de zoden die zijn ontstaan ​​bij het graven van de put. Deze worden opgestapeld met de graskant naar beneden. Vervolgens een laag vochtig blad of stro van 20 centimeter. Maar tuinafval kan ook - gebruik gewoon wat er is. De volgende laag bestaat uit mest of jonge, weinig verrotte compost. Het is ongeveer 15 centimeter hoog gestapeld. De toplaag van het heuvelbed, 20 centimeter hoog, bestaat uit tuingrond vermengd met rijpe compost.

De vijf lagen van de heuvelbedding in één oogopslag:

1. 40 cm gesneden takken en twijgen
2. 15 cm graszoden
3. 20 cm nat blad of stro
4. 15 cm mest of jonge compost
5. 20 cm tuinaarde en volwassen compost

De juiste bewatering voor het heuvelbed

Het is geen gemakkelijke taak om heuvelbedden op de juiste manier water te geven. Daar zijn twee redenen voor: het water loopt snel weg van de zijkanten en de toplaag droogt snel uit door zijn losse structuur. Een goede manier om de watervoorziening van het bed te verzekeren, is door een regen- en watergoot aan de top van het bed te plaatsen. Daarnaast kunnen rondom het bed kleinere troggen worden gemaakt om water op te slaan. Professionals besproeien hun heuvelbed met slangen tussen de groenten. Een mulchlaag van bladeren of grasmaaisel kan ook zorgen voor de watertoevoer, wat beschermt tegen uitdroging.

De heuvelbodem in één oogopslag correct water geven:

• Maak troggen en kanalen om water op te slaan
• Irrigatie met slangen
• Mulchlaag beschermt tegen uitdrogen

Plant heuvel bed

Je kunt in principe alles planten wat je maar wilt op je heuvelbed. Je moet er alleen voor zorgen dat het bed niet overal evenveel zon krijgt en dat de meeste voedingsstoffen in het eerste jaar in het bed zitten, die in de loop van de jaren langzaam toenemen verbruiken. Als vuistregel geldt dat bij het maken van een beplantingsplan rekening moet worden gehouden met de blootstelling aan de zon en de verschillende voedingsbehoeften van de afzonderlijke groentensoorten. Over het algemeen zijn vroege planten geschikt voor het heuvelbed, omdat zaden gemakkelijk wegspoelen op de nog losse grond en de schuine kanten van het bed.

Waar moet u op letten bij het planten van een heuvelbed?

• blootstelling aan de zon
• voedingsbehoeften van planten
• Aantal jaren gebruik
• Liever planten dan zaden

Voor meer tips over het planten van heuvelbedden, kunt u ook gewoon onze Beplantingsplan voor verhoogde bedden kopiëren. Op het heuvelbed gelden immers dezelfde omstandigheden als op het verhoogde bed, daarom kan hetzelfde worden gekweekt.

Welke groenten zijn geschikt voor het heuvelbed?

In welk jaar na het ontstaan ​​van het heuvelbed welke groenten worden geteeld, hangt af van de voedingsbehoefte van de groenten. De meeste voedingsstoffen zijn het eerste jaar nog beschikbaar; daarom is het bed beplant met zogenaamde heavy feeders. Bijvoorbeeld tomaten (Solanum lycopersicum), komkommers (Cucumis sativus), pompoenen (Cucurbita), courgette (Cucurbita pepo subsp. pepo convar. giromontiina) evenals verschillende soorten kool zoals kool (Brassica oleracea var. hoofdletter), broccoli (Brassica oleracea var. italiaans) of bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis). In het volgende jaar volgen de middelste eters, dus groenten met een gemiddelde voedingsbehoefte. De vaardigheid aardbeien (Fragaria), Rode biet (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. conditie), wortels (Daucus carota subsp. sativus), uien (Allium cepa), knoflook (Allium sativum) of Koolraap (Brassica oleracea var. gongylodes L.) zijn.

In de eerste twee jaar mag geen van beide op het heuvelbed zijn spinazie (Spinacia oleracea) nog steeds salade (Lactuca) worden gekweekt, omdat deze planten te veel nitraat zouden opnemen. Vanaf het derde jaar worden zwakke feeders op het heuvelbed gekweekt. Deze omvatten sla en spinazie, radijs (Raphanus sativus var. sativus), diverse peulvruchten zoals erwten (Pisum sativum) of bonen (Phaseolus vulgaris) en diverse kruiden zoals dille (Anethum graveolens), borage (Borago officinalis) of peterselie (Petroselinum crispum ssp. crispum). Na zes jaar zijn de meeste voedingsstoffen in het bed opgebruikt en is het tijd om aan een nieuwe te beginnen.

Tip:aardappelen (Solanum tuberosum) mag nooit op een heuvelbed worden geplant. Helaas vernietigen de planten de lagen van het bed.

Beplantingsplan voor het heuvelbed in één oogopslag:

• 1. Jaar: Zware consumenten zoals tomaten, courgette, pompoen, diverse koolsoorten
• 2. Jaar: Middenconsumenten zoals wortelen, aardbeien, koolrabi, uien, rode biet
• Vanaf de 3e Jaar: Zwakke consumenten zoals sla, bonen, erwten, radijs, spinazie, kruiden
• Het heuvelbed moet na 6 jaar worden vernieuwd

Natuurlijk kan het heuvelbed niet alleen worden gevuld met groenten, maar ook met bloemen of beide gemengde cultuur geplant worden.

Permacultuur op terpen

Heuvelbedden worden vaak gebruikt in permacultuurtuinen omdat ze veel principes van permacultuur op zich: tuinafval kan worden gebruikt en gerecycled en groenten kunnen jarenlang worden verbouwd zonder extra bemesting. Extra grondbewerking is niet nodig. Dit is ook een belangrijk element bij het creëren van een verhoogd bed volgens de principes van permacultuur mulchen, die het bed beschermt tegen uitdroging en onkruid.

Voor- & nadelen van een heuvelbed

Heuvelbedden hebben veel voordelen: de heuvel vergroot het bebouwde areaal en er is meer zonlicht. Daarnaast kan tuinafval worden gerecycled en worden planten van nature bedekt met voedingsstoffen. Een ander voordeel is dat de constructie eenvoudig is en er geen extra bouwmateriaal nodig is (behalve kippengaas). Door het rottingsproces binnenin warmt het bed op en biedt zo betere groeiomstandigheden voor planten. Het verlengt ook de teeltfase. Daarbij komen nog de voedingsstoffen die door het rotten vrijkomen voor de planten. Dit alles leidt uiteindelijk tot hogere opbrengsten. Ook moet worden vermeld dat de verhoging het werken op het bed gemakkelijker maakt en dat u niet zo veel hoeft te bukken. Ook de nadelen van heuvelbedden mogen niet worden verhuld. Helaas vinden woelmuizen ideale huizen in heuvelbedden en verstoren ze de teelt van groenten. De toevoer van water is ook niet zo eenvoudig met een heuvelbed. Bovendien moet de grond aan de zijkanten van het bed regelmatig worden bijgevuld, omdat de zijkanten de neiging hebben om te schuiven.

De voor- en nadelen van heuvelbedden op een rij:

Onderstaande tabel toont de voor- en nadelen van verhoogde bedden.

voordelen	nadeel
gebruik van restjes	woelmuizen
Eenvoudig te bouwen	water voorraad
Verhoogd teeltoppervlak	Moet regelmatig worden bijgevuld
Hogere blootstelling aan de zon
opwarming van binnenuit
Geen bemesting nodig
Hogere opbrengsten door verlengde teeltfase
Betere werkhoogte

Een andere manier om een ​​bed te maken, vergelijkbaar met het heuvelbed, is een Bieten zonder graven. Er hoeft niet gegraven te worden. We leggen je uit waar dit over gaat en hoe je te werk moet gaan.