Soorten groenten: Hoe groenten te classificeren

Groenten omvatten een grote verscheidenheid aan planten. Hier lees je welke soorten groenten er zijn en hoe ze zijn verdeeld.

Elke dag staat er een grote verscheidenheid aan groenten op ons menu - en terecht. Groenten zijn, samen met fruit, een van onze belangrijkste bronnen van vitamines, mineralen en vezels die de spijsvertering bevorderen. Enerzijds geeft de indeling in verschillende groepen inzicht in de verhouding van de groenten, wat vooral van belang is voor een duurzame vruchtwisseling in het bed. Aan de andere kant worden de individuele behoeften en eisen van de planten al weerspiegeld in de classificatie. Hoe onze populaire nuttige planten te onderscheiden zijn, leest u hier.

Er zijn verschillende manieren om de verschillende soorten groenten van elkaar te onderscheiden. Hieronder leggen we uit hoe u de afzonderlijke groenten verstandig kunt classificeren.

Onderscheid groenten per botanische familie

De indeling naar botanische verwantschap en familie is vooral handig bij het plannen van uw moestuin. Monoculturen moeten niet alleen in de landbouw worden vermeden, maar ook in de bedden thuis. Als algemene regel geldt dat geen enkel lid van dezelfde familie achter elkaar op dezelfde plek mag worden geplant. Dit voorkomt dat vervelende plagen en ziekten jarenlang aanhouden. Tegelijkertijd wordt de grond niet aan één kant uitgeloogd, maar profiteert deze van de jaarlijkse of seizoenswisseling in de groenteteelt. In de volgende lijst beschrijven we de 12 belangrijkste families van groenteplanten en hun eigenschappen.

• madeliefjes familie (Asteraceae) behoren tot de grootste plantenfamilies ter wereld. Alle leden hebben zogenaamde mandbloemen, die doen denken aan kleine sterren en aan de randen waarvan meestal gele, lange bloembladen zijn. Naar de Asteraceae behoren salades (Lactuca sativa),witlof (Cichorium intybus) enschorseneren (Scorzonera hispanica).

• schermbloemen(Apiaceae) vormen een of meer grote witte tot gele schermbloemige bloemen, die voldoende voedsel zijn voor insecten. Deze familie omvat veel wortelgroenten zoals:wortels (Daucus carota) en wortelpeterselie (Petroselinum crispum subsp. tuberosum), maar ook selderij (Apium graveolens) en venkel (Foenicum vulgare).

• uien planten(Alliaceae) groeien vrij langzaam, maar het resultaat mag er zijn: enerzijds door de eetbare uien die de planten dient als opslag voor overwintering, anderzijds door het filigrane, wit tot violet pluizig Bloesems. uien (Allium cepa),Prei (Alliumporrum)enknoflook (Allium sativum) zijn slechts enkele vertegenwoordigers. De groep wordt ook gekenmerkt door zijn scherp smakende zwavelverbindingen.

• asperge planten(Asparagaceae) kan tot 50 jaar leven. De ondergronds gebleekte, nog niet volgroeide spruiten worden geoogst. In de zomer wordt het groen asperges (Asperges officinalis) met delicate gevederde bladeren en felrode bessen.

• kruisbloemig(Brassicaceae) hebben, zoals de naam al doet vermoeden, een witte tot felgele bloem met vier bloemblaadjes die in een kruisvorm zijn gerangschikt. De groep wordt ook wel koolplanten genoemd, omdat Savoy (Brassica oleracea convar. hoofdletter),broccoli (Brassica oleracea var. italiaans),Koolraap (Brassica oleracea var. gongyloden) enspruitjes (Brassica oleracea var. gemifera) allemaal afkomstig van een vertegenwoordiger van deze familie. Ze ademen allemaal de typische koolgeur uit wanneer ze worden gesneden of gekookt, die wordt veroorzaakt door zwavel- en stikstofhoudende suikerverbindingen, de glucosinolaten.

• vossenstaart familie(Amaranthaceae) groenten zijn meestal een tot twee jaar oud. spinazie (Spinacia oleracea), snijbiet en Rode biet (Beta vulgaris) behoren bijvoorbeeld tot deze familie, waarbij zowel de bladeren, stengels als bieten kunnen worden gebruikt. Kleurstoffen komen hier veel voor, vooral de dieprode betalains die in rode biet worden gevonden.

• komkommerachtigen(Cucurbitaceae) hebben de neiging om over de grond te kronkelen en steeds weer nieuwe platte wortels te vormen. De bloemen van de komkommerachtigen lijken op gele trechters en zijn ofwel allemaal mannelijk of allemaal vrouwelijk. Eenjarige planten zijn voor hun bestuiving afhankelijk van insecten. Ze verdragen slechts kleine maar frequente hoeveelheden kunstmest. Alle pompoenen (Cucurbita sp.), meloenen (Cucumis melo & Citrullus lanatus) enkomkommers (Cucumis sativus) bevind me in deze familie.

• papillen (Fabaceae) hebben een witte tot dieppaarse of feloranje bloem met vier bloembladen, die vaag doen denken aan de vorm van een vlinder. De familie wordt ook vermeld onder de term peulvruchten. bonen (Phaseolus vulgaris),erwt (Pisum sativum), Lenzen (Lens culinaris), Kikkererwten (Cicer arietinum) en soja (Glycine max) behoren tot deze familie. Vooral de wortels zijn hier bijzonder: met behulp van speciale bacteriën kunnen ze stikstof uit de lucht binden en opnemen. Veel zijn echter Fabaceae extreem zelfintolerant en mag alleen om de vier tot acht jaar in hetzelfde stuk grond worden gekweekt.

• zoete grassen(Poaceae) een groot gezin vormen, maar we gebruiken ze alleen als groente Maïs (Zea mays),bamboe (Bamboooideae) en de citroengras (Cymbopogon sp.). De zaden of spruiten kunnen rauw of gekookt worden gegeten. De langwerpige planten met de lange, smalle bladeren hebben veel warmte nodig, evenals humusrijke, licht leemachtige, maar nooit drassige grond.

• duizendknoop(Polygonaceae) is te vinden in bijna elke oude cottage-tuin. Ons rabarber (Rheum rabarbarum) behoort tot deze familie. De planten vormen zeer grote bladeren op witte tot dieprode stengels en worden geoogst voor verwerking. De lichtgele witte bloemen vormen veelhoekige bruine zaden die zich gemakkelijk en overvloedig verspreiden.

• nachtschade familie(Solanaceae) kan alleen als vruchtgroente worden gebruikt of als knolgroente worden gekookt, alle andere delen bevatten het gif solanine, dat alleen wordt afgebroken als de vrucht rijp is of als er voldoende warmte is. tomaten (Solanum lycopersicum), aubergines (Solanum melongena),paprika (Capsicum jaar) enaardappelen (solanumtuberosum) behoren tot de bekendste en meest gebruikte soorten van deze familie. de Solanaceae zijn zware consumenten en hebben daarom grote hoeveelheden voedingsstoffen nodig. Omdat ze de neiging hebben om te worden aangevallen door ziekten, mogen ze niet jarenlang op dezelfde plek worden gekweekt.

• valeriaan familie (Valeriaanaceae) hebben niet alleen wortels met een kalmerend effect, maar bieden ons ook de bijzonder smakelijke veldsla (Valerianella locusta). Hij houdt van humusrijke, leem- tot zandgrond met een gemiddelde toevoer van voedingsstoffen. Valeriaanplanten zijn bijzonder koudetolerant en kunnen daarom het hele jaar door gekweekt worden.

Tip: Heb je ooit je eigen groenten uit zaden gekweekt? Met onze Plantura groentekweekset het is kinderspel.

Verdeel groenten naar gebruik

Groenten kunnen niet alleen worden onderverdeeld in verschillende families, ook de indeling volgens het respectievelijke gebruik is gebruikelijk. We laten zien hoe de verschillende soorten groenten in de keuken kunnen worden gebruikt.

wortel- en knolgroenten

Veel van wat er ondergronds gebeurt en onzichtbaar blijft voor onze ogen, behoort tot wortel- of knolgewassen. Uit de wortels of wortelstokken worden dikke opslagorganen voor suiker en andere voedingsstoffen gevormd, zoals in wortelen, schorseneren of pastinaak (Pastinaca sativa). We spreken hier van tweejaarlijkse wortelgroenten, omdat de plant al zijn energie in de wortel steekt om de winter door te komen en het volgende jaar bloemen en zaden te produceren. Knolgroenten daarentegen omvatten die planten waarbij het deel tussen de wortels en bladeren groter wordt en wordt omgezet in een opslagorgaan - het zogenaamde hypocotyl. Dit bevat radijs (Raphanus sativus), knolselderij en veel rapen (Brassica rapa subsp. rapa), zoals de mei of raap. Alle leden van deze groep kweken het liefst op lichte, humusrijke en zandgrond. Bovendien hebben ze een gemiddelde toevoer van voedingsstoffen (gemiddelde eters) en een gelijkmatige toevoer van water nodig, maar wateroverlast moet ten koste van alles worden vermeden. Wortel- en knolgroenten kunnen doorgaans gedurende lange tijd op een koele plaats worden bewaard en voorzien ons zo ook in de winter van waardevolle vitamines en mineralen.

ui groenten

Uiengroenten omvatten alle eetbare leden van de preifamilie (Alliaceae), de ui, prei, knoflook, lente-uitjes (Allium fistulosum) en bieslook (Allium schoenoprasum). Dit zijn tweejarige tot meerjarige planten die meestal pas in het tweede jaar beginnen te bloeien. De bladeren zijn rond of plat en hol van binnen als ze eenmaal uit de bol groeien. Typerend voor deze familie zijn de prikkelende zwavelverbindingen die ons tot tranen toe roeren. Alle bolgewassen houden van fijne, zanderige, leemachtige grond op zonnige, warme plaatsen. Ze mogen slechts een beetje met stikstof worden bemest.

kiemgroenten

Bij deze groep groenten oogsten we de deels verdikte en vergrote stengels. Beroemde vertegenwoordigers zijn asperges, rabarber zoals Koolraap, gesneden bleekselderij (Apium graveolens var. secalinum) en snijbiet. Na de oogst kunnen ze enkele dagen koel bewaard worden, maar vers bereid en genoten worden ze het best. In tegenstelling tot bijvoorbeeld wortelgroenten kunnen spruitgroenten meerdere keren worden geoogst.

Bladgroenten

Zoals de naam al doet vermoeden, kenmerkt deze soort zich door het gebruik van de bladeren als groente. Klassieke vertegenwoordigers zijn ook allemaal salades spinazie, veldsla en witlof. Ze kunnen rauw worden gegeten en zijn gemakkelijk en niet veeleisend om in je eigen tuin te kweken. Over het algemeen doen bladgroenten het goed in voedselrijke en vochtige grond. Het blijft na de oogst maar korte tijd vers, maar bevat nauwelijks calorieën en veel mineralen en sporenelementen.

bloeiende groenten

Voor de op plezier gerichte tuinier ligt de focus hier op de bloemen. broccoli,bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis) enartisjokken (Cynara scolymus) vormen een speciale groep. Bij alle genoemde planten worden de nog niet volgroeide bloemen geoogst en gegeten. Meestal is het na één oogst al voorbij, met uitzondering van speciale broccolisoorten met meerdere kleine bloemhoofdjes ('Red Arrow' en 'White Sprouting'). De bloemen zijn echter niet erg lang houdbaar na het snijden en moeten snel worden voorbereid. Over het algemeen groeien bloeiende groenten graag op voedselrijke, goed doorlatende grond met een goede watervoorziening.

fruit groente

De groep vruchtgroenten heeft echt voor ieder wat wils. Dit omvat alle groenten waarvan we kunnen oogsten en genieten van de rijpe of onrijpe vruchten. tomaten,auberginesen paprika, maar ookpompoenen, komkommers,meloenenen courgette bedek alle kleuren en vormen. Over het algemeen hebben vruchtgroenten een hogere nutriëntenbehoefte dan andere groepen, omdat ze tot de zwaarverbruikers behoren. De planten groeien graag op warme en zonnige plekken op goed doorlatende grond en hebben vrij veel water nodig voor een goede oogst.

zaad groenten

Alle groenten, waarvan we voornamelijk de gedroogde of onrijpe zaden eten, behoren tot deze categorie. De vertegenwoordigers zijn peulvruchten hoe bonen,erwtenenlenzen, maar ookMaïs als groente of geroosterd en popcorn. Kortom, zaadgroenten hebben een hoog gehalte aan voedingsstoffen nodig. De uitzondering zijn peulvruchten, die de stikstof zelf uit de lucht halen. Gedroogde zaden hebben een hoog zetmeelgehalte en bevatten in hun onrijpe vorm nog suiker, waardoor suikererwten bijvoorbeeld zo ontzettend zoet smaken. Na het oogsten en drogen van de rijpe zaden zijn ze zeer lang houdbaar als voedsel.

Weet je eigenlijk waar dat is? Verschil tussen fruit en groenten leugens? Hier is hoe de twee kunnen worden afgebroken.

Tip: Alle groentensoorten hebben één ding gemeen: ze genieten van een hoogwaardig substraat dat precies op hun behoeften is afgestemd. Onze planten Biologische tomaten & groenteaarde is volledig turfvrij en goedgekeurd voor de biologische landbouw.