Ook in andere opzichten is deze plant een zeldzaam exemplaar. Het heeft geen bladeren, wortels of stengels, en het is niet in staat om onafhankelijk energie op te wekken door middel van fotosynthese.
Een bijzondere kroontjesplant
Hij leeft het liefst als een parasiet door zich met de onderkant aan een andere plant te verankeren en voedingsstoffen uit deze bron te halen. Het is zeer gespecialiseerd, alleen de Tetrastigma-wijnstok, een wilde wijnstok die groeit met de Druif verwant is, kan dienen als broedplaats.
Dit maakt Rafflesia arnoldii moeilijk te vergelijken met andere planten.De onderzoekers slaagden er pas in om het na 200 jaar in dit decennium te classificeren: op basis van genetische analyses kon de plant
Ook binnen deze familie verbaasde de Rafflesia arnoldii de onderzoekers: terwijl de andere kroontjeskruidplanten bijna allemaal veel kleinere bloemen ontwikkelen, overtreft het de gigantische bloem. De onderzoekers zijn ervan overtuigd dat de gigantische bloem in de loop van zijn evolutie (hier wordt gesproken over de laatste zes miljoen jaar) bijna 80 keer groter is geworden dan hij oorspronkelijk was. Ter vergelijking: de wolfsmelkfamilie waarvan je weet dat ze de kerstster zijn, de Rubberen boom, de cassave en ook onze paardebloemen.
De bloem van Rafflesia arnoldii
De Rafflesia ontwikkelt knoppen tot een halve meter
Diameter, waarvan ongeveer 75 procent weer afsterft. De overgebleven knoppen hebben tot twee jaar nodig om te openen, waarna de gigantische bloem zich langzaam ontwikkelt. De dieprode bloem met witte stippen weegt tot zeven kilogram, verspreidt een indringende geur van bederf en kan warmte genereren om insecten aan te trekken om te bestuiven. De geur van verrotting komt van een opening in het midden van de bloem zodra deze op ware grootte is en is binnen een straal van 100 meter te ruiken tot de reus na 5 tot 7 dagen bloeit verwelkt.De gigantische rafflesia groeit aan de kant van Maleisië en Indonesië, die beide tot het eiland Borneo behoren - een variant groeit op het naburige eiland Sumatra, dat tot Indonesië behoort. een familielid dat Sapria Himalaya, groeit in Thailand, waar het bijvoorbeeld te bewonderen is in het Khao-Sok National Park in de provincie Surit Thani (de Thaise naam is Buah Poh). Het bereikt niet de grootte van de gigantische rafflesia, maar jij bloesemsdiameter is nog steeds 20-30 centimeter.
De ontdekker van Rafflesie
Het is vernoemd naar zijn ontdekker: Sir Thomas Stamford Raffle, de stichter van de staat Singapore, leidde ook enkele expedities. In 1818 ging hij op expeditie in de onontgonnen jungle van Sumatra met de Britse wetenschapper Joseph Arnold. Bedienden melden dat ze een kleurrijke, enorme bloem tegenkwamen, die een walgelijke stank verspreidde van zijn vlezige bloembladen.
Na aanvankelijke twijfels volgden de expeditieleiders de ontdekking en vonden een bloem van 1.30 Meters in diameter en een gewicht van 11 kilogram, dat zijn sindsdien de namen van beide expeditieleiders bestendigd. De uitzonderlijke plant werd voor onderzoek naar Europese wetenschappers gestuurd, die pas eind 1819 bevestigden dat het echt een bloem was. Het was nu duidelijk dat de grootste bloem ter wereld was ontdekt.
In het geval van Rafflesia arnoldii is de diameter van de bloem het record. De hoogste bloem ter wereld is dat Titan Aronskelk, en de Talipot-palm vormt de meest krachtige en uitgebreide bloeiwijze.
