Wollziest: locatie, snijden en toxiciteit

De Wollziest, ook wel het konijnenoor genoemd, is uitstekend te combineren met rozen in bed. De winterharde Wollziest is ook niet giftig en kan zelfs door beginners gemakkelijk worden vermeerderd.

De meest wollige (Stachys byzantina) was in het verleden vaak te zien in cottage-tuinen en trekt nu weer de aandacht van hobbytuinders. Door de wollige zilverachtige Wollziest te combineren met geschikte gezelschapsplanten zoals de roos (Roze) het lijkt nog kleurrijker en intenser. Samen vormen ze een harmonieuze vaste plantenborder. Hier leggen we uit hoe de Wollziest optimaal geplant en verzorgd wordt.

Wollziest: bloem, herkomst en kenmerken

De Wollziest is ook bekend als de Byzantijnse Ziest, konijnenoor of ezelsoor. In het Engels wordt dit ook wel Lamb's Ears genoemd en behoort tot de mintfamilie (Lamiaceae). De meerjarige struik, die op milde plaatsen zelfs groenblijvend is, dankt zijn naam aan zijn wollige zilverachtige bladeren, die op dierenoren lijken. De sterke beharing van de bladeren is geen toeval, maar is bedoeld om de plant te beschermen tegen uitdroging in direct zonlicht. De Wollziest is inheems in het Nabije Oosten en de Kaukasus.

De ondiepgewortelde plant kan, afhankelijk van de soort, een hoogte bereiken van 15 tot 60 cm en vormt in de loop der jaren een dichte bodembedekker. De tegenoverliggende bladeren op een vierkantige stengel zijn typerend voor muntplanten. De ovale bladeren kunnen afhankelijk van de soort en variëteit 25 tot 50 cm groeien. De bloeiperiode van de Wollziest is tussen juni en augustus. Er zijn nu verschillende soorten Stachys byzantina, die verschillen in de kleur van hun bloemen. Ze kunnen violetroze of wit zijn. De wolharige ziest is ook bekend bij insecten - hij levert bijvoorbeeld voedsel aan bijen, hommels en vlinders.

Planten vergelijkbaar met de Wollziest: Met zijn pluizige bladeren heeft de bodembedekker bijna een unieke positie in het bloembed. De volgende planten lijken echter veel op de Wollziest.

• echte wijze(Salvia officinalis)
• Indiase gerookte salie(Salvia apiana)
• toortsen (woordelijk) 

De mooiste Wollziest soorten

De Wollziest is verkrijgbaar in verschillende varianten, die stuk voor stuk een prachtig plaatje in de tuin vormen. Dit zijn de meest gekweekte variëteiten:

• 'Grote oren': Door de bijna onbestaande bloei wordt dit ras vooral gebruikt als decoratieve bladvaste plant. De bladeren worden tot 25 cm lang en vormen een gesloten bodembedekker. Tijdens de bloeiperiode wordt de plant tussen de 40 - 60 cm hoog.

• ‘Wattenbolletje’: De pluizige bloembollen doen denken aan katoenbloesems, waar de soortnaam vandaan komt. Deze soort wordt in bloei 40 - 60 cm hoog en is na droging ideaal voor decoratie in een vaas of als aanvulling op een bloemstuk.

• ‘Zilveren Tapijt’: Als vaste plant met een hoogte van slechts 20 cm is deze Wollziest ideaal als bodembedekker in zilverkleurige kleur. Bovendien wordt de plant als lui beschouwd en overtuigt in plaats daarvan met zijn bladeren.

• 'Zijdeachtige Vacht': Door zijn compacte groei is dit ras bijzonder geschikt voor kleine oppervlakten.

wollige geiten planten

De optimale standplaats voor de Wollziest is zonnig tot volle zon met een vrij droge en zanderige bodem. Het is een weinig veeleisende maar betrouwbare bodembedekker en geeft de voorkeur aan een vrij kaal, stikstofarm substraat. Door zijn harige bladeren doet Wollziest het goed op droge plaatsen en verdraagt ​​hij geen wateroverlast. In tuinen bieden open ruimtes of steenstructuren de beste locatievoorwaarden. De Wollziest voelt zich het prettigst in grotere groepen van 10 tot 20 planten en kan zich daar heel goed ontwikkelen.

Wollziest planten in één oogopslag:

• De ideale planttijd is van september tot november
• Maak de grond los en verwijder ongewenst onkruid
• Werk in wat zand op zware, kleiachtige bodems
• Bij kans op wateroverlast in de ondergrond een drainagelaag van grind of grit aanleggen
• Plant planten alleen zo diep als ze in de pot zaten
• Gaten vullen met tuinaarde
• Houd een plantafstand van 30 cm. aan
• Na het planten goed water geven

Planten in een pot kan ook zonder problemen, mits de plant wordt beschermd tegen wateroverlast door een drainagelaag op de bodem van de pot. Hier moet u vertrouwen op een voedselarme grond. Een 1:1:1 verhouding van zand, kleikorrels en potgrond wordt aanbevolen. Onze turfvrij en dus klimaatvriendelijker Plantura biologische universele aarde vormt een ideale basis voor bijzondere culturen, waarmee u uw gewenste mengsel kunt creëren. Stachys byzantina Door zijn korte gestalte is 'Silky Fleece' bijzonder geschikt voor de teelt in bloempotten of plantenbakken.

Wollziest is prachtig te combineren met andere sierplanten. Voorbeelden van goede buren zijn:

• rozen(Roze)
• vrouwenmantel(Alchemilla)
• Bergenia(Bergenië)
• sedum(sedum)
• lavendel(Lavendel)

Tip: Combineer Wollziest het beste niet met malse, zwak concurrerende perkplanten, omdat deze door de sterk groeiende bodembedekker gemakkelijk naar buiten worden gedrukt.

De juiste verzorging - water geven, bemesten en Co.

De eenvoudige vaste plant is gemakkelijk te verzorgen, niet veeleisend en hoeft alleen te worden bewaterd in langdurige hitte en hangende bladeren. De Wollziest hoef je nauwelijks zelf te bemesten. Integendeel, bemesting kan zelfs de bloeibereidheid beperken. Te veel water en kunstmest hebben ook een negatief effect op de winterhardheid van de wollige Ziest.

Stachys byzantina kan in de herfst of het voorjaar worden ingekort. In het najaar dient u alleen de bloemstengels te verwijderen en de bladmassa te laten staan ​​voor de energievoorziening. In het voorjaar is het aan te raden om de dode scheuten van het voorgaande jaar te verwijderen om ruimte te maken voor het nieuwe groen.

Is Wollziest winterhard?

De enorm robuuste plant, die bestand is tegen temperaturen tot -28,8 °C, kan probleemloos overwinteren en heeft geen afdekking nodig. Op natte of te voedselrijke plaatsen is de winterhardheid echter beperkt.

voortplanting

Het vermeerderen van de Wollziest is net zo eenvoudig als het verzorgen ervan. Dit kan worden vermeerderd door deling of stekken, maar ook door zaden en stekken. De gemakkelijkste manier is echter de weg via de divisie, die in het voorjaar zijn optimale tijd heeft. Om dit te doen, graaft u de plant op en verdeelt u de bal in verschillende delen die minstens 2 ogen hebben. De secties kunnen dan direct worden geplant.

Het zaaien van de Wollziest in het bed kan al in februari beginnen. Omdat het een koude kiem is, heeft de Wollziest een koude periode met temperaturen van 5 tot 7 °C nodig om überhaupt goed te kunnen ontkiemen. Stijgen de temperaturen dan tot 10 à 15 °C, dan begint de eigenlijke ontkieming. Naast de koele temperatuur is licht essentieel voor het ontkiemen. Druk daarom de zaden van de Wollziest maar een klein beetje op het substraat. Houd de zaden ook 30 cm uit elkaar. Het zaaigebied moet gelijkmatig vochtig worden gehouden, maar nooit te nat.

Is Wollziest giftig?

Wollziest is niet giftig voor mens en dier en kan zonder aarzelen door kinderen in de tuin worden aangeraakt. Consumptie is ook niet giftig, maar Wollziest mag niet in grote hoeveelheden worden geconsumeerd vanwege de alkaloïden die het bevat. Het is lekker Stachys byzantina eerder bitter.

In de oudheid zouden de bladeren vanwege hun grootte en absorptievermogen als wondverband hebben gediend. Daarnaast zou de Wollziest een hemostatisch en ontstekingsremmend effect hebben.

Naast de Wollziest zijn er nog tal van andere bodembedekker, die gemakkelijk te verzorgen zijn en mooi in de tuin kunnen worden geïntegreerd.