Nieuw-Zeelandse Spinazie: Zaaien, Oogsten & Voorbereiding

Nieuw-Zeelandse spinazie is een goed alternatief voor klassieke spinazie. Omdat in tegenstelling tot Nieuw-Zeelandse spinazie het is in de zomer nauwelijks mogelijk om spinazie te telen, omdat de planten dan bijzonder snel gaan bloeien.

Hoewel de naam, de smaak en het uiterlijk van de bladeren het doen vermoeden, is Nieuw-Zeelandse spinazie (Tetragonia tetragonioides) daar niet mee echte spinazie (Spinacia oleracea) verwant. Je kunt Nieuw-Zeelandse spinazie nog steeds gebruiken in recepten zoals spinazie. Zo ben je ook in de zomer altijd goed voorzien van verse bladgroenten uit eigen tuin. Alles over het kweken van Nieuw-Zeelandse spinazie - van zaaien, verzorgen en oogsten tot tips voor het bereiden van Nieuw-Zeelandse spinazie - vind je in dit artikel.

Nieuw-Zeelandse spinazie: oorsprong en eigenschappen

Nieuw-Zeelandse spinazie is inheems in de kustgebieden van Nieuw-Zeeland en Australië, inclusief Tasmanië. in de 18e In de 19e eeuw werd het voor het eerst door zeevarenden naar Engeland gebracht en van daaruit bereikte het de tuinen van de rest van Europa.

Na een vrij langzame juveniele ontwikkeling groeit Nieuw-Zeelandse spinazie snel en vormt bossige, kruidachtige planten tot 50 cm hoog. Op de grond liggende scheuten kunnen tot 1 m lang worden. Ze zijn sterk vertakt en zeer blad. Dus Nieuw-Zeelandse spinazie doet het goed als levende mulch en eetbare bodembedekker gebruikt in de moestuin.

Het gesteelde, driehoekige blad is 3 tot 12 cm lang, donkergroen en relatief dik. Ze smaken vergelijkbaar met spinazie, alleen een beetje sterker en intenser.

Rond augustus begint in de bladoksels de vorming van kleine gele bloemen, waaruit later de karakteristieke viervleugelige vruchten ontstaan. Deze bevatten de zaden van de Nieuw-Zeelandse spinazie. De vier uiteinden van de zaden zijn ook verantwoordelijk voor de Latijnse naam van de plant, aangezien Tetragonia bestaat uit de Griekse woorden voor het getal 4 en "reproductie". Ook de alternatieve naam Vierhorn voor Nieuw-Zeelandse spinazie is daarop terug te voeren.

Is Nieuw-Zeelandse spinazie meerjarig? Kortom, Nieuw-Zeelandse spinazie wordt beschreven als een eenjarige tot kortlevende vaste plant. Bij ons is Nieuw-Zeelandse spinazie echter niet overblijvend, omdat het al sterft bij temperaturen rond de 0 °C. De zaden van Nieuw-Zeelandse spinazie kunnen echter de winter overleven en volgend jaar weer ontkiemen.

Locatie en zaaien van Nieuw-Zeelandse spinazie

De ideale standplaats voor Nieuw-Zeelandse spinazie is zonnig en wordt gekenmerkt door losse, goed verwarmbare, humusrijke grond met een goed watervasthoudend vermogen. In de tuin is het daarom aan te raden om die van ons te gebruiken voor bijvoorbeeld het planten Plantura biologische compost in de grond te verwerken. Het overtuigt door zijn hoge humusgehalte, dat een langdurig positief effect heeft op de water- en warmtehuishouding van de bodem. Bovendien is het turfvrij en daardoor bijzonder klimaatvriendelijk. Als alternatief kunt u goede, volwassen compost gebruiken.

Aangezien de zaden buiten veel tijd nodig hebben om te ontkiemen en jonge planten gevoelig zijn voor koude temperaturen, is het raadzaam om Nieuw-Zeelandse spinazie voor te kweken en binnen te zaaien. Dit kan vanaf half februari.

• Begin met het weken van de zaden in lauw water voor ongeveer 24 uur.
• Als kweekvat zijn potten met een diameter van 8 – 10 cm geschikt. Deze zijn gemaakt met een voedselarme grond zoals de onze Plantura Biologische Kruiden- & Zaadgrond gevuld. Bevochtig de ondergrond een beetje voor het vullen.
• Om Nieuw-Zeelandse spinazie te zaaien, plant u ongeveer 2-3 zaden per pot ongeveer 1 cm diep in de grond. Giet alles opnieuw lichtjes.
• Zet de potten op een lichte plaats met een kamertemperatuur van minimaal 20 °C. Toch kan het tot 3 tot zelfs 6 weken duren voordat de zaden beginnen te ontkiemen. Gedurende deze tijd mag de grond niet uitdrogen.
• Na ontkieming kunnen de zaailingen nog steeds op een zeer lichte plaats worden achtergelaten. Als er meerdere zaden per pot zijn ontkiemd, blijft alleen de sterkste zaailing over en wordt de rest verwijderd.
• Naast regelmatig water geven kunt u nu ook ongeveer elke 2 tot 3 weken wat mest aan het gietwater toevoegen. Die van ons is een goed voorbeeld Plantura Biologische Tomaten & Plantaardige Meststof.
• Na de ijsheiligen, dus rond half mei, kunnen de jonge Nieuw-Zeelandse spinazieplanten buiten geplant worden. Wel de planten vooraf afharden door ze op mooie dagen een paar uur in de zon te zetten.

Nieuw-Zeelandse spinazie in de tuin planten

• Bereid de grond voor door het onkruid te verwijderen, los te maken en ondertussen wat compost of de onze toe te voegen Plantura biologische compost opnemen.
• Houd bij het planten van de Nieuw-Zeelandse spinazie minimaal 50 x 50 cm afstand.
• Na het planten worden de planten goed bewaterd.

Plant Nieuw-Zeelandse spinazie in een pot

• Kies een pot met een inhoud van minimaal 5 liter en een afvoergat aan de onderkant. Deze dient gevuld te worden met humusrijke grond. Hier is de onze Plantura biologische universele aarde omdat het substraat niet gemengd is en pure compost te voedzaam is voor de behoeften van Nieuw-Zeelandse spinazie.
• Bevochtig de grond lichtjes en plaats vervolgens één plant in elke pot. Daarna moet je alles weer goed water geven.
• Zet de pot op een warme en zonnige plaats.

Goede buren voor Nieuw-Zeelandse spinazie in mengteelt: Omdat hij tot de familie van de ijsplanten (Aizoaceae) behoort en je in onze moestuinen geen andere leden van deze familie zult aantreffen, hoef je in de vruchtwisseling nog steeds bij de gemengde cultuur pas op voor Nieuw-Zeelandse spinazie. Goede buren van Nieuw-Zeelandse spinazie zijn bijvoorbeeld divers kool (Brassica) zoals tomaten (Solanum lycopersicum), waar de Nieuw-Zeelandse spinazie goed als bodembedekker kan dienen.

De belangrijkste zorgmaatregelen

Door de langzame ontwikkeling van jonge planten moet onkruid vooral in het begin onder controle worden gehouden. Dit wordt bereikt door regelmatig te hacken. Als de voorraad Nieuw-Zeelandse spinazie eenmaal dicht is, krijgt onkruid nauwelijks een kans.

Hoewel hij droge perioden goed verdraagt, gedijt Nieuw-Zeelandse spinazie aanzienlijk beter en produceert hij hogere opbrengsten als hij goed wordt bewaterd. Vooral in hete, droge zomers moet de gieter regelmatig worden gebruikt.

Nieuw-Zeelandse spinazie wordt net als spinazie gerekend tot de middelgrote consumenten. Dit betekent dat in onze tuingrond, die toch al vaak goed voorzien is van voedingsstoffen, deze meestal gedijt zonder extra bemesting. Naast het werken in compost of compostgrond voor het planten, stimuleert het de groei van Nieuw-Zeelandse spinazie toch, als je ondertussen weer van een gegranuleerde lange termijn meststof houdt De onze Plantura biologische tomatenmest besteedt. Deze is 100% diervrij en heeft een hoog organisch gehalte, waardoor het ook nog eens een gezond bodemleven bevordert.

Om een ​​goede vertakking en de vorming van veel bladeren te bevorderen, kun je de scheutpunten van de jonge planten al afknippen.

Ziekten en plagen laten de Nieuw-Zeelandse spinazie meestal met rust. Alleen bladluizen bevolken het zo nu en dan. Deze richten meestal niet veel schade aan, maar zijn wel vervelend bij het wassen van de Nieuw-Zeelandse spinazie.

Is Nieuw-Zeelandse spinazie winterhard?

Nieuw-Zeelandse spinazie is niet winterhard en sterft bij temperaturen rond de 0 °C af. Het behoort tot de plantengroep van therophyten, die afsterven na de vorming van zaden en alleen overleven via hun zaden. Om deze reden is het overwinteren van Nieuw-Zeelandse spinazie bij ons niet mogelijk. De planten zaaien echter zelf. Met een beetje geluk zullen daar het jaar erop weer zaden ontkiemen – zij het vaak relatief laat, wat ook een wat latere oogst betekent. Om dit te omzeilen, kun je de zaden van Nieuw-Zeelandse spinazie in de herfst oogsten en vanaf februari naar voren halen voor een eerdere oogst.

voortplanting

De vermeerdering van Nieuw-Zeelandse spinazie uit zaden is meestal eenvoudig. Omdat het voornamelijk zichzelf bevrucht, zijn er in de meeste gevallen geen onaangename verrassingen bij het repliceren. Je kunt de zaden in de herfst oogsten zodra ze bruin worden en makkelijk los te maken zijn. Daarna laat je ze een beetje drogen en bewaar ze dan op een koele, droge en donkere plaats tot je ze vanaf maart zaait zoals hierboven beschreven. De zaden blijven ongeveer 3 jaar houdbaar.

Het oogsten en bereiden van Nieuw-Zeelandse spinazie

Als je hebt besloten om het vroeg te telen, kun je rond juli beginnen met het oogsten van Nieuw-Zeelandse spinazie. Daarna kunnen regelmatig bladeren en scheutpunten geplukt worden, elke 1 à 2 weken, en tot het najaar in de keuken gebruikt worden. Als je Nieuw-Zeelandse spinazie minder vaak oogst, zullen de planten minder goed vertakken, zullen er minder bladeren ontstaan ​​en zullen de planten eerder zaden gaan vormen. Om Nieuw-Zeelandse spinazie op de juiste manier te oogsten, knijp je ofwel afzonderlijke bladeren af ​​of schiet je met je vingers toppen die niet langer zijn dan 10 cm of gebruik je een schoon mes. Om de planten weer te laten ontkiemen, mogen ze niet te diep worden afgesneden of kaal worden geplukt.

Zoals alle bladgroenten, moet Nieuw-Zeelandse spinazie worden gegeten zodra deze is geoogst. Bij een optimale temperatuur van 0 tot 2 °C en een hoge luchtvochtigheid is het echter enkele dagen houdbaar. Om dit te bereiken kun je de Nieuw-Zeelandse spinazie bijvoorbeeld in een vochtige doek wikkelen en daarna in de koelkast leggen.

Bij het bereiden van Nieuw-Zeelandse spinazie zijn er geen verschillen met de procedure voor echte spinazie. Echte spinazie vervangen door Nieuw-Zeelandse spinazie in recepten is dus probleemloos mogelijk. Nieuw-Zeelandse spinazie wordt vaak gebruikt in salades of voor bijvoorbeeld vullingen en quiches. Je kunt Nieuw-Zeelandse spinazie ook zonder aarzelen invriezen.

Kun je Nieuw-Zeelandse spinazie rauw eten? Nieuw-Zeelandse spinazie kan met mate rauw gegeten worden. Veel van de ingrediënten in Nieuw-Zeelandse spinazie, zoals vitamine C, blijven op deze manier behouden. Het enige nadeel is dat rauwe Nieuw-Zeelandse spinazie meer oxaalzuur bevat dan gekookte spinazie. Daarom moet men het niet overdrijven met de rauwe consumptie.

Is Nieuw-Zeelandse spinazie giftig?

Nieuw-Zeelandse spinazie bevat oxaalzuur en kan, zoals bijna alle bladgroenten, een verhoogd nitraatgehalte hebben.
Want de algemene regel is: hoe meer licht, hoe lager het nitraatgehalte. Omdat Nieuw-Zeelandse spinazie in de zomer meestal op zonnige locaties wordt geteeld, is nitraat meestal geen probleem.

De hoeveelheid oxaalzuur in Nieuw-Zeelandse spinazie is ook veilig voor de meeste mensen, zolang je het niet overdrijft. Het gehalte kan ook worden verminderd door Nieuw-Zeelandse spinazie kort te blancheren en te consumeren in combinatie met voedingsmiddelen die calcium bevatten. Een geschikt recept voor Nieuw-Zeelandse spinazie is bijvoorbeeld Nieuw-Zeelandse spinazie in roomsaus.

Van de Goede Henry (Chenopodium bonus henricus), ook wel wilde spinazie genoemd, is een bijna vergeten spinazieplant die zelfs verwant is aan echte spinazie en, in tegenstelling tot Nieuw-Zeelandse spinazie, meerjarig is.