12 gele paddenstoelen met spons in portret

click fraud protection
Gele paddenstoelen met sponstitels

Gele paddenstoelen met een spons vallen vooral op in het bos en zijn daarom gemakkelijker te vinden. We hebben de meest voorkomende soorten met hun kenmerken en mogelijke verwarring voor u op een rijtje gezet.

videotip

In een notendop

  • Boletus en poreus hebben aan de onderzijde buisjes, ook wel sponzen genoemd
  • de meeste paddenstoelen groeien in het gezelschap van bepaalde boomsoorten
  • minst paddenstoelen echt geel, geler
  • geelachtige paddenstoelen met spons meestal eetbaar
  • weinig kans op verwarring met paddenstoelen

Inhoudsopgave

  • Gele champignons met spons van B naar H
  • Van K naar R
  • Van S tot Z
  • Veel Gestelde Vragen

Gele champignons met spons van B naar H

Geringde dennenboletus (Suillus sibiricus subsp. helveticus)

Deze boletus wordt zelden gevonden in Duitsland, hij komt vaker voor in het Middellandse Zeegebied.

Geringde dennenboleet (Suillus sibiricus)
Bron: Japans, Suillus sibiricus 1993 08 PAM, Bewerkt vanuit Plantopedia, CC BY-SA 4.0
  • Kenmerken: Dop 3 tot 10 cm breed, geel, geelbruin, ook roodbruin, dopvel verwijderbaar, kokers geel, later olijfgroen, wanneer geperst bruin verkleurend, steel gekleurd als hoed, met gele dikke, maar ook kortstondige ring, basis roodbruin, vruchtvlees geelachtig tot roze verkleuren
  • Geur en smaak: mild
  • Voorkomen: juni tot november, in naald- of gemengd bos stenen dennen
  • Verwarring: mogelijk met andere eetbare boletus, let op de bijbehorende boom en ring
  • Voedselwaarde: eetbaar

Een mededeling: Verzamel alleen wat je echt weet! Het is het beste om paddenstoelen te laten staan ​​​​waar je niet zeker van bent.

elzen grut (Gyrodon lividus)

Deze schimmel is nauw verwant aan elzen en groeit er uitsluitend onder.

Elzenrups (Gyrodon lividus)
Bron: Holger Krisp, Elzenrups Gyrodon lividus, Bewerkt vanuit Plantopedia, CC DOOR 3.0
  • Kenmerken: Cap 3 tot 12 cm breed, strokleurig tot okergeel, droog, dof of tomentose, bruin worden, buizen eerst geel, later olijfgroen, blauw bij persing, stengelkleur als dop, vruchtvlees geelachtig, ook blauwachtig of bruinen
  • Geur en smaak: neutraal, fruitig, zuur
  • Voorkomen: augustus tot oktober, in bossen of moerassen, altijd in verband met elzen
  • Verwarring: niet te verwarren
  • Eetbare waarde: eetbaar, maar het beschermen waard

Gouden boleet (Suillus grevillei)

Bij vochtig weer is het niet aan te raden om deze gele schimmel met een spons op te rapen. De dophuid is zo vettig dat ook andere schimmels erdoor worden bevuild.

Gouden boletus (Suillus grevillei)
  • Kenmerken: Hoed 4 tot 10 cm, goudgeel, oranjegeel, hoedhuid zelden droog, vaak vettig/plakkerig, buisjes op jonge leeftijd geel, later bruinachtig, stengel geel aan de bovenzijde, oranje tot bruinachtig aan de onderzijde, geringd, vruchtvlees geelachtig
  • Geur en smaak: champignonachtig, mild, zuur
  • Voorkomen: juni tot november, in naald- en gemengde bossen, maar ook in de buurt van solitaire lariksen, symbiotische schimmel
  • Verwarring: met andere lariks boletus, die ook eetbaar zijn
  • Voedingswaarde: eetbaar, ook goed om in olie te beitsen

Een mededeling: Deze schimmel is een van de meest voorkomende paddenstoelen in de buurt van lariksen en vormt soms grote stands en heksenringen.

Holle voetboleet (Suillus cavipes)

Het onderscheidende kenmerk van deze paddenstoel is de holle steel. Dit maakt het moeilijk om het te verwarren met andere paddenstoelen.

Boletus met holle voet (Suillus cavipes)
Bron: toffee, Suillus cavipes f. goudkleurig, Bewerkt vanuit Plantopedia, CC BY-SA 3.0
  • Kenmerken: Cap 4 tot 10 cm breed, citroengeel, maar ook bruinachtig, vaak met een bult in het midden, droog, tomentose, Buizen geelachtig tot olijfgroen, steel dezelfde kleur als hoed, viltig, hol, broos, geringd, vlees witachtig, onveranderlijk
  • Geur en smaak: champignonachtig, mild
  • Voorkomen: juni tot oktober, naaldbos, vooral onder lariksen
  • Verwarring: mogelijk lariksboleet
  • Voedselwaarde: eetbaar

Van K naar R

Korenbloem boletus (Gyroporus cyanescens)

Het meest onderscheidende kenmerk van deze gele paddenstoel met een spons is het vruchtvlees, dat bij de minste aanraking snel blauw tot donkerblauw wordt.

Korenbloemboletus (Gyroporus cyanescens)
  • Kenmerken: hoed 5 tot 10 cm breed, strogeel tot bruin, viltig, ruw, buisjes crèmekleurig tot geel, steelkleurig als hoed, ook viltig, vruchtvlees wit tot geelachtig
  • Geur en smaak: aangenaam mild
  • Voorkomen: van juli tot oktober, in het bos eikenbomen, berken of dennen, zoals zandgronden
  • Verwarring: mogelijk met andere eetbare boletus
  • Voedselwaarde: eetbaar

koe boletus (Suillus bovinus)

De eekhoorntjesbrood is eetbaar, maar heeft taai vruchtvlees en is daarom niet erg populair als eetbare paddenstoel.

Koe boletus (Suillus bovinus)
  • Kenmerken: Cap 3 tot 12 breed, geelachtig bruin, enigszins vettig als het vochtig is, oker tot olijfgele buizen, steel dezelfde kleur als cap, vruchtvlees gelig, langzaam rood wordend
  • Geur en smaak: champignonachtig, fruitig, zuur, mild
  • Voorkomen: juli tot november, naaldbos onder pijnbomen, op zure grond
  • Verwarring: met de zandboleet
  • Eetbare waarde: eetbaar, goed om te drogen

Peper Boletus (Chalciporus piperatus)

Samen met vliegenzwammen (Amanita muscaria) en meelraspen (Clitopilus prunulus) is deze paddenstoel een goede indicator van eekhoorntjesbrood (Boletus).

Paprikaboleet (Chalciporus piperatus)
  • Kenmerken: Hoed 2 tot 5 cm breed, geel tot oranjebruin, glad en droog, ook bij vochtig weer slijmerig, buisjes oranje als ze jong zijn, later bruin, steel vergelijkbaar met dop, geel aan de basis, vruchtvlees geelachtig
  • Geur en smaak: neutraal, scherp
  • Voorkomen: augustus tot november, gemengde bossen, maar ook weilanden met bomen, onder sparren, dennen en berken
  • Verwarring: mogelijk met eetbare kleine boletus, die geen van allen pittig zijn
  • Eetbare waarde: eetbaar, te gebruiken als gemengde paddenstoel

Een mededeling: Als er te veel van deze paddenstoelen in een paddenstoelengerecht worden gebruikt, kan het te pittig worden.

Gigantische Porling (Meripilus giganteus)

De vruchtlichamen van deze polypore zijn aan elkaar gegroeid en kunnen daardoor zeer grote afmetingen bereiken.

Reus Porling (Meripilus giganteus)
Bron: Dat doris, Gigantische Porling 02, Bewerkt vanuit Plantopedia, CC BY-SA 4.0
  • Kenmerken: Hoed 10 tot 40 breed, lichtgeel tot lichtbruin, groeit als een waaier, steeds weer overlappend onder elkaar, buizen witachtig, zwart worden met de leeftijd, vruchtvlees witachtig, aanvankelijk sappig, later droog en moeilijk
  • Geur en smaak: champignonachtig, jong mild, later scherp of bitter
  • Voorkomen: juli tot oktober, op levende loofbomen, zelden op stronken, parasiet
  • Verwarring: met andere polyporen, ratelende spons (Grifola frondosa, eetbaar jong), bergpolypore (Bondarzewia mesenterica, niet eetbaar), zwavelpolypore (eetbaar jong)
  • Eetbare waarde: alleen jong eetbaar, later niet meer eetbaar

Van S tot Z

zand boleet (Suillus variegatus)

Deze eetbare boletus wordt hoogstwaarschijnlijk verward met de koeienboletus, aangezien deze op dezelfde locatie groeit.

Zandboleet (Suillus variegatus)
Bron: Lukas uit Londen, Engeland, Suillus variegatus (28513867615), Bewerkt vanuit Plantopedia, CC BY-SA 2.0
  • Kenmerken: Cap 4 tot 10 cm breed, geel, geelachtig bruinachtig, tomentose, droog, olijfbuizen, stengel als hoed of iets lichter, vruchtvlees geelachtig, lichtblauw
  • Geur en smaak: champignonachtig, aangenaam, zuur
  • Voorkomen: juli tot november, naaldbos, onder pijnbomen, op zure grond
  • Verwarring: andere boletus, die allemaal eetbaar zijn
  • Voedselwaarde: eetbaar

parasitaire boleet (Pseudoboletus parasiticus)

Deze paddenstoel heeft een zeer interessante manier van leven. Het groeit uitsluitend op aardappelsoesjes.

Parasitaire boletus (Pseudoboletus parasiticus)
Bron: Hans Martin Scheibner, Parasitaire boletus (Pseudoboletus parasiticus) op dikschillige aardappelsoesjes – view-hms (1), Bewerkt vanuit Plantopedia, CC BY-SA 3.0
  • Kenmerken: hoed 2 tot 7 cm breed, geelbruin tot olijfbruin, viltig, droog, kokers geel, later bruinachtig, stengel geelbruin, vezelig, vruchtvlees gelig, zonder verkleuring
  • Geur en smaak: mild
  • Voorkomen: augustus tot oktober, in gemengde bossen
  • Verwarring: niet te verwarren als er aandacht wordt besteed aan de locatie
  • Eetbare waarde: eetbaar, gifstoffen uit de aardappelpuree worden niet overgedragen op de schimmel

Zwavel Porling (Laetiporus sulphureus)

Jong geoogst, het is een van de meest populaire eetbare paddenstoelen, omdat de consistentie van het vlees doet denken aan gevogelte. Daarom wordt deze gele paddenstoel met spons ook wel het "vlees van het bos" genoemd.

Zwavel Porling (Laetiporus sulphureus)
  • Kenmerken: Hoed 10 tot 40 cm breed, in meerdere lobben boven en onder elkaar gerangschikt, heldergeel tot oranje, vervagen met de leeftijd, buizen citroengeel, vruchtvlees geelachtig tot oranje, zacht als ze jong zijn, later bros
  • Geur en smaak: aromatisch, zuur, bitter tot mild afhankelijk van de boomsoort
  • Voorkomen: mei tot juni en juli tot september, parasiet op loofbomen, zelden op coniferen
  • Verwarring: met andere polyporen, let op felgele kleur, vermijd polyporen op dood hout, soortgelijke polyporen op levend loofhout zijn eetbaar als ze jong zijn
  • Eetbare waarde: alleen jong te eten, niet rauw eten, goed in te vriezen

geit lip (Xerocomus subtomentosus)

Meestal staat de geitenlip vrij geïsoleerd in het bos, maar kan ook in grote aantallen voorkomen. Hij is trouw aan zijn standplaats en is de volgende jaren weer op dezelfde standplaats te vinden.

Geitenlip (Xerocomus subtomentosus)
  • Kenmerken: 4 tot 12 cm breed, geelbruin, olijfbruin, grijsbruin, tomentose, iets roze onder de nagelriem, Buizen geel, later geelgroen, soms blauw bij indrukken, stengel bijna wit, gevlekt, vruchtvlees gelig
  • Geur en smaak: neutraal
  • Voorkomen: juli tot oktober, gemengd bos, maar ook onder vrijstaande bomen, zoals sparren of Boek
  • Verwarring: mogelijk met andere eetbare boletus
  • Voedselwaarde: eetbaar

Veel Gestelde Vragen

Kan de kleur van de hoed ook verschillen?

Champignons zijn erg veranderlijk. De hoedkleur kan bijvoorbeeld afhangen van het weer en de leeftijd van de paddenstoel.

Kunnen paddenstoelen overal geplukt worden?

Strikt beschermde soorten mogen niet verzameld worden. Voor alle anderen, zij alleen verzameld voor persoonlijk gebruik misschien. Wat hiermee bedoeld wordt verschilt van plaats tot plaats. Op particulier terrein mag alleen de eigenaar paddenstoelen plukken en ook dan gelden de regels ter bescherming van de betreffende soort.

Hoe kun je champignons het beste verwerken?

Snelheid is het allerbelangrijkste bij het verwerken van champignons. Ze moeten onmiddellijk na het verzamelen worden schoongemaakt en gekookt of gebakken. Als ze moeten worden bewaard, is de beste manier om ze te drogen of in te vriezen. Ook direct na het ophalen.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Pellentesque dui, non felis. Maecenas man