De potloodstruik (Euphorbia tirucalli) presenteert zich met een bijzondere uitstraling, waarvan de potloodachtige spruiten de aandacht trekken. Om de wolfsmelk te laten gedijen, zijn locatie en verzorging van groot belang.
In een notendop
- heeft lichte en warme omstandigheden nodig
- bloeit zelden of nooit als kamerplant
- heeft een lage waterbehoefte
- wordt beschouwd als gemakkelijk te verzorgen
Inhoudsopgave
- locatie en ondergrond
- Geef de melkstruik goed water
- Bevruchten
- Snijd potloodstruik
- overwintering
- Veel Gestelde Vragen
locatie en ondergrond
De beste verzorging heeft geen zin als de potloodstruik geen optimale standplaats krijgt en/of de ondergrond niet aan zijn eisen voldoet. Daarom moeten bij het verzorgen van de potloodstruik de volgende details in acht worden genomen bij het kiezen van de locatie en het substraat:
- helder en warm
- hou ook van de brandende middagzon op ramen op het zuiden
- humusarm substraat met ongeveer 70 procent minerale toevoegingen
- losse, goed doorlatende en kalkarme grond
- pH: tussen 6,5 en 7,0
- om de twee tot drie jaar verpotten in vers substraat
Tip: Een geschikt substraat creëer je eenvoudig zelf. Normale potgrond wordt gemengd met kwartszand of puimsteengrind in een verhouding van 1:1.
Geef de melkstruik goed water
De potloodboom heeft de eigenschap water op te slaan in zijn scheuten. Hierdoor wordt hij gedurende een langere tijd van water voorzien en hoeft hij dus weinig water te geven. Andere planten hebben midden in de zomer soms meerdere keren per dag water nodig als het erg heet is en de grond helemaal opdroogt. Bij de potloodstruik is dat anders, want ook dan kan hij met het opgeslagen vocht ongeveer een week toe. Bij lagere temperaturen gaat het waterreservoir tot twee weken mee.
Een mededeling: Bij het verzorgen van de potloodstruik is het belangrijk dat de wolfsmelkgrond alleen wordt bevochtigd en nooit drassig wordt. In de winter daalt de waterbehoefte weer, zodat eens in de vijf tot zes weken voldoende zou moeten zijn.
Bevruchten
De plant is erg zuinig. Als de optimale ondergrond wordt gekozen, stelt de rubberhaag er geen hoge eisen aan. Toch is regelmatige bemesting essentieel voor een perfecte verzorging, zodat de optimale De toevoer van voedingsstoffen is verzekerd, het weefsel wordt langdurig versterkt en een gezonde groei wordt gepromoot. Ga bij het bemesten als volgt te werk:
- soort meststof: speciale vetmeststof; alternatief: cactusmeststof
- Vorm van kunstmest: Vloeibare meststof (geven met water geven)
- Bemestingsperiode: van april tot september
- Bemestingsritme: elke vier weken
- Dosering: strikt volgens de specificaties van de fabrikant; vanaf augustus dosering verlagen
Een mededeling: De laatste bemesting mag niet later dan half september gegeven worden. De potloodstruik gaat vanaf oktober/november in winterslaap en latere bemesting zou het stilleggen van de stofwisseling voorkomen/bemoeilijken.
Snijd potloodstruik
In tegenstelling tot veel andere planten, hoeft de potloodstruik niet te worden gesnoeid om de groei of scheutvorming te stimuleren. Met optimale standplaats- en verzorgingsomstandigheden vertakt de plant zich zelfstandig en groeit meestal gelijkmatig.
Toch kan knippen nuttig zijn. Dit is het geval wanneer de hoogte en/of breedte van de melkstruik moet worden "vertraagd" of gevormd door snoeien. Omdat hij tot wel drie meter breed en hoog kan worden, geven sommige plantenliefhebbers vanwege ruimtegebrek de voorkeur aan af en toe snoeien.
Bij het snijden moet met een paar punten rekening worden gehouden:
- Gebruik alleen scherp, gedesinfecteerd snijgereedschap
- Het dragen van handschoenen is absoluut noodzakelijk
- beste snijtijd: in het voorjaar net voor het begin van het groeiseizoen
- Snijd eerst oudere, zeer dunne en gedroogde scheuten af
- Pas de breedte en hoogte aan met gelijkmatige sneden
- Maak na het snijden de snijmessen grondig schoon en verwijder het melksap
overwintering
Wanneer een potloodstruik in de herfst langzaam in slaap valt, is het tijd om de locatie aan te passen aan zijn winterbehoeften. Als hij tot nu toe buiten heeft gestaan, moet hij uiterlijk als de nachttemperatuur onder de 15 graden Celsius komt binnen worden gezet. Het bossige exemplaar kan het wat kouder verdragen, maar de nachttemperaturen zijn niet exact te voorspellen. Omdat hij erg gevoelig kan reageren op te lage temperaturen, is het daarom raadzaam om hem in een vroeg stadium naar een geschikt winterverblijf te verplaatsen. Dit moet aan een aantal criteria voldoen:
- zonnig en helder
- Temperaturen: tussen de 16 en 18 graden Celsius
- Vermijd temperaturen onder de twaalf graden Celsius
- Kies een standplaats zonder tocht
- lage luchtvochtigheid
Een mededeling: Als de potloodstruik na het winterseizoen weer buiten moet staan, moet hij eerst langzaam wennen aan de nieuwe omstandigheden. Vanaf half mei op zijn vroegst en nachttemperaturen boven de twaalf graden Celsius, moet hij ongeveer twee weken in de halfschaduw worden geplaatst voordat hij zijn zomerbestemming bereikt.
Veel Gestelde Vragen
De potloodstruik staat op de lijst van matig tot ernstig giftige planten. In contact met het melksap kan allergische reactie, volgen ernstige chemische brandwonden en vergiftigingsverschijnselen. Terwijl de laatste zich meestal uitstrekken tot diarree en braken, vormen mogelijke chemische brandwonden bij het consumeren van het melkachtige sap een enorm levensbedreigend risico. Om deze reden moeten de melkstruiken altijd buiten het bereik van kinderen en huisdieren worden gehouden en moeten alle afgesneden delen van de plant onmiddellijk veilig worden afgevoerd.
Dit is relatief eenvoudig te doen door middel van stekken. Hiervoor wordt een sterke, gezonde scheut van de moederplant afgesneden. Het werkt het beste als de snede net onder een bladknoop wordt gemaakt. Daarna laat men de scheut een week drogen op krantenpapier en plant ze met de bladknoop naar beneden in voedselarme potgrond. Ook hier geldt: bevochtig de grond slechts licht en voorkom absoluut dat deze nat wordt.
Let er bij het verpotten en verpotten op dat de potmaat twee keer de omtrek van de kluit is. Een aarden pot is beter dan plastic, omdat de klei overtollig vocht door de muren kan afvoeren, waardoor zweten wordt voorkomen. Bovendien moet er een drainage worden aangebracht om wateroverlast te voorkomen. Een afvoergat is nodig om overtollig water uit de bodem van de pot te laten wegvloeien.