IN EEN OOGOPSLAG
Hoe herken je rupsen?
Het identificeren van rupsen kan soms best lastig zijn. Om de juiste soort te identificeren, moet men overeenkomen met kleur, patroon en speciale lichaamskenmerken, evenals de tijd en plaats van ontdekking rekening mee houden: Veel rupsen zijn alleen op bepaalde tijden en op enkele voedergewassen te vinden, zodat de soort snel kan worden bepaald kan zijn. Met ons determinatieboek wordt de exacte determinatie gemakkelijk voor u.
Apps en boeken als identificatiehulpmiddelen
Van de Kool wit en iedereen heeft waarschijnlijk gehoord van de zwavelvlinder. Maar wist je ook dat het schaakbord geen speelbord is, de admiraal geen militaire rang is en de bruine beer geen roofdier is? Het Rode Lint van de Orde wordt ook niet als bijzondere onderscheiding uitgereikt. Het zijn eerder enkele van de ongeveer 3.700 vlinders die inheems zijn in Duitsland, waarvan de rupsen af en toe te vinden zijn tijdens een aandachtige wandeling. Met behulp van apps, boeken of ons identificatieboek kunnen de dieren eenvoudig worden geïdentificeerd.
lees ook
Caterpillar identificatie-apps
Beeld insect
Picture Insect - Insect ID van uitgever Next Vision Limited, gevestigd in Hong Kong, China, is beschikbaar op zowel Google- als Apple-producten. Met de app kunnen meer dan 1000 verschillende soorten insecten - naast vlinders en hun rupsen ook kevers enz. - laat het per foto bepalen. Hiervoor maak je met je mobiele telefoon een foto van de gevonden rups en laat je deze door de AI identificeren. De treffernauwkeurigheid is door de ontwikkelaar ingesteld op ca. 95 procent geeft aan dat het in werkelijkheid beduidend lager zou moeten zijn en onder andere afhangt van de kwaliteit van de gemaakte foto's. De app is beschikbaar als gratis versie met een beperkt aantal functies, de premiumversie kost 29,99 euro per jaar en is één jaar geldig. Picture Insect Premium is echter een week lang gratis te gebruiken.
Picture Insect herkent niet alleen verschillende soorten insecten, maar geeft er ook spannende informatie over.
zoeken
De Seek-app van iNaturalist maakt gebruik van beeldherkenningstechnologie en is beschikbaar in zowel de Google Play Store als de Apple App Store. In tegenstelling tot Picture Insect is Seek echter gratis en wordt het gefinancierd door donaties in plaats van door gebruikers. Seek is een gezamenlijk initiatief van Our Planet, WWF, de California Academy of Sciences en de National Geographic Society. Met de app kunnen niet alleen vlinders en hun rupsen worden geïdentificeerd, maar ook vele andere dieren en planten. Gebruikers prijzen de hoge hitrate, ook al hangt die – zoals bij alle identificatie-apps – sterk af van de kwaliteit van de gemaakte foto’s.
Seek kan volledig worden gebruikt zonder registratie. Als je de locatie toestaat, worden automatisch diverse dier- en plantensoorten uit de omgeving weergegeven.
Google Lens
Google Lens is geen app voor het bepalen van planten en dieren, maar een zoekfunctie voor afbeeldingen. Je maakt een foto van een gevonden rups met de camera van je mobiele telefoon en zoekt daarmee automatisch op internet naar soortgelijke foto's – zo vind je snel alle informatie die je nodig hebt. Google Lens is veelzijdig inzetbaar en maakt het mogelijk om snel en zeer gericht bij de gewenste informatie te komen. Echter is ook hier de kwaliteit van de zelf gemaakte foto van groot belang. Google Lens is gratis.
Google Lens wordt gedistribueerd door Google LLC en is beschikbaar in 33 talen. Maar pas op: de app verzamelt veel privégegevens en koppelt die aan de identiteit van de gebruiker.
Nuttige insecten in de tuin
Het Federaal Informatiecentrum voor Landbouw heeft de app "Beneficial Gardening" ontwikkeld, die gratis kan worden gebruikt. Je kunt er echter maar een zeer beperkt aantal rupsen mee vinden en de identificatie gebeurt met een (eenvoudige) identificatiesleutel. In plaats van te zoeken naar vlinders en hun rupsen, kun je op zoek gaan naar nuttige tuindieren zoals sluipwespen,(€ 33,00 bij Amazon*)huurmoordenaars, lieveheersbeestjes, egels en co. De app is niet geschikt voor het zoeken naar rupsen.
Caterpillar identificatieboeken
Met de uitgebreide kosmosvlindergids kunnen vlinders en hun rupsen met zekerheid worden geïdentificeerd. Meer dan 1100 kleurenfoto's - tot drie per soort - tonen de typische kenmerken van de soort en geven informatie over mogelijke verwarring met gelijkaardige rupsen. De rupsen zijn gesorteerd op kleur om ze gemakkelijker te kunnen herkennen. Dit uitgebreide standaardwerk is de beste gids tot nu toe voor rupsen en vlinders.
De kosmosvlindergids: vlinders, rupsen en voedselplanten
€ 36,00Naar het artikel
Aan de andere kant beperkt het boek Day Active Night Moths, dat ook werd uitgegeven door Kosmos-Verlag, zich tot motten. De auteur Rainer Ulrich presenteert 330 motten afkomstig uit Duitsland in woord en beeld.
Dagelijkse motten
€ 32,00Naar het artikel
Caterpillar identificatiegids
Indien u geen rupsherkenningsboekje of app bij de hand heeft, kunt u onderstaande vragenlijst gebruiken om de verschillende kenmerken in kaart te brengen. Voer vervolgens de belangrijkste kenmerken in een zoekmachine in (bijv. B. "harige groene rups" of "gevlekte zwart-gele rups") en kijk welke van de weergegeven afbeeldingen het beste overeenkomt. Maar pas op: sommige rupsensoorten lijken erg op elkaar en zijn alleen in details te onderscheiden.
Vragen om een rups te identificeren:
- Welke kleur heeft de rups? Dit verwijst naar de basiskleuring, die meestal zwartachtig, bruin of groen is.
- Heeft de rups een patroon? Sommige rupsen zijn te herkennen aan een opvallend patroon van vlekken of lijnen.
- Is de rups behaard? Let ook op de kleur van het haar en of het haar lang of kort is.
- Zijn er dominante kenmerken? Deze omvatten bijvoorbeeld spikes of een opvallende kopvorm.
- Op welke plant en waar is de rups gevonden? De meeste rupsen zitten vast aan specifieke voederplanten.
- Wanneer is de rups gevonden? Ook de maand van de vondst kan van belang zijn voor de determinatie.
- Heeft de rups bijzondere uiterlijke kenmerken? Let op of er sprake is van speciaal gedrag, b.v. B. daar in beweging.
- Hoe rupsen te identificeren die geen duidelijke kenmerken hebben? In deze gevallen helpen vaak kleine details in de lichaamsbouw, of de vraag of de rupsen sociaal of individueel leven, in cocons of dicht bij de grond, enz.
Welke rupsen zijn giftig?
De meeste rupsen van de ongeveer 3.700 vlindersoorten die inheems zijn in Duitsland, zijn niet giftig. Vooral rupsen in de "camouflagekleuren" groen en bruin zijn tamelijk ongevaarlijk. Wees echter voorzichtig met exemplaren die visueel opvallen of gemakkelijk te herkennen zijn: deze hoeven niet camouflage, aangezien ze uitsluitend roofdieren zijn door hun gif, dat ze signaleren door een opvallende kleuring wegjagen.
Niet alle opvallend gekleurde rupsen zijn giftig - sommige volledig niet-giftige soorten profiteren van de vergelijking opvallend = giftig en doen aan nabootsing. Ze doen gewoon alsof ze giftig zijn.
Eikenprocessierups (Thaumetopoea processionea)
De eikenprocessierups is een van de momenteel snelst verspreidende vlindersoorten. De rupsen, die wel vier centimeter lang kunnen worden, zijn echter zeer giftig: de brandharen, die minder dan een millimeter lang zijn, kunnen voor veel mensen een probleem zijn. Mensen hebben ernstige allergische huid- en slijmvliesreacties die pijnlijk zijn en vaak ziekenhuisopname vereisen maken. Aangetaste eikenbossen - de rupsen van de eikenprocessierups eten de bladknoppen en bladeren van verschillende eikensoorten - zijn daardoor voor de mens afgesloten.
Links zie je de typische voortbeweging van de eikenprocessierups. In het midden is een karakteristiek nest te zien en rechts hoe het in het beschermende pak wordt uitgetrokken.
De grijsblauwe tot zwarte rupsen zijn dicht behaard met haren tot tien millimeter lang. Ze rusten in grote aantallen in gemakkelijk te ontdekken cocons en trekken 's avonds in een processie de een na de ander naar hun foerageergebied. Iedereen die de rupsen ontdekt, moet dit zeker melden - de eikenprocessierups is gevaarlijk vanwege zijn gevaar meldingsplichtig.
Sainfoin (Zygaena carniolica)
Vanwege hun karakteristieke kleur - rode vlekken op een zwarte achtergrond - worden de volwassen motten van de soort sainfoin ook wel "bloeddruppels" genoemd. Deze prachtige vlinder behoort tot de familie roodborstjes, die ongeveer 20 verschillende en sterk op elkaar lijkende soorten omvat. Alle motten en rupsen van de rode scurf en de aan hen verwante groene scurries zijn zeer giftig vanwege het blauwzuur dat ze bevatten.
Door hun unieke en opvallende kleur zijn de motten en rupsen van de hanenkammetjes onmiskenbaar.
De rupsen zijn opvallend groengeel en zwart van kleur. Ze verzamelen het gif van hun voedselplanten in hun lichaam, maar sommige rammen produceren ook gif uit eigenlijk niet-giftige plantensappen. Dit omvat ook de sainfoin-widget, waarvan de favoriete voederplanten vooral de zijn Hoorn klaver en de sainfoin - een voederplant uit de papillenfamilie - zijn.
Wolfsmelkpijlstaartvlinder (Hyles euphorbiae)
De rups van de Wolfsmelkpijlstaart is zeer opvallend gekleurd: aanvankelijk overwegend geelgroen, later oranje tot rood, de rupsen, die tot acht centimeter lang zijn, hebben talloze witte vlekken van verschillende grootte omgeven door zwart op. Een gele of rode lengtestreep loopt langs de rug, benen, hoofd en buik zijn ook rood. De dieren voeden zich voornamelijk met wolfsmelkplanten, vooral cipressenwolfsmelk, maar ook met duizendknoop, wijn of kwik.
Zowel de rups als de volwassen wolfsmelkhaviksmot zijn gemakkelijk te herkennen aan hun kenmerkende markeringen.
Wolfsmelkplanten zijn erg giftig, vooral hun melkachtige sap. Huidcontact kan chemische brandwonden veroorzaken. De rupsen van de Wolfsmelkpijlstaart houden het gif niet in hun lichaam, maar hun magen zijn goed gevuld met het melksap. Bij gevaar spugen ze de inhoud van hun maag uit en mogen daarom niet worden aangeraakt. De wolfsmelkpijlstaart en zijn rupsen zijn zeer zeldzaam en staan daarom op de Rode Lijst.
Een mededeling: Ook de rupsen van de zwermmot en de Jacobskruidbeer zijn zeer giftig. Informatie over deze twee soorten vindt u onder de lijst "De meest voorkomende huisrupsen".
Welke rupsen zijn schadelijk?
Vlinderrupsen zijn natuurlijk niet per se schadelijk, maar net zo waardevol onderdeel van de natuur als alle andere vlinderrupsen. De onderstaande soorten rupsen kunnen echter erg vervelend zijn voor tuinders, omdat ze liefdevol verzorgde sier- en cultuurplanten opeten en daardoor beschadigen. Sommige schadelijke rupssoorten - zoals de buxusmot - worden daarom krachtig bestreden. Andere soorten daarentegen zijn zeldzaam geworden en mogen niet worden gedood. In plaats daarvan kan men bijvoorbeeld aantasting door de koolwitjevlinder voorkomen en bedreigde groentesoorten afdekken met beschermnetten.
Buxusmot (Cydalima perspectalis)
Ik mis je buxus om onverklaarbare redenen? Dan zit het vaak vast buxusmot erachter, waarvan de rupsen, die meestal in grote aantallen voorkomen, zich uitsluitend voeden met dit hout. De besmetting wordt meestal pas laat ontdekt, omdat de dieren zich goed camoufleren door hun kleuring - zwart patroon op een groene achtergrond. De rupsen worden tot vijf centimeter lang en blijven meestal in de buxus.
De buxusmot werd begin jaren 2000 vanuit Oost-Azië geïntroduceerd en vermeerdert zich sindsdien snel. De volwassen motten zijn gemakkelijk te herkennen aan hun typische tekening.
De enige effectieve tegenmaatregel is regelmatig zoeken en verzamelen vanaf het vroege voorjaar, met handschoenen aan. Ook de rupsen van de buxusmot zijn giftig door hun giftige voedsel. Ze komen voor het eerst uit begin tot half april en daarna nog een of twee keer tijdens het groeiseizoen - de laatste keer vaak pas in september. Voor zwaar aangetaste struiken helpt het buxus met een tuinslang of hogedrukreiniger(€ 112,00 bij Amazon*) klaarkomen Het gebruik van neempreparaten of de bacterie Bacillus thuringiensis geeft vaak goede resultaten.
Web- of knopmot (Yponomeutidae)
"De" web mot bestaat niet, er zijn eerder verschillende zeer vergelijkbare soorten. Ze behoren allemaal tot het geslacht Yponomeuta en zijn gespecialiseerd in bepaalde voedselplanten. Typische voorbeelden zijn de De spinmot van de vogelkers, die zich voornamelijk ontwikkelt op vogelkersen, en de appel spin mot. In Midden-Europa zijn er ongeveer 90 verschillende soorten, waaronder vooral wilde bomen zoals meidoorn, euoniem, sleedoorn, wilg of populier, af en toe ook fruitbomen.
De vaak grote webben dienen ter bescherming van de rupsen, die zich meestal terugtrekken naar de basis van de stam om te verpoppen. De volwassen motten hebben smalle, zilverwitte vleugels met zwarte vlekken.
De in kudden levende rupsen leven in grote aantallen op de aangetaste struiken, eten de bladeren volledig op en laten een kaal struikgewas achter dat bedekt is met dichte, witte vliezen. De struiken die dood lijken, herstellen echter meestal snel van ontbladering en ontspruiten weer kort nadat de rupsen zijn verpopt. De rupsen zelf zijn ongeveer twee centimeter lang en hebben een geelachtige basiskleur met zwarte aftekeningen.
Een mededeling: Bestrijd indien mogelijk de massa's dieren niet met gif! Verzamel ze in plaats daarvan zo vroeg mogelijk en maak je zorgen over het aantrekken van roofdieren - dit omvat zowel vogels als vogels sluipwespen en huurmoordenaars - om de besmettingsdruk te verminderen.
De meest voorkomende inheemse rupsen
Vooral insecten en vlinders zijn al enkele jaren in verval - ze kunnen ze gewoon niet meer vinden genoeg voerplanten, en door intensieve teelt en landbouw wordt hun leefruimte steeds groter beperkt. De volgende soorten komen echter nog vaker voor in vlindervriendelijke tuinen. Voor een gemakkelijkere identificatie hebben we de soorten gegroepeerd op basiskleur of beharing.
De meest voorkomende inheemse rupsen zijn onder meer:
- pauw vlinder
- admiraal
- Grote parelmoervlinder
- zwaluwstaart
- zwavel vlinder
- Kleinere en grotere koolwit
- kaart
- zigeunermot
- Tandenspinner van beukenhout
- Kleine vos
- Jacobskruid Beer
- bruine beer
- Geschilderde Dame
- maanvogel
Zwarte rupsen
Pauwvlinder (Aglais io)
De volwassen pauwvlinder is gemakkelijk te herkennen aan de karakteristieke "ogen" op de vleugels.
Kijk: 4 tot 5 cm lang, zwart met talrijke witte vlekken en stekels
Voedergewassen en plaatsen: Brandnetels op zonnige locaties
Activiteit: bij zacht weer het hele jaar door
Gebeuren: algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Nee
Admiraal (Vanessa atalanta)
De admiraal is een typische trekvlinder die in de lente vanuit Zuid-Europa aanvliegt en in de herfst naar het zuiden terugkeert.
Kijk: ca. 4 cm lang, grijsbruin tot zwart met vaak gelige vlekrijen op de flanken, talrijke stekels.
Voedergewassen en plaatsen: eet in opgerolde brandnetelbladeren
Activiteit: februari tot november
Gebeuren: algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Nee
Parelmoervlinder (Speyeria aglaja)
De grote parelmoervlinder maakt indruk met zijn grootte en heldere oranjerode kleur met zwarte aftekeningen.
Kijk: maximaal 38 millimeter lang, zwart met oranjerode vlekken aan de zijkanten en veel stekels
Voedergewassen en plaatsen: verschillend soorten viooltjes, in heidevelden en op bergweiden, maar ook op droog grasland en weiden
Activiteit: vanaf de late zomer en lente
Gebeuren: niet ongewoon, maar de voorraden slinken
Toxiciteit: Nee
Groene rupsen
Zwaluwstaart (Papilio machaon)
Veel rupsen en eieren worden het slachtoffer van wilde weiden die te vroeg en te vaak worden gemaaid. De zwaluwstaart overwintert in het popstadium.
Kijk: tot over. 5 cm lang, groenachtig met zwarte dwarsstrepen gespikkeld met rood; Nekbrace oranje (alleen bij gevaar)
Voedergewassen en plaatsen: Schermbloemigen, vooral venkel, dille, karwij, pimpernel, peterselie, wortelkruid
Activiteit: juli en augustus
Gebeuren: niet bedreigd, maar ook niet algemeen
Toxiciteit: Nee
Zwavelvlinder (Gonepteryx rhamni)
De rups van de zwavelvlinder zit vaak pal op de hoofdnerf van een blad en is daardoor zeer goed gecamoufleerd.
Kijk: dofgroen met aan weerszijden een witte streep boven de poten, tot 4 cm lang.
Voedergewassen en plaatsen: Elzenwegedoorn en diverse wegedoornplanten
Activiteit: Mei tot juni
Gebeuren: vaak
Toxiciteit: Nee
Kleine Kool Wit (Pieris rapae)
De rupsen van de kleine koolwitjes vreten zich vaak in het binnenste van kolen en zijn daardoor niet direct zichtbaar.
Kijk: Mat lichtgroen met gelige zijstrepen, kort en dicht behaard, tot 25 millimeter lang
Voedergewassen en plaatsen: verschillende kruisbloemige groenten, vooral kool, koolzaad en Oost-Indische kers
Activiteit: juni tot augustus
Gebeuren: waarschijnlijk de meest voorkomende inheemse vlindersoort
Toxiciteit: afhankelijk van het voedergewas ja
Grijze en bruine rupsen
Kaart (Araschnia levana)
De eieren worden in torentjes aan de onderkant van brandnetelbladeren gelegd. Geïnfecteerde brandnetels zijn meestal in het midden kaal.
Kijk: Vergelijkbaar met de rupsen van de pauwvlinder, maar met 2 stekels op de kop en talrijke vertakte stekels.
Voedergewassen en plaatsen: Brandnetels, (half)schaduwrijke bosranden en open plekken, weilanden, parken en tuinen
Activiteit: april tot september
Gebeuren: wijdverspreid en algemeen
Toxiciteit: Nee
Zigeunermot (Lymantria dispar)
De kleine rupsen van de mot, ook wel zigeunermot genoemd, komen in het voorjaar uit en hebben een grote eetlust.
Kijk: aanvankelijk slechts enkele millimeters klein, met lange zwevende haren
Voedergewassen en plaatsen: meer dan 400 verschillende waardplanten, maar vaak op loof- en fruitbomen; geeft de voorkeur aan warme en droge locaties
Activiteit: lente
Gebeuren: wijdverbreid, zich uitbreidend
Toxiciteit: Ja
Beukentandmot (Stauropus fagi)
De rupsen van de beukentandmot zien eruit als minuscule oerdraken, terwijl de volwassen mot eerder onopvallend en goed gecamoufleerd is.
Kijk: tot 6 cm lang, bizar uiterlijk met verdikte buik en omhoogstaande tanden op elk segment
Voedergewassen en plaatsen: Bladeren van verschillende loofbomen en struiken, voornamelijk eik, beuk, esdoorn, meidoorn, kornoelje
Activiteit: juli tot oktober
Gebeuren: algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Ja
Gele rupsen
Kleine schildpad (Aglais urticae)
De rupsen van de Kleine Landschildpad voeden zich het liefst aan de randen van brandnetelbladeren met weinig brandharen en rond de brandharen.
Kijk: tot 35 millimeter lang, gele lengtestrepen en korte stekels
Voedergewassen en plaatsen: brandnetels, in open landschappen en in woonwijken
Activiteit: mei tot augustus
Gebeuren: algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Nee
Grote Koolwitje (Pieris brassicae)
De rupsen leven in gezellige groepjes en zijn zeer vraatzuchtig: ze skeletoniseren de koolbladeren totdat alleen de hoofdnerf overblijft.
**Uiterlijk: tot 5 cm lang met gele ruglijnen, jonge rupsen zijn veel lichter van kleur dan oudere, oudere rupsen zijn vaak behaard
**Voedergewassen en vindplaatsen: diverse kruisbloemige planten, vooral kool
Activiteit: Juni tot oktober
Gebeuren: zeer algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Ja
Jacobijnse beer (Tyria jacobaeae)
Zowel de motten als de rupsen van de soort, ook wel bekend als bloedberen, duiden op hun hoge toxiciteit door hun opvallende kleur.
Kijk: opvallend zwart en heldergeel geringd, tot 3 cm lang
Voedergewassen en plaatsen: voornamelijk Jakobskruiskruid en andere planten van het geslacht Senecio
Activiteit: eind mei tot herfst
Gebeuren: plaatselijk gebruikelijk, maar geclassificeerd als "bedreigd" op de Rode Lijst in Nedersaksen
Toxiciteit: Ja
Harige rupsen
Bruine beer (Arctia caja)
De bruine beer dankt zijn naam aan de sterke beharing van de oudere rupsen.
Kijk: tot 6 cm lang met een lange, roodbruine vacht
Voedergewassen en plaatsen: geen specifieke voederplant, komt op veel verschillende planten voor
Activiteit: uitkomen in de late zomer en overwinteren, verpoppen in juni van het volgende jaar
Gebeuren: Voorkomen neemt af, op de waarschuwingslijst voor bedreigde diersoorten
Toxiciteit: Ja
Geverfde dame (Vanessa cardui)
Het echte huis van de mooi geschilderde dame is Afrika. Ten noorden van de Sahara maakt elk jaar een generatie vlinders de lange reis naar het noorden.
Kijk: lichtgele tot groenbruine basiskleur met donkere strepen en vlekken, tot 4 cm lang
Voedergewassen en plaatsen: diverse soorten distels, maar ook brandnetels en kaasjeskruid
Activiteit: juni tot juli (1. generatie), augustus tot september (2nd Generatie)
Gebeuren: wijd verspreid
Toxiciteit: Ja
Maanvogel (Phalera bucephala)
Met zijn gevouwen vleugels lijkt de volwassen maanvogel verbazingwekkend veel op een gebroken, rotte tak en is hij moeilijk te herkennen aan loofbomen.
Kijk: tot 7 cm lang, kenmerkend geelzwarte aftekeningen met witte haren; gele V-vormige tekening op de zwarte kop
Voedergewassen en plaatsen: overwegend loofbomen zoals wilg, populier, eik, linde, hazelaar en berk; vooral in bossen en parken
Activiteit: Zomer, graaft zich eind augustus in de grond en overwintert daar
Gebeuren: algemeen en wijdverbreid
Toxiciteit: Ja
FAQ
Hoe worden rupsen geïdentificeerd?
Rupsen kunnen worden geïdentificeerd op basis van verschillende fysieke kenmerken zoals kleur, markeringen, haar, enz. evenals op locatie en tijdstip van ontdekking. Dus b.v. B. bepaalde voederplanten of seizoenen zorgen ervoor dat soorten kunnen worden beperkt.
Welke apps kan ik gebruiken om rupsen te identificeren?
Geschikt is bijvoorbeeld de afbeeldingenzoekfunctie van Google, die met de Google Lens-app sterk wordt vereenvoudigd. Apps die een analyse uitvoeren op basis van zelf gemaakte foto's zijn ook zeer geschikt om rupsen te identificeren. Dit zijn bijvoorbeeld de gratis app Seek of de betaalde app Picture Insect.
Zijn groene rupsen giftig?
Groene rupsen zijn niet per se giftig. Integendeel: de meeste groene rupsen zijn eigenlijk heel ongevaarlijk, zoals hun onopvallende kleur laat zien. Als je bijvoorbeeld groen bent, wil je je verstoppen voor roofdieren en je kleur als camouflage gebruiken. Giftige rupsen hebben dit verstoppertje meestal niet nodig, want hun vaak opvallende kleur waarschuwt hongerige vogels.
Welke rupsen zijn giftig?
Meestal zijn opvallend gekleurde en harige rupsen giftig voor de mens. Harige rupsen zoals de eikenprocessierups kunnen ernstige allergische reacties of huid- en slijmvliesuitslag veroorzaken. Andere, haarloze rupsen daarentegen zijn giftig omdat hun voedselplanten gifstoffen bevatten. Een goed voorbeeld van deze groep is de Jacobskruidbeer.
Welke rupsen richten schade aan?
De rupsen van sommige vlindersoorten zijn erg vraatzuchtig en/of komen massaal voor en kunnen daardoor veel schade aanrichten in de tuin. Denk hierbij aan de verschillende spinmotten, maar ook de buxusmot of de koolwitje.
