Zamioculcas giftig of onschadelijk?

De Zamioculcas, die tot de aronskelkfamilie behoort, is een graag geziene bladsierplant in de huiskamer. Ze heeft niet veel verzorging nodig en is daarom ook geschikt voor onervaren binnenkwekers. Op de juiste plek en met de juiste grond kan hij wel 90 cm hoog worden en heeft daarom wat ruimte nodig op de vensterbank.

De giftigheid

Als aronskelkplant behoort de Zamioculcas tot de giftige planten en enige voorzichtigheid is dan ook geboden. De plant bevat oxaalzuur en calciumoxalaat, dat ook aanwezig is in het water dat zich in de plantenbak kan verzamelen. Huisdieren mogen er niet uit kunnen drinken. Nieuwsgierige kleine kinderen mogen ook niet in de buurt van de plant worden toegelaten, hoewel levensbedreigende vergiftiging door de gifstoffen van de geluksveer niet bekend is.

De volgende vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden:

• Roodheid en zwelling bij contact met huid en slijmvliezen
• branderig gevoel op de huid na contact
• Moeite met slikken bij het nemen van delen van planten door de mond
• Als onderdelen worden ingeslikt, treden gastro-intestinale symptomen op, zoals diarree en braken
• Door het eten van delen van de Zamie kan het calciumgehalte in het bloedserum dalen en is ook schade aan de nieren mogelijk

Behandeling door een arts is slechts in zeldzame gevallen nodig, omdat kinderen en dieren de bittere bladeren meestal direct uitspugen.
De volgende eerstehulpmaatregelen worden aanbevolen:

• Oogspoeling als plantensap is binnengedrongen
• als delen van de plant worden ingeslikt, veel drinken, de grote hoeveelheid vloeistof verdunt het gif
• Bezoek een arts als er op korte termijn geen verbetering optreedt

Dieren die in contact komen met de geluksveer of delen ervan opeten, vertonen dezelfde symptomen als mensen. Ook hier moet de dierenarts worden geraadpleegd als de vergiftigingsverschijnselen na korte tijd niet verbeteren.

De teelt

Slechts één blad met zeven tot veertien blaadjes ontspruit uit ondergrondse bolvormige wortelstokken. Hier slaat de geluksbron water op voor droge periodes. Bloemen zijn zeldzaam in de Zamie. Zodra een bloem zich echter ontwikkelt, ontspruit een witte spadix, vergelijkbaar met die van de aroid, uit een schutblad.

De site

Een plek in de halfschaduw, waar de middagzon er niet bij kan, is perfect voor de Zamioculcas. Het is tevreden met een beetje ochtend- of avondzon om prachtig te gedijen. Ze kan niet tegen de brandende zon. Daarom moet een zeer zonnige locatie worden overschaduwd met een doek of iets dergelijks. Als de Zamie in de directe schaduw staat, wordt een langzamere groei en een donkerder groene kleur van de bladeren waargenomen.

Het geluksveertje wordt op zo'n plek echter niet beschadigd. Om ervoor te zorgen dat ze zich op haar gemak voelt in haar omgeving, moet de kamertemperatuur tussen de 18 en 25 graden zijn. Alleen in de herfst en in de winter, wanneer de plant zijn rustperiode doormaakt, mag het wat koeler zijn, maar de temperatuur mag niet onder de 16 graden komen.

De potgrond

Een Zamie wordt bij voorkeur geplant in losse potgrond die is verrijkt met compost. De grond moet goed gedraineerd zijn en mag maximaal 6,5 pH hebben. Een beetje zand, leem of kleikorrels in de potgrond heeft een positief effect op de groei van het geluksveertje. Deze toevoegingen voorkomen wateroverlast en houden de potgrond los en doorlatend. Wil je het niet zelf mengen, kweek de Zamie dan in speciale palmaarde, want potgrond uit de supermarkt beschimmelt snel.

Water geven en bemesten

De makkelijk te verzorgen Zamioculcas zamiifolia is tevreden met een kleine maar regelmatige watergift. Het oppervlak van de aarde in de bloempot kan iets uitdrogen voor de volgende dosering. Beginners in binnentuinieren vergeten soms water te geven. Dit is niet tragisch met de Glücksfeder. Dankzij zijn vlezige wortelstokken, waar hij het water opslaat, kan hij een "droog seizoen" ongeschonden doorstaan. Wateroverlast moet echter in ieder geval worden vermeden.

Als de Zamie te nat is, worden de bladeren geel en kunnen de afzonderlijke stengels gaan rotten. Zamioculcas zamiifolia heeft een relatief lage voedingsbehoefte. In het voorjaar, als de plant weer uitloopt, kun je hem elke vier weken voorzien van een normale vloeibare meststof.

De rustperiode

Vanaf het late najaar gaat de zamie in een rustperiode. Het heeft nu koelere temperaturen en minder water nodig. In de slaapkamer, met voldoende licht en een kamertemperatuur die niet onder de 16 graden komt, voelt ze zich prettig. Het bovenste derde deel van je kluit kan veilig uitdrogen voor de volgende gietbeurt. Als de geluksveer echter te droog wordt, laat hij zijn verenbladeren vallen. Nieuwe scheuten zullen zich pas volgend voorjaar vormen. Tijdens de rustfase kan volledig worden afgezien van meststoffen.

Het verpotten en delen

Als de geluksveer zijn pot helemaal heeft gevuld met wortelstokken, is het tijd om hem een ​​nieuwe bak met verse aarde te geven. De beste tijd hiervoor is maart of april, wanneer de plant weer uitloopt. Als je wilt, kun je nu de Zamie delen. Snijd ze voorzichtig in twee of drie delen met een scherp, schoon mes, verwijder de oude aarde en plant elke plant opnieuw in verse, compostrijke potgrond.

Voortplanting met bladstekken

Bij het verpotten kan de plant tegelijkertijd worden vermeerderd. Bladstekken kunnen van de moederplant worden afgesneden. Individuele blaadjes worden zorgvuldig gescheiden, verticaal in voedselrijke grond geplaatst en matig bewaterd. Na enkele maanden zullen zich nieuwe wortelstokken in de grond ontwikkelen en daaruit verse scheuten ontstaan.

stap voor stap verspreiden

• kies een gezonde folder
• voorzichtig afgesneden met een scherp mes
• Zorg voor een bak met potgrond
• Zet het blad in de grond met de snijrand eerst (1 cm diep)
• gieten op
• Zet de stekken in de halfschaduw bij een kamertemperatuur van ongeveer 22 graden
• regelmatig water geven

ongedierte planten

De spintmijt

Als het geluksveertje zich in een ruimte met droge en zeer warme verwarmingslucht bevindt, kan het gebeuren dat spint zich nestelt, vooral in de wintermaanden. Een plaag is gemakkelijk te herkennen aan de fijne spinnenwebben tussen de bladoksels en geveerde bladeren. De plant moet nu direct in quarantaine om andere kamerplanten niet te besmetten. Spintmijten worden bestreden met in de handel verkrijgbare insecticiden voor besproeiing of besproeiing.

De rode spin

Als er een fijn web op de bladeren van de geluksveer verschijnt en de bladeren geel, grijsgroen of zelfs roodbruin worden, is er sprake van een besmetting met de rode spin. Om het ongewenste insect te bestrijden wordt de plant eerst grondig besproeid, ook de onderkant van de bladeren. Vervolgens moet de zamie worden besproeid met een geschikt bestrijdingsmiddel. Als u niet wilt spuiten, gebruik dan een systemisch bestrijdingsmiddel dat aan het gietwater wordt toegevoegd.

De plant neemt de werkzame stoffen via de wortels met het water op. Op deze manier wordt het insecticide door de plant verspreid. Alle zuigende insecten worden op deze manier bereikt, ze gaan dood. Afhankelijk van de besmetting moet de procedure meerdere keren worden herhaald.

Meer informatie over het woordenboek voor kamerplanten