Leg granieten straatstenen correct (in beton) - instructies

Het kan op twee verschillende manieren worden gelegd, in een grindbed of in beton, resp. in een mortelbed, zoals het gezegde luidt. Meestal heeft het grindbed de voorkeur, maar er zijn redenen om voor een mortelbed te kiezen:

• Bij het leggen van patronen (door schudden bestaat het risico dat de stenen verschuiven en het patroon niet meer uniform is
• Voor zware lasten (voor zwaar verkeer)
• Wanneer de bestrating in rijen wordt gelegd
• Bij het leggen van een bestratingsgoot

De werkprocessen bij het leggen in beton zijn vergelijkbaar met het leggen in een grind- of zandbed. In plaats van de granieten straatstenen in een bed van grind te plaatsen, worden ze echter in een bed van beton geplaatst. In beton leggen heeft verschillende voordelen, maar ook een serieus nadeel. Het voordeel is dat er een gesloten vlak ontstaat. Het gewrichtsmateriaal kan niet worden uitgewassen of door mieren worden geïnfiltreerd. De groei van onkruid, gras en de vorming van mos wordt voorkomen. Nadeel is dat het een afgesloten gebied is en regenwater niet in de grond kan sijpelen. Steden en gemeenten rekenen een vergoeding voor zo afgedichte oppervlakken, bij wijze van spreken voor het gebruik van de riolering. Er kan een nadeel ontstaan ​​als u niet correct werkt. Als er water in kan komen en het bevriest in de winter, kan het hele oppervlak barsten, breken en breken.

Selecteer stenen en legpatroon

Granietbestrating leent zich voor een patroon. Zelden worden de stenen zomaar achter elkaar geplaatst. Je moet dus eerst het patroon kiezen en daarna de bijpassende stenen. Voor paden wordt vaak het zogenaamde kabelpatroon of het ruitjespatroon gebruikt. De segmentboog is populair voor grotere oppervlakten, ook al is het niet zo eenvoudig. Granieten straatstenen zijn er in verschillende maten. De meest voorkomende hiervan zijn 5, 7 of 9 cm in het vierkant. Er zijn twee klassen, I en II. Klasse I is meer maatnauwkeurig, de stenen zijn ongeveer even groot en uniform van kleur. In klasse II kunnen afwijkingen voorkomen. Als je eenmaal stenen en patronen hebt gevonden, kun je je voorbereiden om ze te leggen.

rand

Verharde plafonds hebben over het algemeen een stabiele randafwerking nodig. Alleen zo wordt voorkomen dat de randen van de pleister wegglijden en blijft het oppervlak egaal mooi en stabiel. Welke kant gekozen moet worden, hangt af van verschillende factoren, b.v. B. de plaatselijke omstandigheden, het te verharden gebied, de stress en het financiële budget.

• Looppaden voor licht verkeer - Betonnen rugsteun die minimaal 10 cm onder de bovenrand van het trottoir uitsteekt
• Voor middelzware belastingen - leg bovendien een rij in beton (minstens 10 cm dik)
• Gebruik voor zware lasten betonnen stoepranden of speciale afwerkstenen
• Beton de rand stevig in beton

Ontwerp onderbouw

De onderconstructie moet dienovereenkomstig worden voorbereid voor het gebruik van granietklinkers. Daarnaast moet de ondergrond in goede staat zijn. Eerst wordt het geplande gebied uitgezet en uitgegraven. Men rekent met een vorstbeschermingslaag (grindlaag) van 40 tot 50 cm, een onderlaag van 8 tot 10 cm en de bestrating, die 10 tot 12 cm dik is. Daarin gaan de stenen, die afhankelijk van de soort 5 tot 9 cm hoog zijn. Je moet dus 63 tot 72 cm diep in de grond graven. Voor grote gebieden is het de moeite waard om een ​​kleine graafmachine te huren, voor kleine heb je een schop, spade en spierkracht nodig. Zorg bij het uitgraven voor een afschot zodat het regenwater snel weg kan lopen. De helling moet altijd wegleiden van gebouwen.

Nadat de ondergrond is afgegraven, de ondergrond goed verdichten met een trilnaald. Vervolgens kan het grind (korrelgrootte 0/70) worden opgevuld voor de vorstbeschermingslaag. Laag voor laag wordt het erin geschept en met de vibrator tussendoor verdicht. Een laag van 40 tot 50 cm is in de meeste gevallen voldoende, alleen op onbeschutte plaatsen mag het hoger zijn, tot een meter. Denk bij het vullen van het grind weer aan de helling. In de lengterichting is een helling van 0,5% voldoende en in de dwarsrichting 2 à 3%. De oppervlakken moeten daarom een ​​hoogteverschil hebben van 0,5 cm of van 2 tot 3 cm en dat op 1 m. Na de vorstbeschermingslaag komt de basislaag, d.w.z. grind (korrelgrootte 0/30). Een laag van 8 tot 10 cm is hier voldoende. Ook hier moet het worden verdicht en moet er op de helling worden gelet.

Structuur van het betonnen bed

Nu moet er een betonnen bed van 10 tot 12 cm dik worden gelegd. Daar worden de stenen gegooid. Mortel is een mengsel van zand (0/1 tot 0/3) en portlandcement in een verhouding van 4:1 tot 5:1. Er wordt voldoende water aan de massa toegevoegd zodat de mortel niet te nat of te droog is wanneer deze uit de mixer (mengmachine) komt. Mortel die te nat is, houdt de stenen niet vast, terwijl mortel die te droog is, de stenen en de massa niet hecht. Gebruik voor een kubieke meter beton 225 kg cement met een korrelgrootte van 0/8 of maximaal 0/16 mm plus 7 tot 8 volumedelen zand. Verdeel de mortelmassa en sla de stenen erin. De massa moet hoog genoeg zijn, minimaal 4 tot 5 cm, de stenen moeten voor 2/3 erin zitten. Het cement hardt uit na 1 tot 2 uur, daarom moet de hoogteverstelling van de stenen en de voegen onmiddellijk worden uitgevoerd.

• Let bij het spreiden op de helling.
• Leg kasseien achter elkaar met verspringende voegen – maximale voegbreedte 15 mm
• Gebruik stenen van dezelfde breedte in de rijen!
• Vermijd doorlopende langsvoegen
• Voegbreedte kasseien maximaal 10 mm
• De dwarsrichting kan loodrecht of diagonaal op de hoofdrichting van de rand zijn

Na het leggen wordt het gehele verharde oppervlak verdicht met de vibrator.

De verwijdering

Het voegen gebeurt hier niet met voegzand, maar met voegmortel of met cementbrij. De mortel wordt gemengd volgens de instructies op de verpakking. Zodra er een crèmeachtige consistentie is ontstaan, kan het voegen beginnen.

• Meng slechts zoveel massa als in 10 tot 15 minuten verwerkt kan worden, omdat de vloeibaarheid gestaag afneemt afhankelijk van de temperatuur.
• De eerder gelegde granieten stenen moeten worden bevochtigd, het is het beste om ze eenvoudig met water te bevochtigen. Overtollig voegmateriaal kan eenvoudig van de stenen worden verwijderd.

De dunne vloeibare voegmortel over het volledige oppervlak van de bestrating aanbrengen en gelijkmatig verdelen met een rubberen spatel. Na ongeveer 30 minuten is de mortel uitgehard. Dan is het het juiste moment om het oppervlak schoon te maken. Opgedroogde mortel is moeilijk te verwijderen, dus het juiste moment is ook cruciaal voor hoeveel werk je doet. Mortelresten kunnen eerst worden weggeveegd. Eventueel achtergebleven resten worden vervolgens verwijderd met een tegelzettersspons. Dit moet echter vaak worden schoongemaakt en uitgeperst. Maak het water ook regelmatig schoon, anders blijven er resten achter. De ondergrond moet volledig vrij zijn van mortelresten. Het gebied mag gedurende 3 tot 4 dagen niet worden betreden.

Conclusie

Het leggen van granieten bestrating is niet moeilijk en verschilt nauwelijks van het leggen van andere stenen. Als u echter in een mortel of betonbed wilt liggen, zijn er verschillen. Zoals bij alle legwerkzaamheden is de onderbouw erg belangrijk. De beste ondergrond zou een betonnen plaat zijn, maar wie heeft dat. Er moet dus een geschikt bed worden gebouwd. Het is belangrijk dat de grond zeer verdicht is, zodat de steenslag of het grind later niet naar beneden glijdt. Dit tast dan de stabiliteit aan. Bovendien moet worden gezorgd voor een goede voeging. Als er in de winter water in het beton dringt en bevriest, is dat meestal een grote ergernis. Het hele oppervlak kan onstabiel worden, behalve dat het er niet meer mooi uitziet.

Meer informatie over tuinpad - paden in de tuin