Inhoudsopgave
- locatie claims
- planten
- zorg instructies
- vermenigvuldigen
- Ziekten
- ongedierte
De hangwilg (Salix caprea 'Pendula') is een hangvorm van de wilg (Salix caprea) en is een uitsluitend mannelijke wilg. In maart/april laat hij zijn pluizige, fijn geurende bloemen zien. op een ca. De gebogen overhangende scheuten van deze hangwilg zitten op 80 cm hoge, middeldikke stammen boven het entpunt. De plant kan groeihoogtes bereiken tussen de 100 en 200 cm, afhankelijk van de stengel- en enthoogte.
locatie claims
Deze elegante en zeer onderhoudsvriendelijke boom voelt zowel in de zon als in de halfschaduw goed aan even goed, maar geeft toch de voorkeur aan locaties die met minimaal vier uur zo zonnig mogelijk zijn zon per dag. Ingemaakte exemplaren moeten op een beschutte plek staan om te voorkomen dat ze bij sterkere wind omvallen. Wat de eisen aan de bodemkwaliteit betreft, bieden losse en zand-humusgronden de beste groeiomstandigheden.
De hangwilg (Salix caprea 'Pendula') verdraagt zowel alkalische als lichtzure grond. Over het algemeen moet de bodem water en voedingsstoffen goed kunnen opslaan. Commerciële potgrond of hoogwaardige potgrond of potgrond verrijkt met een beetje zand of perliet zijn ideaal om in een emmer te bewaren.
planten
In de tuin
De decoratieve hangwilg neemt niet veel ruimte in beslag en is daarom ook zeer geschikt voor kleinere tuinen of voortuintjes. Het kan meestal worden geplant van maart tot oktober. in het voor- en najaar, mits de grond vorstvrij is. De beste planttijd is tussen september en november. Dan is de grond nog warm, zodat de wortels zich snel kunnen verspreiden en voet aan de grond kunnen krijgen.
- Geef de kluit goed water voor het planten
- Graaf ondertussen een plantgat
- Dit moet ongeveer twee keer zo diep en breed zijn als het kussen
- Meng voor optimale startomstandigheden de uitgegraven grond met compost of hoornkrullen
- Bij meerdere exemplaren niet te dicht op elkaar planten
- Een te dichte beplanting belemmert de wilgen in hun groei
- Houd daarom plantafstanden aan van 80 – 150 cm
- Haal nu de wilg uit de pot
- Maak de wortels een beetje los met je handen
- Zet hem dan in de plantkuil
- Plant op dezelfde hoogte als voorheen in de pot
- Gebruik een steunpaal voor een betere ondersteuning bij het planten
- Bind de wilg er losjes aan vast met een kokostouw
- Als de wilg eenmaal goed is gegroeid, verwijdert u voorzichtig de steun
Staat de plant in de grond, vul deze dan aan met uitgegraven grond, druk de grond goed aan en geef het geheel flink water. Voordat u water geeft, is het verstandig om een waterrand rond de plant te maken om te voorkomen dat het water wegloopt. Een laag mulch op het plantgebied zorgt ervoor dat de grond niet uitdroogt.
Tip:
Na het inbrengen moet de steun ongeveer 10 cm boven de kruin van de boom uitsteken. Bij het inbrengen moet er vooral op worden gelet dat de kroon of de romp niet wordt beschadigd of verwond.
In de emmer
Ook in de emmer op balkon en terras kan de hangwilg mooie accenten zetten. Bij het planten in een container moet u er eerst voor zorgen dat de plantenbak groot genoeg is. Met een inhoud van minimaal 30 - 40 liter bieden ze de plant de eerste jaren voldoende ruimte. Een 5 - 8 cm dikke laag drainagemateriaal, b.v. B. gemaakt van grof grind, gruis of aardewerkscherven voor een goede waterafvoer.
Om te voorkomen dat de ondergrond en de drainage zich vermengen, dek je het grind af met een dunne mat. Vervolgens vul je een deel van het substraat op en zet je de plant in het midden. Vul vervolgens de pot met aarde tot enkele centimeters onder de rand, druk de aarde aan en geef water. Ook bij het planten in een kuip is het aan te raden om een steun te gebruiken. De eerste weken na het planten moeten de planten afhankelijk van het weer water krijgen.
Tip:
Bij de hangwilg (Salix caprea 'Pendula') moet de emmer praktisch met de plant meegroeien. Daarom moeten ze ongeveer elke 2-3 jaar in een grotere container worden getransplanteerd, anders zullen de wortels uiteindelijk onder water komen te staan en een tekort aan voedingsstoffen krijgen en verwelken.
zorg instructies
De hangwilg zal meestal worden geënt of geënt op de stam van een normale wilg. geënt op. Daardoor groeit de stam maar heel langzaam, terwijl de scheuten met de mooie katjes des te sneller groeien, bijna verticaal naar beneden en uiteindelijk tot op de grond kunnen hangen. Dit vereist echter een minimum aan zorg.
Giet
In principe wordt de waterbehoefte van een aangeplant weiland gedekt door de natuurlijke regenval. Extra water geven is alleen nodig in de zomer, als de hitte en droogte aanhouden, om te voorkomen dat de baal volledig uitdroogt. Het is het beste om niet vaak, maar doordringend water te geven. Dit stimuleert de planten om door te dringen in diepere, vochtige grondlagen om zo langere droge periodes beter te kunnen doorstaan. Wilgen in emmers moeten daarentegen vaker worden bewaterd. Door het beperkte volume in de pot droogt het substraat hier veel sneller uit.
Bevruchten
Ook is deze sierboom relatief weinig veeleisend als het gaat om de behoefte aan voedingsstoffen. In de regel is het voldoende om één keer in april en in juli een langzaam werkende meststof toe te dienen. Als alternatief kan eens per maand iets volwassen compost in de grond worden verwerkt. In een goede tuingrond kun je eventueel ook zonder extra meststoffen.
Bij potplanten ligt de situatie iets anders. Net zoals de voorraad water in plantenbakken snel opraakt, zijn de voedingsstoffen ook veel sneller opgebruikt, zodat er regelmatig moet worden bemest. Daarom moet de plant van maart tot augustus eenmaal per maand worden voorzien van een vloeibare meststof.
Tip:
Intensieve meststoffen zijn over het algemeen niet geschikt voor weilanden. Ze zouden een te snelle lengtegroei en kaalheid van de plant tot gevolg hebben.
overwinteren
Omdat de hangwilg een van de inheemse bomen is, kan hij heel goed omgaan met de lokale winters. Bomen die in de tuin worden geplant, zijn dan ook winterhard, zodat winterbescherming meestal achterwege kan blijven. Alleen de stam moet worden beschermd tegen de winterzon, afhankelijk van waar deze zich bevindt.
- Bescherm de stam tegen de winterzon met fleece of vergelijkbaar doorlatend materiaal
- Bescherming van de kroon is niet vereist
- Plant verliest al zijn bladeren in de winter
- Exemplaren in kuipen zijn wat gevoeliger voor strenge vorst
- Plaats de emmer ter bescherming op een houten pallet of piepschuim plaat
- Dit beschermt de wortel tegen vorst van onderaf
- Wikkel de pot ook in met winterbeschermingsvlies, noppenfolie of jute
- Kies voor de winter een zonnig plekje in de tuin
Snee
Salix caprea 'Pendula' is zeer tolerant ten opzichte van snoeien. Om deze mooie boom in vorm te houden, moet hij ongeveer om de twee jaar worden gesnoeid. Ook de snoei mag wat steviger. De beste tijd om te snoeien is direct na de bloei. Als je hem in het vroege voorjaar knipt, moet je het in hetzelfde jaar zonder de mooie bloemen doen, dus je kunt beter wachten tot na de bloei.
Om nieuwe groei te bevorderen en volgend jaar weer van de edele katjes te kunnen genieten, de scheuten van de hangwilg worden niet alleen ingekort, maar teruggebracht tot drie of vier ogen. Deze snede zorgt er ook voor dat de kruin van de boom niet te dicht is en altijd goed geventileerd is.
Overjarige planten moeten worden gesnoeid voor verjonging om ze weer vitaler te maken en nieuwe, gezonde groei aan te moedigen. Hiervoor worden de hoofdscheuten van de kroon teruggesnoeid tot enkele centimeters en worden alle dode delen van de kroon volledig verwijderd.
Helemaal zonder bezuinigingsmaatregelen moet u niet kunnen. Anders zou het aandeel dode scheuten in de kroon steeds groter worden. Deze zouden op hun beurt worden bedekt door de nieuwe scheuten, zodat de onderste steeds meer in de schaduw zouden komen en niet langer in staat zouden zijn om fotosynthese uit te voeren. Als u na het snoeien een volledige bemesting geeft en de jonge boom goed water geeft, bloeit de hangwilg volgend jaar weer uitbundig.
Tip:
Het maaisel kan gemakkelijk worden gehakt en door de compost worden gemengd. op de composthoop gooien. Vanwege het aanwezige acetylsalicylzuur, ook wel aspirine genoemd, zou het kaf ook een zeer goede meststof moeten zijn.
vermenigvuldigen
Deze wilg kan zowel door enten als door stekken of stokken worden vermeerderd. Voor verfijning is speciale kennis vereist, daarom kunt u dit beter aan de professionals overlaten. Voortplanting door stekken of stekken is iets minder ingewikkeld. Stekken zijn semi-verhoute en lommerrijke scheutuiteinden, terwijl stekken uit het midden van een scheut worden genomen, geen bladeren hebben en volledig verhout zijn. Het rooten verloopt echter niet altijd soepel, velen van hen rooten helemaal niet. Daarom is het zinvol om altijd meerdere stekken of stokjes te gebruiken.
- Stekken en stekken moeten 15 - 20 cm lang zijn
- Snijd tijdens het groeiseizoen stekken van eenjarige scheuten
- Snijd stokjes in de herfst of winter
- Verwijder bladeren van het onderste deel van de stekken
- Leg ze dan allebei ongeveer halverwege in losse, magere ondergrond
- Druk en geef de grond goed water
- Houd het substraat gelijkmatig vochtig tot het wortel schiet
- Plant geroote stekken eind september of volgend voorjaar
- Stekken vorstvrij bewaren, in de winter laten doorwortelen
- In het voorjaar in de tuin planten
Ziekten
wilgen roest is een schimmelziekte die af en toe de hangende katjeswilg kan aantasten. Een plaag uit zich in de vorm van gele en rode vlekken op de bladeren, die al snel het hele blad bedekken. Het komt meestal voor tussen eind april en begin mei en wanneer de luchtvochtigheid hoog is, waardoor de wilg ook door andere planten kan worden aangetast. Aan de onderkant van de bladeren zijn oranje, roestachtige sporenbedden te zien.
Deze schimmel kan worden bestreden met een geschikt fungicide uit de vakhandel. Daarnaast is het belangrijk om geïnfecteerde bladeren van de plant zelf, evenals reeds gevallen bladeren, volledig te verwijderen en bij het huisvuil te deponeren. Dit is belangrijk omdat deze schimmel overwintert op de aangetaste bladeren en volgend jaar de plant weer kan infecteren. Om een plaag in het algemeen te voorkomen, moet de wilg regelmatig worden gesnoeid. Zo kan de kroon niet te dicht worden en kunnen de bladeren steeds weer snel uitdrogen. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat het gebladerte niet nat wordt tijdens het water geven.
ongedierte
bladluizen
Vale wilgen zoals de hangende katjeswilg (Salix caprea 'Pendula') worden vaker aangetast door bladluizen. Als er een plaag wordt gedetecteerd, kan deze het snel overnemen. Daarom moet het gevecht zo snel mogelijk worden gestart. Als onmiddellijke maatregel is douchen met een krachtige waterstraal een goed idee. Dat kan de meeste van deze plagen al elimineren.
Bovendien kunnen aangetaste planten meerdere keren worden besproeid met een afkooksel van brandnetel of een zachte zeepoplossing of worden behandeld met in de handel verkrijgbare neemproducten. Daarnaast kan het gebruik van nuttige insecten zoals lieveheersbeestjes, sluipwespen, gaasvliegen of oorwormen nuttig zijn. Afhankelijk van het type zijn ze gegoten of bevestigd of Kweekkasten uitzetten in de directe omgeving van de besmettingshaard.
wilgenbladkever
Een andere plaag die deze plant kan aantasten is de zogenaamde wilgenbladkever. Hij kan in relatief korte tijd het weiland helemaal kaal eten. Deze kever veroorzaakt meestal geen schade aan het hout zelf. Bestrijding is alleen mogelijk met een speciaal insecticide. Bij het hanteren of Als het gaat om het doseren van dergelijke middelen, moet u altijd de specificaties van de fabrikant volgen en deze dienovereenkomstig toedienen.
Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over struiken
Laurierkers heeft geel/bruin blad: wat te doen?
Laurierkers is een van de winterharde tuinplanten in de tuin. Toch kan het voorkomen dat de bladeren van de laurierkers geel of bruin worden. De oorzaken zijn talrijk. Aangezien sommige de kersenlaurier kunnen doden, moet u dit onderzoeken.
12 inheemse groenblijvende struiken en houtachtige planten
Sombere, kale bomen en struiken in de winter? Het hoeft niet zo te zijn. Zelfs in de Europese klimatologische omstandigheden gedijen inheemse, groenblijvende bomen uitstekend. De verscheidenheid aan soorten stelt de tuinier zelfs in staat om zijn privacyheg precies aan te passen aan zijn tuinontwerp. Deze gids presenteert de mooiste inheemse en groenblijvende heesters en houtachtige planten.
Curb-azijn | Helpt een emmer of wortelscherm?
Azijnbomen verspreiden zich graag in de tuin en verdrijven soms zelfs andere planten. Dit kan echter worden voorkomen door de groei van de bomen af te remmen. Welke methoden hiervoor het meest geschikt zijn, lees je hier!
Rhododendron is opgedroogd: hoe te redden | Rododendron
Ook als de rododendron verdord is en niet meer uitloopt, hoeft hij niet dood te zijn. Bovengronds kan de plant er helemaal verdroogd uitzien, maar vaak zit er nog leven in de wortels. Het is daarom de moeite waard om passende maatregelen te nemen om de bloeiende struik te redden.
Winterjasmijn, Jasminum nudiflorum | Verzorging, vermeerdering & snoeien
De winterjasmijn is een relatief zuinige en robuuste plant die veel verschillende standplaatsen aankan. De plant betovert met felgele bloemen in de winter en verdraagt zeer goed temperaturen onder nul. Het moet regelmatig worden gesnoeid en is gemakkelijk te vermeerderen.
Ball Tree: Verzorging van A – Z | Deze 9 soorten zijn geschikt voor bolbomen
Bollenbomen sieren menig tuin, voortuin en entreegebied. Ze hebben weinig ruimte nodig. Hun stam wordt dikker naarmate ze ouder worden, maar de hoogte blijft hetzelfde. De bolvormige kroon is eenvoudig te trimmen. Toch bieden ze alles wat een boom maakt.