Komkommers drogen uit: wat te doen als ze verdorren / bruin worden?

Veel hobbytuinders kweken komkommers in hun tuin. Komkommerplanten zijn erg gevoelig voor bepaalde situaties en omstandigheden. Het is niet ongewoon dat de komkommers uitdrogen of verdorren. Bruine of zwartbruine verkleuringen komen ook veel voor. Plantopedia legt u uit waar de reden voor is en wat hobbytuinders eraan kunnen doen.

oorzaken

uitputting

Atrofie door uitputting

Wanneer hele komkommerplanten verwelken, is dit meestal te wijten aan een groeiachterstand die kan worden toegeschreven aan uitputting. Dit komt vooral voor bij jonge planten nadat de eerste één of twee komkommers zijn geoogst. De jonge plant heeft dan meestal nog niet voldoende aanvoerkanalen en voedingsvoorraden die nodig zijn voor de groei van verdere vruchten. Als er al nieuwe vruchten zijn gevormd, is het verwelken van de komkommer- en komkommerplant snel merkbaar. Eerst verdroogt de vrucht meestal voordat de plant in het ergste geval sterft.

Wat te doen?

Zorg er bij jonge komkommerplanten altijd voor dat de oogst de eerste twee jaar zo lang mogelijk wordt uitgesteld. Ondertussen wint de plant aan kracht en wordt beloond met een rijke oogst. Meer dan één komkommer mag niet rijpen op twee aangrenzende bladoksels. Pas als de komkommerhoogte is bereikt, moet een tweede vruchtvorming aanhouden.

Eindrot bloem

Bloesemrot is geen schimmelziekte, zoals vaak wordt beweerd, maar een calciumtekort waardoor het ontstaat. Allereerst ontstaan ​​er meestal kleinere, waterige plekken aan de basis van de bloem. De rot gaat van de bloesem naar de komkommers en is te herkennen aan de bruinzwarte vlekken die groter en groter worden, dan opdrogen en verharden. Vooral jonge vruchtvormingen in de vroege stadia worden aangetast. Daardoor drogen ze volledig uit.

Wat te doen?

Aangezien calcium een ​​belangrijke rol speelt bij de vruchtvorming en rijpheid, moet erop worden gelet dat het voldoende wordt toegediend. Komkommerplanten nemen de voedingsstof op via de bodem. Als de pH-waarde rond de 6 ligt, is de benodigde hoeveelheid calcium beschikbaar. Als de waarde lager is, moet een calciumhoudende meststof worden toegediend. Als de pH-waarde normaal is en de komkommerplant nog steeds de genoemde afwijkingen vertoont, kan dit een te hoge zijn Zoutconcentratie in de bodem, die wordt veroorzaakt door teveel compost en meststoffen met bijvoorbeeld stikstof, magnesium of kalium, ontstaat. Dit verstoort de opname van calcium uit de bodem. In dit geval is het raadzaam om de oude grond te vervangen door verse en om de hoeveelheid kunstmest in de toekomst te verminderen. Tegelijkertijd moeten alle beschadigde delen van de plant en komkommers worden verwijderd. In de regel zal de plant dan herstellen. Daarnaast is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het water gelijkmatig wordt gewassen. Komkommers mogen niet te droog staan, maar ook niet te vochtig.

anthracnose

Net als bij een calciumtekort, wordt de schade gezien bij anthracnose. Hierdoor ontstaan ​​ook waterige vlekken en donkergrijze tot bruine vlekken op de komkommers. Deze verspreiden zich en laten in het vergevorderde stadium de komkommer drogen. Hetzelfde gebeurt met de komkommerplant. Het enige verschil zit hem in de schimmelvorming, die te zien is aan lichtrode vlekken op de vrucht, en de schimmelpluis die zich vormt op het dode weefsel van de komkommerplant. Nieuwe vruchtzettingen verdorren/krimpen en drogen uit.

Wat te doen?

Alle aangetaste delen van de plant moeten worden verwijderd en bij het huisvuil worden gedeponeerd (niet op de compost ivm mogelijke verdere verspreiding)

Sinds een verspreiding van de schimmelinfectie door aangetaste naburige planten en vallende regenspatten evenals door Overhead water geven, insecten en geïnfecteerd tuingereedschap moeten worden gedaan, passende maatregelen moeten worden genomen om ze te voorkomen worden gestart. Tuingereedschap moet voor gebruik worden gedesinfecteerd. Zet de geïnfecteerde plant indien mogelijk in een koelere ruimte onder de 21 graden Celsius - dit remt de verdere ontwikkeling. Een fungicide uit de speciaalzaak helpt om de schimmel snel onder controle te krijgen.

Hoekige bladvlekkenziekte

Hoekige bladvlekkenziekte is een bacteriële infectie. Hierdoor ontstaan ​​eerst waterige en opvallend hoekige bladvlekken. Naarmate de ziekte vordert, worden ze bruin en drogen ze uit. De vruchten verdorren / verschrompelen. Op de komkommer verschijnen eerst groenige, later bruine vlekken, die steeds groter worden. Op de bladeren en vruchten kunnen zich slijmlagen vormen.

Wat te doen?

Als de hoekige bladvlekkenziekte optreedt, kunt u alleen de hele plant weggooien. Om te voorkomen dat ziekteverwekkers in de compost terechtkomen, moeten de aangetaste komkommerplanten altijd met het huisvuil worden weggegooid. Komkommerplanten mogen gedurende ten minste drie jaar niet op dezelfde teeltlocatie worden gekweekt. Tuingereedschap en alles wat met aangetaste planten in aanraking is gekomen, moet grondig worden schoongemaakt.

Gebrek aan water

Gebrek aan water en temperatuurdaling

Als de temperatuur snel daalt en/of als hij niet op tijd water krijgt als hij droog is, laat de komkommer zich van zijn meest gevoelige kant zien. Misvormingen van de komkommers zijn niet ongewoon, die meestal in een onvolgroeide vorm verschijnen. Vooral jonge vruchten drogen snel uit en vallen af.

Wat te doen?

Als de vruchten van de komkommerplant eenmaal onvolgroeid en opgedroogd zijn, is er geen weg meer terug. Hier is het belangrijk om dit in de toekomst te vermijden en te zorgen voor constante temperaturen zonder sterke schommelingen en een gelijkmatig vochtige grond.

Fusarium verwelkingsziekte

De Cucumis sativus is erg gevoelig voor de Fusarium verwelkingsziekte. In de regel verwelkt de bloem eerst, daarna worden de bladeren langzaam bruin en drogen later op. De komkommerplant vertoont duidelijke groeistoornissen. De basis van de stengel wordt rot. Er kan zich een roze schimmelnetwerk vormen. De verwelking gaat over op de vrucht en veroorzaakt daar bruinzwarte verkleuring. Ook deze drogen in de loop van de ziekte op.

Wat te doen?

U kunt niets anders doen dan de aangetaste planten volledig bij het huisvuil deponeren. Tot nu toe is er geen veelbelovende controle bekend.

Komkommer bladluizen

Onder de plagen is de komkommerbladluis het meest penetrerend en komkommerplanten kunnen volledig afsterven als ze te laat worden behandeld.

De vleeskleurige luizen hebben een voorkeur voor de knoppen en toppen van de scheuten die eraf vallen na een plaag of die niet meer bloeien op de knoppen. Bladeren vertonen zwarte vlekken en verwelken. De aanvoer van de komkommers lijdt eronder, waardoor ze van geel naar bruin verkleuren.

Wat te doen?

Geïnfecteerde komkommerplanten moeten in eerste instantie worden geïsoleerd van andere plantenburen om te voorkomen dat ze zich verplaatsen. De komkommerbladluis dood je op een milieuvriendelijke manier met een neemproduct dat je in elke speciaalzaak kunt krijgen. Dit werkt in op de ademhalingsorganen en plakt ze aan elkaar. De parasieten stikken en vallen van de plant.

De meest natuurlijke bestrijding wordt gedaan door natuurlijke roofdieren. Lieveheersbeestjes en gaasvliegen zijn twee voorbeelden die zich voeden met bladluizen en er elke dag enkele honderden opeten. Het gebruik van het insecticide mag alleen als laatste redmiddel worden gedaan.

meeldauw

echte meeldauw

De pseudo-schimmelziekte is te herkennen aan de witte schimmelachtige coatings die zich op de bladeren en stengels vormen. Ze laten een licht plakkerig gevoel achter. De pseudo-schimmel komt vooral veel voor in warme en droge maanden.

De bladeren worden meestal eerst geel en drogen dan langzaam op. Echte meeldauw zal zich verspreiden naar komkommers als het niet op tijd wordt bestreden. De vruchten verdorren, krimpen en drogen uiteindelijk op voordat ze eraf vallen.

Wat te doen?

Als echte meeldauw vroeg wordt ontdekt en de komkommerplant nog niet te veel is verzwakt, kan een effectief huismiddeltje met zeepwater helpen.

• Maak sterk zeepsop (idealiter met natuurlijke zeep en/of zachte zeep)
• Giet zeepsop in een spuitfles
• Spuit de komkommerplant druipnat aan alle kanten met het sopje
• Vergeet de onderkant van de bladeren niet
• Voor een sterker effect de aangetaste delen van de plant afwrijven met het zeepsop
• niet spoelen
• herhaal indien nodig na drie of vier dagen

Verkeerde meeldauw

Valse meeldauw houdt, in tegenstelling tot echte meeldauw, van koel en vochtig. Door de hoge waterbehoefte van komkommers hebben ze vaker last van valse meeldauw dan van echte meeldauw.

Het is te herkennen aan de grijsachtige, meelachtige vlekken die het creëert aan de onderkant van de bladeren. Dit resulteert in grijswitte paddenstoelentapijten. Op de bovenzijde van de bladeren vertonen in het verloop van de ziekte bruingele vlekken. Hierdoor drogen de bladeren uit, terwijl de pseudo-schimmel zich ook over de vrucht verspreidt. Daar veroorzaakt het onvolgroeide vruchten, vooral jonge. In het ergste geval kan de hele komkommerplant opdrogen en afsterven.

Wat te doen?

Theoretisch kon de besmette Cucumis sativus nog worden geconsumeerd toen de besmetting begon. Omdat valse meeldauw echter allergieën kan veroorzaken, moet je absoluut geen komkommers van geïnfecteerde komkommerplanten eten. Een milieuvriendelijke en natuurlijke, maar effectieve bestrijding kan worden gedaan door te besproeien met een paardenstaartbouillon.

Dit is makkelijk zelf te maken en makkelijk in gebruik:

• 1 oogst van 1,5 kilogram verse paardenstaart (te vinden op bermen en in velden)
• als alternatief kan 150 gram tot 200 gram gedroogde paardenstaart worden gebruikt
• Hak verse paardenstaart uit het veld
• onderdompelen in een emmer gevuld met 10 liter water
• 24 uur laten weken
• breng dan het water aan de kook en laat ongeveer 30 minuten sudderen
• Zeef linker paardenstaart uit de bouillon
• Laat de bouillon afkoelen
• vul een spuitfles in
• Besproei de komkommerplant krachtig van alle kanten
• Herhaal het proces indien nodig na drie of vier dagen