Sierkweepeer: verzorging en snoeien

Intens gekleurde bloemen, een dichte, weelderige groei en zelfs de vruchten zijn decoratief - de sierkweepeer trekt de aandacht met haar schoonheid - en is uiterst gemakkelijk te verzorgen. Natuurlijk moet er nog met een paar factoren rekening worden gehouden, zodat de stekelige plant uit Oost-Azië zich in al zijn glorie kan ontplooien. Met de juiste kennis is de cultuur echter ook gemakkelijk mogelijk voor beginners in tuinonderhoud. De volgende gids laat zien hoe u dit moet doen.

Plaats

Verwend door licht en zonnig - zo zou de locatie voor de sierkweepeer eruit moeten zien. In zijn Aziatische thuisland groeit de valse kweepeer ook op lichte plekken, zodat hij naast veel licht ook veel warmte krijgt. De zuidkant en plaatsen die in ieder geval een beetje beschermd zijn tegen koude wind, bijvoorbeeld bij muren en muren, zijn daarom ideaal.

substraat

Het substraat voor de sierkweepeer moet rijk zijn aan voedingsstoffen, leemachtig en diep. Hoogwaardige tuinaarde vermengd met volwassen compost, mest en eventueel kleipoeder is ideaal. Als de tuingrond al leemachtig is, mag alleen compost of mest worden toegevoegd voor de toevoer van voedingsstoffen. Het is ook raadzaam om de grond op de plantplaats om te graven en de meststof minimaal vier weken voor het planten aan te brengen. Hierdoor kunnen de nutriënten worden gedistribueerd en neergeslagen en kunnen ze al worden verwerkt door de bodemorganismen.

Plant

De sierkweepeer kan zowel in het najaar als in het voorjaar geplant worden. Dus rond april of oktober. De ervaring heeft geleerd dat de kweepeer beter in oktober geplant kan worden, omdat hij dan in de winter doorgroeit en soms al in het eerste voorjaar kan bloeien. De grond wordt voorbereid zoals beschreven en vervolgens bewaterd met water om de wortels aan te moedigen dieper te groeien. Kies een vorstvrije en droge dag om de sierkweepeer in de tuin te zetten. De plantafstand is afhankelijk van het beoogde gebruik. Als solitair moet hij zo'n twee meter hoog worden. Als haag mag de plantafstand slechts één meter zijn. Bij kleinere varianten van de sierkweepeer kan de afstand nog kleiner zijn. Dit moet gebaseerd zijn op de groeibreedte van de struik.

Cultuur in de emmer

Ook kleinere schijnkweeperen, zoals de Japanse sierkweepeer, zijn prima geschikt om in een emmer te telen - in ieder geval de eerste jaren of met regelmatig snoeiwerk. Het is echter belangrijk ervoor te zorgen dat:

• de planter moet zo hoog mogelijk zijn om de diepe wortels voldoende ruimte te geven
• er wordt voldoende en regelmatig water gegeven, vooral als de sierkweepeer bedekt is
• het substraat wordt gekozen om rijk te zijn aan voedingsstoffen en wordt regelmatig bemest of vervangen

De cultuur in het bad vereist iets meer inspanning dan buiten in de tuin. Bovendien moet u bij het kiezen van de planter letten op hoe hoog en breed de geselecteerde sierkweepeersoort zal zijn. Hoe groter de emmer in het begin is in vergelijking met de kweepeer, hoe lager de onderhoudsinspanning en hoe langer u kunt wachten met de eerste verpotten.

Giet

De sierkweepeer kan goed tegen een incidentele droogte, maar moet het niet te lang volhouden. Het wordt daarom naar behoefte na het planten gestort, wanneer het substraat in de toplagen droog is. Wateroverlast moet echter worden vermeden, vooral bij het kweken in een emmer. Er moet dus voor een goede waterafvoer worden gezorgd.

Als de ondergrond de neiging heeft om te verdichten, kan ook een drainagelaag van grind worden aangebracht. Grof grind of aardewerkscherven op de bodem van de pot zijn ideaal om in een plantenbak te kweken.

Bevruchten

Zoals reeds vermeld, moet de eerste toevoer van voedingsstoffen plaatsvinden tijdens het planten. Daarna is de sierkweepeer zuinig. Jaarlijkse bemesting is meestal niet nodig. Als de groei- en bloeikracht afnemen, kan opnieuw rijpe compost of stalmest worden toegediend. De meststof wordt aangebracht op het substraat rond de struik en vervolgens licht in de grond gewerkt. Bovendien moet water worden gegeven zodat de voedingsstoffen worden verdeeld en diep in de grond kunnen doordringen. De ervaring leert dat in emmercultuur iets vaker bemest moet worden. Als alternatief kan de sierkweepeer worden verpot in verse en voedselrijke grond.

afval

De sierkweepeer verdraagt ​​goed snoeien en is daarom ook uitermate geschikt als haagplant. Het kan zeer smal gehouden worden en stelt slechts enkele algemene eisen aan de blend. Onderstaand:

• schoon snijgereedschap om infectie te voorkomen
• Snijd 's ochtends af op een droge dag om de snijwonden snel te laten drogen
• Verwijder zoveel als nodig, zo weinig mogelijk

Hoewel de kweepeer een melange goed verdraagt, heeft hij deze niet per se nodig. Bovendien wordt deze verzorgingsmaatregel meestal het slachtoffer van veel bloemen. Het is daarom belangrijk op te merken dat de sierkweepeer bloeit op tweejarig hout. Wil je de bloeikracht behouden, dun dan de struik slechts licht uit en verwijder alleen oudere, kale twijgen - maar dan zo dicht mogelijk bij de grond. De ideale tijd is rond maart of april, vóór de eerste knopvorming.

voortplanting

Er zijn twee manieren om de sierkweepeer te vermeerderen. Enerzijds het gebruik van de zaden. Dit is echter vervelend en vaak niet met succes bekroond. Vermeerdering via stekken is daarom aan te raden.

Ga hiervoor als volgt te werk:

1. In het voorjaar, wanneer de eerste scheuten beginnen, of uiterlijk in juni, worden scheutpunten van ongeveer 20 centimeter lang afgesneden.
2. De punten dienen zo diagonaal mogelijk afgesneden te worden zodat er een groot snijvlak ontstaat. Als de scheuten goed doorbladerd zijn, worden de onderste bladeren verwijderd.
3. De scheuten worden met het snijvlak eerst ongeveer vijf centimeter diep in de grond geplaatst. Hiervoor kan zaailingenaarde worden gebruikt of hetzelfde substraat dat wordt gebruikt voor de volwassen sierkweepeer.
4. Totdat de wortels zich ontwikkelen, worden de stekken regelmatig bewaterd om uitdroging van het substraat te voorkomen.

Als je toch vermeerdering via zaden wilt proberen, haal dan de zaden uit het vruchtvlees en bewaar ze op een koele plaats in de winter, bijvoorbeeld in de koelkast. Daarna worden ze op potgrond gezet, licht afgedekt met substraat en kunnen vanaf maart op een zonnige vensterbank. Als ze vochtig worden gehouden en afgedekt met huishoudfolie, zouden ze na een paar weken de eerste kiemen moeten vertonen. Om schimmel en vastplakken te voorkomen, wordt de plantenbak ofwel op een warme, vochtige plaats geplaatst of wordt de folieafdekking dagelijks kort verwijderd en gelucht.

Giftig of eetbaar?

De sierkweepeer is een rozenfamilie, maar de vruchten worden appels genoemd - en zijn eigenlijk eetbaar. Puur en rauw blijken ze echter keihard te zijn. Het sap dat eruit wordt geperst, kan op dezelfde manier worden gebruikt als citroensap en de vruchten kunnen worden gebruikt om jam te maken. Door het lage suikergehalte en het hoge pectinegehalte zijn ze ook ideaal om te conserveren bij zoete fruitsoorten.

oogst

De vruchten van de sierkweepeer rijpen heel langzaam. Pas in de herfst worden ze langzaam oogstrijp. Indicaties hiervoor zijn een goudgele tot roodachtige kleur en een zeer aromatische geur. Als ze nu worden geoogst, voor de eerste nachtvorst, zijn ze op een koele en donkere plaats enkele weken of zelfs maanden houdbaar.

Als je van wat zoeter houdt, wacht dan tot de eerste nachtvorst voordat je gaat oogsten. Daarna moeten de sierkweepeervruchten snel worden verwerkt. Ze duren maar een paar dagen.

Conclusie

De sierkweepeer is een onderhoudsvriendelijke struik die zelfs beginners in tuinieren niet overweldigt. Noch bemesting, noch een blend zijn nodig. De plant kan als enkele struik of haag geplant worden en zal zonder veel moeite lang plezier geven.

Meer informatie over fruitbomen