Vijvermosselen houden in de tuinvijver

Een onmisbare bewoner van de vijver is de vijvermossel uit de riviermosselfamilie. In tuinvijvers voelen verschillende soorten zich thuis, waaronder de grote, gewone en schildersmosselen. Om ervoor te zorgen dat ze zich in een waterlichaam kunnen vestigen en daar op lange termijn kunnen overleven, moet aan bepaalde vereisten worden voldaan. Het is belangrijk om te weten wat deze dieren nodig hebben om te overleven.

basisvoorwaarden

Vijverwater dat met een hightech filtersysteem schoon wordt gehouden, is niet geschikt voor vijvermosselen. Algen en andere micro-organismen die deze mosselen nodig hebben worden hier uitgefilterd, zodat ze zouden verhongeren. Daarom zouden deze taken idealiter door mosselen moeten worden uitgevoerd. Hiervoor moet wel aan bepaalde voorwaarden worden voldaan.

• Vijverwater mag niet te sterk verontreinigd zijn en mag niet glashelder zijn
• Verontreiniging wordt veroorzaakt door restanten van chemische middelen
• Overmatige verhitting bevordert ook de besmetting
• De watertemperatuur kan 4-25 graden zijn
• De optimale pH ligt tussen 7 en 8,5
• Water moet een lichte stroombeweging hebben
• De bodem van het water moet uit zand of modder bestaan
• Grind kan de voetspieren van dieren verwonden
• Onderlaag minimaal 10 cm dik
• Mosselen moeten gemakkelijk kunnen graven

De mosselen leven begraven in de modder, waar ze zich ook verplaatsen. Ze filteren het vuil uit het langsstromende water. Als ze zich niet kunnen ingraven, zouden ze sterven. Meestal blijven ze enkele weken op dezelfde plaats. Om zich op een gegeven moment te kunnen voortplanten, zijn ze afhankelijk van vis, vooral bitterling.

Mosselsoort voor de huistuinvijver

Grote vijvermosselen(Anodonta cygnea)

• Grootste inheemse soort, tot 25 cm lang
• Langwerpig eivormig, duidelijk convex en dunwandig
• Zwak begrensd, geelachtig tot donkerbruin schild
• Binnenkant parelmoer, zeer glanzend
• Instroomopening groot met papilrand
• Uitstroomopening klein en glad.

Gewone vijvermossel(Anodonta-anatina)

• Schelpen geelachtig tot donkerbruin, breed tot ovaal, met dunne randen
• Zelden langer dan 15 cm
• Meer uitgesproken driehoekig schild
• Schelpen variëren in kleur, vorm en dikte
• Onderrand kom verdikt aan de binnenkant
• Wervelstructuur vaak niet meer behouden
• Binnenkant schelp mat parelmoer

Schilder Shell(Unio-beeld)

• Middelgrote schelp, maximaal 10 cm lang
• Langwerpig, twee keer zo lang als hoog
• Boven- en onderrand bijna evenwijdig aan elkaar
• Onderrand iets naar binnen gebogen
• Shell versmald in een wigvorm aan het achterste uiteinde
• Schelpwand dik, geelgroen tot bruinachtig

opname van voedingsstoffen

Het voedsel van de mosselen bestaat uit afgebroken organische stoffen zoals b.v. B. Uitwerpselen van vissen, maar ook blauwe, groene en diatomeeënalgen en kleine dieren. Normaal zitten er genoeg in de tuinvijver. Om bij dit voedsel te komen, graaft de vijvermossel eerst de vijverbodem op. Met behulp van zijn kieuwen filtert hij de voedingsstoffen uit het opwervelende sediment uit het water en geeft deze door aan de mondopening. Geklaard water blijft achter.

Als alle zwevende stoffen uit het water zijn gefilterd, kan het zijn dat u de mosselen moet voeren. Maar dan rijst de vraag waarom deze schelpdieren als natuurlijk filter worden gebruikt. Vooral omdat handmatig voeren het vijverwater onnodig vervuilt. Het kan zijn dat er te veel mosselen in de vijver zitten. Dan moet u hun aantal zo snel mogelijk verminderen.

Gebruik niet te veel mosselen

Om een ​​permanent goed leefklimaat te creëren voor zowel planten als dieren in de tuinvijver, moet hun aantal overeenkomen met de grootte van de vijver of overeenkomen met de hoeveelheid water. Het gaat echter niet alleen om de hoeveelheid water, maar ook om de watertemperatuur omgevingsomstandigheden en natuurlijk de mate van vervuiling, want deze hebben allemaal invloed op de activiteit deze wezens.

• Mosselen kunnen in helder water geen voedsel vinden, ze verhongeren
• Gebruik geen mosselen met UV-lampen op de vijver
• Lampen doden mosselvoedsel, net als vijverfilters
• Hoe meer mosselen, hoe sneller het water helder is
• Het is het beste om te beginnen met 1-2 exemplaren
• Als na enige tijd verduidelijking optreedt, is het maximale aantal bereikt
• Blijft het water troebel, voeg dan meer vijvermosselen toe
• Benader zo langzaam mogelijk
• Gebruik niet te veel schelpen tegelijk

Net als elk ander wezen moet de vijvermossel zich voortplanten. Maar dat kan ze alleen doen met de steun van andere vijverbewoners zoals de bitterling.

Let op de symbiose met bitterlings

Om te overleven gaan de mosselen een symbiose aan met vijvervissen, zoals de bitterling, de kleinste inheemse karper. Bij het houden van vijvermosselen hoort dan ook altijd vis. Het vrouwtje van de bittervoorn gebruikt de mosselen, vooral schildersmosselen, die tot de vijvermosselen behoren, om haar eieren te leggen. Hij legt zijn eitjes in de ademopening van de mossel tot de afgewerkte jonge vis uiteindelijk de mossel verlaat. In ruil daarvoor dienen bitterlingen als gastheer voor de mosselen.

De larven (Glochidium) van de vijvermosselen, die overigens tot de hermafrodieten behoren, hechten zich aan de bittervoorn. Ze leven dan ongeveer twee tot drie maanden parasitair op zijn vinnen of in zijn kieuwen totdat ze uiteindelijk op de grond vallen. Daar ontwikkelen ze zich vervolgens verder tot filterende vijvermosselen. Zonder vis zouden de larven doodgaan.

Niet uitzetten in vijvers met koikarpers

Als u op lange termijn wilt profiteren van de capaciteiten van de vijvermossel, moet u deze niet in een koivijver uitzetten. Koikarpers behoren tot de roofdieren van deze schelpdieren. Vooral in kleine vijvers maken de mosselen nauwelijks een kans, al zijn ook te kleine vijvers ongeschikt voor deze karpers. Samenleven zou mogelijk kunnen werken in zeer grote vijvers met weinig vissen, een zo diep mogelijke bodem en voldoende schuilplaatsen voor de mosselen.

In de regel is elke koivijver voorzien van een werkend filtersysteem. Hierdoor worden alle stoffen uit het water gefilterd die de mosselen nodig hebben om te overleven, waardoor ze doodgaan. Als ze doodgaan, laten ze een enorme hoeveelheid eiwit in het water vrij, waardoor de waterkwaliteit in de vijver aanzienlijk achteruitgaat.

Een dode mossel is te herkennen aan het feit dat hij helemaal open ligt. Levende, gezonde mosselen zijn meestal niet of slechts enkele millimeters open.

Implementeer niet direct na aankoop

Om zowel de vijvermossel als de bitterling te beschermen, mag u ze na aankoop niet direct in de vijver zetten. De temperatuur, hardheid en pH-waarde van vijverwater en het oorspronkelijke water kunnen sterk variëren, waarbij mosselen meestal zonder water worden vervoerd. Toch tolereren beide geen snelle waterverversing. Om de omschakeling voor de dieren zo aangenaam en draaglijk mogelijk te maken, wordt het water gedurende ca. 1-2 uur.

overwinteren

Er zijn twee mogelijkheden om de vijvermosselen goed de winter door te laten komen.

In de vijver

De vijvermossel kan in de vijver overwinteren maar ook buiten, in een aquarium. Overwinteren in de vijver kan alleen als deze diep genoeg is en de diepwaterzone groot genoeg is. Op locaties met normaal koude winters is een minimale diepte van 80 cm aan te raden. In bijzonder ijzige gebieden moet deze dienovereenkomstig lager zijn. De vijver mag niet tot op de bodem bevriezen. Even belangrijk is een laag zand of modder van minimaal 20 cm diep. Hierop worden de mosselen gelegd zodat ze zich kunnen ingraven.

In het aquarium

• Overwintert in ondieper water buiten de tuinvijver
• Metabolisme sterk verminderd in de winter
• Hervestiging niet te vroeg en niet te laat
• De beste tijd is wanneer de watertemperatuur vijf graden heeft bereikt
• Zeker implementeren voor het begin van de winter
• Creëer omstandigheden die vergelijkbaar zijn met die in de vijver
• 20 cm laag zand op de bodem van het aquarium
• Vullen met vijverwater
• Hierin zitten de nodige voedingsstoffen

Poelmosselen niet uit het wild halen

Hoe nuttig mosselen ook zijn als vijverbewoners, ze zijn nu zeldzaam en bedreigd. Het zijn niet voor niets beschermde diersoorten in Duitsland. Om de lage natuurlijke populatie niet verder in gevaar te brengen, mogen deze dieren niet uit wateren in het wild worden gehaald. Dat hoeft ook niet, want je koopt ze eenvoudig in gerenommeerde winkels. Het is raadzaam om de voorkeur te geven aan jonge exemplaren, omdat deze zich gemakkelijker kunnen aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Met de juiste verzorging kunnen deze mosselen wel 15 jaar oud worden, soms zelfs ouder. Ze worden geslachtsrijp na ongeveer 2-5 jaar.

Meer informatie over vijverdieren