Laurierkers heeft geel gegeten bladeren: wat te doen?

In dit land zijn er maar een paar plagen die gevaarlijk kunnen zijn voor de laurierkers. Een snelle behandeling van de plaag is van cruciaal belang voor het herstel van de plant.

Mogelijke oorzaken

Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor gele en gegeten bladeren aan de laurierkers. De meest voorkomende zijn:

• Aantasting door taxuskever
• Aantasting door sleepruimmotten
• Aantasting door zigeunermotten
• jachtgeweer ziekte

taxuskever

De snuitkever behoort tot de familie van de snuitkevers. De biologische naam is Otiorhynchus. Visueel verschijnt het in een eenvoudig donkerbruin tot zwart. Deze kleuring zorgt voor een natuurlijke camouflage tegen potentiële roofdieren. Desalniettemin hebben sommige soorten ook patronen in geel, die voornamelijk op het kopgedeelte te vinden zijn.

Bovendien wordt de kever gekenmerkt door:

• tot een centimeter groot
• brede, duidelijk zichtbare slurf
• Groefpatroon op de rug
• geen lichaamshaar
• geen vleugels

Naast de volwassen kevers vormen ook de larven een bedreiging voor de laurierkers. In de praktijk kan het dus ook relevant zijn om deze te kunnen onderscheiden van nuttige larven.

De larven van de taxuskever worden gekenmerkt door:

• 0,5 tot 1 centimeter lichaamslengte
• witte lichaamskleuring
• bruin hoofdbord

Leefstijl van de taxuskever

De taxuskever kan in het wild tot twee jaar oud worden en is vooral 's nachts actief. Overdag is het daardoor bijna onmogelijk om de kleine insecten met het blote oog te spotten. Hoewel hij alleen in de lente, zomer en herfst bovengronds te vinden is, brengt hij de winter ondergronds door. Door zich in diepere aardlagen te nestelen, weet de kever zich te beschermen tegen de ijzige temperaturen.

De reproductie van Otiorhynchus verloopt als volgt:

• Eierleggen in maart, juni en juli
• eerdere bevruchting van het vrouwtje niet vereist
• Broedtijd van april tot mei en van augustus tot oktober
• Larven leven uitsluitend ondergronds

Uiterlijk van de sleepruimmot

De sloepenstruikmot (biologisch: Orgyia antiqua) doet door zijn borstelige haar op het eerste gezicht denken aan een kleine borstel. Qua kleur wordt het overwegend gepresenteerd in een neutraal grijs, dat wordt aangevuld met een rood en zwart patroon.

Andere optische kenmerken zijn:

• tot drie centimeter lang
• volledig witachtig behaard
• borstelachtige plukjes wit haar van het vierde tot het zevende lichaamssegment

Uiterlijk van de zigeunermot

De zigeunermot komt zeer zelden voor Prunus laurocerasus op. Lymantria verspreidt zich Met een lichaamslengte van maximaal acht centimeter is hij zeer gemakkelijk visueel te herkennen. De basiskleuren van de rups zijn grijs en geel, met rode en blauwe wratten op de rug.

schadelijke foto's

De schade veroorzaakt door een plaag met taxuskevers, sleedoornmotten of zigeunermotten is in eerste instantie gemakkelijk over het hoofd te zien. De voedingspunten beginnen meestal aan de randen. Bij nader inzien lijken ze op kleine baaien of halve cirkels die in de plaat zijn verwerkt. Na verloop van tijd gaat de voeding echter onregelmatig door in het binnenste van het blad. Daarnaast is er in de meeste gevallen ook een oplichting van het blad naar een lichtgroene of geel op.

Een plaag kan echter ook ondergronds worden gezien met passend onderzoek. De ondergrondse taxuskeverlarven voeden zich voornamelijk met de wortels, die daarvoor worden gegeten. Als gevolg hiervan wordt het wortelstelsel steeds schaarser en dunner.

gevecht

Verschillende methoden zijn effectief gebleken bij het bestrijden van insectenplagen. Het gebruik van een insecticide is nogal contraproductief. De in de handel verkrijgbare middelen overtuigen vooral door hun algemene werking tegen veel inheemse insecten. Naast het ongedierte schaadt dit ook veel nuttige insecten.

De volgende opties behoren tot de meest effectieve en zachte behandelingsopties. Om het ongedierte volledig te elimineren, moet de behandeling meerdere keren per jaar en gedurende een periode van ten minste twee tot drie jaar worden uitgevoerd.

verzamelen

Zowel de sleepruimmot als de zigeunermot zijn dagelijkse insecten. Daarnaast hebben ze geen schuw karakter en zijn daarom bijna de hele dag te vinden op de bladeren van de laurierkers. Met behulp van een handschoen kan het ongedierte, dat enkele centimeters groot is, eenvoudig worden verzameld en verplaatst.

Bloempot met houtkrullen

Door hun nachtelijke activiteit trekken de voornamelijk volwassen taxuskevers zich overdag diep in de laurierkers terug. De dichte begroeiing maakt het zoeken naar de insecten echter lastig. In de praktijk is het daarom handig gebleken om een ​​bloempot gevuld met houtkrullen onder de struik te plaatsen. Dit dient overdag als toevluchtsoord voor de insecten. In de vroege ochtend kunnen deze dan samen met het schip naar een andere locatie worden verplaatst.

nematoden

De aaltjes behoren tot de meest effectieve methoden tegen de hongerige larven. Vooral tegen Otiorhynchus ze zijn zeer effectief. De nuttige insecten, ook wel nematoden genoemd, reageren extreem agressief op de larven. Door ze te besmetten, dienen ze voortaan als gastheer voor de aaltjes. Na korte tijd sterven de larven af ​​ten gunste van de wormen, die in de grond achterblijven.

Natuurlijke roofdieren

De taxuskever, de sleepruimmot en de zigeunermot hebben veel roofdieren in de natuur. Naast egels, spitsmuizen en mollen vallen hier ook diverse vogelsoorten onder. Door het bieden van passende soortspecifieke huisvestingsmogelijkheden kunnen bovengenoemde diersoorten ook in de eigen tuin gehouden worden. Deze omvatten:

• voer- en waterpunten
• nesten en broedmachines
• Hopen vuil, hout en bladeren
• insecten hotels
• Natuurstenen muren met retraite mogelijkheden
• Diversiteit van bloemen en gewassen

Aanvullende zorgmaatregelen

Naast het bestrijden van het ongedierte zelf, mag de zorg voor de plant niet worden verwaarloosd. Met name de larven van de taxuskever veroorzaken grote schade aan het wortelgestel, wat in het ergste geval kan leiden tot het afsterven van de hele plant. Om bijkomende ziekten te voorkomen, wordt daarom aanbevolen:

• verwijder gegeten bladeren
• snij gekauwde wortels af
• Ruil substraat in een ruime straal
• extra kunstmest geven

jachtgeweer ziekte

De jachtgeweerziekte is het gevolg van een schimmelaanval, die met name optreedt als gevolg van een hoge luchtvochtigheid. De afzetting van de sporen op de bladeren leidt tot een cirkelvormige vergeling van de bladeren. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden deze delen van de plant bruin en vallen uit het blad. Wat overblijft is gebladerte, waarin kogelgaten zitten.

Beheersing van jachtgeweerziekte

Gelukkig is jachtgeweerziekte geen levensbedreigende aandoening. In de praktijk zijn de geperforeerde bladen meer een optische fout.

De volgende maatregelen worden aanbevolen voor een effectieve behandeling:

• zieke bladeren afsnijden
• Besproeien met een geschikt fungicide
• zorgen voor een goede ventilatie van de plant
• Bevochtig alleen via het wortelgebied

preventie

Om een ​​eventuele besmetting te voorkomen is het raadzaam om in een vroeg stadium actie te ondernemen. Voordat u nieuwe planten aanschaft, moeten deze dringend worden geïnspecteerd op bladeren die zijn afgeknabbeld. Dit voorkomt dat het wordt geïntroduceerd in de inheemse plantenpopulatie. Bovendien moeten de planten altijd regelmatig grondig worden onderzocht. Daarnaast kunnen bovengenoemde bestrijdingsmethoden ook preventief worden ingezet.

Meer informatie over plantenplagen