Kweek je eigen hopplanten

De Humulus lupulus behoort tot de hennepfamilie (Cannabaceae) en de mooie kegeltjes kunnen ook als kruidenthee een kalmerende werking hebben. Voor de tuin is het vooral een visuele verrijking, het wordt vaak gebruikt als privacyscherm of schaduw. Hij wikkelt zich in voor alles wat op zijn pad komt. Zijn hopbellen zijn mooi om naar te kijken, ook al zijn ze niet verleidelijk fel gekleurd. Zelfs als de humulus in de winter bijna volledig verdwijnt, komt hij elk voorjaar terug.

Plaats

Als u hop wilt planten als privacyscherm, moet u er rekening mee houden dat de meeste soorten meerjarig zijn, maar zich in de winter terugtrekken in de wijnstok. Het biedt van juni tot september een aantrekkelijke, dichte privacybescherming.

De hop is hier inheems, robuust en over het algemeen vrij aanpasbaar aan hun respectieve locatie. Toch houdt hij van zonnig en warm. Een locatie in het zuidwesten, zuidoosten zou ideaal voor hem zijn. Hoe meer u zich concentreert op uw locatievoorkeuren, hoe minder u later te maken krijgt met ziekten en plagen, en hoe gemakkelijker het zal zijn om voor te zorgen en te bloeien.

Bij de keuze van de standplaats moet je er rekening mee houden dat hij zich niet alleen bovengronds snel verspreidt, maar ook ondergronds ten opzichte van de naburige planten.
Een andere belangrijke locatievereiste is een klimhulpmiddel.

klimhulpmiddel

De klimhulp kan gemaakt zijn van draad of touw. Een latwerk van hout of ijzer kan de hop een mooie vorm geven. Bij elke opbouw moet je er rekening mee houden dat de hopplanten zeer groeikrachtig zijn, 7 tot 9 meter hoog zijn niet ongewoon. De steiger mag niet te klein zijn en moet ook stabiel genoeg zijn.
Tijdens de groei zal het altijd nodig zijn om de hop een beetje te helpen met hun ranken. De Humulus draait naar rechts, dus als je helpt, begin dan altijd met de klok mee om verwarring te voorkomen. Sterker nog, de groei hapert als hij de verkeerde draai krijgt.

Als hop een gevel of muur moet vergroenen, moeten ze klimhulpmiddelen krijgen waar ze omheen kunnen twijnen. In ruil daarvoor laat het geen sporen of schade aan het metselwerk achter, zoals klimop of wilde wingerd.

Vloer

Omdat hop heel snel groeit, hebben ze ook voedselrijke grond nodig. De optimale pH ligt tussen 6,0 en 6,6. Bovendien geeft het de voorkeur aan een diepe, losse grond die de neiging heeft om vochtig te zijn. Beide uitersten, sterk verdichte gronden die neigen tot extreem droog zijn, zijn minder geschikt.

Giet

Hop heeft ook veel water nodig voor zijn snelle groei. Regelmatig water geven is verplicht. Met een laagje mulch kun je ervoor zorgen dat de grond wat beter vocht vasthoudt. Als de zomer erg droog is, zorg er dan voor dat de grond niet uitdroogt. De hop kan overleven, maar de groei lijdt dit jaar zwaar.

Bevruchten

Hop heeft vooral voldoende stikstof nodig voor een weelderige groei. Stikstofarme grond kan op natuurlijke wijze worden verbeterd met brandnetelmest. In het voorjaar wordt rondom de plant goed gerijpte compost of dierlijke mest ingewerkt. Tijdens de groeifase in de zomer kan dan tot half augustus bij voorkeur één keer per maand organische mest worden bijgedoseerd. Een plantaardige meststof is goed geschikt.

overwinteren

In de winter trekt de humulus zich vanzelf terug, dat wil zeggen, de bovenste delen verdorren. Maar de onderstam is winterhard en heeft buiten geen speciale bescherming nodig. In april groeien er nieuwe scheuten uit. Dan is het de hoogste tijd om de klimhulp te bevrijden van de dode stoffelijke resten van het voorgaande jaar.

Plant

Herfst- en voorjaarsbeplanting is mogelijk. De hop komt pas echt op gang als hij goed geworteld is, in het eerste jaar mag je niet al te veel groei verwachten. Herfstbeplanting is hier misschien wat voordeliger.

De jonge hopplanten worden meestal door de kwekerijen verkocht in kleine bakken tot een meter hoog. Hop kan echter ook relatief gemakkelijk in de zomer worden gezaaid, met name de eenjarige sierhopvariëteiten.

Ongeacht of u plant of zaait, er moet tegelijkertijd een klimhulpmiddel worden bevestigd. Als het in de grond moet worden ingebed, vernietig dan de jonge wortels achteraf niet als dat nodig is.

De planten of zaailingen uit zaad worden vervolgens in het voorjaar geplant. Twee tot drie planten kunnen een klimhulpmiddel delen. Laat een afstand van maximaal twee meter tussen de klimhulpmiddelen.

Geef de hopplant direct bij het planten een flinke portie rijpe compost, want hij heeft veel voedingsstoffen nodig voor zijn snelle groei. Houd je van natuurlijk, dan kun je tijdens de groeifase altijd compost of hoornmeel toevoegen.

emmer

Hop kan ook in plantenbakken worden gekweekt, maar alleen buiten. Misschien een goed idee voor een privacyscherm in de zomer, op het terras of op het balkon. Als je in kuipen kweekt, moet je ervoor zorgen dat de hop voldoende voedingsstoffen krijgt voor een snelle groei.

• Plantenbakken moeten minimaal 18 cm in doorsnee zijn
• Gebruik potgrond van goede kwaliteit
• Gebruik tegelijkertijd klimhulpmiddelen van minimaal 1,50 meter
• Spaarzaam verpotten als de wortels nauwelijks ruimte laten voor substraat
• In het voorjaar verpotten
• regelmatige bemesting met volledige nutriëntenbemesting een of twee keer per week
• Watergift: geen wateroverlast en niet laten uitdrogen
• In de kuip heeft hop winterbescherming nodig
• een isolerende bodem en wikkel de emmer in met fleece of een stromat, zodat hij buiten goed de winter doorkomt

snee

Elk jaar in april komen er nieuwe scheuten uit de winterharde hopvoorraad. Afhankelijk van het doel kunt u zelf bepalen of u alle scheuten wilt laten staan ​​of wilt verwijderen op een paar scheuten na. Als een hoge solitaire plant gewenst is, blijven er slechts enkele scheuten over.

In de herfst kan de humulus worden ingekort tot een halve meter. De verdorde stengels moeten in de winter worden gelaten zoals ze zijn en pas in het voorjaar worden verwijderd. Hierdoor kunnen de voedingsstoffen zich terugtrekken in de onderstam.

Anders wordt in de zomer tijdens het groeiseizoen de hop niet verder gesnoeid. Storende ranken kunnen verwijderd worden en je bent van harte welkom om hem te helpen met de ranken (altijd lekker met de klok mee).

vermenigvuldigen

De meest veelbelovende en gebruikelijke methoden zijn deling van de onderstam en vermeerdering door scheuten:

divisie

De verdeling kan in de herfst of vroeg in de lente worden gemaakt. Om dit te doen, haalt u de kluit uit de grond en verdeelt u deze voorzichtig zonder het wortelsysteem te beschadigen. Beide delen worden vervolgens teruggeplaatst op de gewenste locatie.

schiet

Snijd voor vermeerdering door scheuten ca. 10 cm lange scheut eindigt. Deze kunnen direct in een pot met groeigrond geplaatst worden. Regelmatig spuiten, best afdekken met folie of een plastic zak, veel vocht is nu gewenst. Als de eerste scheuten zichtbaar zijn, hebben ze al wortels gevormd en kunnen ze, afhankelijk van het seizoen, in de grond worden geplant.

zaaien

Hop zaaien is niet zo gebruikelijk. Meestal wordt het vegetatief vermeerderd om er zeker van te zijn dat de kenmerken en vooral het geslacht behouden blijven. In sommige hopteeltgebieden is zaaien zelfs verboden, omdat dit leidt tot mannelijke hop met een lage opbrengst of vatbare planten zouden kunnen groeien die dan een negatief effect zouden hebben op bestaande gewassen beïnvloeden.

Mocht je het toch willen proberen (in streken zonder professionele hopteelt):

• Zaaidatum maart
• Koude kiemer, het zaad heeft enige tijd koude nodig
• indien nodig is drie weken koelkastopslag voldoende
• Zaaien in potgrond
• Verdeel de zaden, druk licht aan en dek af met een dun laagje aarde
• heeft warme temperaturen nodig om te ontkiemen

ziekten en plagen

Als je je hop niet uitgebreid en als gewas teelt, hoef je je niet al te veel zorgen te maken over specifieke ziekten en plagen. Het gebruikelijke kan gebeuren als het te nat of te droog is:

Echte meeldauw en valse meeldauw

Bijna elk klimaat heeft zijn soort echte meeldauw. De echte komt vooral voor in hete droge zomers. Valse meeldauw houdt van vochtig en regenachtig. Er zijn ongeveer 100 soorten van deze schimmelziekte. Het beste advies om het te bestrijden is om de aangetaste delen van de plant zo snel mogelijk af te knippen en vooral in het voorjaar regelmatig te besproeien met brandnetel- of heermoesbouillon.

Bladluizen, Hopbladluizen

Bijna elk plantengeslacht heeft zijn voorkeurssoort bladluis. Slecht weer of slechte verzorging roept ze op tot actie. Ook hier geldt het beproefde motto: tijdig de aantasting herkennen, delen van de plant verwijderen en met brandnetelvloeistof besproeien

Met het verwijderen van de oude scheuten in het voorjaar worden ook veel van hun klauwen gevangen. Vernietig voor de zekerheid de snee en stop deze niet in de compost.

hop verwelken

Deze gevreesde schimmelinfectie komt vooral voor bij niet-resistente hopsoorten en bij aanhoudende wateroverlast. De schimmel verstopt de wateraders van de plant, waardoor deze verwelkt en uiteindelijk afsterft. Er zijn geen remedies tegen deze ziekte en helaas kan de hele hopplant alleen worden weggegooid.

soorten

Van echte hop (Humulus lupulus) Er zijn veel soorten verkrijgbaar in kwekerijen. Alleen al voor de professionele teelt van hop biedt de vakhandel vele teelten die voor de particuliere tuin waarschijnlijk niet zo interessant zijn. Hier zijn enkele aantrekkelijke hopsoorten voor in de tuin:

Goudhop (Humulus lupulus 'Aureus')

Het groeit niet zo krachtig als wilde hop. De welgevormde bladeren worden in de zomer dicht en lichtgroen. In de handel krijg je alleen mannelijke planten. Dit betekent dat de goudhop geen kegels vormt, maar door hun prachtige blad schijnt. Hij geeft de voorkeur aan halfschaduwrijke locaties.

Japanse sierhop (Humulus japonicus of Humulus scandens)

Deze sierhop is eenjarig en verspreidt zich door te zaaien. De Japanse sierhop werd ook vooral gekweekt vanwege het mooie blad. De vrouwelijke planten produceren in september echter lichtgroene vruchten. De Japanse sierhop is zeer geschikt voor halfschaduwrijke tot schaduwrijke standplaatsen.

Hop 'Golden Princess' (Humulus lupulus 'Golden Princess')

De 'Golden Princess' houdt van zonnig. Maar hij groeit snel en hoog, tot wel 6 meter hoog. De bloei begint al heel vroeg in het jaar. De vrouwelijke planten tonen dan prachtige, opvallende hopbellen verdeeld over de gehele hoogte.

Dwerghop 'Gimli' (Humulus lupulus 'Gimli')

Deze dwerghop is perfect voor de kuipcultuur, maar kan ook een goede drie tot vier meter hoog worden. Het is bijzonder resistent tegen echte meeldauw. Vanaf augustus ontwikkelt de vrouwelijke plant zeer grote hopbellen, maar de bladeren zijn iets kleiner.

Buren

De Humulus is niet bepaald attent als buurman. Het is zowel boven als ondergronds zeer uitgestrekt en verplettert de meeste naburige planten. Daarom zijn meerjarige klimplanten die houtachtig worden en in het najaar niet tot op de stengel worden teruggesnoeid, minder geschikt om te combineren met hop.

Maar een mooi arrangement kan worden aangeplant met eenjarige klimplanten die ook sterk zijn, zoals morning glory (Ipomoea) of de zoete erwt (Lathyrus odoratus).

oogst

Alleen de vrouwelijke hopplanten zijn geschikt voor de oogst. Want alleen zij vormen na de bloei de vruchten of kegels, die de felbegeerde lupuline bevatten. Het oogsten van hop voor bier is een vrij complexe aangelegenheid en wordt uitvoerig beschreven in de desbetreffende vakliteratuur.

Maar misschien wil de een of de ander 's avonds een paar kegels oogsten voor een rustgevende thee. De beste tijd hiervoor is augustus t/m september. Om te controleren of de lupulline al gevormd is, pak je een kegeltje dat nog gesloten is en maak je het open. Het moet dan een geel poeder bevatten en aromatisch ruiken. Als de tijd daar is, kun je de kegels oogsten en ze met heet water bereiden voor thee. Zowel verse als gedroogde hopbellen kunnen gebruikt worden om thee te zetten.

Conclusie

De hop is in ieder geval ideaal voor ongeduldige tuiniers die snel groen willen worden. Wel moet je tijdens de groeifase onvermoeibaar zorgen voor voldoende voedingsstoffen en water. Het is belangrijk om de bodem en de buurt door de jaren heen goed in de gaten te houden. De humulus verspreidt zich ook graag verrassend op minder gewilde plekken.

Meer informatie over klimplanten