Bestrating zelf het trottoir

Allereerst moet je natuurlijk de paden uitzetten, goed nadenken waar hij of zij naartoe moet leiden. Dan komt een moeilijke taak, de bijpassende stenen moeten gevonden worden. Het aanbod is zo groot dat sommige potentiële kopers simpelweg overdonderd zijn. Niet zelden bepaalt de prijs bij de aankoop of er gebruik wordt gemaakt van betonblokken, klinkers of natuursteen. De stenen moeten in ieder geval in het totaalbeeld passen. Ook klinkers voor de paden passen goed bij het klinkerhuis, terwijl betonnen bestrating vaak het mooist staat bij de nieuwe, hypermoderne woningen met een minimalistische tuin. Alleen natuursteen past meestal goed bij vakwerkhuizen, net als de verplichte natuur- of cottage-tuin.

Welke stenen voor trottoirs in de tuin

U kunt in principe kiezen uit drie materialen: betonblok, natuursteen en klinker. Alle drie hebben voor- en nadelen.

betonnen straatstenen

Betonklinkers zijn populairder dan ooit. Ze maken indruk met hun prijs (niet altijd) en de grote keuze aan vormen, kleuren, maten en oppervlaktevormen. Haar uiterlijk is de afgelopen jaren enorm verbeterd. Het is niet ongebruikelijk dat ze zo op natuursteen lijken dat je pas bij een tweede of derde blik beseft dat ze helemaal niet "echt" zijn. Betonklinkers worden industrieel vervaardigd. Ze zijn dus allemaal hetzelfde exact dezelfde afmetingen hebben. Dat maakt het leggen van deze bestrating zo eenvoudig. Het is gemakkelijk om gelijkmatige voegen te krijgen, wat belangrijk is voor het uiterlijk van bestratingswerk. Het makkelijkst te leggen zijn betonnen straatstenen die aan de zijkanten voorzien zijn van noppen of afstandhouders. Je hoeft hier niet eens op dezelfde afstanden te letten. Je legt gewoon steen voor steen.

• Waar voor je geld
• Lange levensduur – resulterend in een hoge rendabiliteit
• Erg glad als het nat is
• Talrijke vormen, kleuren, maten en oppervlakteafwerkingen (door slijpen, stralen, structureren en wassen) aangeboden
• Goed gezien
• Minder slijtage
• Rustig loopgeluid (ook rijgeluid)
• Zeer veerkrachtig
• Lichtbestendig
• Regenwater kan goed wegsijpelen

Beton bestaat voornamelijk uit natuurlijke grondstoffen, namelijk cement (gemalen kalksteen, klei of ander sedimentair gesteente), kleine stenen en water. De steen, afgekeurd als kunstmatig geproduceerd, is niet echt een industrieel object. Dit wordt ook bewezen door het goede ecologische evenwicht. Tel daarbij op de doorgaans lagere prijs dan andere stenen en het is goed te begrijpen waarom betonverharding zo veel wordt toegepast.

klinkers en bakstenen

Kleiklinkers zijn vooral populair in gebieden zonder natuurlijke steengroeven. Dit is vooral het geval in Noord-Duitsland. De roodachtige stenen passen ook heel goed bij de klinkerhuisgevels, die daar enorm populair zijn. Bakstenen hebben meestal een lichtrode kleur en zijn vrij zacht, openporig en niet zo vorstbestendig als klinker, wat te wijten is aan het feit dat ze niet zo heet gebakken worden. Klinkers daarentegen worden geproduceerd bij ongeveer 1.200 °C. De temperaturen zorgen ervoor dat de poriën sluiten en de stenen geen water kunnen opnemen. Hierdoor zijn ze vorstbestendig en duurzaam.
Beide straatstenen zijn niet gebruikelijk zoals bij betonblokken, allemaal hetzelfde in vorm en grootte. De geringe productietoleranties voorkomen een naadloze plaatsing. De verscheidenheid aan vormen is ook lang niet zo groot als bij beton, maar ook bij natuursteen. Meestal zijn er alleen vierkante, rechthoekige en mozaïek trottoirs.

• Typische roodachtige stenen
• Minder variatie in vormen
• Bakstenen zijn niet vorstbestendig en nemen water op
• Klinker zeer robuust en winterhard
• Meestal duurder dan normale betonblokken
• Klinker zeer resistent, kan oud worden
• Extreem bestand tegen chemische belasting
• Sommige stenen worden glad als ze nat zijn (let op bij aankoop)
• Vlekken van vet (grillen). Zonnebrand en dergelijke zie je direct en gaan bijna nooit meer weg
• Klinkers warmen sterk op bij blootstelling aan zonlicht en geven de warmte vervolgens urenlang af

natuursteen bestrating

Natuursteen is de oudste en meest duurzame van alle stenen, al zijn er uitzonderingen. Ze behouden hun uiterlijk tientallen jaren en hebben nauwelijks onderhoud nodig. Net als bij betonverharding zijn er talloze leg- en combinatiemogelijkheden. Natuursteen is zeer veelzijdig, robuust, duurzaam en natuurlijk.

• Absoluut kleurvast
• Duurzaamheid hangt af van het materiaal zelf
• Graniet, porfier en basalt - zeer duurzaam
• Zandsteen - delicaat en niet zo duurzaam, neemt gemakkelijk vuil en vlekken op
• Gebarsten straatstenen en platen - de goedkoopste, maar moeilijker te leggen
• Meestal zeer slijtvast
• Bestand tegen vlekken en gemakkelijk schoon te maken
• Goede infiltratie van regenwater door verschillende steenmaten
• Hogere slipweerstand
• Talrijke maten, vormen en kleuren – veelzijdig in design

Sjablonen voor stad of gemeente

Ontwikkelingsplannen kunnen padoverkappingen voorschrijven. Dit heeft meestal te maken met milieubescherming. Meestal moet de bekleding waterdoorlatend zijn, wat logisch is. Er zijn speciale straatstenen van gasbeton of klei. De niet-doorlatende stenen kunnen worden voorzien van uitsparingen, gaten en afstandhouders om ook waterdoorlatend te worden. Er zijn veel mogelijkheden en het hoeft niet altijd veel duurder te zijn.

Bestrating zelf het trottoir

Bij het aanleggen van bestrating zijn er een paar zaken waar je op moet letten, zodat het pad ook na jaren nog vlak is en bestand is tegen strenge vorst. Het hangt vooral af van de onderbouw. Hoe kouder het in de winter bij u in de buurt kan worden, hoe dieper de onderbouw moet zijn. Hij is ook verantwoordelijk voor de stabiliteit. Voordat u met de voorbereidingen begint, dient u een legpatroon te kiezen. Als u voor het eerst gaat bestraten, kiest u best voor een eenvoudig en functioneel patroon, b.v. B. het rijverband of het visgraatpatroon. Je kunt beter accenten leggen met verschillende kleuren dan met ingewikkelde patronen.
Zijn nodig:

• Straatstenen, stoepranden, zand, beton
• Spade, schop, leen een minigraafmachine als er veel ruimte is, meetlint, vibrator, bezem, kruiwagen, hark, rubberen hamer, waterpas, schietlood, steenhouwer (te leen)

Onderbouw voor de stoep

De onderconstructie is uitermate belangrijk voor de latere montage. Het bestaat uit lagen grind, steenslag en zand. De diepte van de onderbouw is afhankelijk van de regionale en klimatologische omstandigheden. Het is belangrijk dat grondlagen die niet stabiel zijn, zoals klei of bovengrond, worden verwijderd totdat stabiele grond is bereikt. Maar eerst moet het pad worden uitgezet en gemeten, zodat je kunt berekenen hoeveel materiaal er nodig is. Een natuurgetrouwe tekening van het pad is het meest geschikt, waarop vervolgens monsters kunnen worden uitgeprobeerd. Het pad is gemarkeerd met houten palen en touw. Het is belangrijk dat het snoer op een gelijkmatige hoogte wordt bevestigd. Dan kan het graven beginnen. Als je niet diep en lang hoeft te graven, is de schop voldoende. Anders is een kleine graafmachine een grote hulp. Voor ongeveer. Je kunt hem lenen voor 100 euro per dag. In de regel is het voldoende om de aarde 30 tot 35 cm diep te graven. Alleen in bergachtige gebieden en natuurlijk als er op de stoep moet worden gereden, moet u wat dieper gaan. Het is belangrijk dat de ondergrond stabiel is en niet meer zakt. Dit wordt bereikt door alles goed te laten stollen met de vibrator. U kunt dit apparaat ook lenen.

reisbeperking

Om de verharde stoep steun en stabiliteit te geven, zijn de zijranden beperkt. Dit ziet er goed uit en voorkomt dat de kasseien wegglijden en het pad uit de voeg raakt. Om alles duurzaam te maken is het aan te raden om de stoepranden in een betonnen fundering te plaatsen. De laag moet minimaal 10 tot 20 cm dik zijn. De kantstenen worden direct in de strokenfundering gezet en met een rubberen hamer op de hoogte en positie getikt zodat ze net eindigen met het strakke koord. Het beton wordt vervolgens zijdelings gevuld om zogenaamde achterranden te vormen en zo gevormd dat de trottoirband tot ongeveer een derde van zijn hoogte in het beton is bevestigd. Nu moet het beton uitharden (neem de instructies van de fabrikant in acht!) voordat u verder kunt gaan.

beddengoed

Nadat het beton is uitgehard kan de onderlaag voor de bestrating aangepakt worden. Dit is belangrijk zodat regenwater snel en volledig kan wegsijpelen. Geschikte materialen zijn grind en steenslag. Het is belangrijk om meteen een helling van ongeveer 2% te creëren. De grind- of steenslaglaag moet 10 tot 30 cm dik zijn, afhankelijk van de uitgravingsdiepte. Niet de hele vullaag in één keer vullen, maar slechts enkele centimeters tegelijk en dan laag voor laag weer aandrukken met de vibrator. Dit is de enige manier om ervoor te zorgen dat de stenen later niet in elkaar schuiven en het pad ongelijk wordt. Als grind en/of steenslag wordt verdicht, komt er een laag zand van 4 à 5 cm bovenop. Bij milieuvriendelijke of drainerende bedekkingen is het beter om fijne steenslag (korrelgrootte 2 tot 5 mm) te gebruiken. Om deze laag op de juiste hoogte (let op de helling) aan te brengen, dient de bekleding verwijderd te worden. Hiervoor kunt u het beste twee metalen rails in de vloer laten inbouwen. Vervolgens wordt een houten of aluminium decalplaat over de twee gelegde metalen rails getrokken.
Stap niet meer op het oppervlak na het afpellen!

Leg straatstenen

Nu worden de straatstenen achter elkaar in het voorbereide bed gelegd. Je werkt vanuit waar je naar voren bent verhuisd. De eerste rij stenen moet op de onderste grenslijn en loodrecht op het grensvlak worden gelegd. Een strak koord of liniaal helpt om te controleren of de rijen stenen uitgelijnd zijn. Laat tussen de stenen een voegbreedte van 3 tot 5 mm. Sla lichtjes op de stenen met een rubberen hamer. Volg altijd het touwtje zodat de hoogte gelijk is. Houd in ieder geval de helling aan zodat het water later weg kan lopen. Gebruik de waterpas om keer op keer te controleren of alles klopt. Als het patroon zo aan de zijkant eindigt dat er geen hele steen meer in past, moet er voor geknipt worden. Hiervoor zijn steenkrakers of steenhouwers, die weer te leen zijn, geschikt. Als je niet wilt knippen, moet je het patroon zo maken dat dit niet nodig is. Voor het snijden moet de snijrand op de steen worden gemarkeerd. Vervolgens wordt de steen in het apparaat geplaatst en verdeeld. De cracker is niet geschikt voor dikke stenen en lange schone snijkanten, daarvoor is de steenknipper beter geschikt. Maar het maakt veel lawaai en vuil. Nadat alle stenen zijn geplaatst, wordt het gehele oppervlak weer afgeschud en zo verdicht.

voegen vullen

Zand of zand wordt gebruikt om de voegen te vullen. Voegsplinters verdeeld over het verharde pad en met een bezem in de voegspleten geveegd. Als het gaat om grote stenen, is grit de betere keuze, omdat het het sijpelingsvermogen van het gebied vergroot en de voegen gewoon beter doorlaatbaar maakt. Als u niet wilt wachten op regen om het zand (grind) in de voegen te verdichten, moet u een waterslang pakken en het zelf doen. Daarna moet er meer zand worden verdeeld en ingeborsteld. Deze twee stappen worden herhaald totdat de voegen volledig gevuld zijn.

• Kwartszand is geschikt voor witte voegen en basaltzand voor donkere voegen.
• Uithardbare voegvuller kan worden gebruikt om uitspoeling en onkruidgroei te voorkomen. Het is belangrijk om de juiste variëteit te kiezen. Het moet worden afgestemd op de gebruiksomstandigheden, steeneigenschappen, voegbreedte en de gebruikte onderconstructie.
• Om een ​​optisch evenwichtig kleurbeeld op het gelegde oppervlak te bereiken, moeten stenen uit meerdere steenpakketten altijd afwisselend worden gelegd.

Conclusie

Zelf een stoep met straatstenen aanleggen is niet moeilijk. De juiste onderbouw is belangrijk. Ook moet men geen ingewikkeld patroon kiezen, althans als beginner in het veld. Om het pad te laten doorstaan, wordt een zijdelingse begrenzing aanbevolen. Alleen zo blijven de stenen in hun bed en is duurzaamheid gegarandeerd.

Meer informatie over tuinpad - paden in de tuin