Snijd de rabarber na de oogst af

Rabarber of Rheum barbarum, zoals het in de botanische terminologie wordt genoemd, is een stengelgroente en een blijvend gewas. Als het goed wordt verzorgd, kan het gemakkelijk een heel decennium op dezelfde locatie blijven en neemt zelfs de opbrengst toe. Mits er in de kweek op enkele cruciale punten wordt gelet. Dit is inclusief het afval na de oogst.

oogst

Rabarber kan heel vroeg worden geoogst, maar niet lang. De oogsttijd is traditioneel op de 24e. Juni eindigde. Een ander teken van voltooiing van de oogst is de vorming van toppen. De reden hiervoor is niet dat het verankerd is in tradities - maar dat het gehalte aan oxaalzuur daarna aanzienlijk toeneemt. Hoewel dit ook in andere groente- en fruitsoorten voorkomt, is het bij grote hoeveelheden schadelijk voor de gezondheid.

Naast de tijdslimiet moet er bij het oogsten van de rabarber nog op een ander punt gelet worden: de oogsthoeveelheid. Eén tot maximaal tweederde van de stengels moet worden geoogst. Anders wordt de plant te veel verzwakt. De bladeren en de bovenste en onderste stengeluiteinden kunnen worden afgesneden en direct op het bed worden achtergelaten of in de grond worden verwerkt. Ze dienen de rabarber als natuurlijke groenbemester en verminderen de inspanning die nodig is voor de extra toevoer van voedingsstoffen.

bevruchting

Om ervoor te zorgen dat de rabarber hoge opbrengsten kan leveren en ook probleemloos kan snijden, heeft hij de juiste voedingsstoffen nodig. Als zware feeder moet hij sowieso goed worden bemest. Als het echter regelmatig moet worden geoogst, moet de hoeveelheid kunstmest weer worden verhoogd.

De ervaring heeft geleerd dat ongeveer drie tot vijf liter volwassen compost met ongeveer 100 gram per vierkante meter moet worden gebruikt Gemengd met hoornkrullen en oppervlakkig ingewerkt in de grond rond de rabarber in het substraat worden. Deze voeding vindt plaats bij de eerste knopvorming van het jaar, d.w.z. rond maart. Hiervoor moeten de planten drijvend worden bewaterd, zodat de meststof gelijkmatig kan worden verdeeld.

Een andere bemesting vindt plaats na het einde van de oogst in juni. Aanbevolen middelen zijn dan:

• plantaardige mest
• plantaardige meststof
• compost
• de bladeren en stelen van de rabarber

bloemstengels

Als de rabarber bloemstengels ontwikkelt, kost dat veel energie. De plant steekt zijn energie dus niet in de reserves die nodig zijn voor de overwintering en dus in de ontwikkeling van nieuwe opbrengsten, maar in de voortplanting. Dit kan en moet worden voorkomen als er geen zaden te verkrijgen zijn. Hiervoor worden de bloemstengels uitgedraaid of uitgesneden. Om de reserves van de plant te beschermen, moet de maatregel zo vroeg mogelijk worden genomen.

afval

Zoals gezegd moet niet alle rabarber worden geoogst om de reserves van het gewas niet te veel te verminderen. Juist daarom is een blend direct na de oogst niet aan te raden. Helaas is het nog steeds gebruikelijk om alle stengels op grondniveau af te snijden zodra ze niet meer geoogst kunnen worden.

Het is echter vriendelijker voor de plant en gunstiger voor de volgende oogst om de nog groene, vitale scheuten niet in te korten. Alleen verdorde en dode stengels worden verwijderd. Deze maatregel kan zowel in het vroege voorjaar als in het najaar worden uitgevoerd. Iets veiliger is het om de rabarber in het najaar te laten snijden. Dit zal de nieuwe scheuten niet beschadigen. In januari of februari is het echter nog mogelijk om dode bladeren en stelen van de rabarber te verwijderen.

Implementeren

De rabarber kan ongeveer tien jaar op dezelfde plek blijven staan. Dit is nogal ongebruikelijk voor een zware feeder, maar met de juiste bemesting is het zeker mogelijk. Dan moet het worden verplaatst of moet er een nieuwe plant op de nieuwe locatie worden gekweekt. Nogmaals, bladeren en stengels kunnen direct op het bed worden achtergelaten of in de grond worden verwerkt voor een snellere verspreiding van voedingsstoffen. Herplanten kan plaatsvinden vóór het ontkiemen in de lente of in de herfst.

Als de ruimte in het bed beperkt is, kan een hoogslaper de oplossing zijn. Hier is het voldoende om de grond volledig of in ieder geval de bovenste lagen te veranderen om de rabarber weer op dezelfde plek of een andere zware feeder te kunnen planten.

Ziekten

Rabarber is een winterharde plant die zelden ziek is. Wel kunnen bladvlekkenziekte en de zogenaamde mozaïekziekte voorkomen. De bladvlekken zijn bruinachtige verkleuringen met een gelige of roodachtige rand. Het is meestal voldoende om de aangetaste bladeren af ​​te snijden. De rabarber kan nog geoogst worden.

Mozaïekziekte is anders omdat het een virale infectie is die ook andere planten kan aantasten. Het manifesteert zich door de volgende symptomen:

• talrijke vlekken op de bladeren die licht- of donkergroen zijn
• gelige verkleuringen die doen denken aan een mozaïek
• bruine bladranden
• gebogen, dode gebieden

De mozaïekziekte is niet te genezen en zelfs een melange van rabarber is niet genoeg. Aangetaste gezwellen moeten daarom worden verwijderd en vernietigd. Bovendien mag er gedurende minimaal vijf jaar geen rabarber op de daarvoor bestemde plaats worden geplant. Risicofactoren voor het introduceren en verspreiden van mozaïekziekte zijn onder meer:

• Aantasting door bladluis
• Planten van onzekere herkomst, bijvoorbeeld van de tuinbuurman
• te kleine afstand tot andere planten, vooral fruitbomen

Mozaïekziekte kan worden voorkomen door een goed gekozen standplaats, bestrijding en bestrijding van bladluizen en het gebruik van gecertificeerde zaailingen.

Conclusie

Rabarber is een gemakkelijk te kweken plant die niet hoeft te worden gesnoeid, maar wel moet worden ontdaan van dode delen. Als deze maatregel regelmatig wordt uitgevoerd en de zorg op elkaar wordt afgestemd, kunnen de stengelgroenten tien jaar lang goede opbrengsten opleveren.

Meer informatie over rabarber