Gele bladeren op kersenlaurier

Ook de laurierkers, die over het algemeen als robuust en niet veeleisend wordt beschouwd, kan voor problemen zorgen. Vaak worden gele bladeren op de laurierkers gevonden, die snel de hele plant aantasten. Het vinden van de reden hiervoor is moeilijk omdat veel factoren de bladkleuring negatief kunnen beïnvloeden. Echter, om de gezondheid en veerkracht van uw groenblijvende planten te bevorderen, is onderzoek naar de oorzaken bijna essentieel. Het is overigens een misvatting om aan te nemen dat alleen vers geplante of jonge laurierkersenplanten vatbaar zijn voor dergelijke deficiëntieverschijnselen.

De juiste locatie

Elke plant stelt bepaalde eisen aan de bodem en de lichtomstandigheden. Laurierkers is in de eerste plaats een van de weinig veeleisende planten en kan vaak omgaan met ongunstige omstandigheden op de locatie. Maar zelfs de robuuste groenblijvende planten hebben weinig tegen gifstoffen in de grond of planten in een windcorridor. Geel blad en vaak groeiachterstand zijn in dit geval het gevolg. Als u op één locatie herhaaldelijk moeilijkheden en problemen met uw planten heeft, moet u een professionele bodemanalyse laten uitvoeren. Dit brengt kosten met zich mee, maar is veel effectiever dan zelf lukraak aan de ondergrond te prutsen.

Prunus laurocerasus, de Latijnse naam voor de laurierkers, heeft een humusrijke, diepe grond nodig. De ondergrond mag niet te zuur zijn. Regelmatig mulchen en bemesten is een van de basiszorgmaatregelen. De plantensoort uit de rozenfamilie wordt met name gebruikt als groenblijvend privacyscherm in de tuin. Vooral jonge kersenlaurier is echter extreem gevoelig voor wind en kou. U kunt echter al een beproefde truc gebruiken bij het planten Wortelen makkelijker voor de jonge planten: Strooi een paar handvol halfrijpe planten direct in het plantgat composteren. Door de langzame afbraak van het materiaal worden de nog gevoelige wortels van de groenblijvende planten van warmte voorzien. Vermijd een standplaats in de volle zon en trakteer Prunus op een lichte, half beschaduwde plek in uw eigen tuin.

vorst schade

Zoals de naam al doet vermoeden, behouden groenblijvende planten hun dichte, donkergroene blad, zelfs in de winter. De planten brengen kleur in het anders troosteloze landschap en bieden een beschermend toevluchtsoord voor vogels en andere dieren. Laurierkers is ook een van de winterharde planten. Maar ook de weerbaarheid van deze planten kent zijn grenzen. Sommige soorten laurierkers kunnen het koude seizoen alleen ongedeerd overleven in streken met milde winters. Informeer u daarom voordat u tot aanschaf overgaat meer over de eisen van de desbetreffende Prunus-soort.

Laurierkers kan het beste in de nazomer worden geplant. Afhankelijk van het weer kunnen vroege kou echter ook aanzienlijke schade aanrichten aan bijzonder robuuste rassen. Geel verkleurde bladeren zijn soms het eerste teken van het ontstaan ​​van vorstschade. U kunt dit voorkomen door deze tips te volgen:

• Strooi een verwarmende laag schorsmulch naast compost in het plantgat.
• Bescherm jonge of pas geplante planten bovendien met een zak.
• selecteer winterharde variëteiten.
• Koop alleen gezonde planten.

Plant u de groenblijvende planten als decoratieve en ondoorzichtige privacyhaag, zorg dan dat u een bepaalde minimale afstand aanhoudt. De wortels moeten zich volledig ontwikkelen en ontwikkelen, zodat ze de plant optimaal kunnen voeden en effectief tegen vorst kunnen beschermen. Wanhoop overigens niet als de bladeren van uw groenblijvende plant ondanks alle voorzorgsmaatregelen van kleur veranderen. Want bij langdurige temperaturen onder het vriespunt bevriest de grond volledig en kan de plant het levensnoodzakelijke vocht niet meer opnemen. Vorst en zon dragen bij aan het verwelken van de bladeren. Gezonde Prunus-soorten kunnen deze schade in het voorjaar echter goedmaken.

De juiste toevoer van water

De robuustheid en veerkracht van kersenlaurier bereikt al snel zijn grenzen zodra het gaat om "water geven". Zelfs het wortelsysteem van oudere planten reageert gevoelig zodra het permanent wordt blootgesteld aan stilstaand water. Nog voordat sac-schimmels de laurierkersen aanvallen en wortelrot veroorzaken, zijn het de bladeren die lichtgeel worden. Bij kuipplanten kunt u wateroverlast voorkomen door drainage van potscherven of lavagrit op de bodem van de pot te creëren. Je kunt iets soortgelijks in de tuin creëren. Meng hiervoor de uitgegraven grond met fijne kiezels. Deze gaan verdichting van de bodem tegen en zorgen ervoor dat irrigatie- en hemelwater beter kunnen wegvloeien.

Net als wateroverlast heeft langdurige droogte echter ook een negatief effect op sierplanten. De kluit van de planten mag niet helemaal uitdrogen. De winter is een kritiek seizoen voor kersenlaurier. Veel tuiniers vergeten gewoon dat groenblijvende planten ook in de winter water nodig hebben. Als de planten de wintermaanden niet overleven, worden ze meestal niet ingevroren, maar gewoon opgedroogd. Reageer daarom direct als de bladeren van de laurierkers in de herfst of winter beginnen te veranderen. verkleuren de winter. Op vorstvrije dagen alleen met lauw water water geven. De laurierkers reageert gevoelig op een hoog kalkgehalte. Om deze reden dient niet alleen de standplaats zo kalkvrij mogelijk gekozen te worden, ook mag het gietwater geen kalk bevatten.

problemen met de voedingsstoffen

Heeft u de juiste standplaats gekozen, geeft u regelmatig water, maar krijgt uw laurierkers toch geel blad? Zoals alle planten is de groenblijvende sierheester niet alleen afhankelijk van de juiste standplaats en een regelmatige aanvoer van water. Want ook de laurierkers is afhankelijk van kunstmest. Hoe dit wordt toegediend, hangt af van de keuze van de locatie en de consistentie van de grond. Bij vers bewerkte grond is het voldoende als u in het voor- en najaar een royale laag compost onder het substraat mengt. Daarnaast kun je in de zomer de grond verrijken met koffiedik of hoornkrullen. In arme grond hebben de planten ondersteunende hulp nodig in de vorm van vloeibare of langdurige meststof. Een gebrek aan voedingsstoffen en mineralen is niet direct merkbaar in de groeiwijze. In het begin lijdt de vitaliteit eronder, het blad van de laurierkers krijgt een gele kleur.

Aan de andere kant kan precies het tegenovergestelde ook het geval zijn. Welk type kunstmest u ook strooit, hier geldt altijd het principe: less is more. Net als stilstaand vocht kunnen de planten een overmatige hoeveelheid voedingsstoffen niet verwerken. Het wortelstelsel "verbrandt" letterlijk en kan niet meer voldoende water opnemen. Zodra u de signalen herkent, is snelle hulp geboden. Ondervoede planten kunnen snel worden verwend met kunstmest. Bij een overaanbod is het echter aan te raden om het substraat royaal te verwijderen en te vervangen door magere grond. In de winter worden alle meststoffen verbannen naar de verste hoek van het tuinhuisje of de garage. Als er in het koude seizoen gele bladeren aan de laurierkers verschijnen, is er meestal een andere reden.

Ziekten

De ziekte chlorose wordt vaak aangetroffen op kersenlaurier. Dit wordt niet veroorzaakt door ongedierte of schimmelpathogenen, maar is puur te wijten aan een chlorofyltekort. De groene bladnerven op de verder gele bladeren zijn typerend voor chlorose. Mogelijke oorzaken van de ziekte kunnen zijn:

• Vergiftiging door herbiciden.
• Overmatig water geven met hard water.
• Hoog kalkgehalte van de ondergrond.
• Sterke temperatuurschommelingen.
• Tekort aan ijzer, stikstof, magnesium, kalium of calcium.

Chlorose kan planten permanent verzwakken. Als er ondanks de juiste verzorging herhaaldelijk vergelende bladeren op de laurierkers verschijnen, moet u de grond rond de plant over een groot gebied verwijderen. Vervang deze door een humusrijk, licht zanderig substraat.

Conclusie

Hieruit blijkt dat groenblijvende planten allerminst onverwoestbaar zijn. Net als alle andere planten in de tuin en op de vensterbank is de laurierkers afhankelijk van de juiste verzorging en de optimale standplaats. Gele bladeren op kersenlaurier moeten niet lichtvaardig worden opgevat. Er zit bijna altijd een tekort achter, dat snel kan uitgroeien tot een bedreigende ziekte.

Lees meer over het verzorgen van planten