Alpenaster, Aster alpinus

Wie kent de kleine onverwoestbare alpenaster niet? Het heeft veel namen zoals blauwe gems, alpensterbloem of blauwbergsterkruid en wordt zeker onder deze namen verhandeld in andere streken. In principe behoort de alpine aster echter tot het geslacht der asters, ook al lijken ze kleiner dan de bekende astersoorten. Deze kleine plant draagt ​​terecht de naam alpine aster, omdat zijn traditionele thuis de Alpen, de Tatra of de Pyreneeën zijn. Zelfs in de Balkan en Azië kun je deze kleine schoonheid vinden. Het groeit zelfs op een hoogte van 3000 meter, waar het de voorkeur geeft aan droge en warme gronden. Je kunt ze zelfs vaak vinden in de gemeenschap met de edelweiss. Wat u zeker moet weten, is dat deze kleine planten in Duitsland worden beschermd door de federale soortbeschermingsverordening en daarom onder soortbescherming staan.

De alpenaster in onze tuinen

Toch hoeft de tuinliefhebber deze prachtige aanwinst voor zijn tuin niet te missen, want de alpenaster is ook verkrijgbaar als gekweekte tuinplant. Ook deze heeft de karakteristieke eigenschappen van de echte Alpenaster. Deze plant is het meest geschikt voor rotstuinen, omdat hij anders gemakkelijk over het hoofd zou kunnen worden gezien met zijn kleine groei. In principe is de alpenaster een niet veeleisende en makkelijk te verzorgen plant die graag op een zonnig plekje staat. Bij voorkeur in de buurt van een grotere steen die na zonsondergang nog warmte kan afgeven. Het kleine plantje kan tussen de 10 en 25 cm groot worden en past dankzij zijn formaat perfect in een rotstuinlandschap. Hun bossige en compacte gewoonte heeft ook de neiging om kussens te vormen, wat na verloop van tijd resulteert in kleine mooie tapijten. Als de alpine aster wordt gesocialiseerd met andere astersoorten, kun je prachtige contrasten bereiken. De asters dienen in kleine tufjes geplant te worden, die nog verschillende kleurschakeringen kunnen hebben.

Een kleine plantenbeschrijving

Het is al bekend dat de plant niet erg groot wordt. Maar als je de alpenaster in je tuin wilt hebben, kun je hem goed vergelijken met de wilde vorm. Het enige verschil is dat de wilde vorm de bergweiden altijd verfraait met blauwe bloemen, de gecultiveerde soort kan in verschillende kleuren voorkomen. De variëteit "Albus" wordt geleverd met zuiver witte bloemen, terwijl de "Dark Beauty" sterke paarse kleuren heeft en de "Happy End" roze bloemen heeft. Maar ze hebben allemaal één ding gemeen, ze hebben een geel centrum. De bloeiperiode van de alpenaster begint in mei en eindigt midden tot eind september. De alpine aster heeft middelgroene bladeren die smal en langwerpig zijn. Ze kunnen ook een lichte beharing hebben. De puntige bladeren vormen een mooi contrast met de kleurrijke bloemenkransen. Om de alpine aster bijzonder mooi te laten bloeien, moet de grond ook geschikt zijn voor de plant. De alpine aster heeft een doorlatende, kalkrijke grond nodig die zandig of rotsachtig kan zijn. Maar het mag niet te droog zijn. Het spreekt voor zich dat je de alpenaster ook water moet geven. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de grond niet uitdroogt.

De verzorging en vermeerdering

Het eerste wat je jezelf altijd afvraagt ​​is wanneer je de alpenaster het beste kunt planten? De tuinman zegt dat de alpine aster op elk moment kan worden geplant, zolang de grond nog niet bevroren is. Tijdens het groeiseizoen moet u de verdorde stengels verwijderen en tot op de bodem afsnijden. Een enigszins krachtige snoei moet worden uitgevoerd in de late herfst of in het vroege voorjaar voordat de plant weer ontspruit. Omdat de alpine aster in de loop der jaren kleine kussentjes vormt en steeds groter wordt, wordt het op een gegeven moment noodzakelijk om een ​​indeling te maken. Deze verdeling moet om de twee tot vier jaar worden uitgevoerd. De Alpen-Aster blijft altijd "jong". Deze indeling wordt ook aanbevolen door de kwekerijen, omdat bekend is dat de Alpenaster tussen de 3 en 4 jaar oud is jaar., Kale plekken in de bekleding zien er lelijk uit en wekken de indruk dat de plant ziek. En wie zou deze lelijke planten in zijn tuin willen hebben? U moet er dus rekening mee houden dat deze onderhoudsmaatregelen keer op keer moeten worden uitgevoerd. Wat is de beste manier om te werk te gaan en hoe moet een professionele splitsing worden uitgevoerd?

Je pakt een spade en tilt voorzichtig het hele arendsnest uit de grond. Vervolgens wordt dit arendsnest in het midden doorboord met de spade. Zorg er dus voor dat de spade een scherpe spaderand heeft, zodat het arendsnest met de eerste slag wordt doorboord. Als de schop bot is, worden de wortels alleen maar geplet en gaan ze rotten. Als je het arendsnest hebt verdeeld, gebruik dan je handen om deze bosjes in ongeveer gelijke stukken te breken die nog voldoende wortels hebben.

Tijd voor de nieuwe aanplant

De plaatsen die bestemd zijn voor herbeplanting kunnen nog beoordeeld worden met nieuwe grond en wat kunstmest. Giet de grond een beetje en laat het water wegsijpelen. In dit vochtige gat in de grond wordt een klein, gedeeld plantendeel gestoken en de aarde stevig aangedrukt. Daarna wordt de plant goed bewaterd. De watergift mag wat overvloedig zijn, zodat de grond zich goed rond de wortels kan sluiten. De nieuwe planten kunnen dan nieuwe plekken in de rotstuin verfraaien of een plekje innemen op een nieuwe droge stenen muur. De kleine alpenasters kunnen zelfs in muurvoegen worden geplant. Zo kunt u uw rotstuin prachtig uitrusten. Als u alpenasters in verschillende kleuren wilt planten, kunnen ze ook in potten worden gekweekt of je plant de kleine beauties aan de rand van borders, waar ze ook goed effect hebben komen. Alpenasters zijn een zeer populaire bron van nectar voor bijen, hommels en vlinders. Als je de hele zomer van je kleine asters hebt genoten, bedek ze dan in de winter met wat winterbescherming. Zodat ze komend voorjaar weer al hun kleine pracht kunnen ontplooien.

Kenmerken

• Soort/Familie: Vaste plant. Behoort tot de madeliefjesfamilie (Asteraceae)
• Onderhoudsinspanning: Laag. Niet veeleisend en gemakkelijk te verzorgen
• Bloeitijd: Afhankelijk van de soort, mei tot september met typische bloemen in wit, roze of violet en meestal met een geel hart
• Gebladerte: Langwerpige, smalle, taps toelopende, harige bladeren in middengroen
• Groei: Bossige, compacte groei met kussenvorming
• Hoogte: 5 tot 25cm
• Standplaats: Zonnig tot halfschaduw, bij voorkeur zonnig. Zit graag op rotsen die warmte afgeven. Goed gedraineerde, zanderige, kalkrijke, niet te droge, ook steenachtige grond
• Planttijd: Altijd zolang de grond niet bevroren is
• Snoeien: terugsnoeien in de late herfst of lente voor nieuwe groei
• Partners: Mooi met andere astersoorten en in tufsteen voor verschillende planten
• Voortplanting: Deling in het vroege voorjaar of na de bloei
• Verzorging: Geef water als het droog is, de grond mag niet volledig uitdrogen
• Winterslaap: Dankbaar voor wat winterbescherming

bijzonderheden

• Is inheems in de Europese Alpen, de bergen van Azië en Noord-Amerika
• De wilde vorm wordt beschermd
• Beschouwd als een vaste plant met een korte levensduur, omdat hij sterft na ongeveer. 3-4 jaar moet verouderd en verjongd zijn (zie ook Alpen-Aster verjongen hieronder)
• Vooral populair bij vlinders, maar ook bijen en hommels
• Ook als kuipplant te houden
• Past goed in de rotstuin en op droge stenen muren, zelfs in muurvoegen

Rassen (selectie)

• `Albus: zuiver witte bloemen
• `Dark Beauty: diep violette bloemen met een geel hart
• `Happy end: Roze bloei

Alpine aster verjongen

Het hele nest wordt voorzichtig met een spade uit de grond getild en daarna met het spadeblad in het midden verdeeld. Het spadeblad moet daarom scherp zijn. Individuele stukken van ongeveer dezelfde grootte worden met de hand verwijderd en opnieuw geplant, waarbij het nieuwe substraat met een beetje kunstmest moet worden opgewerkt. Voor een betere groei wordt hij uitgebreid bewaterd zodat de wortels het juiste contact met de grond krijgen.

Meer informatie over vaste planten