Wilde asperges: waar groeit het? Hier leest u hoe u het kunt laten groeien

Istrië is een zeer dicht beboste regio in Kroatië, waar wilde groenten, ook wel groene of bosasperges genoemd, zeer weelderig groeien. Elk jaar tussen maart en mei trekken duizenden Kroaten de bossen in om te verzamelen en te plukken, zelfs hele festivals zijn gewijd aan de delicatesse. Ook groene asperges worden al duizenden jaren geteeld. De Romeinen zouden de groenten over de Alpen hebben gebracht. Groene asperges zijn gemakkelijker te telen dan de bekendere witte asperges, hoewel het dezelfde soort is, de groente-asperges (Asparagus officialis).

Wilde asperges zijn vaak helemaal geen asperges

Als je op een weekmarkt "wilde asperges" of "bosasperges" tegenkomt, gaat het meestal niet om de groene asperges uit Istrië - maar ook de jonge spruiten van de Pyrenese melkster (Ornithogalum pyrenaicum). Deze wordt grotendeels geïmporteerd uit Frankrijk en kan op dezelfde manier worden bereid als echte asperges. Naast de Pyreneese melkster, die sinds kort is toegevoegd aan de botanische familie van de asperges, worden ook de jonge scheuten van wilde hop en geitenbaard geserveerd.

Pyrenese melkster (Ornithogalum pyrenaicum)

De Pyreneese melkster komt oorspronkelijk – zoals de naam al doet vermoeden – uit de schaarse bossen van de Pyreneeën, een bergketen tussen Spanje en Frankrijk. In sommige delen van de Alpen komt hij echter ook in het wild voor. Het is een mediterrane plant die normaal gesproken in ons land gekweekt kan worden, maar is niet winterhard. De plant wordt vermeerderd door middel van bollen of zaden, die verkrijgbaar zijn bij de speciaalzaak. Zet de Pyrenean Milk Star op een lichte maar niet direct zonnige plek. Normale tuinaarde is ideaal, maar moet wel kalkvrij zijn. De jonge scheuten kunt u voor de bloei gebruiken als wilde asperges.

Wilde Hop / Gewone Hop (Humulus lupulus)

De meeste mensen zouden moeten weten dat hop essentieel is voor het brouwen van bier. Daarentegen komt het minder vaak voor dat de tere jonge scheuten van deze in ons land veel voorkomende wilde plant ook als groente gebruikt kunnen worden. De "wilde asperges", ook wel echte of gewone hop genoemd, kan continu geplukt worden tussen april en juli. Je vindt hem op taluds en bosranden, waar hij in bomen en andere struiken klimt en tot zes meter hoog kan worden. Alleen de jonge hopscheuten, die tot 15 centimeter lang worden, worden echter gebruikt. Let op: bij het verzamelen bestaat het risico van verwarring met overwoekerde wijnstokken en giftige bryony.

Geitenbaard (Aruncus dioicus syn. silvestris)

De jonge scheuten van de wilde geitenbaard, die wijdverspreid is in Midden-Europa, kunnen ook gegeten worden als "wilde asperges", hoewel dit natuurlijk ook geen aspergeplant is. De kruidachtige, zeer decoratief bloeiende plant is niet meer alleen in bossen te vinden, maar ook in vele tuinen. Het wordt beschouwd als zeer gemakkelijk te verzorgen en niet veeleisend. In het voorjaar worden spruiten van maximaal 10 tot 15 centimeter lang geoogst, die net als asperges worden geprikt. Gebruik echter alleen scheuten waarvan de blaadjes nog niet open zijn, anders smaken ze houtachtig en door het hogere blauwzuurgehalte bitter. Vroeger werden de jonge scheuten van de bosgeitenbaard beschouwd als de "asperges van de armen".

Wilde asperges uit Istrië

– Een hele regio viert de groene bosasperges –

Groene asperges, die in Zuid-Europa vaak in het wild groeien in schaarse bossen, zijn echte groente-asperges. Met de andere "wilde asperges" heeft deze echter gemeen dat hier eigenlijk alleen de scheut wordt gegeten. In de zomer schiet het kruid van de groene asperge omhoog. Met name in Istrië maken bosasperges deel uit van de lokale cultuur.In de oogstperiode tussen maart en mei vinden op veel plaatsen heuse aspergefeesten plaats. Terwijl in Duitsland asperges traditioneel worden geserveerd met ham, aardappelen en hollandaisesaus, houden Kroaten ervan aromatische sticks, bij voorkeur als omelet, in soep of risotto of als heerlijk bijgerecht bij vlees en visgerechten.

Groene asperges in de moestuin

Net als de witte asperges is de groene asperge een vaste plant die het hele jaar door een vast bedoppervlak nodig heeft voor een enkele voorjaarsoogst. Asperges hebben veel ruimte, geduld en goede groeiomstandigheden nodig. Een teelt in potten of kuipen is vanwege de grote benodigde ruimte niet mogelijk. Het ideale aspergebed bevat goede, voedselrijke grond en is absoluut onkruidvrij. Maar als de omstandigheden goed zijn, levert de groene asperge zijn scheuten zeker tien jaar, vaak zelfs wel twintig jaar. Om dit te doen, moet u het bed echter regelmatig wieden en in het voorjaar bedekken met mulch.

Hoe gezonde groene asperges telen

Als je asperges wilt telen - of het nu witte of groene zijn - heb je veel geduld nodig. In het eerste jaar na aanplant mag je geen enkele spruit oogsten en in het tweede jaar, afhankelijk van het ras, hooguit enkele spruiten. Daar staat tegenover dat de werkdruk de eerste jaren vrij hoog is. De moeite is het echter meer dan waard, want in de jaren die volgen betalen de planten de aanhoudende inspanning terug met samengestelde rente. U kunt rekenen op een periode van ongeveer drie jaar vanaf het planten tot de eerste oogst - tenzij u de asperges heeft gezaaid, dan moet u nog een jaar wachten.

Creëer ideale groeiomstandigheden

Zoals alle asperges heeft ook de bosasperge een zeer goed doorlatende, voedselrijke grond nodig. Deze moet zo zanderig mogelijk zijn, licht vochtig – en vrij van kalk. In een tuin met zware, leemachtige grond hebben de aangeplante onderstammen geen schijn van kans. In dergelijke gevallen is de enige optie een verhoogd bed met speciaal gemengde grond, die veel compost moet bevatten. Ook in het bed moet in het voorgaande najaar veel mest of volwassen compost worden geplaatst in het daarvoor bestemde plantgebied. Werk de meststof voorzichtig in en laat de grond dan rusten tot het voorjaar.

Plant groene asperges in het vroege voorjaar

Groene asperges kunnen gezaaid worden, maar dit verlengt de wachttijd tot de eerste oogst. Vroege wortelstukken kun je beter bij een speciaalzaak halen, de zogenaamde klauwen, die moeten in april worden geleverd en direct worden geplant. Latere aanplantingen zijn niet meer succesvol. Week de wortelstokken ongeveer een uur in lauwwarm water voordat u ze uitplant. En zo wordt het geplant:

• Maak de tuingrond goed los
• Voeg eventueel wat volwassen compost toe
• Graaf plantsleuven van 25 centimeter diep en 50 centimeter breed
• Plantafstand is 50 centimeter
• Rijafstand eveneens 50 centimeter
• Gebruik wortelstokken met aan alle kanten uitgespreide wortels
• en ca. Bedek 10 centimeter hoog met een mengsel van aarde en compost

In tegenstelling tot de witte asperges hoeft de groene asperges echter niet opgestapeld te worden, wat de teelt een stuk eenvoudiger maakt.

Hoeveel onderstammen moet je planten?

Tijdens een oogstperiode groeien er tussen de 10 en 12 stelen uit elke onderstam. Reken voor een gezin van vier met minimaal 12 onderstammen, waarvoor je een vier meter lange rij of een bed van 1 x 2 meter nodig hebt.

Groene asperges goed verzorgen

In het eerste teeltjaar mogen de wortelstokken niet uitdrogen. Geef ze daarom regelmatig water, vooral als het droog is. Bovendien moet opkomend onkruid worden gewied. Het aspergekruid, dat in het eerste jaar vrij schaars lijkt, wordt pas voor de winter afgesneden en in de compost gegooid. Elk voorjaar wordt de grond gemulleerd. Het kan ook geen kwaad om stokjes te gebruiken om de volwassen groene planten te beschermen tegen breken in de wind. In het tweede jaar na aanplant wordt de groene asperge aan het begin van de lente rijkelijk bemest met mest of compost. Er wordt daarentegen nog niet geoogst om de planten geen energie te ontnemen.

Veelvoorkomende ziekten en plagen

Zoals elke andere plant kan ook de bosasperge last hebben van bepaalde plagen en ziekteverwekkers. Slakken eten bijvoorbeeld graag de malse aspergepuntjes. Om dit te voorkomen, kunt u het bed beschermen met een slakkenhek en het ook mulchen met scherp grind.

De aspergekip en zijn larven voeden zich ook met de aromatische groenten. Een plaag herken je aan kruipende en vliegende kevers met opvallende zwarte en gele strepen en grijze larven die aan de plant vastzitten. Zowel de kevers en de larven als de zwarte eierklontjes worden met de hand verzameld.

Aangetaste delen van de plant dienen vernietigd te worden (niet in de compost!) om verdere verspreiding te voorkomen. Als uw aspergecultuur daarentegen alleen maar zwakke, dunne stengels ontwikkelt, kan dit verschillende oorzaken hebben: Er kan een tekort aan voedingsstoffen in de bodem zijn, maar ook te vroeg, te lang of te veel oogsten kan de oorzaak zijn zijn.

Oogst groene asperges

In Istrië begint het aspergeseizoen vaak al in maart. Omdat het weer op onze breedtegraden op dit moment vaak nog winters is, begint de oogst Natuurlijk pas later - meestal tussen april en juni kun je de dunne, groene asperges eten prik Deze worden alleen geoogst terwijl de koppen nog gesloten zijn. Knip de palen net boven de grond af. Laat na de oogstfase de scheuten omhoog schieten. Met goede zorg kunnen groene asperges tientallen jaren gewassen produceren, hoewel u voor elke nieuwe aanplant een nieuwe locatie moet kiezen. De oude vloer is nu uitgeput en heeft een regeneratietijd nodig.

Conclusie

De term "wilde asperges" verwijst naar de jonge spruiten van verschillende planten, waaronder inheemse planten, zoals gewone hop of geitenbaard. Op weekmarkten in het voorjaar kun je soms de malse jonge scheuten van de Pyreneese melkster als "wilde asperges" of "bosasperges" kopen. Wil je echter echte wilde asperges proeven, dan kun je groene asperges, die in Zuid-Europa vaak in het wild groeien, in je eigen tuin kweken. De stengels van deze asperge - dezelfde soort als witte asperges maar van een ander ras - zijn donkergroen en veel dunner dan witte asperges. Bovendien smaken de groenten aromatischer.

Leer meer over groenten